Πώς μι το ‘ πες ;

Θυμάστε τον περίφημο Ζήκο στην κωμωδία << Της κακομοίρας>> ;  Κλασσική , υπέροχη ταινία με τον αξέχαστο  Κ. Χατζηχρήστο   ,που  είχε αυτήν την  ιδιόμορφη  χωριάτικη  προφορά και προξενούσε ασταμάτητο γέλιο με τα < ασουπή >του…! Με τέτοια και άλλα ωραία ασχολείται ένα ενδιαφέρον  βιβλίο  ,που υπάρχει στο διαδίκτυο , του  κ. Μ.ΣΟΦΙΑΝΟΥ – » Πώς το είπες ; » το οποίον ασχολείται με την » σωστή » εκφορά  του προφορικού  λόγου  { π. χ   κουνάβγια , αβγουστος , κοζμος , συνχαρητήρια κ.τ.λ }  postoeipes.gr,     Το e-book  εκτός των άλλων γλαφυρών  περιλαμβάνει  και τις  γνωστές παρα-πλανητικές    θεωρίες  όπως : την  ανιστόρητη και αναπόδεικτη θεωρία  περί  Φοινικικού αλφαβήτου και την  θαμμένη  από την σκόνη του χρόνου θεωρία της Ερασμιακής προφοράς { μία από τις προ-τάσεις του Εράσμου ήταν τα σύμφωνα [ β ], [ γ ] και [ δ ] να προφέρονται σαν [ μπ ], [ γκ ] και [ ντ ] } ,η οποία ,επειδή δεν λαμβάνει υπόψιν της την γλώσσα των Ευαγγελίων ,φθάνει σε γελοιότητες !

Ένα απόσπασμα του Κρατίνου ,που διασώζει το E.M.L ,αναφέρει ,ότι ο ηλίθιος είναι σαν το πρόβατο που κάνει »βη»,»βη». Το Λεξικό αναφέρει πως οι Αθηναίοι έλεγαν ,ότι το πρόβατο κάνει »βη» ,»βη» και όχι »βαι» ,»βαι». {*βαι : < βαίω }. Η λέξη βέβαια πλάστηκε χάριν της Ρητορικής και δεν χρειάζεται εκτενέστερες αναλύσεις. Εάν ,όμως εστιάσει κάποιος στο επιχείρημα ,ότι όντως οι αρχαία προφορά του [ β ] ήταν [μπ ] ,άρα το πρόβατο βελάζει κάνοντας ΄΄μπε», » μπε» , με την απόδειξη, πως και εμείς σήμερα ,λέμε ότι το πρόβατο κάνει » μπε» -» μπε » , τότε , δια της απλής λογικής διαπιστώνουμε ,ότι φθάνουμε σε αντίφαση και αδιέξοδο.

Διότι εάν είναι κανόνας ,ότι το [β] επροφέρετο σαν [ μπ ] και απόδειξη είναι η καθημερινή ομιλία ,τότε όλες οι λέξεις από [β] θα πρέπει να προφέρονται σήμερα με [ μπ] και όχι με [ β].! Παραδείγματος χάριν το βάδισμα , βάζω ,βαθμός ,βάθος , βακτηρία, ,βελανίδι, βάλλω ,βάναυσος ,βάπτισμα ,βάραθρο ,βάρος ,βάτος ,βαυκαλίζω ,βαφή ,ΒΕΛΑΖΩ , βία,βιάζω ,βίος βοηθώ κ.α. θα πρέπει να κάνουν σύμφωνα με τον κανόνα : μπάδισμα ,μπάζω ,μπαθμός ,μπάθος μπακτηρία ,μπελανίδι ,μπάλλω , μπάναυσος μπάπτισμα ,μπάραθρο , μπάρος ,μπάτος ,μπαυκαλίζω ,μπαφή {< μπάφος ; ] , ΜΠΕΛΑΖΩ , μπία , μπιάζω , μπίος , μποηθώ . Εάν λοιπόν στην καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε τις λέξεις ,προφέροντας το [β] σαν [μπ] ,τότε υπάρχει απτή απόδειξη ότι το επιχείρημα αυτό ισχύει. Γνωρίζετε πολλούς ,οι οποίοι λένε ΜΠΕΛΑΖΩ { πως λέμε »μεγάλος μπελάς μας βρήκε »} αντί ΒΕΛΑΖΩ ;

Σίγουρα όχι. Άρα το επιχείρημα που στηρίζεται σε τέτοιον » κανόνα » καταρρίπτεται από την καθο-μιλουμένη. Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο ; Μήπως είναι η … εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον »κανόνα» ; Μήπως διαφεύγει κάτι ;

THOMAS GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».

Βή [ βαί ] : Η λέξις είναι ΡΗΤΟΡΙΚΗ.

    Για  το υποτιθέμενο  »φοινικικόν αλφάβητο» { υποτιθέμενο ,διότι αλφάβητο χωρίς  φωνήεντα δεν είναι αλφάβητον . Ως γνωστόν , το αλφάβητον έχει φωνήεντα [ άλφα ] και σύμφωνα [ βήτα ] } ή μάλλον για τα  << φοινικήια  γράμματα >>  υπάρχουν πολλές  και ποικίλες πηγές ικανές να σε οδηγήσουν τον ερευνητή σε τεκμηριωμένο συμπέρασμα. Το γιατί αγνοούνται  αυτές  είναι θέμα άλλης θεωρητικής συζητήσεως . Ωστόσο , το φάρμακο  στις  ασαφείς [ θολοκουλτουριάρικες ,όπως χαρακτηρίζονται } και ανυπόστατες αυτές θεωρίες  είναι μόνον ο έλεγχος και η έρευνα. << Μην  καταπίνετε αμάσητον , ό,τι διαβάζετε. Βάλτε κρησάρα στον  νου  σας. Διαχωρίστε  την ήρα από  το στάρι.  Αφήστε να περάσουν  μόνο οι λεπτοφυείς σταρένιες  ιδέες , κατάλληλες για νοητική βρώση. Πετάξτε την  ατεκμηρίωτη  ήρα , που είναι κατάλληλη μόνο για ζωοτροφές .Εξάλλου η ήρα [ =Λόλιο το μεθυστικόν ] είναι δηλητηριώδης για τους ανθρώπους >> , έλεγε κάποτε ένας σοφός γέρων.

    ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ί’ΔΑ  – » Λεξικόν ».

    Tα  ονόμασαν  Φοινικήια   γράμματα  ή  από τον Φοίνικα του  Αγήνορος  [όπως λένε Λυδοί  και  Ίωνες  ] ή  κατά τους Κρήτες  από τα πέταλα του  φοίνικος , όπου έγραφαν  ή  από την Φοινίκη  κόρη του Ακταίωνος.

    ΦΩΤΙΟΥ  –  » Λέξεων  Συναγωγή ».

    Φοινικήια  γράμματα. Και εδώ καταγράφονται τρείς πιθανές  εκδοχές για τα < φοινικικά>  γράμματα.

    Για την κατασκευασμένη ‘φοινικική  θεωρία ‘ διαβάστε εδώ.  :<< » Ψεύσμα Φοινικικόν » και … Φοινικολαγνεία. >>   

    Για το πώς  βέλαζαν τα πρόβατα  και  για  την Ερασμιακή προφορά ,  διαβάστε  το αναλυτικό άρθρο με όλες τις αποδείξεις.     << Πώς σαλαγούσε ο αρχαίος ποιμήν ;>>

    Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » .

    Βληχώμαι =βελάζω / μπελάζω  ,φωνάζω βέ -βέ { μπέ-μπέ }.

    ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής »

    Βελάζω { όχι μπελάζω } ονοματοποιημένο  από τη φωνή των προβάτων ,το βέλασμα { όχι μπέλασμα }. [ σ.σ. οφθαλμοφανής η ομοιότητα του »μπελάζω » με τον μπελά .Δηλαδή »μεγάλοι μπελάδες μας βρήκαν »!! ].

    ΣΠΥΡ.  ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  εθνότητας » .{ Κεφ.18 ,σελ.527-528.}

    Η ΠΡΟΦΟΡΑ είναι το κλειδί ! <<..Ο αυτός φθόγγος  , η αυτή  λέξη  ενίοτε   προφέρονται ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΑ  από τους  διάφορους  λαούς της Ελλάδας .>>

    Αθανάσιος Χριστόπουλος – Κατά της ερασμιακής προφοράς.

    ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση  δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου σε μια συλλαβή. Σε πολλές λέξεις όταν ακολουθεί φωνήεν  ύστερα από το φθόγγο ι [ η,υ,ει,οι ] ή το φθόγγο ε  { αι } , τα δύο φωνήεντα μπορούν να προφέρονται μαζί σε μια συλλαβή.

    LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

    Συνίζησις { συνιζάνω } = καταβύθιση , βούλιασμα .

    THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

    Συνίζησις , μεταφορική η λέξη .Όταν το ένα φωνήεν συνιζάνει  και συγκάθεται  συγκρυπτόμενο  από το έτερο φωνήεν .Το δίς  ,από το δυάκις  και το τρίς από το  τριάκις.

    ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».

    ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση  δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου  σε μια  συλλαβή.

    ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Πολυτονική  Γραμματική ».

    Στις λέξεις αυτές , που έγινε συνίζηση ,τα συμπλέγματα των φωνηέντων που γράφουμε ,λέγονται Καταχρηστικοί  δίφθογγοι.

    Ακολουθεί πίνακας ομοήχων λέξεων , οι  οποίες όταν υπόκεινται σε συνίζηση  , αλλάζει και το νόημα τους { κοινώς τους αλλάζει τα φώτα } !!  Αυτό για  να ισχύει,  προϋποθέτει  την ύπαρξη  διαφορετικών  γλωσσικών ριζών . Διότι η αυτόνομη συνίζηση δεν  νοηματοδοτεί   διαφορετικά το περιεχόμενο των λέξεων. Άλλωστε στο γραπτό  λόγο εφαρμόζεται η γραμματική τέχνη και η αναζήτηση του  ετύμου , όχι  στον προφορικό. Δουλειά  και δουλεία για παράδειγμα  , διαφέρουν ή ομοιάζουν  βάσει  ετυμολογίας και όχι  συνίζησης ; 

    Προσέξτε τον παρακάτω πίνακα και προσπαθήστε να διακρίνετε την ετυμολογία των λέξεων .Η συνίζηση δεν αλλάζει την αλήθεια των λέξεων.

    bandicam 2017-06-27 21-44-32-782

    ΠΙΝΑΚΑΣ  ΟΜΟΗΧΩΝ { με ή χωρίς συνίζηση } ΠΙΝΑΚΑΣ  ΟΜΟΗΧΩΝ  με   ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ.

    Σάρωση_20170706 (3)

    ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ  ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ .

    Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

    1.Άδειος ,Άδεια, Άδειο { επίθ.} :  α] Από το Αδειάζω { =κενώνω}   ——-    Άδεια { ουσ.}:  I]. A [στερ.]  + Δέος {=φόβος , σεβασμός }. II]. A[στερ.] + Δέομαι {= χρειάζομαι, έχω ανάγκη } .

    ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της  Ελληνικής  γλώσσης ».

    1.] Αδεής = α[στερ.] + δέος  2.] Αδεής = α[στερ.] + δέω .

    ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής »

    Άδεια  <  α -δεής  = α[στερ.] + δέος .   Άδειος  <  αδειάζω { υποχωρητικό }

    ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

    Διαφέρει το δέος από τον φόβο. Δέος είναι πολύχρονη  υπόνοια κακού. Φόβος δε  είναι   παραυτίκα   πτόησις {=πτώση ηθικού}.

    Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

    2.Ακρίβεια { ουσ.} : Άκρα + βαίνω ———————Ακρίβεια = ακριβώς { επιρ.}

    ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

    Ακριβής  { άκρος  + βαίνω } ή { α [επιτατικό ] + κρίνω .

    Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ». 

    Ακρίβεια =/= Φτήνια { =ευθηνία  }

    I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ». Βίος = η ζωή . Βιός  = η περιουσία , το τόξο .

    3 .Βιός [I] [το], ουσιαστικό : από την Βία { Fις  —> Vis —> Ις  }= Ισχύς , δύναμις.   Βίος [II] [ο] ,ουσιαστικό : από το βίος. Βιός [III] {o}, ουσιαστικό  : το τόξο { ως βιοποριστικό εργαλείο ,< από της κατά την έντασιν βίας >- Ησύχιος }.

    THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

    Βίος ή βιωτή = το μετά βίας και ανάγκης ζην  ή παρά  το  βέω {= πορεύομαι } ,βίος η οδός  και η πορεία.

    Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

    Βία / βίη { vis } = η σωματική δύναμη , η ρώμη. Βιάζω = εκβιάζω , μετέρχομαι βίας.

    ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – »Ο εν τη λέξει Λόγος ». 

    Ζωή <  ζέω  {= είμαι ζεστός , θερμός , βράζω } και  Βίος. < [ F]ις { =δύναμη , βία }.

    ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

    Βίος είναι η λογική ζωή. Βίον  έχουν μόνο τα  έλλογα ,τουτέστιν οι άνθρωποι . Ζωή και τα  άλογα  και  τα  έλλογα.

    ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ».

     .4. Έννοια  & Έννοια  . Αυτή που βρίσκεται εντός του  Νου  .Έννοια = εν + νούς  

    Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

    Έννοια [ εν + νοώ ]  = το  εντός  του  νού  . Σκέψη  , διαλογισμός , λογισμός , σκοτούρα,  έγνοια.

    Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικό  Εννοιών της Πλατωνικής  Φιλοσοφίας »{οι όροι του Σπευσίππου}.

    Έννοια= συντονισμός της  διανοίας.

    LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

    Συντονία , { συν + τόνος } = η σύντονος ενέργεια της διανοίας. Η ένταση  της διανοίας , η δραστικότητα  αυτής . Αντίθετο  της  ανέσεως .

    ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

    Νούς  < Νέω {=πορεύομαι }  –   Έννοια < εν + νούς   {=παράστασις [αφηρημένη] εντός του νοός }  –  Διάνοια < διά + νους {=λόγος , ο εντός της ψυχής , προς εαυτήν  γινόμενος διάλογος ΑΝΕΥ ΦΩΝΗΣ }

    ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

    5. Ήπια  { ρήμα  αόρ. }: Πίνω , { αρχ. αόρ. β’ -Έπιον  } . Ήπια=ηπίως { επιρ.} Ήπιον = πράον , προσηνές , μαλθακό , ήμερο , ήσυχο.

    THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

    Ασκληπιός ο Ήπιος. Ήπιος [ο λογισμός] , από το έπω [ =λέγω ] > έπιος  > ήπιος .

                                                                  ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ.

    Asclepius

    ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

    Ήπιος { από το έπος }= μαλακτικός , καταπραϋντικός, πράος.

    Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

    6. Λόγια  &  Λόγια :   εκ του  Λόγιος – α -ον { επιθ.} <  Λέγω. Λόγιος-α-ον { εκ του λόγος }=επιτήδειος στους λόγους , πεπαιδευμένος. Λόγιος [ουσ.] = πεζογράφος =/= ποιητής. Ο ευφραδής , εύγλωττος.

    7.Mαλλάκια : { υποκ.}:  τα  μαλλιά  . Μαλάκια : {ουσ.} : τα  μαλάκια < μαλακός-η -ον { επιθ.}  .Αντίθετο , τα οστρακόδερμα.

    8.α] Ποίον ; { Ερωτ. αντωνυμία } :Ποίος -α-ον    β] Ποιόν { ουσ.} : το ποιόν , η ποιότητα.  γ] Ποιόν { Αορ. αντωνυμία }: Ποιός-ά-όν.

    ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

    Με το πολυτονικό σύστημα βάζουμε περισπωμένη και οξεία. Έτσι αποφεύγουμε την σύγχυση.

    I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».

    9.Σκιάζω :   Σκιά , σκιαίνω , σκιάζω . Σκιά/ σκιή = 1.κάθομαι σε σκιά  2.Σκιά=η ψυχή των πεθαμένων.

    Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

    Σκιά / σκιή = ο ίσκιος , η σκιά δένδρων , η σκιερή τοποθεσία  , το φάντασμα , το φάσμα νεκρού.

    I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».

    Σκιάζω / σκιάω  =επισκιάζω , εκφοβίζω δια σκιάς .

    LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

    Σκιάω = Σκιάζω. Από την σκιά : σκιερός , σκιάς , σκιάδειον , σκηνή , σκότος , σκέπω , σκέπας , σκέπη .

    ΑΓΓΕΛΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ – » Ο Αλαφρο’ί’σκιωτος».-

    Η Φωνή.

    ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – » Η  ιστορία της Ελληνικής γλώσσας ».

    <<…Δανειζόμαστε ξένες λέξεις όταν είναι σημασιολογικά  αναντικατάστατες. >>.Δανειζόμαστε λέξεις , όταν δεν έχουμε την αντίστοιχη ελληνική λέξη  και η δάνεια ξένη λέξη είναι σημασιολογικά ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ.

    Έχετε αναρωτηθεί πόσες από αυτές είναι πραγματικά αναντικατάστατες ;  Πολλές  είναι  κατάλοιπα των  εκάστοτε βαρβαροφώνων κατακτητών , που υποδούλωσαν την πατρίδα μας. Ο αοίδιμος  δια-φωτιστής και διδάσκαλος του Γένους,  Αδ. Κοραής  καθάρισε την γλώσσα μας από τις ξένες λέξεις και τις αντικατέστησε με ελληνικές. Εξ ου και η καθαρεύουσα. Πολέμησε δε τους ραγιάδες  τουρκο-λάγνους  και τα ευρωλιγούρια  της εποχής του. .Δυστυχώς η  ιστορία συνεχώς επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα.

    Α.Ε.ΜΕΓΑ – » Ιστορία του γλωσσικού  ζητήματος » .

    Χαρ.Τρικούπης  : Αξιέπαινος  όποιος  εμπλουτίζει  , αξιόμεμπτος όποιος μεταποιεί κατά την όρεξίν του , την γλώσσα του έθνους.




    Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

    Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α