Έλληνες , αεί παίδες εστέ …

Μωρoλογία   είναι  το να λέγεις μωρά λόγια . Μωρός ή μώρος  { Λατ.morus-i } είναι ο ανόητος , ο αμβλύς  , ο βραδύνους , ο νωθρός , o άφρων , ο παλαβός. Για τον λόγο αυτό και τα βρέφη ονομάζουμε  μωρά . Κατακριτέα είναι η μωρία στους μεγάλους βέβαια παρά στα βρέφη, διότι  αυτά έχουν το ακαταλόγιστο . Η  μωρολογία  εξ  αμαθείας έχει  γίνει  το αγαπημένο άθλημα πολλών  δοκησισόφων  των Μ.Μ.Ε { τηλεόραση , ραδιόφωνο ή  διαδίκτυο}. Η μωροληρολογία  είτε είναι αποκύημα  απαιδευσίας  είτε  προϊόν ευτελούς προπαγάνδας  βλάπτει την  ικανότητα εξαγωγής ασφαλών συμπερασμάτων. Η τακτική  του μωρολόγου και μωρoσόφου  είναι  αφενός  μεν να χρησιμοποιεί  τσιτάτα , ρητά μεγάλων ανδρών για εντυπωσιασμό ή για να ενισχύσει τις  εικοτολογίες  ή  μπαρουφολογίες  του , αφετέρου δε να ευελπιστεί [ μεγάλη πιθανότητα ! ] ότι το κοινό  θα είναι σε αμάθεια ή σε αδυναμία έρευνας  ,ούτως ώστε να περάσει ανεξέλεγκτο το μωρολόγημά του. Η μώρωσις αντιμετωπίζεται με τον έλεγχο και την μελέτη ,όχι με την τυφλή πίστη στον πομπού  κάθε προπαγανδιστικού   μηνύματος. Παράδειγμα  χαρακτηριστικό  μωρολογίας  εξ αμαθείας  είναι  οι  ερμηνείες  ελκυστικών και’ πιασάρικων’ αποσπασμάτων  ,από κείμενα  των  Αρχαίων Ελλήνων  φιλοσόφων. Ερμηνεία που καταλήγει στην αλλοίωση και κακοποίηση του νοήματος των κειμένων αυτών.  Ειδικά το <<  Έλληνες αεί παίδες εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν » από τον ‘Τίμαιο » του Πλάτωνος έχει κακοποιηθεί βάναυσα από τους Νεοέλληνες  δοκησίσοφους. Ακολουθούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα  ,που αγγίζουν τα όρια της  μωροφιλοσοφίας  από δύο γνωστούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών με βασικό  και όμοιο στοιχείο των αντιλήψεών τους , την μικρή έως ελάχιστη επαφή με τα Πλατωνικά κείμενα.

DIELS H. / KRANZ W. – » Οι Προσωκρατικοί ». Ηρακλείτου [ 109].

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ : Καλλίτερα  να κρύβει κανείς την αμάθειά του παρά να την φανερώνει .

I . ΜΩΡΟΛΟΓΙΑ ή ΕΙΚΟΤΟΛΟΓΙΑ ;

 Ο Π.Τατσόπουλος   είναι γνωστός συγγραφέας  και πολιτικός , αλλά εδώ μπερδεύει την παιδεία με την παιδιά.  

<< O Π. Τατσόπουλος για την αριστεία και το » ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ » >>

Ω Σόλων, Σόλων, Έλληνες αεί παίδές εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν >>. Τι σημαίνει κατά τον κ. Π.Τ. η φράση αυτή  ; Ότι οι Έλληνες αγαπούν την έρευνα και ρωτούν συνέχεια  γιατί , όπως τα παιδιά.!  Συμπέρασμα : και στην κορφή  κανέλα.! Τι ακριβώς θέλει να πει  ο ποιητής -φιλόσοφος ; Διότι δεν είναι λογικό -άρα και  αδύνατο – μια κοινωνία να απαρτίζεται  μόνο από αιωνίους  εφήβους .  Φυσικά δεν έχει καμμία  σχέση το » .φιλέρευνον πνεύμα των παιδιών » ,κατά Π.Τ , με αυτά που γράφει ο Πλάτωνας στον »Τίμαιο ». << Σόλωνα ,είστε αιωνίως παιδιά>> , είπε ο ιερέας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ,ότι έχετε ξεχάσει την ιστορία σας [ λόγω του  κατακλυσμού ]. Δεν σημαίνει ότι αγαπάτε την έρευνα σαν τα παιδιά.                      

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – ‘ Τίμαιος » , { 23 a-b }

<< Μετά από μεγάλες φυσικές καταστροφές , όπως ο κατακλυσμός μένουν ζωντανοί μόνο οι αγράμματοι και οι ακαλλιέργητοι ,ώστε γίνεστε σαν νέοι από την αρχή , χωρίς να γνωρίζετε αυτά που έγιναν τον παλαιό καιρό.>.

II .ΑΜΑΘΕΙΑ  ή ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ;                                                                                                        

bandicam 2017-11-11 17-23-44-025

Ο έτερος  Ν. Σαραντάκος– γνωστός συγγραφέας και αρθρογράφος της κομματικής  εφ .»ΑΥΓΗ» – στο άρθρο του   < Παραδείσια μεζεδάκια >   είναι φανερό ότι ούτε τα περί Τιμαίου , ούτε τα περί Πλατωνικής φιλοσοφίας γνωρίζει. Οπότε, αφού οι Αιγύπτιοι είναι γέροι και παλαιότεροι των Ελλήνων ,τότε οι Έλληνες είναι ‘αιωνίως’  παιδιά και ο πολιτισμός των Αιγυπτίων είναι αρχαιότερος !! Οπότε, όταν οι Έλληνες ήταν πάνω στα δέντρα σαν τους μπαμπουίνους τους αναρριχώμενους , οι Αιγύπτιοι έχτιζαν  πυραμίδες ! Αυτά είναι εικοτολογίες μάλλον παρά έρευνα στις πηγές και επιστήμη .

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – ‘ Τίμαιος » , { 23 b-c }

<< Εσείς θυμάστε μόνον ένα κατακλυσμό αν και έχουν γίνει πολλοί στο παρελθόν. Στην δική σας χώρα γεννήθηκε το πιο όμορφο κι ευγενικό ανθρώπινο γένος. Αυτό όμως το αγνοείτε γιατί επί πολλές γενιές οι επιζήσαντες πέθαναν χωρίς να γνωρίζουν να γράφουν.>>

ΙΧΩΡ – » Οι τρείς μεγάλοι κατακλυσμοί της Ελληνικής Προ’ι’στορίας» ,

{ ΩΓΥΓΟΥ – ΔΑΡΔΑΝΟΥ – ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ }.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ   – ‘ Τίμαιος » , { 23 d-e }

ΙΕΡΕΑΣ : <<  Η διάρκεια του πολιτισμού μας -όπως λένε τα ιερά μας βιβλία- είναι οκτώ χιλιάδες χρόνια { 8.000 } .Θα σου μιλήσω για τους νόμους και τα υπέροχα έργα των συμπολιτών σου , που έζησαν πριν από εννέα χιλιάδες χρόνια { 9.000} >>.!

ΔΙΟΔΩΡΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ – » Ιστορική βιβλιοθήκη », {Α’-9 }

<<  Πρώτα θ’ αρχίσουμε από με τους βαρβάρους , όχι επειδή τους θεωρούμε αρχαιότερους των Ελλήνων ...>>  και ξεκινάει με την ιστορία της Αιγύπτου.!

ΔΙΟΔΩΡΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ  – » Ιστορική βιβλιοθήκη », {Α’-69 }

<< Τις ιστορίες που αυτοσχεδίασε ο Ηρόδοτος και άλλοι που έγραψαν ιστορία της Αιγύπτου , προτιμώντας ηθελημένα τις παραδοξολογίες και τις μυθοπλασίες από την αλήθεια θα τις παραλείψουμε …>>

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Η Ελληνική  Γλώσσα , Η Πατρίδα του Πολιτισμού » .

Ο Αίγυπτος ήταν αδελφός του Δαναού και εγγονός  του Ποσειδώνος .Ο Έλληνας Μηνάς ήταν ο πρώτος  βασιλεύς, μετά τους θεούς. Αίγυπτος  σημαίνει η Χώρα που κείται υπτίως του Αιγαίου.

ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου ».

Ο Αίγυπτος ήταν δίδυμος αδελφός του Δαναού.! Ο Αίγυπτος κυρίευσε την χώρα των Μελαμπόδων και της έδωσε το όνομά του.

ΑΘ.ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ – » Ωγυγία  ή  Αρχαιολογία »,  { Βίβλος Γ’ , Κεφ.Β’ }

Ο Αίγυπτος  γέννησε  από πολλές γυναίκες πενήντα [50] υιούς.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Αίγυπτος : 1. ο ποταμός Νείλος  2. Ο βασιλεύς Αίγυπτος  3.Η Αίγυπτος .

ΟΜΗΡΟΥ –  » Οδύσσεια » , { δ’,  477-478 }

Αίγυπτος = Νείλος .Εύστοχη η ερώτηση του  Ομηριστή Κ.Δούκα. Γιατί  ο Όμηρος χρησιμοποιεί  την  παλαιότερη ονομασία του ποταμού Νείλου ; Διότι  ο ‘Ομηρος  έζησε σε πολύ παλαιά εποχή , όταν ο Νείλος ονομαζόταν ακόμη Αίγυπτος.! Ο θαυμάσιος ερευνητής θέτει θέμα επαναχρονολογήσεως  της Ομηρικής εποχής , του Τρω’ι’κού πολέμου , της γραφής κ.α

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Μετεωρολογικά »,{ Α’-351 b }

Παλαιότερα η Αίγυπτος λεγόταν  Θήβαι . Ο Όμηρος δεν αναφέρει πόλεις στο Δέλτα , όπως τη Μέμφιδα.  Άρα ο Ποιητής  αναφέρεται σε γεγονότα ΠΡΙΝ την ίδρυση της Μέμφιδος . Πότε ιδρύθηκε η Μέμφις ;   { Η πόλη ιδρύθηκε περί το 3100 ΠΚΕ από τον Μήνη,..}

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », { Ι’ ,381-382 }.

Αι  Θήβαι της Αιγύπτου.

ΚΩΣΤΑ  ΔΟΥΚΑ – » Η  Γένεσις του Λόγου », { σελ.71 }.

Η  εποχή του Ομήρου λανθασμένα τοποθετείται από τους αρχαιογνώστες το 800-700π.χ. Ο Όμηρος έζησε πριν από  το 3.000 π.χ.

ΔΙΟΔΩΡΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ – » Ιστορική βιβλιοθήκη », {Α’-69 }

<< Την Αίγυπτο έσπευσαν να επισκεφθούν από τους πολύ αρχαίους ο θεολόγος Ορφέας  και  ο ποιητής Όμηρος και από τους μεταγενέστερους ο Πυθαγόρας ο Σάμιος  και ο Σόλων ο Αθηναίος. >>

Ι.ΠΑΣΣΑ – » Ορφικά », {  Αργοναυτικά  στ. 41-46 }

<< ΟΡΦΕΑΣ : επίσης, σου είπα  και όσα ιερά λόγια εξεγέννησα [=διεκήρυξα] στην Αίγυπτο.  >> Ο Ορφέας δεν πήγε στην  Αίγυπτο για να μυηθεί στα ιερά μυστήρια και στους ιερούς λόγους [ όπως ακρίτως διαδίδουν οι απαίδευτοι ] αλλά για να μυήσει, να  διακηρύξει τον Θείο Ιερό Λόγο.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Εκλοχεύω = τίκτω , γεννώ. Εκλόχευμα =αποκύημα , έκγονον , τέκνον. { σήμερα έχει επιβιώσει  στην γλώσσα μας  η λεχώνα , η λοχεία  και ο λόχιος  πυρετός }.


ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ – Αιγυπτιακά ».

[ Εδώ είναι γραμμένο το πραγματικό όνομα του Μωυσή .Διότι το Μωυσής δεν είναι το πραγματικό του όνομα }.

Γ.Α. ΡΑΠΤΗ  – » Έστιν ούν  και η Αρχαία Αίγυπτος Ελλάς».

ΔΙΟΔΩΡΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ   – » Ιστορική βιβλιοθήκη », {Α’-64 }

<< Για τις πυραμίδες όμως δεν συμφωνούν μεταξύ τους μήτε οι ντόπιοι μήτε οι ιστορικοί …>>.

Τι κρίμα να μη ζη  σήμερα ο  Διόδωρος ο Σικελιώτης ! Με τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις του και την πλούσια αρχαιογνωσία του , ο πολύξερος αρθρογράφος μας , θα μπορούσε να τον  διαφωτίσει για τους Έλληνες  ,που κατέβηκαν από δέντρα και τους Αιγυπτίους ,που έχτισαν 1.000 πυραμίδες και βάλε!!  Κάπως έτσι άλλωστε  αλλάζει ο ρους της ιστορίας!

 III .ΑΓΑΘΗ Η ΠΡΟΘΕΣΗ , ΚΑΚΟ  ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. 

Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί ο αξιόλογος ερευνητής και καλλιτέχνης Π. Τ  , ο διαρκώς μαχόμενος για τις αξίες και τα ιδανικά του ελληνικού πολιτισμού. Αλλά ανθρώπινα τα λάθη και προϊόντα ελλιπούς ερεύνης.

Ευέλπιδες  οι αεί Έλληνες ».

Ι.ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »  Ανθολόγιον ‘ , { Περί αγωγής και παιδείας , 147 . Προσθήκη }, σελ. 227 .

ΦΙΛΙΣΤΙΩΝ : Να μελετάς  τα σπουδαία  και εάν μαθαίνεις κάτι σε προχωρημένη ηλικία να μην ντρέπεσαι. Διότι   καλλίτερα να σε λένε οψιμαθή { όταν μαθαίνεις αργοπορημένα [=όψιμα ] κάτι } παρά αμαθή .




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :


Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

…και το εύδαιμον το ελεύθερον , το δ’ ελεύθερον το εύψυχον …

Η  περίφημη αυτή  φράση  είναι από τον Επιτάφιο λόγο του  Περικλέους  , την οποία  διασώζει  ο  Θουκυδίδης  στην  Ιστορία του .Τον χειμώνα του 431 π.χ. [ πρώτη χρονιά  του Πελοποννησιακού πολέμου ] οι Αθηναίοι τηρώντας τις πατρογονικές συνήθειες  οργάνωσαν δημοσία ταφή για τους πρώτους  πεσόντες υπέρ πατρίδος .Εκεί εκφωνείται και ο  επιτάφιος  λόγος από τον  Περικλή. Ο παραμυθητικός { παρηγορητικός } αυτός   λόγος  έχει σκοπό αφ’ ενός  μεν να  αποτίσει  φόρο τιμής  στους πεσόντες  ,αφ’ ετέρου δε  να εμψυχώσει τους εκεί παρόντες   για την συνέχιση  του καταστροφικού  εμφυλίου πολέμου. Εν τέλει ο λόγος αυτός είναι εξωτερικά παραμυθητικός  προς τους συγγενείς των τεθνεώτων ,ουσιαστικώς όμως  ο Θουκυδίδης  θέλει να απαθανατίσει  την αξία της δημοκρατίας   και να αναγείρει ένα αιώνιο  μνημείο για  τον  Περικλή  τον μεγάλο ηγέτη της  Αθηνα’ι’κής  Δημοκρατίας.  Στο κεφάλαιο  [43]  λοιπόν , ο Περικλής  αφού εκθειάσει τις αρετές των νεκρών απευθύνεται στους ζωντανούς και λέγει το ανεπανάληπτο << ανδρών  επιφανών , πάσα  γη  τάφος >>  και παρακάτω το φιλοσοφικό << το δε εύδαιμον το ελεύθερον , το δ’ ελεύθερον  το εύψυχον >> στους συγγενείς  των αποθανόντων . Τι εννοεί όμως ο Θουκυδίδης με αυτή την φράση ; Συνήθως  η καταφυγή  στις »μεταφράσεις»  φαίνεται μονόδρομος. Και πράγματι ,πολλές  είναι μεταφράσεις κι όχι αποδόσεις ,διότι αλλάζουν σχεδόν όλες  τις λέξεις του αρχαίου κειμένου  ,σαν να πρόκειται για  ξένη γλώσσα , χάνοντας  δυστυχώς  το πολύτιμο νόημα του κειμένου.

ΘΟΥΚΙΔΙΔΟΥ – » Περικλέους Επιτάφιος », { Κεφ.43 } ,{ απόδ. Ι.Θ.ΚΑΚΡΙΔΗ }.

{ σ.σ. Είναι η ευδαιμονία ευτυχία ; Είναι η  λευτεριά  θέμα καλής τύχης  ; }

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ -» Ιστορίαι », { Β’-43 ], { απόδ. ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ }

{ σ.σ. Είναι το ίδιο  η ευδαιμονία  με την ευτυχία ; Κάθε ελεύθερος είναι  και  καλότυχος ; }

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ -» Ιστορίαι », { Β’-43 ], { απόδ. ΑΓΓ. ΒΛΑΧΟΥ }.

{ σ.σ. Είναι το ίδιον η ευτυχία με την ευδαιμονία ; Είναι το ίδιον η ευψυχία με την ανδρεία ; }

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».

Ευδαιμονία = Ελευθερία = ευψυχία:  << κρίνοντες  την   ελευθερίαν   ως  [ αληθινή]  ευδαιμονία , την  δε  ευψυχίαν  ως την ελευθερία.>>

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά », [Η’] , {1323 b }.

Διαφέρει η ευδαιμονία της ευτυχίας. Η ευτυχία ανήκει στα εξωτερικά αγαθά και είναι αποτέλεσμα της τύχης αυτομάτως , χωρίς να καταβάλλουμε προσπάθεια. Ουδείς  όμως  γίνεται σώφρων και   δίκαιος ούτε  από τύχης   ούτε εξ αιτίας της τύχης.

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».

Όλβιος =ο εκ πλούτου ευτυχής. Ευτυχής = ο έχων την εύνοια της τύχης. Ευδαίμων =ο ευτυχής από την προστασία του δαίμονος , ο μακάριος.

Αναλυτικά για το <<ΕΥ>> στο άρθρο  :  Το ‘ ΕΥ ‘ .    Το αντίθετο του ΕΥ  είναι το ΚΑΚΩΣ.                                                              

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

o,η Εύς και Ηύς , το Εύ  και  Ηύ.= Καλός , γενναίος , ευγενής.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Χάζω ,χάζομαι  > χακός > κακός = ο υποχωρών  και  φεύγων , ο δειλός ο ευτελής , ο πονηρός.   

I ]. ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ  – ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ .

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

α].Δαίω [ =μανθάνω] =ο δαήμων. β].Δαίω[=γινώσκω] = δαίμων ,ο παντογνώστης ,ο αίμων. γ].Δαίω = μερίζω, αυτός που μοιράζει στον καθένα.    

ΗΣΙΟΔΟΥ – » Θεογονία » , { στ.121-123 }.

<< Δαίμονες αγνοί >> = πνεύματα  αγνά .Δαίμονες  < δαίομαι = μοιράζω.

ΗΣΙΟΔΟΥ – » Θεογονία » , { στ.121-123 }.

Δαίμονες = πνεύματα.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Συμπόσιον », { 23 . 202 e}.

Ο Έρως  είναι δαίμων , κάτι μεταξύ θεού και ανθρώπου . Άλλωστε κάθε τι δαιμονικόν βρίσκεται μεταξύ θεού και ανθρώπου.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ευδαίμων [ ευ + δαίμων ] = ο έχων ευ διακείμενον τον δαίμονα , ο έχων αγαθό δαίμονα  , ο μακάριος ,  ο καλότυχος .{ felix }

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

» Αγαθού  δαίμονος » = πρόποσις  στα συμπόσια { το πρώτο ποτήρι, ως είθισται }.

ΣΤΟΒΑΙΟΥ – » Ανθολόγιον » .  { τομ.  Α’ }.

70. ΑΡΧΥΤΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ – » Περί ανδρός αγαθού  και ευτυχισμένου ».

Ο καταστάσεις  του  βίου {=  καιροί }  είναι τρείς [3]. 1]. Περίοδος  ευτυχίας  2].Περίοδος δυστυχίας  3].Η περίοδος μεταξύ των δύο. …..Ευδαιμονία  δεν είναι η κτήση  της αρετής αλλά η χρήση της.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » , [ Η’] ,{ 1332a -12}.

Οι άνθρωποι  πιστεύουν , ότι   ΑΙΤΙΑ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ  είναι τα εξωτερικά αγαθά.Όπως  αν πιστεύαμε , ότι το ωραίο παίξιμο της κιθάρας οφείλεται στο μουσικό όργανο και όχι στην επιδεξιότητα του κιθαρωδού.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » [ Z’ ] , { 1325 a .3 } .

Είναι αδύνατον αυτός που  πράττει μηδέν να  ευτυχεί , η δε ευπραξία  και η ευδαιμονία είναι το ίδιο.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά Μεγάλα Α’  », { 1184 b } .

Ευδαιμονείν   =  ευ ζην  + ευ  πράττειν  . Ευ ζην = κατ’αρετάς  ζην.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Ευδήμεια »,τομ.Α’ , { 1219 a }.

<< Ευδαιμονία ζωής τελείας ενέργεια  κατ’αρετήν τελείαν >>  =  η ευδαιμονία θα πρέπει να είναι ενέργεια τελείας ζωής , συμφώνου  προς την  τελείαν  αρετήν .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά Νικομάχεια », [Ι’], { 1177 a}.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – »  Όργανον  – Τοπικά Β’  », { 112 a }.

ΣΠ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ  -‘  Ευριπίδη   Μήδεια  », { στ.1228 – 1230 }.

Κανείς από τους θνητούς  δεν είναι ευδαίμων [σ.σ. όχι ευτυχισμένος] άνδρας. Όταν ρέει ο πλούτος ο άλλος  θα μπορούσε να  γίνει  πιο ευτυχής από τον άλλο , ευδαίμων [ σ.σ. όχι ευτυχισμένος}  όμως όχι.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ  –  » Μήδεια », { στ.1228 – 1230 }.

Διαφέρει  η ευτυχία της ευδαιμονίας  και ο ευτυχής του ευδαίμονος.

ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ – » Είς Αθηνάν », { XI }.

BLAISE  PASCAL  – » Στοχασμοί «, [73] , σελ.91

β]. ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ :

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Κακοδαιμονία ,κακοδαίμων  = δυστυχής , κακότυχος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Κακοδαίμων {= κακός + δαίμων }  – δυσδαίμων {= δυσ + δαίμων } , κακοδαιμονία – δυσδαιμονία { προσοχή ! άλλο δεισιδαιμονία  και άλλο η δυσδαιμονία }.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ  – » Ιππόλυτος », {στ. 13611363 }.

Κακοδαίμονας = κακότυχος  [κακορίζικος ].

II }ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  –  ΔΟΥΛΕΙΑ 

α]. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Ελευθερία =το ελευθείν όπου ερά τις. 

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Ελευθέρου  αντίθετον  Δούλος .» Ελεύθερον ήμαρ »=/= »Δούλειον  ήμαρ ». Ελευθώ = Ειλείθυια = Ελευσία.

ΣΤΕΦ. ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Συναγωγή   Λέξεων  αθησαυρίστων  ».

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » .

Ελεύσομαι /   είμι = μέλλων του έρχομαι.  Ελευθέριος Ζεύς.  Ελευθώ.

β].ΔΟΥΛΕΙΑ

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  –<< Ο εν τη λέξει Λόγος >>.

Δειλός { < δέω / δένω } = ο δεμένος.  Ανδράποδον {  ανήρ  + πούς } = δούλος εξ αιχμαλωσίας .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Δούλος { <  ~ δέω } = ο εκ γενετής δούλος  κυρίως. Αντίθετο  του δεσπότης.

σχεδ – [4]  ΑΝΔΡΕΙΑ -ΔΕΙΛΙΑ  ]

1.ANΔΡΕΙΑ.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Ανδρεία = γενναιότης.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Περί Αρετών  και Κακιών » , { 1250a } , { 1250 b }.

Ανδρεία εστί  αρετή του Θυμοειδούς , που κάνει τους ανθρώπους απτόητους από τον φόβο του θανάτου θαρραλέους στα δεινά , εύτολμους στους κινδύνους και μάλλον προτιμούν << τεθνάναι καλώς  >> παρά  << σωθήναι  αισχρώς >> . Την ανδρεία ακολουθεί η ευτολμία και η ευψυχία.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ- » Περί αρετών και κακιών » Το τριμερές της ψυχής.

2.ΔΕΙΛΙΑ

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Δειλία : α].Δέος  > δειλός  β]. Δείδω —-> δείσω  > δειλός.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Οι υιοί του Άρεως : Φόβοςη φυγή εκ δειλίας. Προσδοκία κακού. Δέος ή  Δείμος = φόβος που σε δένει .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Περί Αρετών  και Κακιών » , { 1250a } , { 1250 b }.

Δειλία εστί κακία του Θυμοειδούς , κατά την οποίαν οι άνθρωποι καταπλήττονται { παραλύουν } από τους φόβους και μάλιστα από τον φόβο θανάτου ή από τον φόβο της σωματικής αναπηρίας. Συνοδεύεται από μαλακία , ανανδρία , απονία , φιλοτομαρισμό.


[ ΑΝΔΡΕΙΑ – ΔΕΙΛΙΑ -ΘΡΑΣΥΤΗΣ  ]


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Ευδήμεια »,τομ.Α’ ,{ 1221 a }

Η ανδρεία είναι η μεσότης  μεταξύ δύο  άκρων. Μιας υπερβολής και μιας ελλείψεως . Η θρασύτης  είναι άκρο , άρα κακία , της υπερβολής .Η δειλία είναι  άκρο , άρα κακία ,της ελλείψεως.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Ηθικά Νικομάχεια », [ B’ ], { 1107 b }.

Η ανδρεία είναι  μεσότης  μεταξύ του Θράσους { υπερβολικό θάρρος } και της Δειλίας      { έλλειψη θάρρους }.

Η Αρετή είναι  μεσότης των Ηθικών αρετών .Ήθος από το έθος [ έθιμα , εθισμός , συνήθειες ] .΄Έχει σχέση με την  βούληση και την πράξη και όχι με τον Νου και την διανόηση.

Ο Αριστοτέλης μας έχει δώσει τον ακόλουθο πίνακα των Ηθικών Αρετών :

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ  – » Ιστορίαι » ,{ Γ’ -82 }.

<< Η αλόγιστος τόλμα  εθεωρήθη  ανδρεία , η δε προμηθής μέλλησις εθεωρήθη εύσχημος δειλία >>.Αυτά όταν μεταβάλλεται κατά το πολιτικό δοκούν η σημασία των λέξεων.!

[ H σχέση του δειλού με το δειλινό , με το δείλι και  με την δείλη  είναι ένα σαγηνευτικό ταξίδι , μα δεν είναι του παρόντος.]

III.] ΕΥΨΥΧΙΑ – ΚΑΚΟΨΥΧΙΑ.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – »  Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Ψυχή { < ψύχω }  =  πνέω. Η αναπνοή είναι σημάδι ζωής. Στον Όμηρο διαστέλλονται ως τα δύο συστατικά στο σώμα του ζωντανού ανθρώπου ,η ΨΥΧΗ  και ο ΘΥΜΟΣ. Η έδρα του θυμού εντοπίζεται στο ήτορ [=καρδιά] ή  στας  φρένας {= διάφραγμα } και από αυτό εξαρτώνται η διανόησις , οι αισθήσεις  και οι ενέργειες. Η ψυχή δεν διαφαίνεται να έχει κάπου  κέντρον  ή εκδήλωσις αλλά μόνον πόρος εκφυγής αυτής από του σώματος κατά την στιγμή του θανάτου. Η ψυχή εκλαμβάνεται ως λεπτή αεριώδης ύλη ,διακεχυμένη στο σώμα και εξερχομένη τούτου ασύλληπτος και αθέατος δια της εκπνοής κατά την στιγμή του θανάτου.

α].ΕΥΨΥΧΙΑ : 

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Εύψυχος { animosus < animus-i [=ψυχή] <  anima-ae [ =ψυχή }= γενναιόψυχος ,θαρραλέος , εύτολμος.

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».

Εύψυχος = ο έχων ψυχή [ θάρρος ], ανδρείος , γενναιόκαρδος.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Ευψυχία = ευτολμία . Εύψυχος = τολμηρός.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι », [ Ζ ‘ -795 e].

Μαθήματα παίδων  δύο :  1].Γυμναστική , που βοηθάει την ανάπτυξη του σώματος και 2]. Μουσική , που καλλιεργεί την ψυχή [ ευψυχία].

β].ΚΑΚΟΨΥΧΙΑ

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Κακοψυχία  : η δειλία , η ολιγοψυχία.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι », [ Ζ ‘ -791 c ].

Τόσο το μη δυσάρεστο [  μη δύσκολον  ] όσο και το δυσάρεστο [  δύσκολον ] μέσα στην ψυχή , θα μπορούσε  να είναι συστατικό στοιχείο  ,μη ευκαταφρόνητο ,γενναιοψυχίας [ ευψυχίας ]  και μικροψυχίας [ κακοψυχίας ].

 [ ΑΡΕΤΗ –  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΤΟΛΜΗ ]

1.ΑΡΕΤΗ  

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Από την ρίζα *αρ- προήλθαν τα  : Άρης , Αρετή , άρι- , αρείων , άριστος , διότι η πρώτη εκδήλωση  της  εννοίας του καλού , της αρετής , συνέπιπτε με την έννοια της Ανδρείας , της γενναιότητας  στις πολεμικές επιχειρήσεις.  

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Ηθικά Νικομάχεια », [ B’ ], { 1107 a}.

H αρετή είναι ψυχική έξις προαιρετική , που τηρεί την μεσότητα ,σε σχέση με μας , η οποία καθορίζεται από την λογική  και κατά τρόπον , που θα μπορούσε να την προσδιορίσει ο φρόνιμος άνθρωπος. Αυτή είναι μεσότης  μεταξύ δύο κακιών, εκ των οποίων η μεν μία υφίσταται από υπερβολήν , η δε άλλη από έλλειψιν.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΑΓΩΓΗ  { τ.98/150 } – »Οι 12 Ηθικές  αρχές του Αριστοτέλους ».

Η αρετή είναι μεσότης  , μεταξύ μιας υπερβολής και μιας ελλείψεως.

2.ΤΟΛΜΗ

 ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Τολμηρός < τόλμη < τλάω= αντέχω , υπομένω .Τόλμη είναι να υπομένεις τον κίνδυνο.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ  ΣΟΦΙΣΤΟΥ – » Λεξικόν  κατά  στοιχείον  Ιλιάδος  και Οδυσσείας ».

Τλήναι < τλάω-ώ  < ταλάω = υπομένω , τολμώ.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Τολμήσαι = το υπομείναι.

ΦΩΤΙΟΥ  – » Λέξεων  συναγωγή ».

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ  – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Τόλμα ή Τόλμη = θάρρος , αποκοτιά , αφοβία. Τολμάω – ώ  { ΤΛΑΩ- ΤΑΛΑΩ }= καρτερώ , υπομένω επιχειρώ ,αποκοτώ.


ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ – ΚΑΛΒΟΣ  ]


I.Θ. ΚΑΚΡΙΔΗ – » Περικλέους Επιτάφιος », { Κεφ.43 }.

<<  Το εύδαιμον  το ελεύθερον , το δ’ ελεύθερον  το εύψυχον .>>    <<  Η εν τω [ μετά του ] μαλακισθήναι  κάκωσις   αλγεινοτέρα  ή ο  αναίσθητος  θάνατος  μετά ρώμης  και  κοινής ελπίδος  άμα γιγνόμενος.>>.

Α.ΚΑΛΒΟΥ- » Ωδαί », { Είς  Σάμον }.

<<  Θέλει  αρετήν και τόλμη η ελευθερία. Ζυγόν δουλείας ας έχουσι , όσοι το χάλκινο χέρι του φόβου  βαρύ αισθάνονται. >>  << Αφ ‘ υψηλά έπεσε κι  απέθανεν  ελεύθερος . Φρικτός ο τάφος ,αν γένης  άτιμον  σφάγιον  ενός τυράννου.>>

Μετά από προσεκτική μελέτη ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί τις μεγάλες ομοιότητες του Κάλβου με την ιστορία του Θουκυδίδη .Βαθύς γνώστης της ιστορίας και της αρχαιοελληνικής γραμματείας ο Κάλβος [ ή νέος Πίνδαρος ] γράφει τα ίδια νοήματα με τον Θουκυδίδη   με τον δικό του ποιητικό τρόπο βέβαια και με τα εξαίσια Ελληνικά του. Χωρίς τόλμη δεν λογαριάζεται ευψυχία .Χωρίς αρετή δεν υφίσταται ευδαιμονία .Χωρίς τον μέσο όρο , την κρηπίδα της ελευθερίας δεν μπορούν να συναντηθούν οι άκροι όροι.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Πολιτεία », { Θ’ – 586 a -b }.

H αρετή  και η  φρόνησις.  Όσοι είναι άπειροι και δεν ξέρουν τι είναι η αρετή και η φρόνηση , και ζουν με πάντα με ευωχίες και γλέντια  φέρονται προς τα κάτω  , το πολύ μεχρι το μέσον , ανεβοκατεβαίνοντας  μεταξύ των δύο αυτών σημείων  βρισκόμενοι σε πλάνη  σ’ όλη τους τη ζωή. Αδυνατούν να υπερβούν αυτό το όριο γι’ αυτό και ουδέποτε ύψωσαν το  βλέμμα τους προς το < αληθώς άνω > ούτε γεύτηκαν ηδονή καθαρή και βεβαία. Αντίθετα  σαν τα ζώα ,βλέποντες πάντα προς τα κάτω ,βόσκουν σκυμμένοι στη γη και στα τραπέζια , χορταζόμενοι  και ερχόμενοι σε σεξουαλική  επαφή , και από την πλεονεξία τους ,αλληλολακτίζονται  και χτυπιούνται με σιδερένια κέρατα  και οπλές , επειδή αδυνατούν να γεμίσουν με αθάνατες αξίες το < όντως όν >[= το λογιστικόν ] το οποίον μπορεί  να τις χαλιναγωγήσει.

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ – » Μολών Λαβέ », { σελ.46 }.

Ελευθερία είναι αυτή που θα έρθει ,όχι από μόνη της αλλά ,εάν αγωνισθούμε να την κατακτήσουμε.

EUG. DELACROIX – » Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό », { 1830 }.




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α