δρέπω

Θέρος ή καλοκαίρι ;

Kαλό  καλοκαίρι ή καλό θέρος ; Οδού η απορία . Είναι και τα δύο ορθά ; Είναι και τα δύο λάθος ; Είναι το ένα ορθόν και το έτερον λάθος ; Αν ληφθεί ενδεικτικώς ένα διαδικτυακόν κείμενον [ όπως του κ. Ν.Σ.]  και αναλυθεί ,μπορεί να γεννηθούν εύλογες απορίες ,αλλά είναι δυνατόν να εξαχθούν και κάποια ωφέλιμα συμπεράσματα :

bandicam 2017-06-21 12-32-22-362

Κατ’ αρχάς είναι ορθόν το» καλό καλοκαίρι» ;  Δεν είναι πλεονασμός { καλό +καλό+ καλό =τρίκαλο } ;  Το καλοκαίρι είναι μεσαιωνικό , από την λέξη   καλοκαίριον . Η λέξη όμως καλοκαιρία  μήπως  είναι  αρχαία ; Στην αρχαιότητα η  καλοκαιρία μήπως   είχε άλλη σημασία ; Μήπως το καλοκαίρι   είναι απόδοση κάποιας άλλης φράσης στην κοινή γλώσσα ; Το θέρος  μήπως  ΔΕΝ  έχει ΙΕ { ‘ ινδοευρωπαϊκή ‘ρίζα } ; [ Διότι   ‘ινδοευρωπαϊκή ‘ γλώσσα  χωρίς λαό , να την ομιλεί, πως δύναται  λογικώς; να τεκμηριωθεί ; ] Μήπως είναι  μια ελληνική , κάπως  καμουφλαρισμένη  λέξη ;  Θερίζω  σημαίνει κατά πρώτον  << περνώ το καλοκαίρι >>  ή  απλά <<  θερίζω στάχυα >> ; Θερίζω και δρέπω έχουν την ίδια σημασία ;  Ας δούμε τί γράφουν τα Μεγάλα και τα Μικρά  Λεξικά της Ελληνικής γλώσσας .Ας  εξετάσουμε { < εξετάζω < εξ [ εκ ]  + ετάζω  [ < ετός = αληθής ] }  την εγκυρότητα των απόψεων αυτού του είδους .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Kαλοκαιρία  = η ευετηρία. Το καλοκαίριον = το θέρος .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » .

Ευετηρία = ευθηνία [ ευδαιμονία ] ,καλός  ενιαυτός [ μεγάλο χρονικό διάστημα ] , καλοκαιρία.

ΕΡ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ – » Θησαυρός της ελληνικής γλώσσης ».

Καλοκαιρία = ευετηρία. 

ΠΑΠΥΡΟΥ – » Λεξικό της Ελληνικής  γλώσσας ».

Καλοκαιρία { Α Μ } , η καλή κατάσταση των πραγμάτων , ευτυχισμένη χρονιά , ευετηρία.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » .

Καλοκαιρία =καλός ενιαυτός , έτος ευτυχούς καρποφορίας , ευετηρία . Αντίθετο : η κακοκαιρία .

Α.Π.Θ {Ιδρ. Μαν.Τριανταφυλλίδη} -» Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».

Καλός καιρός   > καλός + καιρός  =  καλοκαίριον { συναρπαγή } > καλοκαίρι.

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Διαφέρει η σύνθεσις ονομάτων από την συναρπαγή .Εάν  ήταν σύνθετη η λέξις  θα έπρεπε το α’ συνθετικό να ήταν { καλλ- }.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Το { καλλ- }  ως πρώτο {α’} συνθετικό των λέξεων .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ευκαιρία  { ευ + καιρός } = καλός [ κατάλληλος ] καιρός.

θεροσ

ΓΙΑΝΝΗ  ΤΣΑΡΟΥΧΗ  –  «Οι Τέσσερις Εποχές» , » ΘΕΡΟΣ »  , { 1969 }.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ».

Θέρος από το… Ι.Ε *G her = ζέστη , θερμότητα !!!  Προσέξτε αυτό το { * } αστεράκι. Αυτό δηλώ–νει υποθετική ρίζα !! Υποθετικές λέξεις από  υποτιθέμενο Ι.Ε  λαό..!! Διότι ΔΕΝ υπάρχουν αρχαιολο–γικά ευρήματα προς τεκμηρίωση της υπάρξεως του λαού αυτού , ΔΕΝ υπάρχουν ιστορικές μαρτυ–ρίες , ΔΕΝ υπάρχουν μύθοι , ΔΕΝ  υπάρχει θρησκευτική λατρεία ,ΔΕΝ υπάρχει  κοιτίδα .Το μόνο αλη–θινό  -στο κατασκεύασμα αυτό -είναι η ομοιότητα μερικών λέξεων  μεταξύ κάποιων λαών , η οποία εξηγείται με λάθος τρόπο [ για να μην πω ανάποδα : με τα χέρια κάτω και τα πόδια πάνω ]. Διότι δεν λαμβάνεται υπόψιν η ιστορικότητα των λέξεων : ΔΕΝ εμφανίζονται ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ και ΕΞΑΠΙΝΗΣ οι λέξεις σε όλον τον κόσμο » εν είδει περιστεράς » !!!

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ».

Τι είναι το Ι.Ε {  Ινδο+ευρωπαική ή Ινδο-γερμανική  θεωρία } ; Υποθετική  πρωτογλώσσα  ,με υποθετικούς { = φανταστικούς} και ΟΧΙ  μαρτυρούμενους τύπους  { δλδ.  άνευ αποδείξεων }.!!  Όμως μία   ΓΛΩΣΣΙΚΗ  ΥΠΟΘΕΣΗ  άνευ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ , όπως και τόσες άλλες υποθέσεις , πώς  γίνεται να κατέχει θέση ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ; Αυτό στον Πλάτωνα καλείται ΔΟΞΑΣΙΑ { < δοκώ } και όχι επιστήμη .

ΕΥΣΤΡ.  ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό  Λατινοελληνικόν ».

Calor  <   Caleo  <  Kαλέα  < Αλέα = η του ηλίου  θερμότης . { Καλορί [ calorie ] = η θερμίδα }

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». 

Ηλιακή θερμότης = είλη  ή έλη  ή αλέα  > ΚΑΛΕΑ —-> Καλός. { Καλός = ο θερμός  { εκ του ηλίου }. Κήλον = τόξο , βέλη του Απόλλωνος  και περικεκαυμένον εκ του ηλίου ξύλον  { άρα ξηρόν }.Κάλον = ξύλον και ό,τι  ξύλινον.

Σ. ΔΩΡΙΚΟΥ – Κ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ– »  Το  Δίγαμμα  { F } » .

Ρίζα σFελ-  / Fελ- > ήλιος , αλέα , ελάνη , σελάνα / σελήνη .

ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των Bασικών  ρημάτων της  Αρχαίας  Αττικής  πεζογραφίας ».

Καίω / Κάω = καίω, ανάβω , καυτηριάζω , αναλίσκω. Κάλον = ξύλον προς καύσιν.

ΙΑΚ.ΘΩΠΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά » .

Κάλ = ανάπτω , καίω .Κήλεος » καυστικός » , κήλα.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Κάλον = το ξηρό ξύλο κατάλληλον προς καύσιν. Κάλα =τα πλοία {γιατί ήσαν ξύλινα}Καλιά = η καλύβα { = η ξύλινη }.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Κάλινα = ξύλινα .Κάλιον = ξυλάριον .Καλιός = το δεσμωτήριο .Καλιαί = οι μικροί οίκοι Κηλόν = το ξηρόν.

ΣΟΥΔΑ  ή  ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».

Κάλον = το ξύλον

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Κάλον = το ξύλο. Κάλα= τα τεμαχισμένα ξύλα  προς  καύσιν.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Κάλον [εκ του καίω ]= κατάλληλον  ξηρόν  ξύλον  προς καύσιν.

pizap.com14125826934682

ΝΙΚ.ΛΥΤΡΑ – » Το Ψάθινο Καπέλο », { 1923-26 }.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Θερίζω = κόβω , παραθερίζω . Η πρώτη σημασία της λέξεως είναι κόβω και δεύτερη  παραθερίζω. Ο  Θέρος  { = το θέρισμα}  <  θερμαίνω. Το θέρος {= το καλοκαίρι } < θερμαίνω.

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Θάλπτω  >  θέρω =θερμαίνω και θέρος > θερσαίνω / τερσαίνω = ξηραίνω . { torch= πυρσός , δάδα, δαυλός }.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Δρέπω = κόβω και συλλέγω , μαζεύω για τον εαυτόν μου. { π.χ  δρέπω τους καρπούς = κόβω και μαζεύω τους καρπούς }.Θερίζω  κατά το θέρος , δρέπω  και στις υπόλοιπες εποχές , όχι μόνο κατά το θέρος.

ΣΠΥΡ. ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  Εθνότητας ». { σελ.507 }.

Το θέρος  ονόμασαν  καλοκαίριον.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».

Η Ελληνική γλώσσα {επίλογος}.

ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΙΛΕ – » Μετά το  Θερισμό » , { 1857 }

Σάρωση_20170622

Καλές  διακοπές σ’ όλες τις παραθερίστριες  και σ’ όλους  τους παραθεριστές.

BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

AΓΟΡΑΖΕΤΕ   ΒΙΒΛΙΑ   , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ .

Θρέψω ή Δρέψω ;

Ένα λάθος του πρωθυπουργού  κατά την ομιλία του με τον  Ντ.Τουσκ   ήταν αρκετό , για όσους γνωρίζουν  επαρκώς  την ελληνική , να επιφέρει αρνητικές αντιδράσεις  και  εύκολη  απαξίωση. Το λάθος  όμως  δεν  εντοπίζεται μόνο στον κ.Τσίπρα . Πρώτα  φταίει ο λογογράφος  γιατί δεν έχει και τις καλλίτερες  σχέσεις με τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας , όπως  οι περισσότεροι  Νεοέλληνες λογογράφοι  άλλωστε. Το δεύτερο  λάθος  εντοπίζεται   στον  διαχειριστή  [ ενίοτε  και αντιγραφέα] της επίσημης  πρωθυπουργικής  ιστοσελίδας , όπου  αναπαραγάγει το κείμενο. Ο πρωθυπουργός   δεν είναι  ούτε  ο αναμάρτητος  ούτε ο μέγας  αμαρτωλός [ο ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον]   Κοινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Ντ. Τουσκ   Το σωστό  είναι ‘να δρέψει τους καρπούς’ και όχι ‘να θρέψει τους καρπούς’.  Ποία  είναι  όμως  η σχέση του ‘δρέψω‘ με το ‘θρέψω ‘ ;   bandicam 2017-04-08 22-25-03-978 Το  πραγματικό  ενδιαφέρον  δεν είναι η καταγραφή λαθών { λαθοθηρία }, ανθρώπινα τα λάθη άλλωστε ,  αλλά  το γιατί είναι λάθος  και  ποιό  είναι το σωστό .Σημασία μεγάλη   έχει  η ορθογραφία  και η  ετυμολογία  για την διερεύνηση  της  σχέσης  ,που  έχουν  αυτά τα δύο ,εκ πρώτης όψεως ,διαφορετικά ρήματα :  Δρέψω   και Θρέψω . Είναι καταρχήν  και τα  δύο  σε  χρόνο μέλλοντα  .  Lexigram

 

Α . ΔΡΕΠΩ :

ΟΜΗΡΙΚΟΙ  ΥΜΝΟΙ – » Εις   Δήμητραν  » [425] .

‘δρέπομεν ‘=  με τα χέρια δρέπαμε   άνθη  ποθητά .                                                                     

 

ΟΜΗΡΟΥ – » ΟΔΥΣΣΕΙΑ ». [μ,357] .»

Δρεψάμενοι =οι δρέποντες [ αυτοί  που κόβουν και  μαζεύουν για τον εαυτό τους }  τρυφερά φύλλα  δάφνης από δρύν  ψηλόκορφη.

 

ΗΣΥΧΙΟΥ  του  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Δρέπω = τρυγώ , θερίζω.

 

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Δρέπω  : δρέπανος ,δρεπάνη ,δρεπανουργός ,δρέπτω , δρεπτός,δόρπον ,επιδόρπιον.

 

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  εν  τη  λέξει  Λόγος ».

Η κατάληξις [ -ΑΝΟΝ ]Δρέπανον = δρεπ { δρέπω }+ ανον { =  εργαλείο , σκεύος } .

Από το ρ. ανύω = φέρω σε πέρας , καταφέρνω .

 

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». 

Δρέπω  και  Δρέπτω = αποκόπτω  και   συλλέγω. 

 

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ  Δ. του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Δρύπτω = θρύπτω  ,γδέρνω  με τα νύχια μου , κάνω  θρύμματα  τι. Δρύφος = τρύφος , δρύψελον, θρύμμα , ξύσμα.

 

ΠΑΝ.ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ -‘Λεξικόν απάντων  των ρημάτων εις τους Αττικούς πεζογράφους’.

‘Δόρπον ,το δείπνον .Οι  Αττικοί αντί  δόρπον  έλεγαν δορπηστός { ώρα του δείπνου }. 

 

ΔΑΜ.  ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗΣ – » Ετυμολογικό  Λεξικό  της  Ελληνικής ».

ΔΑΡΠΩ / ΔΡΑΠΩ  –  Δρώπτω  = κόπτω . Δρέπω = κόπτω και συλλέγω.

Δρύπτω  = ξεσχίζω ,ξεφλουδίζω .

 

ΓΙΑΝ. ΠΡΙΝΙΑΝΑΚΗΣ » Η γλώσσα των Ελλήνων είναι η γλώσσα που ομιλεί η φύση ‘.

Η δρύς  και  το ρήμα   δρύπτω.

 

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ».

Επιδόρπια [ εδέσματα] =επί + δόρπον .Τα  μετά του  δείπνου  εδέσματα.

 

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ». 

Επιδόρπιος -ον : ο μετά του δείπνου προσφερόμενος. Τα επιδόρπια = εδέσματα και ποτά [ τυρί , γλυκά,  οπώρες ,ηδύποτα ] παρατιθέμενα  μετά  το  δείπνον  { κατ’επέκτασιν  μετά το  κυρίως γεύμα }.

 

Β’ ΤΡΕΦΩ : 

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».                              

 

ΟΜΗΡΟΥ – » ΟΔΥΣΣΕΙΑ» { απόδ. Κώστας  Δούκας }.

Τρέφω  = το  ανατρέφω.

 

ΟΜΗΡΟΥ – » ΟΔΥΣΣΕΙΑ’‘ { απόδ. Κώστας  Δούκας },[I,246].

Θρέψας = πήζοντας .

 

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Τρέφω =ταγίζω / τα’ίζω , ανατρέφω.  {ΡΊΖΑ 1. Τρεφ- / *Θρεφ-  ΡΙΖΑ 2. *Τραφ- / *Θραφ-}.

 

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

 Τρέφω και Τράφω [κυρίως]  Πήγνυμι [=  πήζω , παγώνω , συμπυκνώνω ,στερεώνω ].

 

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Από ρ.*ΤΡΕΦ- : τρόφις  , τάρφος, τραφερή  , τροφαλίς , θρόμβος , τροφή , τροφός, τρόφιμος. Κυρίως  όπως  το πήγνυμι =συμπυκνώνω, πήζω , παγώνω.

 

ΔΑΜ.  ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗΣ – » Ετυμολογικό  Λεξικό  της  Ελληνικής ».

Τρέφω / τράφω . Θρέψις , τρέφος -θρέμμα ,τροφαλίς ,τρυφαλίς ,τράφαλλος  ,τρόφιμο.

 

ΘΕΟΔ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Ανώμαλα ρήματα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Μετατροπές του { θ — > τ }*ΤΡΑΦ / ΘΡΟΦ -,*ΤΡΟΦ / ΘΡΟΦ–

 

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  εν  τη  λέξει  Λόγος ‘.

Από το Τρέπω  το Τρέφω.

 

ΣΠΥΡ.ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  εθνότητας ».

Θρέφω  το Τρέφω  {ιωνική}.

 

ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Οι  εναλλαγές των οδοντικών { κ,γ,χ } και των χειλικών { π,β,φ } αφώνων  συμφώνων.

                       {ΤΡΕΠΩ} ———>>  ΤΡΕΦΩ  — ΔΡΕΠΩ  — ΘΡΕΦΩ Σάρωση_20170413

 

ΒΑΝ  ΓΚΟΓΚ  – »  Το κόκκινο αμπέλι » .  (1888)  ΩΑΣ

Μετά από όλα αυτά  σίγουρα  θα έχετε  αντιληφθεί  ποιά  είναι η σχέση των δύο ρημάτων.  Σχετίζονται  και τα δύο με το φαγητό.  Εάν  θα  δρέψεις   τους καρπούς  τότε με την τροφή  θα  παρασκευάσεις  φαγητό    και  επιδόρπια .Εάν δε , τραφείς καλά [ καλοταγισμένος]  θα γίνεις ευτραφής . Αλλά  , εάν υπερβείς το μέτρο της θρέψεως  θα γίνεις  και   θρεφτάρι { μοσχαναθρεμμένος }.                                                     ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :     

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.