Έναν καταπληκτικό πίνακα ζωγραφικής – ελαιογραφία σε ξύλο- φιλοτέχνησε ο Ιερώνυμος Μπός { 1500 -52 μ. X. } ο οποίος βρίσκεται στο μουσείο Πράδο της Μαδρίτης. Ο πίνακας ονομάζεται < Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα και τα Τέσσερα Έσχατα Πράγματα > Ο Ιερ. Μπός αποτελεί μοναδική περίπτωση ανάμεσα στους μεγάλους καλλιτέχνες ,διότι αν και έζησε και μεγαλούργησε την Αυγή των Νέων χρόνων – μια μεταβατική εποχή δηλαδή μεταξύ Μεσαίωνα και Αναγέννησης – δημιουργεί έργα που ξεπερνούν την εποχή του, ρίχνοντας μια μεγαλοφυή ματιά στο μέλλον. Έργα γεμάτα συμβολισμούς , αινίγματα , μυστήριο. Έργα που προκαλούν τον θεατή να συμμετέχει στα δρώμενα .Έργα που παγιδεύουν το βλέμμα και οξύνουν το πνεύμα. Η κεντρική εικόνα του πίνακά του , συμβολίζει το Μάτι του Θεού , στην κόρη του οποίου προβάλλει η μορφή του Χριστού , μέσα από μια σαρκοφάγο.
<< CAVE CAVE DOMINUS VIDET >> ή << Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά .- Μένανδρος .
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων – τα οποία μπορεί να στερήσουν την Θεία Χάρη ,ύμφωνα με την Καθολική εκκλησία-την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ { 590-604 μ.Χ.} στην εργασία του Magna Moralia.{ τίτλος -απομίμηση του Αριστοτελικού έργου Μεγάλα Ηθικά }. Το χείριστο των αμαρτημάτων ή ως μητέρα αυτών χαρακτηρίζεται η superbia . Tί σημαίνει αληθώς [ ετυμολογικά ] η λέξη Superbia ; Ποία είναι η ακριβής μετάφρασις της λέξεως στα Ελληνικά ; Συχνά μεταφράζεται ως υπερηφάνεια , αλαζονεία ή υπεροψία. Μπορεί να υπάρχει κι άλλο τι νόημα;
<< SUPERBIA >>
In a bad sense, loftiness, haughtiness, pride, arrogance (syn.: arrogantia, insolentia, fastidium, fastus) .
ΗΕΝRICUS STEPHANUS – » Θησαυρός της Ελληνικής γλώσσης » .
Ύβρις = superbia , injuria.
ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό Λατινο-Ελληνικόν ».
Superbia { < superbus < super } = υπερηφανία , υπεροψία , γαυρότης .Μάλλον δε {η εκ της τυραννίας , του δεσποτισμού } η υπερηνορέη .Ενίοτε δε επί καλού. Superbus = υπερήφανος , υπεροπτικός, γαύρος { όχι του Ολυμπιακού }.Επί δυνάστου = υπερήνωρ , δεσποτικός , τυραννικός , Τarquinius .
Σίγουρα θα προσέξατε , ότι δεν υπάρχει μια αντίστοιχη ελληνική λέξη για την Λατινική Superbia, αλλά [4] επί κακής σημασίας μάλιστα , σπανίως δε και επί καλής. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μετάφραση { μάλλον επί της Τυραννίας , επί του δεσποτισμού } ως υπερηνορέη. Superbus =Υπερήνωρ [ επί δυνάστου ] , δεσποτικός , τυραννικός { ή τυρηννικός } , Tarquinius [=ο Ταρκύνιος }.!
ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό Ελληνο – Λατινικό » .
Υπερηφανία { =arrogantia }, Υπεροψία {=despicientia }, Γαυρότης { = insolentia }, ΥΠΕΡΗΝΟΡΕΗ { = tyrannicus dominatus }.
ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό Λατινο-Ελληνικόν ».
Tarquinii-orum = Ταρκυνία , πόλη της Τυρρηνίας. Τarquinius = ο Ταρκύνιος .
ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Λεξικόν Λατινο – Ελληνικόν ».
Superbia { < superbus } =1. υπερηφανία , υπεροψία , γαυρότης, υπερηνορέη 2. [ σπανίως επί καλής σημασίας ] η απαλότης , το θρυπτικόν .
Οι ΤΑΡΚΎΝΙΟΙ ήσαν μυθικοί βασιλείς της Ρώμης από την Ταρκυνία της Ετρουρίας. .Ο Λεύκιος Ταρκύνιος ο Πρεσβύτερος { Priscus } , [ 7ος π.χ, ] , ήταν γιός ενός Έλληνα από την Κόρινθο, του Δημαράτου, που είχε εγκατασταθεί στην Ταρκυνία της Ετρουρίας. Ο Λεύκιος Ταρκύνιος ο Υπερήφανος { Superbus } ,[ 6oς π.χ.} , γιός ή εγγονός του Πρεσβυτέρου ήταν ο τελευταίος βασιλιάς και δικαιολόγησε τo προσωνύμιο Superbus { =υπερήφανος } με τις πράξεις του. Πήρε την βασιλεία αφού δολοφόνησε τον προκάτοχό του . Κατόπιν κυβέρνησε με απόλυτο δεσποτισμό , τόσον όσο να μείνει στην ιστορία η αγριότητα και η τρομοκρατία της βασιλείας του ,να χαρακτηριστεί δε ως Superbus η αλαζονεία της Τυραννίας του. Οι Τυρρηνοί / τυρρανοί / Τυρσηνοί / Ετρούσκοι / Τούσκοι είναι πανάρχαιο Ελληνικό φύλο της μεγάλης ομοεθνίας των Πελασγών. Ονομάζονται δε Τυρρηνοί από το επάγγελμά τους , κατασκευαστές τειχών , επάλξεων , πύργων . Turris = τύρρις , τύρσις , πύργος.{ βλ. το άρθρο : » Ύβρις φυτεύει τύραννον » }.
Lucius Tarquinius Priscus * _ * Lucius Tarquinius Superbus
ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό Ελληνο – Λατινικό & » Λατινο-Ελληνικόν ».
Αλαζονεία = arrogantia , jactatio, venditatio , ostentatio, gloriatio.
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΕΥΑΓΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ -» Greek Lexicon of the Roman and Byzantine » .
Αλαζονικώς {εκ του αλαζονικός } = arrogantly { < arrogans-ntis }.Αλαζών = Quack{ τσαρλατάνος}. Υπερηφανέω = to be arrogantly : to scorn {περιφρονώ } .Υπερήφανος = contemning {καταφρονώ, περιφρονώ }{***}.
ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Αρχιγένεθλος Ελληνική γλώσσα».
Υπέρ = super > superbus > superbia = υπερηφανία.
HIERONYMUS BOSCH – » Superbia ».
Μία φιλάρεσκη κυρία πιθανώς με ναρκισσιστική διάθεση , θαυμάζει το καινούργιο της καπέλο στον καθρέπτη χωρίς να αντιλαμβάνεται , ότι τον κρατάει ένας δαίμονας .Η ματαιοδοξία συναντά τον καθρέπτη ! Ως γνωστόν το έσοπτρον { καθρέπτης } δεν λέει όλη την αλήθεια ,διότι απλώς αντανακλά το είδωλο του καθρεπτιζομένου , αυξάνοντας ή μειώνοντας την αυτοπεποίθηση του. Ο δαίμων εδώ δεν έχει καμμία σχέση με τον Αρχαιοελληνικόν Αγαθοδαίμονα.
ΕΙΡΩΝ {υπό} – ΑΥΘΕΚΑΣΤΟΣ {μέσον} – ΑΛΑΖΩΝ {υπέρ}
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ηθικά Ευδήμεια » , { 1233 b – 1334 a }.
[ απόδοσις ] :<< O δε αληθής και απλούς , τον οποίον αποκαλούν ‘‘αυθέκαστον» είναι μέσος του είρωνος και του αλαζόνος .Διότι ο μεν ένας εν γνώσει του ψευδόμενος κατά του εαυτού του, τον εμφανίζει χειρότερον της πραγματικότητος ,είναι είρων. Ο δε άλλος , που κατά τον ίδιον τρόπο τον εμφανίζει καλλίτερον , είναι αλαζών. Όποιος όμως τον εμφανίζει όπως έχει στην πραγματικότητα , είναι αληθής και κατά τον Όμηρον λέγεται ‘‘πεπνυμένος» { < πέπνυμαι < πνέω = εμπνευσμένος , φρόνιμος ,συνετός , νοήμων }.Και γενικά ο μεν είναι φιλαλήθης , οι δε φιλοψευδείς . >>
I. ΑΛΑΖΩΝ
Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικόν Λεξικόν ».
Αλάομαι { < αλάεο- αλώ } =περιφέρομαι , περιπλανώμαι. Αλαλήμενος { α –λαλήμενος , αυτός που περιφέρεται ανά την χώρα , που περιπλανάται ευρισκόμενος σε άλη { όχι αυτός που λαλεί και κακαρίζει}.
THOMAS GAISFORD -» Etymologicon Magnum Lexicon ».
Αλαζών = ο απατεώνας και καυχησιάρης , αυτός που βρίσκεται σε άλη και περιπλάνηση και ζων περιφερόμενος , χωρίς να ασκεί επάγγελμα ,αλλά [ζων] από απάτες και καυχησιολογεί μιλώντας υπέρ το δέον για τον εαυτό του .Ενάντιος [ αντίθετος } του αλαζόνος είναι ο είρωνας .
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Αλαζών { < άλη } = 1.ο ζών σε άλη , ο περιπλανώμενος 2. ο πλανώμενος , ο αγύρτης 3. ο ψευδοκομπαστής , απατεών 3.[ επίθ] : απατεών , μεγαλαυχών , κομπορρήμων { Λατ. gloriosus }. Αλαζονο-χαυνο-φλύαρος = κομπορρήμων , φλύαρος ,μάταιος. Αλαζονεία = Ματαιοδοξία , κομπασμός , αγυρτεία.
ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό Λατινο-Ελληνικόν ».
Gloriosus-a-um { < gloria-ae } =1. ευκλεής , ένδοξος, λαμπρός. 2.αλαζονικός , μεγαλαυχής , κομπαστής.
Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΥ ΟΡΟΙ ».
Αλαζονεία = έξις προσποιητική αγαθού ή αγαθών των μη υπαρχόντων .
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Άλαζα = αισχρά .Αλαζών = Υπερήφανος . Ψεύστης . από άλης ζών , ό εστιν άλας.
ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».
Αλαζονεία = υπερηφανία .Αλαζών = πλάνος, υπερήφανος , ψευδής ,παρά τω εν άλη ζην .Αλαζονοχαυνοφλύαρος= ο μέθυσος και λήρος . Ιδίως αλαζόνες καλούσαν τους ψεύτες .Αλαζών , ο αλώμενος.
ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων συναγωγή ».
Αλαζών = ο υπερήφανος. Κυρίως δε ο απατεών.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φαίδρος ». { 253 e }.
< εταίρος της ύβρεως και της αλαζονείας > = < σύντροφος της αυθαδείας και της αλαζονείας >. [ διακρίνει σαφώς ο Πλάτων την έννοια της αλαζονείας από την έννοια της ύβρεως ].
ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης » .
Αλαζονεία = τρελο-υπερηφάνεια { =πλαστή και ματαία υπερηφάνεια.}
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αλαζονεία = ψευτουπερηφάνεια .Προσποίησις δυνάμεως ων τις ου δύναται ποιείν .[- Ποιος παρέχει πολύ μεγάλη αλαζονεία στους άνθρώπους ; – Οι μάντεις ]. Αλαζών = ο εν άλη ζων , φαντασμένος , καυχησιάρης, λαφαζάνης .Ψευδολόγος , απατεών , αγύρτης, ψευδοπροφήτης.
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αλαζόνας = επηρμένος , υπερήφανος. Αλαζονεία = ο κομπασμός γι’ ανύπαρκτον ή εξογκωμένον αγαθόν, η μεγαλαυχία.
II. ΑΥΘΕΚΑΣΤΟΣ
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αυθέκαστος { αυτός + έκαστος }= ο λέγων τα πράγματα αυτά καθ’ εαυτά έκαστα., » ορθά κοφτά » συνεπώς ειλικρινής ,ανυπόκριτος.
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αυθέκαστος =1] ο λέγων τα πράγματα αυτά καθ’ εαυτά έκαστα., » ορθά κοφτά » 2]– επί λόγων , ακόμψευτος , σαφής, αληθής.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΩΣ – » Περί συνθέσεως ονομάτων ».{ 22 }
Αυθέκαστος = ειλικρινής.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ηθικά Νικομάχεια », { Δ’- 1127 a }.
Από τη μια ,ο αλαζόνας θέλει να φαίνεται ότι έχει ιδιότητες τιμητικές, που δίνουν στον άνθρωπο αξία και καλό όνομα , οι οποίες όμως ή δεν υπάρχουν ή είναι μεγαλύτερες των πραγματικών .Ο είρωνας , από την άλλη, αρνείται ότι έχει αυτά που έχει, ή μειώνει την αξία τους· Ο μέσος τύπος όμως ,αυτός που είναι ανυπόκριτος και ειλικρινής άνθρωπος με συμφωνία λόγων και έργων , ομολογεί τα υπάρχοντα προσόντα του , όπως πραγματικά είναι , ούτε μικρότερα ούτε μεγαλύτερα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ -» Greek Lexicon of the Roman and Byzantine ».
Aνυπόκριτος ,η { < αν + υποκρίνομαι } =2. un-feigned {= απροσποίητος }, un-disguised { = αμεταμφίεστος , μη παραποιημένος ,μη κρυπτόμενος }, sincere {=ειλικρινής}.
III. ΕΙΡΩΝ
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Είρων : a}.ο λέγων κάτι χωρίς πραγματικά να το σκέφτεται b}. ο μετερχόμενος τεχνάσματα , ο πλανών [Λατ. erro ].
ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό Λατινο-Ελληνικόν ».
1.Erro { < έρρω }= πλανώμαι , αποπλανώμαι της οδού 2. Erro = πλάνης , αλήτης. Error = πλάνη , αποπλάνηση.
ΕΚΔ.ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ – »Αγγλο -Ελληνικό λεξικό ».
Error = λάθος , σφάλμα , πλάνη.
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Έρρω { ρ. * FΕΡΡ – } = πορεύομαι βραδέως και μετά κόπου , μόλις δύναμαι να περιπατήσω δια χωλότητα { Ήφαιστος }.
Δ.Π.ΠΑΠΑΔΙΤΣΑ & ΕΛ. ΛΑΔΙΑ – »ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ » , » Εις Ερμήν », { 258-259 }.
Ερρήσεις { μελλ. του Έρρω } = θα πλανιέσαι.
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Είρων = ο άλλα μεν φρονών, άλλα δε λέγων. 2. ο προσποιητός, μη αληθεύων , αργός , αλαζών. Ειρωνεία = κολακεία , ψευδολογία , υπόκρισις, απάτη , χλεύη .
ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».
Είρων { παρά το είρω = λέγω } , ο πάντα παίζων και διαχλευάζων. Αλαζών= ο υπερήφανος . Ειρωνεία = χλεύη ή υπόκρισις .Διαιρείται σε [4] είδη : 1] Χλεύη 2] Μυκτηρισμός 3] Σαρκασμός 4] Αστε’ι’σμός.
ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».
Ειρωνεία :
α]. προσποιητή άγνοια { Σωκρατική ειρωνεία }
β]. σαρκασμός μετά λεπτότητος .
ΕΙΔΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ :
1. Αστε’ι’σμός = αστείος , ο ευγενής και ευφυής κάτοικος του άστεως . Αγροίκος = ο άνθρωπος των αγρών
2. Μυκτηρισμός = ο δια των μυκτήρων { ρουθούνια }
3.Σαρκασμός = σκληρός γέλως αποκαλύπτων τους οδόντας , σαν σαρκοβόρο ζώο
4. Χλευασμός = λόγος μετά μειδιάματος προφερόμενος.
THOMAS GAISFORD -» Etymologicon Magnum Lexicon ».
Είρων { παρά το είρω= λέγω } =ο απατεών , ο δια λόγου παραλογιζόμενος , ο άλλα μεν φρονών ,άλλα δε λέγων. Διαφέρει το είρω { με δασεία } από το είρω { με ψιλή }.
Ι. ΖΩΝΑΡΑ – » Λεξικόν » .
Είρων { παρά το είρω = λέγω } = ο απατεών , ο κόλαξ. Ειρωνεία =κολακία , χλεύη ή υπόκρισις. Έξις ψευδής αρνούμενη τα καλά προσόντα ,ου χάριν αρετής.
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Είρων =ο προσποιούμενος άγνοιαν εν τω ομιλείν , δόλιος , ύπουλος. Ειρωνεία =προσποίησις αγνοίας εις την ομιλίαν { ή δια πονηρίαν ή δι’ αστειότητα}.
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Ειρωνεία το αντίθετον της αλαζονείας .Η αλαζονεία έχει πιστόν σύντροφον την μωρίαν. Ειρωνεία { στη μουσική }, το να μην αποδίδεις τον κατάλληλον ήχο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ηθικά Νικομάχεια » , [ Δ’ -1127 b }, { αρχ.κείμενο }.
<< αυτού του χαρακτήρα ο άνθρωπος { φιλαλήθης } έχει μεγαλύτερη κλίση να εμφανίζει την αξία του εαυτού του σε μικρότερο βαθμό, από ότι είναι στην πραγματικότητα.>>… << Ο άνθρωπος ο οποίος προφασίζεται άνευ λόγου και αιτίας , ότι έχει μεγαλύτερα προτερήματα απ’ ότι πράγματι έχει [ αλαζόνας ] , φαίνεται μάλλον ανόητος παρά κακός >> …<< οι είρωνες αποδίδουν στους εαυτούς τους λιγότερα προτερήματα απ’όσα πράγματι έχουν , διότι θέλουν να αποφύγουν τις την επίδειξη, γι ‘αυτό όπως ο Σωκράτης αποποιούνται τις τιμητικές διακρίσεις. Όσοι όμως αποποιούνται και τις μικρές και φανερές διακρίσεις , λέγονται βαυκοπανούργοι { υποκρινόμενοι αγύρτες } >>.. << διότι πράγματι ο αλαζών είναι χειρότερος από τον είρωνα.>>
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ηθικά Νικομάχεια » , [ Δ’ -1127 b },{ απόδοση }
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ – » Χαρακτήρες ».
Αλαζονεία θα φανεί ότι είναι η προσποίηση ανυπάρκτων αγαθων.
ΝΤΑΝΤΕ ΑΛΙΓΚΙΕΡΙ – » Η Θεία Κωμωδία », { Α’ ΚΟΛΑΣΗ }.
Ο Ντάντε ακολουθεί πιστά τα << Ηθικά>> του Αριστοτέλη ,δασκάλου του στη φιλοσοφία , που θεωρεί ότι δύο είναι οι αιτίες της αμαρτίας : η έλλειψη εγκράτειας και η κακία.
mosaic in Basilique Notre Dame de Fourviere
[ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ] 
[ ΑΓΓΛΙΚΑ ] 
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Των περί τα ζώα ιστοριών » , βιβλ. Θ [Ι], { 615 b }.
Η ύβρις μοιάζει ή είναι το ίδιο με το πτηνό πτύγξ .Επειδή δεν βλέπει καλά την ημέρα κυνηγάει την νύχτα όπως οι αετοί.Με τον αετό δίνει τόσο σφοδρές μάχες, που πολλές φορές πιάνονται κι οι δυο από τους βοσκούς… Ύβρις όνομα και πράμα.!
ΓΛΑΥΞ :ΒΥΑΣ , ΜΠΟΥΦΟΣ { bubo }, ΥΒΡΙΣ , ΠΤΥΓΞ , ΩΤΟΣ { γούτος, γούπος }.
Διαφέρει ο υπερήνωρ από τον υπερήφανον.
{* }Υπερηνορέων { υπέρ+ ηνορέη < ανήρ }, – Υπερηφανέων { υπέρ + φαίνομαι } . Υπερήνωρ {Αγήνωρ = άγαν + ήνωρ < ανήρ = πολύ άνδρας , ‘υπεράνδρας’ }. Η προερχομένη εκ δεσποτικής εξουσίας και μάλιστα Τυραννικής , αλαζονεία ή και η περιφρόνηση.
{**} : Η υπερηφάνεια , υπερηφανία ΔΕΝ έχει πάντοτε κακή σημασία. Ενίοτε έχει και καλή .Ο αλαζόνας ουδέποτε έχει καλή σημασία. Μόνο αρνητική και κακή. << η αλαζονεία έχει πιστόν σύντροφο την μωρίαν >> .
{ ***}: Η περιφρόνηση και η καταφρόνηση είναι ένα είδος ολιγωρίας { ολίγη + ώρα = φροντίδα }όπως και η ύβρις .
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ρητορική τέχνη », { 1378 b }.
Είδη της ολιγωρίας [ περιφρόνησις ] : 1. Καταφρόνησις 2.Επηρεασμός 3.Ύβρις .
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ .
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. { gregoriusworld } 