Ποίησις { < ποιέω-ώ } είναι οποιαδήποτε δημιουργία ή κατασκευή [ σε αντιδιαστολή προς τη λέξη πράξις ], γράφει ο καθηγητής κ.Μπαμπινιώτης στο χρήσιμο Ετυμολογικό λεξικό του.Αυτό σημαίνει ότι όλες οι σύνθετες λέξεις με α’ ή β’ συνθετικό την ποίηση πρέπει να περιέχουν την έννοια της κατασκευής ή της δημιουργίας. Εάν είναι έτσι πώς εξηγούνται οι λέξεις : υλοποίηση , αξιοποίηση , κοινωνικοποίηση ,επικαιροποίηση ή ..αυθεντικοποίηση ; Υπάρχει κάπου σε αυτές τις λέξεις η σημασία της δημιουργίας ή της κατασκευής ; Προφανώς όχι. Οι περισσότερες είναι κακή μετάφραση ξένων λέξεων από εμπείρους στις ξένες γλώσσες μεν ,απαιδεύτους δε στην ελληνική γλώσσα μεταφραστές. Διότι δεν αρκεί η ορθή σύνθεση για την κατασκευή μιας λέξεως. Τελικώς πρέπει η λέξη να έχει νόημα. Ο εργοποιός για παράδειγμα , έχει ορθή σύνθεση η λέξη [ έργο + ποιώ ] αλλά ως ποιότητα νοήματος είναι μια ανοησία. Σίγουρα θα έχετε κάπου δεί ή ακούσει για << ..επικαιροποίησης ατομικών στοιχείων του Εθνικού Μητρώου>> ή <<…επικαιροποιείται η εγγραφή των μαθητών >> ή << … επικαιροποίηση στοιχείων για τους οφειλέτες ..>> Τι ακριβώς κάνει ο ‘επικαιροποιός’ , αυτός που ποιεί …επίκαιρα ; Ο αρτοποιός ή ο κεραμοποιός παραδείγματος χάριν, είναι εμφανές τί ποιούν .
ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ { επίκαιρο + ποίηση}.
ΠΙΝΔΑΡΟΥ – » Επίνικοι », Πυθιόνικος 4 { 270 }.
Επικαιρότατος [ = ο βοηθών πάρα πολύ ,εν καιρώ ανάγκης ].
Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ – » Ετυμολογικό λεξικό της Νέας Ελληνικής ‘.
Επίκαιρος = επί + καιρός .
1. ΕΠΙ :
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Η πρόθεση [επί ]στη σύνθεση λέξεων δηλώνει : 1.ΤΟΠΟΣ 1α].Στάση σε κάποιον τόπο 1β].Κίνηση { Κυρίως επί εχθρικής εννοίας } 2. ΧΡΟΝΟΣ {το κατόπιν , ύστερον } 3. ΠΡΟΣΘΗΚΗ{ συνοδεία}. 4.ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ { αμοιβαία ενέργεια }.ΕΠΙΤΑΣΙΣ { επιτείνει την έννοια του συγκριτικού }.
2. ΚΑΙΡΟΣ :
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Kαιρός : 1.Χρόνος 2. Τόπος [καίριος] 3. Ο αριθμός επτά [7] ή Ιερός αριθμός.
ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν Ομοίων και Διαφόρων λέξεων ».
Καιρός και χρόνος διαφέρουν .Ο καιρός { δηλώνει ποιότητα } είναι μέρος χρόνου και σύστημα μετρημένων ημερών . Ο χρόνος { δηλώνει ποσότητα } είναι περιοχή πολλών καιρών και σύλληψις.
ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Καιρός : 1]. Ο αρμόδιος , επιτήδειος καιρός , η ευ-καιρία. Άνευ καιρού = παράκαιρα , έξω του χρόνου . Επί καιρού λέγειν = απρομελετήτως , εκ του προχείρου. 2]. Διορία 3]. Το μέτρο 4]. Καιροί = οι περιστάσεις του χρόνου και οι καταστάσεις του ανθρώπου 5]. ‘Καιροί σωμάτων ‘=η φυσική κατάσταση του σώματος.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Καιρός :
3 ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ :
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Επίκαιρος , ο επί του καιρού{ = ευκαιρία },αυτός που είναι στον κατάλληλο τόπο ή χρόνο ,έγκαιρος ,χρήσιμος , ωφέλιμος. 2]. Σπουδαίος 3]. [ επί μερών του σώματος] σπουδαίος , καίριος. 4]. Πρόσκαιρος σε αντίθεση με το α’ί’διος .
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Επίκαιρος = εύκαιρος.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Επίκαιρος :
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Άκαιρος = αυτός που δεν έγινε σε κατάλληλο καιρό . Επίκαιριος { επί + καιρός } = αυτός που γίνεται στον πρέποντα καιρό ή τόπο , στην κατάλληλη εποχή γινόμενος . Επίκαιρος = επικαίριος . Ευκαιρία {< εύκαιρος } = ο καλός [ κατάλληλος ] καιρός. Εύκαιρος { ευ + καιρός }= επίκαιρος , αυτός που γίνεται στην κατάλληλη [ευ] περίσταση . Ευκαίρως = επικαίρως ,εν ευθέτω χρόνω .
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Επικαιρέομαι -ούμαι = επικαίρως { ευκαίρως } τυγχάνω τινός {δλδ. κάνω την τύχη ευκαιρία}
ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Συναγωγή Νέων λέξεων » .
Η λέξη Επικαιρότης εμφανίστηκε στην » Πρωτεύουσα »{ 1888 } και στην εφ. »Ακρόπολις» { 1893 & 1894 }. Επικαιρόφρονες { 1887 }ή καιροσκόποι , οι οπορτουνιστές{ Γαλ. opportunistes } στην πολιτική .
Α.Π.Θ {Ιδρ. Μαν.Τριανταφυλλίδη} – » Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».
Επίκαιρος-η-ο : 1α] που αφορά το παρόν , την παρούσα κατάσταση 1β] τα επίκαιρα {< Γαλ. actualites } , αυτά που αναφέρονται στην επικαιρότητα 2] [για τόπο] στρατηγικά σημεία . Επικαιρότητα , το σύνολο των γεγονότων του παρόντος .
ΙΣ. ΜΑΣΤΡΟΜΙΧΑΛΑΚΗ – » Λεξικό Ελληνογαλλικό – Γαλλοελληνικό ».
ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ [εκδ.] – »Αγγλο-Ελληνικό Λεξικό ».
4.ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ή » << ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΡΟΚΟΛΟ ; >> ».
Εφ.ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ [1979] Η πρώτη εμφάνιση της λέξης <επικαιροποίηση > στην εφ.’Μακεδονία’ { ..επικαιροποίηση των τιμών..}
ΠΥΛΗ για την Ελληνική γλώσσα :
Η επανεμφάνιση της λέξεως ‘επικαιροποίηση‘ . [1].Παπαθεμελής , 2016 [2].Κακλαμάνης ,2006 [3].Σημίτης , 2003.
Γ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας ».
Επικαιροποιώ { < update }: 1. εκσυγχρονίζω κάτι , το ενημερώνω με νέα στοιχεία 2.Η/Υ καταχωρίζω νέα στοιχεία ή πληροφορίες σε ήδη υπάρχον αρχείο.
ΠΑΠΥΡΟΥ – » Λεξικό Πληροφορικής ».
Update – ενημερώνω.
ΑΚΑΔ. ΑΘΗΝΩΝ – » Χρηστικό λεξικό της Νεοελληνικής γλώσσας ».
Επικαιροποιώ { < actualiser } =εκσυγχρονίζω ,προσαρμόζω στα νέα δεδομένα,αναθεωρώ.
ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Αρχιγένεθλος Ελληνική γλώσσα».
Actualite < act < Άκτωρ < άγω.
ΑΙΣΧΥΛΟΥ – » Πέρσαι », { στιχ. 557 }.
Άκτωρ = ηγέτης ή αγέτης { < άγω }.
Το Λ.Κ.Ν [ Ιδρ. Τριανταφυλλίδη ], το λεξικό του Δ.Δημητράκου ,το λεξικό του Παπύρου όπως και τα ακόλουθα λεξικά της Νεοελληνικής γλώσσας ΔΕΝ περιλαμβάνουν την λέξη επικαιροποίηση .
5. ΠΟΙΗΣΙΣ .
ΚΑΡΛ ΣΠΙΤΣΒΕΓΚ – » Ο φτωχός ποιητής », { 1839 }.
Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό λεξικό της Νέας Ελληνικής ‘.
Ποίησις [ποίηση] , οποιαδήποτε δημιουργία ή κατασκευή . Ποίησις σε αντιδιαστολή προς την λέξη πράξις.
ΑΝΝ .ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».
Πόησις > ποίησις .Ποητής > ποιητής . Πόα ή ποίη = φύη { π–>φ , υ–>οι }.Πόα ή ποίη = η πάσα βοτάνη η αναδίδουσα φύλλα και σπόρον εξ αυτής της ρίζης . Ποίησις είναι η δημιουργία η αντλούσα αυτομάτως από τις ρίζες.
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Ποία = η βοτανώδης ύλη , άλλοι τους πυρούς και τας κριθάς. Πόεν = βοτάνη.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Συμπόσιον », { 205 b}.
Ποίησις είναι κάτι γενικόν. Πάσα αιτία μεταβάσεως οιουδήποτε πράγματος από την ανυπαρξίαν εις την ύπαρξίν, είναι ποίησις . { εκ του μη όντος εις το ον }
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » σοφιστής » ,{ 265 b } & { 219 b }.
Ποιητική είναι κάθε δύναμη ,που γίνεται αιτία ν’ αρχίσουν να υπάρχουν -από μια στιγμή κι έπειτα -πράματα , που πριν δεν υπήρχαν .Κάθε πράμα που πρωτύτερα δεν ήταν {στην ύπαρξη } και το φέρνει κάποιος έπειτα στην ύπαρξη { εις ουσίαν άγη }, λέμε,νομίζω αυτόν που το παρήγαγε ποιητή και αυτό που παρήχθη ποίημα .
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Περί Ποιητικής » , { 1448 b }.
Δύο είναι οι φυσικές αιτίες οι οποίες φαίνεται ότι γέννησαν την ποίηση.1. Η μίμησις , η οποία είναι συνυφασμένη προς την φύσιν των ανθρώπων από την παιδική ηλικία .Και σ’ αυτό το στοιχείο διαφέρουν οι άνθρωποι από τ’ άλλα ζώα. Διότι ο άνθρωπος είναι < μιμητικότατον ον > { έχει την τάση προς μίμηση σε μέγιστο βαθμό}. 2. Η χαρά ,την οποίαν αισθάνονται όλοι ,για τα δημιουργήματα της μιμήσεως.
ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Η Ελληνική γλώσσα , Η πατρίδα του Πολιτισμού ».
Η νεολεξιμανία και η υλοποίηση ….των ιδεών.! { σελ.385 }
Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Λεξικό των Παραγώγων και των Συνθέτων της Νέας Ελληνικής ».
Από τις παρακάτω λέξεις με β’ συνθετικό την λέξη ποίηση ,όσα είναι ‘κιτρινισμένα’ είναι νεώτερες κατασκευές και χρήζουν ιδιαιτέρας προσοχής λόγω ..ανοήτου νοήματος. Άλλωστε άλλο ποίηση και άλλο πράξη.
Καιρός , η ευκαιρία .Επί + ευκαιρία = επ’ ευκαιρία .Επί + ευκαιρία + ποίηση = επευκαιροποίηση !! Επικαιροποίηση = επευκαιροποίηση .! Εν ολίγοις ανοησία .Διότι δεν ποιείς ευκαιρία, αλλά αρπάζεις την ευκαιρία και εκμεταλλεύεσαι τον καιρό , τον κατάλληλο χρόνο για κάτι επιθυμητό. Διότι οι »καιροί ου μενετοί» { Θουκυδίδης }. 
Η Ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα του πνεύματος και της φιλοσοφίας. Ο φίλος της σοφίας γνωρίζει ότι σοφόν το σαφές .Η σοφία των λέξεων συμβαδίζει με την σαφήνεια.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. { gregoriusworld } 