Διαβάζω καθημερινά την ιστοσελίδα του αγαπητού Ν.Σαραντάκου , ΕΙΔΙΚΆ ΜΕ ΤΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΆ ΘΈΜΑΤΑ. ‘ .Παραμένει άλλωστε εις εκ των κορυφαίων τροφοδοτών αυτής της ταπεινής ιστοσελίδας. Διάβασα λοιπόν σήμερα το < Ζάπλουτοι και πάμπλουτοι > και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό της μεζεδοπιατέλας. Καταρχήν δεν είναι ούτε μπορεί να χαρακτηριστεί ως σολοικισμός η λέξη < ζάπλουτος>. Είναι άλλο πράγμα ο σολοικισμός .Ο ζάπλουτος είναι λέξη της Αρχαίας Ελληνικής , μητρός της Δημοτικής βέβαια και όχι της σημερινής »νέο-δημοτικής». 
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ». Τί είναι σολοικισμός ; αμάρτημα περί την σύνταξιν των προτάσεων , συντακτικό σφάλμα.
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». ΖΑ : 1]. Διά { σπανίως ως πρόθεση }. Συνήθως σε σύνθετες λέξεις : ζαβάλλω = δια+βάλλω = , ζάβατος = δια+βατός , ζάδηλος= διά+δηλος , ζαελεξάμην = δια+ ελεξάμην > διελεξάμην , ζάημι = δια +άημι , ζανεκώς = δια + ήνεγκα [ αόρ.φέρω } 2]. Δα- { αχώριστο προθεματικό μόριο } ,ως τα άρι- , έρι- , άγα-{άγαν}, πολύ. Ζαής = λίαν + άημι [=πνέω] Ζάθεος = άγαν + θείος, ηγάθεος , ζάκοτος = λίαν + κότος { =οργή } , ζατρεφής = λίαν + τρέφω , ζαμενής = λίαν + μένος *, ζαφλεγής= λίαν + φλεγής , μεγαλοφεγγής ζάπλουτος = λίαν + πλούσιος , μεγαλοπλούσιος ,βαθύπλουτος. Ουδείς λέει και γράφει διάπλουτος . Διότι συγχέεται με τον διάπλου των πλοίων ,αποφεύγεται.
Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ { Κρουσίου } – » Ομηρικόν Λεξικόν » Προσέξτε τι γράφει ο Κρούσιος στο τέλος του λήμματος .<< Η μετάβασις [ από ΔΙΑ- σε ΖΑ- } έγινε με την μεσολάβηση του { j , δjα—-> ζα } !!!!
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». Το [j] είναι νεκρό γράμμα ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΝ. Το ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΝ γράμμα τούτο ουδέποτε , ουδαμού της Ελληνικής γης ή γλώσσης εύρηται ουδέ μνημονεύεται .! Σώνει και καλά να μας πασάρουν το [ j ] για να γίνουμε …Ευρωπαίοι.! Ε, δεν υπήρξε , ούτε υπάρχει , ούτε θα υπάρξει τέτοιο νεκρό γράμμα στην Ελληνική γλώσσα.
ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». Κυττάξτε το σχήμα του Ζ στα Ελληνικά αλφάβητα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Μετά τα Φυσικά », { Α’- 993 a } Το γράμμα [ Ζ ].
ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».
ΓΙΑΝ. ΠΡΙΝΙΑΝΑΚΗΣ – » Η γλώσσα των Ελλήνων είναι η γλώσσα που ομιλεί η φύση ».
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » . Ζά = μέγα , ισχυρόν, πολύ. Ζάπλουτος = μεγαλόπλουτος .
ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». Ζάπλουτος = ο πολύ πλούσιος .{ ζα=λίαν }.
Η μόνη αναφορά της λέξεως < διάπλουτος > βρίσκεται στο Μ.Ε.Λ και επειδή δεν υπάρχει σώμα κειμένων με την λέξη αυτή καταγεγραμμένη , αύτη παραμένει στην ιδεατή σφαίρα των υποθέσεων . Η μη χρήση της νομίζω επιβάλλεται για την αποφυγή συγχύσεως με την λέξη διάπλους. THOMAS GAISFORD -» Etymologicon Magnum Lexicon ».
ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων συναγωγή ».
ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
ΣΚΑΡΛ.ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Άρα Ζάπλουτος { ζα [=πολύ] + πλούτος }= πάμπλουτος & όχι Ζάπλουτος { ζα [= διά ] + πλούτος } = διάπλουτος. Δυστυχώς ή ευτυχώς στην γλώσσα δεν γυρίζουμε ρουλέτα ποντάροντας στα σπάνια νούμερα , που δεν έχουν βγει.
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ – » Κλειώ », { 1.32.5 } «Πολλοὶ μὲν γὰρ ζάπλουτοι ἀνθρώπων ἀνόλβιοί εἰσι». Απόδοση :<< Διότι πολλοί από τους πάμπλουτους δεν έχουν ευτυχία σ’ όλον τον βίον τους >.>. Διαφέρει η ευτυχία { ευ + τύχη } από τον όλβον. ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ – » Κλειώ » , { 1.32.5-1.32.7 }.
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ – » Κλειώ » , { 1.32.5-1.32.7 }[ απόδοσις }.
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ». Όλβος = όλος + βίος.
ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν ομοίων και διαφόρων λέξεων » . Διαφέρει ο πλούσιος του ευπόρου , ολβίου και ευτυχούς.
EURIPIDES – » Fragments «, Antiope { 910 }. << ὄλβιος ὅστις της ιστορίας ἔσχε μάθησιν >> =<< ευτυχής σ’ όλο του τον βίο , όποιος είχε μάθει ιστορία >>.
* Ζαμενής. 
Προσοχή στο διαδίκτυο .Προσοχή στα Fake News .Προσοχή στις επιπόλαιες γλωσσικές ετυμολογίες από ιστοτόπους επιστημονικοφανείς και δεν εννοώ τον Ν.Σ, γιατί δεν είναι χαραχτηριστικό δείγμα. .Όμως , όταν το λάθος αποκαλείται » λα’ι’κός τύπος μειωμένου κύρους » [ δηλαδή ΟκτώΜβριος – αντΑπεξέρχομαι ] και καταλαμβάνει την θέση του σωστού , χάνεται η αλήθεια της λέξης. Ετυμολογία ίσον Αληθολογία [ Έτυμον = το Αληθές ].Η αλήθεια είναι και αλάθεια { =α [στερ.] + λάθος } .Μας υπενθυμίζει να μην ξεχάσουμε [ α{ στερ. }+λήθη ] τα λάθη μας { α{στερ. }+ λάθος }. Μην είστε ευκολόπιστοι σε δήθεν επιστήμονες της γλώσσας , εάν πρώτα δεν διαπιστώσετε τις πηγές τους. Άρθρα για την γλώσσα χωρίς πηγές για την ελληνική γλώσσα είναι άνευ σημασίας. Κατόπιν ελέγχετε τις πηγές ,γιατί συχνά διαστρεβλώνονται ή αποκρύπτονται στοιχεία. Προστατεύοντας την γλώσσα σου , προστατεύεις την σκέψη σου. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ — ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ .
