ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ .

Πολλοί  Έλληνες  γνωρίζουν το εν λόγω ρητό και κατανοούν την σημασία του ,λίγοι όμως αναγνωρίζουν -λόγω της αρχαιοπρεπούς  μεταφράσεως   – ότι δεν είναι ελληνικόν αλλά λατινικόν.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – »  Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης «.



Οι  Λατίνοι μπορεί να ομιλούσαν  την Ελληνική γλώσσα και να εδέχθησαν μεγάλη επιρροή από την ακτινοβολία  του ελληνικού πολιτισμού , αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οτιδήποτε Λατινικόν ήταν απομίμησις του πολιτισμού των Ελλήνων . Ιδιαιτέρως δε ,εάν αυτό έχει υποστεί αλλοίωση -από τους μεταγενεστέρους -και έχει χρησιμοποιηθεί  προς εξυπηρέτηση ιδεολογικών ή  άλλων  σκοπών.                                                                                 

NΕΩΤΕΡΟΝ  ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ » ΗΛΙΟΥ » .                                                 

Η ρωμα’ι’κή ποίηση σχηματίστηκε με βάση την ελληνική. Δεν θα ήταν όμως ορθό να υποστηριχθεί ,ότι η γραμματική λατινική δημιουργία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ξηρά και δουλική μίμηση της ελληνικής

ΑΘ.ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ  – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία », { σελ.495 }.

Οι δε Λατίνοι τότε ωμίλουν την Ελληνικήν γλώσσαν άποικοι όντες οι πλείστοι των Ελλήνων.Όθεν η Λατινική γλώσσα είναι η περισσοτέρα Ελληνική μιγείσα ύστερον.

ΚΩΝ.ΓΡΟΛΛΙΟΥ  – » Οράτιος ,οι Ωδές », { εισαγωγή, σελ. ιε’-ιστ’}.

Έτσι δεν θ’ αργήσει η ελληνική γλώσσα να γίνει η δεύτερη γλώσσα στα σχολεία της Ρώμης κι εντρύφημα των μορφωμένων.

ΚΩΝΣΤ.Ι.ΒΟΥΡΒΕΡΗ  – »  Μαθήματα εισαγωγής εις την Κλασσικήν Αρχαιογνωσίαν ».

Στην ιστορία του πολιτισμού οι Ρωμαίοι κατέλαβον την πρώτην μετά τους Αρχαίους  Έλληνες θέσιν .Ο Ρωμα’ι’κός  πολιτισμός είναι δημιούργημα της πρώτης διαλεκτικής αναμετρήσεως των Ρωμαίων με τους Έλληνας , αλλά δεν είναι ούτε αντίγραφον ούτε μίμησις δουλική του πολιτισμού των ΕλλήνωνΤο αλφάβητον οι Λατίνοι παρέλαβον παρά της Κύμης  

ΑΛ.ΡΙΖΟΥ  ΡΑΓΚΑΒΗ – » Ιστορία της Αρχαίας Καλλιτεχνίας », τομ. Α’,{ σελ. 3, 55 }.

O Ρωμα’ι’κός πολιτισμός , η Ρωμα’ι’κή φιλολογία  και προ πάντων η Ρωμα’ι’κή τέχνη είχαν τις ρίζες τους στην Ελλάδα .Η επικληθείσα Ρωμα’ι’κή  τέχνη ήταν  ουσιαστικώς μια άλλη φάση της Ελληνικής τέχνης  , παρακμαζούσης και διαστρεφομένης  όμως από τους Ρωμαίους ….Η Ρωμα’ι’κή τέχνη  λοιπόν ,αυτή που καλλιεργήθηκε στην Ρώμη και στην Ελλάδα επί Ρωμα’ι’κής  κυριαρχίας, ήταν αυτή η Ελληνική , διεφθαρμένη  και αλλοιωμένη  από τους Ρωμαίους, άνευ οξείας  αισθήσεως της αρμονίας και χωρίς μεγάλη ικανότητα διακρίσεως και εκτιμήσεως του κάλλους.

Π.ΚΑΒΒΑΔΙΑ   – » Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης », { σελ. 19,20 }.

Οι Ρωμαίοι ούτε ικανότητα είχαν ,ούτε φυσική κλίση προς άσκηση και προαγωγή της τέχνης, διότι ουδεμία εσωτερική ανάγκη προς τούτο αισθάνονταν.Και παρήγαγε μεν η τέχνη κατά τους χρόνους αυτούς κάποια αξιόλογα έργα { πρός επίδειξιν πολυτελείας μάλλον },αλλά τούτα δε εποιήθησαν από τους Έλληνες  καλλιτέχνες της Ρώμης και κατά μίμησιν των αριστουργημάτων του παρελθόντος.



Το ρητό αυτό είναι απόσπασμα από το έργο του  Ρωμαίου Σατιρικού ποιητή  Δέκιμου Ιούνιου  Γιουβενάλη {~ 52-135 μ.Χ.} » Σάτυρες », απ’το οποίο προέκυψε το μεταφρασμένο και με αλλοιωμένο νόημα »  νους υγιής εν σώματι υγιεί ». Διότι ο στίχος ολόκληρος  από την » Σάτυρα    [ Χ ] είναι << orandum est ut sit mens sana in corpore sano.>> δηλαδή <<  «ευκταίον { γερουνδιακό } εἰ νους υγιής εν σώματι υγιεί» >> .

D.J .JUVENALIS  – » Saturae »,[ X ] .

WILL DURANT – » Η Παγκόσμιος  Ιστορία του Πολιτισμού », τομ.Γ’, ΡΩΜΗ.

ΙΙ.ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ, { σελ.510-513 }. Ο Ιουβενάλιος είναι ο μείζων των Ρωμαίων σατιρικών, όπως ο Τάκιτος είναι ο μείζων των ιστορικών της Ρώμης,

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λατινο-Ελληνικόν Λεξικόν ».

Satur -satura -saturum { < satis ,& sat = άλις ,αφθόνως, ικανώς } =κορεστός , κεκορεσμένος , πλήρης ,άφθονος,πλούσιος.

Satura-ae : 1.λοπάς [ =γαβάθα }παγκαρπίας { =κάθε είδος καρπού } μεστή, το πολυμιγές ,ανάμικτο , άνευ σχεδίου  2. Satira-ae { = σατίρα } , είδος ποικίλου και πολυμίκτου υποθέσεως ποίημα : α]. Satira Menippea :  είδος αστείων στίχων δραματικού τύπου ,φαιδρά αμοιβαία άσματα  β]Satura -ae{= σάτυρα }, το άνευ δραματικού τύπου και με δακτυλικό εξάμετρο σκωπτικό και χλευαστικό των ανθρωπίνων μωριών και κακιών ποίημα του Λουκιλίου και μάλιστα του Ορατίου .Είναι δε η σάτυρα όλως ξένη προς τους Έλληνες και γνήσιο Ρωμα’ι’κό  προ’ι’όν. 

Γ.Ν.ΓΙΑΝΝΑΚΗ – »Εισαγωγή στην Ποιητική  Ρωμα’ι’κή  Σάτιρα », { σελ.17,18,29,30,33,34}

Η λογοτεχνική σάτιρα διακρίνεται σε : α] μικτή σάτιρα  και β] καθαρώς ποιητική σάτιρα , η οποία αποσκοπεί στο να σκώψει τα ανθρώπινα ελαττώματα ελαττώματα συνδυάζοντας το σοβαρό με το αστείο {= το σπουδαιογέλοιον }.Η ρωμα’ι’κή  σάτιρα είναι εξέλιξη των ιάμβων – μιμιάμβων{ * } και των άλλων.

ΓΙΑΝΝΗ  ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου [ Ελλάδα -Ρώμη ].

Ουάρρων { Varro } και Μένιππος.

ΠΟΛ.ΑΔΑΜ-ΒΕΛΕΝΗ – » Θέατρο και θέαμα στον Ρωμα’ι’κό  κόσμο », { σελ.28 }.

Η σάτιρα ήταν  το πρώτο και μοναδικό, ίσως ,είδος Ρωμα’ι’κού »θεάτρου», το οποίον εξέπεσε στην συνέχεια σε λόγιον είδος απαγγελλόμενο και όχι αναπαριστάμενο.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». 

Σατυρικόν  δράμα = δράμα στο οποίον ο χορός συνίστατο  από Σατύρους {διαφορετικόν από το Λατινικό  Satura ή Satira }.Το σατυρικόν δράμα αποτελούσε το τέταρτο μέρος της τραγικής τετραλογίας { τρεις τραγωδίες και ένα σατυρικό δράμα } και λέγεται ότι επινοήθηκε από τον Πρατίνα ως ικανοποίηση { satis-faction } δια τον αποκλεισμό του Διονυσιακού στοιχείου από την τραγωδία.

my-way-1
bandicam 2018-06-25 23-13-03-583

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ  – » Λεξικόν  Λατινο-Ελληνικόν ».

Mens-mentis { < μένος } =1. Νους. Mens et animus { < άνεμος } = νους και ψυχή .Mens animi = o νους της ψυχής  2.Βουλή , διάνοια ,σκοπός  3. Ενίοτε , η ψυχή , ο θυμός.                Corpus-oris =1.σώμα  2.σάρξ  3. σώμα , ο νεκρός. 4.σώμα , ο άνθρωπος.                                  Sanus ,a, um { < σάος } =1.υγιής , σώος  2.σως , ακέραιος , αβλαβής 3.υγιής τας φρένας, σώφρων , έμφρων, φρόνιμος.

Σάρωση_20180706

Εάν εξαιρέσει κανείς , ότι το ρητό αυτό δεν είναι ελληνικό αλλά λατινικό , δικαίως μπορεί ν’ αναρωτηθεί ,γιατί δεν μπορεί να υιοθετηθεί από έναν σώφρονα  άνθρωπο. Μήπως δεν εκφράζει ένα ιδεώδες  ή μια καλή ευχή ; Εκ πρώτης  όψεως  μπορεί  κάποιος να συμφωνήσει .Αλλά τα φαινόμενα πολλάκις εξαπατούν. Ας εξετάσουμε τις εξής περιπτώσεις : α]. Νους υγιής σε σώμα υγιές  β]. Νους ασθενής σε σώμα ασθενές  γ]. Νους υγιής σε σώμα ασθενές δ].Νους ασθενής σε σώμα υγιές. Οι δύο πρώτες είναι ακραίες περιπτώσεις , ενώ οι δύο τελευταίες είναι οι συχνές μεσαίες καταστάσεις. Ποιό εξαρτάται από ποιό  , μεταξύ Νου και σώματος ; Ο υγιής νους από το υγιές σώμα  ή το υγιές σώμα από τον υγιή νου  ; Διότι στην πραγματικότητα δεν αναπτύσσεται αναλογικά ο υγιής νους μέσα σε ένα υγιές σώμα { παράδειγμα οι κάθε είδους ‘φουσκωτοί ‘ ,που δεν διακρίνονται ιδιαιτέρως για την ευφυ’ί’α τους } ούτε ένα ασθενές σώμα συντελεί στην ανάπτυξη ενός ασθενούς νου { παράδειγμα ο αείμνηστος Βρετανός  φυσικός  Στήβεν  Χόκινγκ ,που έπασχε από εκφυλιστική διαταραχή του νευρικού συστήματος }.

Νεώτ. Εγκ. Λεξικόν »ΗΛΙΟΥ » – Το  Αρχαίον  Ελληνικόν   Πνεύμα ».

Ο ΚΩΝΣΤ.Ι.ΒΟΥΡΒΕΡΗΣ  (1899 – 1978) φιλόλογος, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, αναλύει την περίφημη »πολιτεία » του Πλάτωνος  και σχολιάζει την εκπαίδευση των Φυλάκων ,που έγκειται στην μουσικήν και στην γυμναστικήν  αγωγή τους. << Κατ’ αρχήν διαπιστώνεται , ότι η υγίεια και η αρετή του σώματος εξαρτάται κυρίως από την αρετή της ψυχής. Οι Ρωμαίοι αργότερα είπαν το αντίθετο » mens sana in corpore sano».H αντίθεση αυτή είναι πολύ χαρακτηριστική του διαφόρου πνεύματος εκάστου εκ των δύο λαών. Γι αυτό ο Πλάτων επιδιώκει την δια της παιδείας ισόρροπη  και αρμονική θεραπεία και του σώματος και της ψυχής ,συμβουλεύοντας την αποφυγή των μονόπλευρων επιδόσεων στην γυμναστική και την μουσική.Διότι η άκρατος γυμναστική κάνει τους νέους αγριωτέρους  του δέοντος  αλλά και η υπερτροφική μουσική παιδεία απεργάζεται μαλακωτέρους του δέοντος τους τροφίμους της. Το μέτρο διασφαλίζει την ισορροπία και προάγει την σωματική ρώμη και την ψυχική υγίεια.>>

Σάρωση_20180702 (2)


Η ΥΓΙΕΙΑ .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». 

Η λέξις ΔΕΝ ορθογραφείται ως υγεία ,αλλά ως  υγίεια ή υγιεία { σχ. γι ‘ αυτό γράφουμε υγιής και  υγιεινή } . Γράφεται υγεία από τους μεταγενεστέρους και αδοκίμους συγγραφείς.  Υγίεια  φρενών = υγιής  κατάστασις ή διάθεσις ψυχής.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ  – » Λεξικόν » .

Υγίεια  =  η συμμετρία των πρώτων σωματικών δυνάμεων  { θερμότης – ψυχρότης , υγρότης – ξηρότης} .Υγιής = ο υγριής , ο δίυγρος και ζών .Αλίβαντες  { α+ λείβω < ρ.ΛΙΒ- } = οι νεκροί , επειδή δεν έχουν λιβάδα [= υγρασία ].

ΓΑΛΗΝΟΥ  – » Περί κράσεων », { A’ -522-23  }.

Ο θάνατος οδηγεί τα σώματα των ζώων σε ξηρότητα και ψύξη. Οι νεκροί ονομάζονται » ξεροί» [= αλίβαντες ],επειδή δεν έχουν πλέον καμμία υγρότητα ,καθώς έχει εξατμιστεί με την αποχώρηση του θερμού και έχουν παγώσει από την ψυχρότητα. Η ζωή αντιθέτως είναι θερμή και υγρή

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ». 

Aλίβαντες  = οι νεκροί , επειδή είναι ξηροί και υγρασία δεν έχουν.

NΕΩΤΕΡΟΝ  ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ » ΗΛΙΟΥ » . 

Αλίβας όνομα της  θρησκείας των Καυκόνων, σχετικώς με τον Άδη. 1.] Όνομα κύριον  2.] Ποταμός του Άδη ,ταυτιζόμενος με τον Κωκυτόν  { Σου’ί’δας }. Υπήρχε φυλή νεκρών Αλίβαντις  και κάτοικοι του Άδη .Οι νεκροί στον Άδη  ονομάζονταν Αλιβαντίδες { διότι δεν μετείχoν σταγόνων ύδατος }.

THOMAS  GAISFORD  S.T.P  – » Etymologicon Magnum Lexicon ».

Αλίβας : 1. ο νεκρός { ο μη έχων λιβάδα [=υγρότητα ] μήτε θερμότητα .Διότι οι ζώντες είναι υγροί  2. το όξος [=ξύδι ]. Α-λίβας ,παρά το μη λείβειν , ο μη λειβόμενος ή σπενδόμενος [< σπένδω = κάμνω  σπονδή, χύνω υγρόν ως προσφορά εις θεόν ].

ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Υγίεια  [ < θ.ΥΓ-] .Υγιηρός = υγρός ,υδρός { αιολική τροπή [δ] —> [γ] }. Υγριής = ο υγιής. Υγίεια εστί η ευκρασία των εν ημίν χυμών .Ευκρασία = η καλή κράσις [ανάμειξις ] των υγρών του σώματος, το οποίον περιέχει αίμα , φλέγμα, ξανθή χολή , μαύρη χολή. Η υγίεια προυποθέτει σωστή αναλογία και καλή ποιότητα των υγρών αυτών { Ιπποκράτης}. Αρίστη η θερμή και υγρά κράσις { Γαληνός }.

ΚΛΑΥΔΙΟΥ  ΓΑΛΗΝΟΥ  – » Άπαντα ‘‘,[ τομ. XIX ] , ‘Όροι Ιατρικοί .

Yγίεια :  η ευκρασία των πρώτων κατά φύσιν εν ημίν χυμών  ή η απαραπόδιστος [= ανεμπόδιστος ] ενέργεια των φυσικών δυνάμεων. Υγίεια = η ευκρασία των τεσσάρων πρώτων στοιχείων ,απ’ τα οποία έχει φτιαχτεί το σώμα :  θερμού ,ψυχρού , υγρού , ξηρού.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Περί παθών »,[ 1 ].

Όλα τα νοσήματα στους ανθρώπους προκαλούνται από την χολή και το φλέγμα.Η χολή και το φλέγμα προκαλούν τις ασθένειες  ,όταν μέσα στο σώμα ή υπερ-ξηραίνονται ή  υπερ-υγραίνονται ή υπερ-θερμαίνονται ή υπερ-ψύχονται.  

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Περί Ψυχής », { Α’-4  }.

Θεωρούν την ψυχή  είδος αρμονίας , διότι η αρμονία είναι κράσις [ συνένωσις ] και σύνθεσις εναντίων , και το σώμα σύγκειται από ενάντια. Περισσότερο αρμόζει να μιλάμε για αρμονία στην περίπτωση της υγιείας και των σωματικών αρετών παρά στην περίπτωση της ψυχής. 

ΑΙΣΧΥΛΟΥ  – » Αγαμέμνων », { στ. 977-980 }.

Της  τρανής υγιείας δεν έχει τέρμα η ανεχόρταγη δίψα. Όμως στον ίδιο τοίχο ακουμπά η αρρώστια.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ηθικά Ευδήμεια ‘, {  Η.XV  } .

 Δεν είναι επαινετόν πράγμα η υγίεια , διότι ούτε το έργο της είναι επαινετόν, όπως της σωφροσύνης.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Ηθικά », Περί παίδων αγωγής , {8}.

Η υγίεια είναι πολύτιμη , αλλά ευκολομετάβλητη. Γι’ αυτό αν κάποιος καυχιέται για την ρώμη του σώματος , ας μάθει ότι στην γνώμη του λαθεύει.



                                        Τους οφθαλμούς ανοίξατε , εκάς  οι αμύητοι.



xxx

bandicam 2018-06-24 15-55-05-588


1.} O ΝΟΥΣ : ,

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ  – » Γνώμαι  Μονόστιχοι ».

Νους = θεός.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φίληβος », { 28 c }.

Ο νους είναι βασιλιάς και του ουρανού και της γης .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Περί Ψυχής », { Γ-430 a  }.

Νους παθητικός: δια του οποίου τα πάντα σχηματίζονται .Νους ποιητικός { έξις } ,ο οποίος τα πάντα πραγματοποιεί [ όταν αυτά είναι »εν δυνάμει» ]. Ο νους αυτός [ ο ποιητικός ] είναι ουσιαστικά »εν ενεργεία ».Χωρισθείς δε ο ποιητικός νους είναι μόνον  αυτό που είναι ,και αυτό μόνον είναι α’ί’διον και αθάνατον.

Σάρωση_20180704 (5)

                                                                                                                                                  ΠΡΟΚΛΟΥ – » Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 107.50 }.

Ο καθαρός νους  δίνει υπόσταση στην άχραντον  τάξιν { <[ α[στερ.] + χραίνω ]=αγνή τάξη ] και ηγείται του όλου νοητικού κόσμου.

Σάρωση_20180704 (2)

                                                                                                                                                                     ΠΡΟΚΛΟΥ – » Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 108-109 }.

Κάθε νους ή είναι ακίνητος { οπότε είναι νοητός ,ως ανώτερος της κίνησης }, ή κινείται { οπότε είναι νοερός [ νοητικός ] ,ή και τα δύο { οπότε είναι και νοητός και νοερός ταυτόχρονα }.Ο πρώτος είναι ο Φάνης [ μόνο εστηκώς ] ,ο δεύτερος  ο Ουρανός { και κινούμενος και εστηκώς }, και ο Κρόνος / Χρόνος  { μόνο κινούμενος}.

Σάρωση_20180704
Σάρωση_20180624 (9)

                                                                                                                                                       ΝΙΚ.ΓΥΖΗ – » Σπουδή για το Πνεύμα », { 1895-99}                                                                                                                                                                 

2.] ΤΟ  ΣΩΜΑ :

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ  – » Ηλέκτρα », { στ.387-388  }.

Αυτά που δεν είναι παρά σάρκες  δίχως νου { φρένες } ,καθόλου δεν διαφέρουν από τα αγάλματα της αγοράς.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Γνώμαι Χρυσαί ».

Το κάλλος του σώματος είναι ζωώδες , εάν δεν υπάρχει ο νους.

ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων Συναγωγή ».

Σώμα , αυτό που είναι νεκρό .Δέμας ,αυτό που είναι ζωντανό, επειδή συνδέεται με την ψυχή, όπως  είπεν ο Όμηρος.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ  – » Λεξικόν » .

  Σώμα , κάθε τι που έχει πεθάνει.                                                                                            

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων », Ζήνων ο Κιτιεύς . { Ζ-56 }.

Διότι κάθε τι που ενεργεί { που παράγει ένα αποτέλεσμα } σώμα είναι.                                 

Γ.ΕΞΑΡΧΟΥ / Μ.ΦΩΤΙΑΔΟΥ  – » Ιωάννου  Ζωναρά Λεξικόν ».

Σώμα = παν το τεθνηκός {πεθαμένο ]. Δέμας { < δέω / δένω }=το του ζώντος {ζωντανό}. Επειδή δένεται { συν-δέεται } με την ψυχή.

M.E.MILLER -» Etymologicum Magnum de Florence»[Melanges de Litterature Grecque]

Δέμας { < δόμα  } το  δώμα της ψυχής ,επί των ζώντων. Σώμα ,επί των νεκρών και των πτωμάτων .

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Κρατύλος  », {  400 c  }.

Σώμα = Σήμα [1] .Ο τάφος της ψυχής { Ορφικοί }.Διότι η ψυχή εξαγνίζει τα σφάλματά της ,για τα οποία είναι τιμωρημένη και με το σώμα σώζεται σαν είδος  φυλακής  { σώσμα }.     [ σχ. Θυμηθείτε  το δημόσιον σήμα {= νεκροταφείο } του Κεραμεικού ] .Σώμα =Σήμα [2]. Διότι η ψυχή δια του σώματος εκφράζει [σημαίνει ]τις εκδηλώσεις της.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ –  »  Γοργίας », { 492 e-493 a  }.

Το σώμα είναι ο τάφος μας.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – » Φρίξος » , [ αποσπάσματα ]. 

» Ποιός  ξέρει ,αν είναι  ζωή αυτό που λέμε θάνατο κι αν θάνατος είναι η ζωή ;»

ΜΙΧ.ΠΕΡΑΝΘΗ  – » Μεγάλη Ελληνική Ποιητική Ανθολογία ».

Γ.Δροσίνης  – » Φωτερά  Σκοτάδια » ,{ 1915 }.

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ  – » Αποσπάσματα »,{ 62 }.

Αθάνατοι θνητοί , θνητοί αθάνατοι.

ΠΡΟΚΛΟΥ – » Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 155 }.

Οι φιλοσώματοι. Είναι πολύ καλλίτερο για τον άνθρωπο που πέθανε να ζει κατά φύση στον Άδη ,από το να ζει παρά φύση την σωματική ζωή και να εμποδίζεται στην νοητική του ενέργεια.

Σάρωση_20180624 (6)

ΝΙΚ.ΓΥΖΗ – » Αρχάγγελος », { 1894-5 }.                                                                                                                                                       

3.] H  ΨΥΧΗ  :

ΩΡΙΩΝΟΣ  ΘΗΒΑΙΟΥ – » Ετυμολογικόν ‘.

Ψύχος = πνεύμα { < πνέω }= πνοή ,αέρας , φύσημα.  ‘‘Ψύχεος ιμείρων » = πνεύματος  ποθώντας. Ιμείρω {< ίμερος  = πόθος ,σφοδρά επιθυμία}, { Οδ. κ-555 }. »Ήκα μάλα Ψύξασα» = ελαφρά πολύ  φυσήσασα { φυσώντας }, { Ιλ. Υ-440 }.

ΠΑΝ.ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΥ  – » Ομηρικόν  Λεξικόν ».

 Ανα-ψύχω = πνέω , φυσώ, δροσίζω ,αναψύχω{ > αναψυχή }.

TΑ  ΟΡΦΙΚΑ  – » Ήρας  θυμίαμα », [ xvi ].

Η Ήρα{=αήρ } παρέχει στους ανθρώπους αύρες που τρέφουν τις ψυχές {Ψυχοτρόφους}.

ΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ   – » Περί φυσών », { 3 }.

Το σώμα και των ανθρώπων και των άλλων ζώων τρέφεται με τρία είδη τροφών: σίτα { = φαγητά } , ποτά , πνεύματα { = αέρια }.Το αέριο λέγεται φύσα ,όταν είναι μέσα στο σώμα, και αέρας ,όταν είναι έξω από το σώμα. Ο αέρας είναι ο μέγιστος δυνάστης όλων.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι », { Ε’-743 e }.

Tρία είναι τα πράγματα ,για τα οποία κάθε άνθρωπος ενδιαφέρεται :

A’.Ψυχή  Β’.Σώμα  Γ’. Χρήματα : λέγομεν πάντα όσων αξία νομίσματι μετρείται – {Aριστοτέλης , Ηθ. Νικ. 4.1,2}.

Σάρωση_20180702 (4)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Νόμοι », { E’-726  }.

H ψυχή είναι μετά τους θεούς το πιο θε’ι’κό πράγμα , απ’όσα διαθέτει ο άνθρωπος, γιατί είναι το πιο οικείο.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων », Αριστοτέλης ,{ Ε’-17 }.

 Όπως οι οφθαλμοί φωτίζονται από το φως έξωθεν ,έτσι και η ψυχή φωτίζεται από τα μαθήματα.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φαίδων », { 107 d  }.

Η ψυχή έρχεται στον Άδη χωρίς να έχει τίποτε άλλο μαζί της πέρα από την παιδεία και την ανατροφή της. { σχ. ως γνωστόν τα σάβανα δεν έχουν τσέπες }.

   

Νικόλαος-Γύζης-Ψυχή-1893

ΝΙΚ.ΓΥΖΗ – » Η Ψυχή του Καλλιτεχνη ». { 1893 }.
                                                                                                                                                                   

Α. ΠΟΙΑ  Η  ΣΧΕΣΗ  ΨΥΧΗΣ  ΚΑΙ ΝΟΥ :

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων », Δημόκριτος  [ Θ’ – 45].

Ο Δημόκριτος  ,ταυτίζει  την ψυχήν με τον νουν { το λογικόν }.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Περί Ψυχής », { Γ’ – 429 a }.

Ο νους  της ψυχής είναι εκείνος  δια του οποίου η ψυχή διανοείται και συλλαμβάνει τις έννοιες. Η ψυχή είναι τόπος ‘ειδών’ { μορφών }.Όμως μόνον της νοητικής και όχι όλης της ψυχής.

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ  – » Γνώμαι  Μονόστιχοι ».

Μεγάλο χαλινάρι ο νους για  την ψυχή μας.

Β. ΠΟΙΑ  Η  ΣΧΕΣΗ  ΝΟΥ  ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ;

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Φίληβος », { 65 c-d } . 

Η  αλήθεια  συγγενεύει  πιο πολύ με τον νου παρά με την ηδονή. Ο νους είναι ο ίδιο πράγμα με την αλήθεια  ή είναι το πιο όμοιο απ’όλα και το πιο αληθινό.

Γ. ΠΟΙΑ  Η  ΣΧΕΣΗ   ΣΩΜΑΤΟΣ  – ΨΥΧΗΣ ;

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Πολιτεία » , {  Γ’- 403 d  }.

Δεν είναι το σωστό σώμα εκείνο που με την αρετή του θα κάνει καλή και την ψυχή , αλλά αντίθετα  η καλή ψυχή είναι αυτή , που με την αρετή της κάνει το σώμα όσο γίνεται πιο καλό. Αν διαπλάσσουμε  σωστά την ψυχή και της αναθέσουμε πλήρως την φροντίδα του σώματος , θα κάναμε καλά.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » , { Η’ – 1334 b }.

Η ψυχή έχει δύο μέρη : 1] Το Λογικόν και 2] Το μη Λογικόν . Όπως το σώμα κατά την ανάπτυξή του προηγείται της ψυχής , έτσι και το άλογον μέρος της ψυχής προηγείται του λογικού.

Σάρωση_20180626

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον », τομ.Α’ ,Περί αρετής ,{ 22 }.

Προτίμησε να είσαι στην ψυχή ισχυρός μάλλον παρά στο σώμα.

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ  – » Γνώμαι  Μονόστιχοι ».

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον »,τομ.Α’ ,Περί αρετής ,{39}.

Οι άνθρωποι πρέπει να μεριμνούν περισσότερο για την ψυχή τους παρά για το σώμα τους.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ  – » Αγησίλαος  », { XI -14   }.

Η μεν ισχύς  του σώματος γηράσκει , η δε ρώμη της ψυχής των αγαθών ανδρών είναι αγέραστη.

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Αποσπάσματα »., [ 37 ].

Όμορφο σώμα και κακή ψυχή ,καλό καράβι μα κυβερνήτης κακός.

fa18d019-9430-4b0f-b122-a3d00eb1149a


Η ΠΑΙΔΕΙΑ. 

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Ηθικά », Περί παίδων αγωγής , {8 }.

 Η παιδεία ,μόνη απ’ τα ανθρώπινα είναι πράγμα αθάνατο. Ο νους και ο λόγος [ λογική] είναι τα πιο σπουδαία απ’όλα  στην ανθρώπινη φύση. Και ο νους είναι ο κυβερνήτης του λόγου και ο λόγος υπηρετικός του νου. Διότι μόνον ο νους όσο παλιώνει ξανανιώνει κι ο χρόνος αφαιρώντας όλα τ’άλλα προσθέτει στα γεράματα την επιστήμη.

Σάρωση_20180624 (6)

RENE  MAGRITTE – » The Art of Conversation », { 1950 }.                                                                                                                                                                   

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ – » Απαντα »,{frαgm.4}

Το απόσπασμα  διασώζει ο Albertus Magnus  κι αποτελεί κατάκριση των σωματικών ηδονών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως ζωώδεις.


{*} ΓΙΑΝΝΗ  ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου [ Ελλάδα -Ρώμη ]. 

Ίαμβοι , Μίμος , Μιμίαμβοι.




 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ  , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ .

Eτυμολογία , η αλήθεια των λέξεων .

Ένα ενδιαφέρον κείμενο έγραψε ο φίλος { στο facebook } και Διδάκτωρ Καρδιολογίας στο Παν.Αθηνών  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ  . Το ευχάριστο είναι ότι ασχολείται με την ιστορία των ελληνικών λέξεων  και την επιβίωση , δια μέσου αυτών, της ελληνικής ψυχής. Αυτό  ακριβώς μας υπενθυμίζει και ο μεγάλος μας ποιητής :  Οι λέξεις δεν είναι άψυχες.!    ΓΙΑΝΝΗ  ΡΙΤΣΟΥ – » Τα ερωτικά ». { 1981 }.  < Μικρή σουίτα σε κόκκινο μείζον >

Είναι πολύ σημαντικό οι καθηγητές των Πανεπιστημίων μας να γνωρίζουν την μεγάλη σημασία που έχουν για την σκέψη και την διανόησή μας οι λέξεις .Διότι είναι φορείς αξιών και πολιτισμού.Στην Ιατρική ,παραδείγματος χάριν ,οι λέξεις δεν έχουν τεθεί τυχαία από τους ονοματοθέτες.  Π.χ  : Ο οισοφάγος :  { οίσω , ο μέλλων  του ρήματος φέρω  +  φαγείν , φαγητό }- oesophage { Γαλλ.}- oesophagus { Αγγλ.} – esofago { Ιταλ.} – esophago  {Ισπαν.} . Η  καρδία / κραδία /κραδίη  : { εκ του κραδάω=πάλλω }. Η  μαρμαρυγή  : { μαρμαρύσσω  =λάμπω ,αστράπτω, ακτινοβολώ }.Το ήπαρ  : Ηπητής  = επιδιορθωτής { ηπάομαι =επιδιορθώνω}. Μακάρι και άλλοι ιατροί επιστήμονες να ασχοληθούν με την μαγεία της ελληνικής γλώσσας. Ακολουθεί το κείμενο  με την  ιστορία  μερικών  σπουδαίων  αρχαίων  ελληνικών λέξεων  ,που επιβιώνουν στην σημερινή εποχή.

 << ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ >>.
_______________________________________________

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΑΝ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΨΥΧΗΣ

Όσα πίστευε ο Έλληνας, τα ενσωμάτωσε στην γλώσσα του,
ώστε να τα προφέρει καθημερινά, στις διάφορες στιγμές του
και να μπορεί έτσι να τα τιμάει, όπως τους αξίζει!

Μερικές από τις λέξεις που συνεχίζουμε να λέμε ακόμη και σήμερα (και μάλλον θα συνεχίσουμε και στο μέλλον), αν και πολλές φορές δεν ξέρουμε από που προέρχονται.
ΟΛΕΣ από το Πάνθεον της Πατρώας των Ελλήνων θρησκείας.

ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ: Τους βασικότερους καρπούς που δίνει η Γη,
τους τόσο απαραίτητους για την διατροφή του, όλα τα σιτηρά,
τα ονόμασε Δημητριακά, τιμώντας την θεά Δήμητρα!

ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ: Τρομακτική φυσική δύναμη, που του έφερνε δέος
και δεν έπαψε να την ονομάζει ποτέ, από τον θεό Ηφαιστο!

ΕΦΗΒΟΣ, ΕΦΗΒΕΙΑ: Από το όνομα της θεάς Ηβης, της θεάς
της Νεότητας, κόρης του Δία και της Ήρας, της υπεύθυνης
για την τροφοδοσία των θεών με Αμβροσία.

ΝΕΚΤΑΡ: Ονομάζει κάτι γλυκόπιοτο, από το ποτό των θεών.

ΗΡΩΑΣ, ΗΡΩΟΝ: Από το όνομα της θεάς Ηρας, όπου «ήρα»
σημαίνει το σύνολο των χαρακτηριστικών του ανδρείου.

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟ: Από το όνομα του Ερμή, υιού του Διός,
αγγελιοφόρου των θεών και προστάτη των ταξιδιωτών αλλά
και της αλληλογραφίας. Σήμερα τα ΕΛΤΑ τον έχουν σαν σήμα.
Ερμητικά κλειστό είναι το «σφραγισμένο», το προστατευμένο.
(Πολύ χλωμό να ονομαστεί ποτέ… «Γαβριήλικα κλειστό»)

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΣΤΙΑ: Από το όνομα της θεάς Εστίας,
της αδελφής του Διός, προστάτιδας της οικογένειας.

ΤΙΤΑΝΕΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ: Από το όνομα των θεών Τιτάνων,
υιών του Ουρανού και της Γαίας, με την τεράστια δύναμη,
που όμως τους κατανίκησαν ο Δίας και τα αδέρφια του.

ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟ ΕΡΓΟ: Από τους Γίγαντες, τέκνα του Ουρανού
και Γαίας, που βοήθησαν τον Δία και τα αδέρφια του,
στον πόλεμο εναντίον του Κρόνου και των Τιτάνων.

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ: Έτσι αποκαλείται μέχρι και σήμερα ο σεισμός.
Από το όνομα του Γίγαντα Εγκέλαδου, που έσειε την Γη.

ΤΥΦΩΝΑΣ: Από το όνομα του Τυφωέα ή Τυφώνα, ενός γίγαντα, υιού της Γαίας με τον Τάρταρο. Ο Τυφώνας μαζί με την Εχιδνα ήσαν οι γονείς των πιο τρομακτικών τεράτων, όπως η Χίμαιρα, ο Κέρβερος, κλπ

ΧΙΜΑΙΡΑ: Κυνηγάει χίμαιρες λέει ο Έλληνας για κάποιον
που κυνηγάει κάτι ανέφικτο. Από το όνομα ενός τέρατος
που γεννήθηκε από τον Τυφώνα και την Έχιδνα.

ΚΕΡΒΕΡΟΣ: Λέγεται μέχρι σήμερα ο πολύ σκληρός φρουρός,
από το όνομα του τρικέφαλου τέρατος, που φύλαγε την πύλη
του Άδη, για να μην φεύγουν οι νεκροί και επιστρέφουν.

ΑΔΗΣ: Είναι το δεύτερο όνομα του Πλούτωνα, θεού των νεκρών. Έτσι ονομάζει μέχρι και σήμερα τον τόπο των νεκρών.

ΤΑΡΤΑΡΑ: Ήταν η περιοχή στον Άδη που βασανίζονταν οι ασεβείς. Έτσι αποκαλεί μέχρι σήμερα ο Έλληνας την πολύ μεγάλη βάσανο.
Από το όνομα του Τάρταρου, υιού της Γαίας και του Χάους.

ΠΡΟΜΗΘΕΥΩ: Από το όνομα του Τιτάνα Προμηθέα!!!
Αυτός που γνώρισε στους ανθρώπους την χρήση της φωτιάς
και πλήρωσε για αυτό, με αιώνια τιμωρία.

– ΘΕΜΙΤΟΣ, ΑΘΕΜΙΤΟΣ: Ο σύμφωνος ή μη, με την Θέμιδα,
θεάς της Δικαιοσύνης, κόρης του Ουρανού και της Γαίας.
Αθέμιτη ενέργεια λέμε την άδικη πράξη, που δεν συμφωνεί
με τις επιταγές της θεάς Θέμιδας.

ΘΕΜΙΔΟΣ ΜΕΛΑΘΡΟΝ: Το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα
το ανώτατο δικαστήριο, τιμά την θεά Θέμιδα!

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Ο βράχος που δικάστηκε ο θεός Άρης,
από τους άλλους θεούς. Αιτία ήταν ότι σκότωσε έναν γιο
του Ποσειδώνα, που είχε βιάσει μία κόρη του Άρη.
Βρίσκεται δίπλα από τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης, αλλά
έτσι αποκαλούμε και σήμερα το Ανώτατο Δικαστήριο.
(Στα αρχαία Ελληνικά, Πάγος=Βράχος.)

ΨΗΦΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ: Έτσι λέγεται ακόμη και σήμερα
στους νομικούς κύκλους η αθωωτική ψήφος κάποιου,
γιατί σύμφωνα με τον μύθο, ήταν η ψήφος της Αθηνάς
που αθώωσε τον Αρη, όταν δικάστηκε στον Αρειο Πάγο

ΜΟΥΣΙΚΗ: Από τις Μούσες, τις θεότητες όλων των Τεχνών,
που τελούσαν υπό την υψηλή εποπτεία του Απόλλωνα.

ΠΑΝΙΚΟΣ: Ο ιδιότυπος φόβος που προκαλούσε ο Πάνας,
η θεότητα των δασών, που του έδωσε και το όνομά του!
Αρχικά λεγόταν Πανικός φόβος (δηλ. φόβος εκ του Πανός),
αλλά σιγά-σιγά η λέξη «φόβος» άρχισε να παραλείπεται,
σαν ευκόλως εννοούμενη και έμεινε σκέτο «Πανικός».

ΣΑΤΥΡΑ: Από το όνομα των Σάτυρων, δαιμόνων του δάσους,
που ακολουθούσαν τον θεό Διόνυσο.

ΤΡΑΓΩΔΙΑ: Βγαίνει από το «ωδή στους τράγους», που ήσαν
οι Σάτυροι μεταμφιεσμένοι σε τράγους, με γιδοπροβιές.
Από εκεί, με παραφθορά και η νεοελληνική λέξη «τραγούδι».

ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΟ: Από το όνομα της όμορφης θεάς Αφροδίτης,
θεάς του κάλλους και μητέρας του θεού Έρωτα.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ, ΤΡΙΤΩΝ, ΝΗΡΕΑΣ: Θαλάσσιες θεότητες
που έχουν δώσει τα ονόματά τους σε πλήθος συλλόγων
και ναυτικών ομίλων.
(Χλωμό να επιλέξει κανείς το όνομα του Αγίου Νικολάου,
του χλαμυδοφόρου σφετεριστή του Υπουργείου Ναυτιλίας,
που ούτε τα πόδια του δεν είχε βρέξει ποτέ σε θάλασσα.)

ΗΡΑΚΛΕΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ: Από το όνομα του ημίθεου Ηρακλή.

ΜΑΪΟΣ: Από το όνομα της Μαίας, της μητέρας του Ερμή!

ΦΕΝΑΚΗ: Μία απάτη ή αυταπάτη, ονομάζεται «φενάκη’,
από τους αρχαίους δαίμονες Φένακες , που οι Αθηναίοι
ζητούσαν την βοήθειά τους, για να εξαπατήσουν κάποιον!

ΤΕΛΕΣΦΟΡΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ: Από τον Τελεσφόρο,
έναν Δαίμονα, ακόλουθο του θεού της Ιατρικής, Ασκληπιού.
Το όνομά του σημαίνει «αυτός που φέρνει αποτέλεσμα».

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ: Ονόμασε τις γλυκές μέρες του χειμώνα, από το όνομα της Αλκυόνης, που ο Δίας την μεταμόρφωσε σε πουλί, για να την γλυτώσει από την Ηρα.
Η Ηρα όμως, κανόνισε η Αλκυόνη να γεννά τα αυγά της χειμώνα, για να μην μπορεί να τα επωάσει, από το πολύ ψύχος.
Ο Δίας όμως και πάλι φρόντισε ώστε μέσα στο καταχείμωνο
να υπάρχουν 7-10 μέρες με πολύ γλυκό καιρό και ζέστη,
ώστε να μπορεί η Αλκυόνη να επωάζει τα αυγά της!

ΑΥΡΑ: Ονόμασε τον ήπιο άνεμο, το ευχάριστο δροσερό αεράκι, από τις νύμφες Αύρες, κόρες του Βορέα!

ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Από τον Αιγέα, τον πατέρα του Θησέα,
που έπεσε και πνίγηκε, νομίζοντας πως ο γιός του πέθανε,
στην προσπάθεια να σκοτώσει τον Μινώταυρο.

ΙΟΝΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ: Από την Ιώ, που πέρασε από εκεί κυνηγημένη από την Ηρα, επειδή ήταν ερωμένη του Δία.

ΒΟΣΠΟΡΟΣ: Σημαίνει «πέρασμα βοός», επειδή από εκεί πέρασε κυνηγημένη η Ιώ, αλλά μεταμορφωμένη από τον Δία σε αγελάδα.

ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΣ: Δηλαδή «πόντος της Ελλης» (θάλασσα της Ελλης), αδελφής του Φρίξου, που έπεσε από το ιπτάμενο κριάρι και πνίγηκε.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            JOSEPH  KOSUTH – »  Titled (Art as Idea as »  [experience], { 1968 }.

_______________________________________Σάρωση_20170704 (3)

Συμπληρώνω το εξαιρετικό άρθρο με την ετυμολογική ανάλυση των λέξεων ,σύμφωνα με το ΜΕΓΑ  ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ,ως  επί το πλείστον . Διότι  << αρχή σοφίας , η των ονομάτων επίσκεψις >. Ετυμολογία  είναι  η  Αληθολογία . { Έτυμος= ο αληθινός , ο πραγματικός , ο βέβαιος }.

  1. ΔΗΜΗΤΡΑ  { δημητριακά }  : .ΔΗ + ΜΗΤΗΡ  ή  ΔΑ + ΜΗΤΗΡ  =Μητέρα  Γή . { ΔΗ / ΔΑ = ΓΉ  , εξ ού και το δα-πεδο  }. << Δημήτηρ  θεά , γή  δ’ έστίν >>  , ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – » Βάκχαι  »,{ 275 }
  2. ΗΦΑΙΣΤΟΣ  { ηφαίστειο} : Άπτω   την  εστίαν .  Άπτω [= ανάβω]   + Fεστία  ——-> Άπαιστος  —–> Ήπαιστος ——-> Ήφαιστος  { εναλλαγή  Α – Η , Π – Φ }.
  3. ΗΒΗ  { Έφηβος = επί + ήβη }. ΕΙΒΗ  =  ΗΒΗ  { εναλλαγή  ΕΙ  –  Η }**   . Είβω = στάζω , είμαι πλήρης  χυμών νεότητας .  Ήβη , η οινοχόος  των  Θεών.
  4. ΑΜΒΡΟΣΙΑ : Η αθανασία , η όντως σοφία  Θεού.   ΑΝ + ΒΡΟΤΟΣ . Α στερ.   +  Βροτός [  = θνητός } .Θεία  τροφή , που δεν μπορούν να συμμετέχουν ή να αγγίξουν  οι θνητοί .
  5. ΝΕΚΤΑΡ : To πόμα των Θεών . Νη { στερ.}  + κτώμαι  = Άκτητον  ,όχι   κτέαρ {= κτήμα } θνητών .
  6. ΗΡΩΣ  {αρσ.} – ΗΡΩΙΝΗ  { θηλ.} : Από το άρω [=αρμόζω] ή  παρά το  αέρω [=κουφίζω} ή από το έρως { γιατί από τον έρωτα Θεών προήλθαν }.
  7. ΕΡΜΗΣ , ΕΡΜΕΙΑΣ ,ΕΡΜΕΙΗΣ ,ΕΡΜΙΑΣ : Από το είρω > ειρμός [=σύνδεσις] ή από το ερώ  [=λέγω].
  8. ΕΣΤΙΑ :Έζω , Έζομαι = κάθομαι.<< μένει γαρ  Εστία εν  θεών  οίκω   μόνη  >>  .ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φαίδρος »{ 246 e }.
  9. ΤΙΤΑΝ : Από το  τιταίνω [ τείνω ] =εκτείνω , τεντώνω ή από το  Τιτάς [ τίνω ] =τιμωρός , εκδικητής .Τιτώ = ημέρα.
  10. ΓΙΓΑΝΤΕΣ : Από το Γώ [ = χωρώ] ——> γάς και με αναδιπλασιασμό —-> γί-γας   ή  γιατί παρά ‘το εκ  της  γής  ιέναι’ {=γηγενείς }
  11. ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ : Εν + κέλαδος [= θόρυβος  μέγας , βοή σεισμού] .
  12. ΤΥΦΩΝ : Από το τύφω {= καπνίζω κάτι , γεμίζω με καπνό , καταστρέφω μέσα σε καπνό κάτι  βραδέως καίγοντάς το }.Kαπνός  ο οποίος δημιουργείται από την ισχυρή  θύελλα [ θύω = ορμώ  + είλλω = περιστρέφω ], ο Ευρυκλύδων { =ο Τυφών }
  13. ΧΙΜΑΙΡΑ : Από [ο,η]  χίμαρος = Η γεννημένη το χειμώνα , μονοετής  αίξ [=κατσίκα ] ή τράγος.
  14. ΚΕΡΒΕΡΟΣ : Κερβέριοι  , Κιμμέριοι { από το κέμμερος =αχλύς  , ομίχλη }, Χειμέριοι .Ομιχλώδης άρα  ο σκοτεινός .
  15. ΑΔΗΣ  ή Α’Ι’ΔΗΣ ή  ΑΙΔΗΣ  : Α {στερ }  + Fιδείν = ο μη ορατός.
  16. ΤΑΡΤΑΡΑ  : Από το ταρταρίζω  =  τρέμω  από το ψύχος , τουρτουρίζω.
  17. ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ [ ΠΡΟΜΗΔΕΥΣ ]  : Προ  + μηδεύς  = προ + μηθεύς . ο προορών τα μήδεα {=βουλεύματα }.
  18. ΘΕΜΙΣ { θεμιτός -αθέμιτος } :  << Η Θέμις και οι αλλότριοι θεσμοί >>.
  19. ΑΘΗΝΑΑ-Α  ή  ΑΘΑΝΑ  ή  ΑΘΗΝΗ  ή  ΑΣΑΝΑ   : Α {στερ. } + θήνη  < θω [=θηλάζω].Αμήτωρ , αυτή ,που δεν έχει θηλάσει. Αθηναίς , η ελαία .
  20. ΑΡΗΣ   : Από την αράν  / αρήν  =  βλάβη { εξ ού και κατάρα }. H  εκ του πολέμου γενομένη  βλάβη όπου  αναδεικνύεται η αρετή – η ανδρεία και γενναιότητα στον πόλεμο , που ξεχωρίζει  τους  αμείνονας   και  τους αρίστους .
  21. ΜΟΥΣΙΚΗ : Από την Μούσα  η μουσική γιατί  Μούσα  είναι η μύουσα [ αυτή που μας μυεί στο μυστήριο των Μουσών {9} ]  ή  από το μώ  και μώμαι   και μαίω  = ζητώ. Από αυτό { το ρήμα } ,  η  μαία  και η  μούσα. .
  22. ΠΑΝ : Ο Φάν .  Φανός { φαίνω ]  δε ο  πανός [Αιολ .] = φανάρι , δαυλός.
  23. ΣΑΤΥΡΑ : Από το σάθη =  [  το διογκωμένο πέος ] + τύρος  { από το τίτυρος = το κριάρι ,ο τράγος }.Σάθυρος = Σάτυρος.
  24. ΑΦΡΟΔΙΤΗ :  Από το αφρός   + δύτης – δίτης  {  εναλλαγή  Υ – Ι } . Η αναδυομένη εκ  του αφρού της θαλάσσης.
  25. ΠΟΣΕΙΔΩΝ  , ΠΟΣΙΔΩΝ  : Από το πόσις , πότις  { =κύριος ,ο άρχων }  +  δαν / δον { = δόνηση και δίνη των υδάτων }.Ο Κύριος των υδάτων και της θαλάσσης.
  26. ΗΡΑΚΛΗΣ : Από το Ήρα  + ακλεής , ο εκ της Ηρας  άδοξος ,  << το  από  της  Ήρας ακλεά  είναι >>.
  27. ΜΑ’Ι’ΟΣ :  ΜΑΙΑ   [ Maius  Λατ.].  Μαία =σεβαστή γυνή. Από το Μώ  ή Μαίω = ζητώ { η κατά γαστρός  ζητουμένη  }.Μαίας ,ο Ερμής { παρά το μαίεσθαι τον λόγον }
  28. ΦΕΝΑΚΗ : 1. Από το φρένας  + αικίζειν  =φρεναικίζειν —> φενακίζειν = το απατάν.  2. Γυναικείο κόσμημα, η λεγομένη ουρά.{ ποστίς ;  αλογοουρά }
  29. ΤΕΛΕΣΦΟΡΟΣ :  Tέλος + φέρω . Αυτός που φτάνει στο τέλος , τερματίζει, ολοκληρώνει.
  30. ΑΥΡΑ :Από το   αύω [αFω]  + ρέω = ξηρά ή και υγρή πνοή ανέμου.                                                                         ΣΠΥΡΙΔΩΝ  ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ 

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  :

    Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

                                   ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ – ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ .