Ο  Τάκης  Θεοδωρόπουλος είναι από τους δημοσιογράφους  που χαίρεσαι να  διαβάζεις  τα άρθρα του ,ασχέτως  αν διαφωνείς ή συμφωνείς  με τις απόψεις του , διότι είναι περίτεχνος  χειριστής του γραπτού λόγου. Όμως  μεγαλύτερη αξία σε κάθε κείμενο  έχει το περιεχόμενό του. Στο ακόλουθο και  ενδιαφέρον άρθρο του : << Η ύβρις του παρόντος >> στηλιτεύει   την αλαζονεία  στην έκφραση «λίκνο της δημοκρατίας» .Καυτηριάζει   την αλαζονεία   που επιδεικνύουν οι Νέο-Έλληνες ,όσον αφορά τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό τους  με  το αποκορύφωμά του : την Αθηνα’ι’κή δημοκρατία . Όπως  και την αλαζονεία των άλλων για τα μετέπειτα  δικά τους πολιτιστικά επιτεύγματά  ,ειδικά δε για την ανατροφή και ενηλικίωση … της δημοκρατίας .!  

Για το πολίτευμα της Αθηνα’ι’κής  δημοκρατίας δεν έχω να προσθέσω τίποτα επιπλέον από αυτά που υπάρχουν στο άρθρο <Παλαιά και Νέα Δημοκρατία.>   .Ένα μόνο θα υπενθυμίσω  : Δεν υπάρχει πουθενά  στον κόσμο  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ . Η  κατ’ ευφημισμόν  Δημοκρατία που υπάρχει , είναι η ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΗ Ολιγαρχία του πλούτου. Γιατί δεν την λένε Ολιγαρχία ; Διότι παγκοσμίως η λέξη Δημοκρατία  θέλγει ,ενώ η Ολιγαρχία απωθεί. Ο  Τ.Θ γράφει :   <<  Δεν μένει παρά η ύβρις ενός παρόντος που  ασφυκτιά  στην αλαζονεία του >> .Kατ ‘ αρχάς  δεν μπορεί να υβρίζει  το …παρόν. Ούτε το μέλλον , ούτε το παρελθόν. Οι [ παρόντες] άνθρωποι διαπράττουν ύβρεις  για συγκεκριμένους λόγους. Και ο μεν  κόρος τίκτει  την ύβριν { Τίκτει γαρ κόρος ύβριν }η δε ύβρις είναι  πολυώνυμον { Ύβρις δε πολυώνυμον } .Ποία  είναι  η ύβρις ;

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν  Ερμηνευτικόν ».

Ύβρις -εως { Superbia }.

Ας εξετάσουμε  τώρα , ποίες είναι οι υποτιθέμενες  μομφές  κατά της Αθηναϊκής δημοκρατίας , τις οποίες καταγράφει με λεπτό  κι ειρωνικό ύφος  ο αρθρογράφος.                                         

1. << Ο Μαρξ, αν δεν κάνω λάθος, αποκαλεί την ελληνική αρχαιότητα παιδική ηλικία του πολιτισμού μας. >> .

Αυτά τα θαυμάσια ,γράφει ο Μαρξ ,ο οποίος -είναι φανερό- έχει ενδιατρίψει  στην… < παιδική ηλικία του πολιτισμού μας >

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ  – Βίοι Φιλοσόφων », < ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ >, { Δ’-39 }

Πολιτισμός  { < πολίτης  , πολίτ  +  ισμός  }=  τα πολιτικά πράγματα, η ενασχόληση με τα κοινά. Το αντίθετο του πολίτη , ο ιδιώτης{=ο άχρηστος ,ο ηλίθιος }

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Πολιτισμός = 1. διοίκησις , διακυβέρνησις των κοινών της πολιτείας. 2 .Το πέρασμα του ανθρώπου  από την εξάρτηση της φύσεως και την βαρβαρότητα στον πολιτικό βίο { Φύσει μεν έστιν άνθρωπος ζώον πολιτικόν  }.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά », { Γ’ -1275 a } & { Γ’ – 1275 b }.

Πολιτισμός χωρίς πολίτη δεν υφίσταται. Ούτε πολίτης χωρίς την ύπαρξη πόλεως . Ποιόν όμως  ονομάζουμε πολίτη ;  <<  Πολίτης  =  τω μετέχειν κρίσεως και αρχής   ~  Πολίτης = το δικαίωμα να συμμετέχει στην απονομή δικαιοσύνης  και στα δημόσια αξιώματα. >> . << Ο ορισμός του πολίτη , ισχύει κατά κύριο λόγο για τον πολίτη δημοκρατικού πολιτεύματος .Για τ’ άλλα πολιτεύματα μπορεί να ισχύει  , μπορεί και όχι. >> .

Η διδακτορική  διατριβή  του Κ .Μαρξ  είναι:  η  διαφορά  της Δημοκρίτειας  και Επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας.!  Το  έργο  του δε  είναι διάσπαρτο από αναφορές στους Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.

ΚΑΡΛ  ΜΑΡΞ  – » Διαφορά  της  Δημοκρίτειας και Επικούρειας  Φυσικής Φιλοσοφίας » & ΠΑΝ. ΚΟΝΔΥΛΗ  – » Ο  Μαρξ  και η Αρχαία Ελλάδα ».

ΕΛΛΗ  ΠΑΠΠΑ – » Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς στο Κεφάλαιο του Μάρξ ».

Αν  θέλει  κάποιος  να γίνει πραγματικός Μαρξιστής – γράφει η Έλλη Παππά –  πρέπει να διδαχθεί από τον  Λένιν, ο οποίος  μέσα στην φωτιά του επαναστατικού αγώνα μελετούσε τα » Μετά τα Φυσικά » του Αριστοτέλη .Πόσοι σύντροφοι σήμερα  έχουν μελετήσει τον Αριστοτέλη και μάλιστα το συγκεκριμένο βιβλίο για να γίνουν μεγάλοι και τρανοί ; Πολλοί  ,δυστυχώς,  θα έχουν σχηματίσει την εντύπωση  ,ότι πρόκειται για βιβλίο που ασχολείται με τα… ‘ μεταφυσικά » ,οπότε δεν τους αφορά, ως Μαρξιστές και οπαδοί του ιστορικού υλισμού.! Το μνημειώδες έργο όμως του  Μάρξ » ΚΕΦΆΛΑΙΟ » είναι διάσπαρτο από αναφορές  στον Αριστοτέλη. Διότι :<< Πάσα διδασκαλία και πάσα μάθησις διανοητικὴ εκ προύπαρχούσης  γίνεται γνώσεως. >> Αριστοτέλη -» Αναλυτικά  Ύστερα », (71 a ).

Το σύνηθες λάθος , αυτό που κάνουν πολλοί εκ των μελετητών  της ιστορίας, είναι ότι  συγκρίνουν  ιστορικά γεγονότα  διαφορετικών εποχών , αποκομμένα από το ιστορικό γίγνεσθαι  και  τα ερμηνεύουν  με τις σημερινές αντιλήψεις . Όλα  όμως πρέπει να κρίνονται μέσα στα ιστορικά τους πλαίσια και στις οικονομικές , πολιτικές  και κοινωνικές συνθήκες της εποχής.

2. <<  ήτο ανδροκρατούμενη >>

 Ήταν ανδροκρατούμενη στα πολιτικά πράγματα και  στον πόλεμο .Ήταν όμως γυναικοκρατούμενη σε άλλους τομείς. Ήταν χωρισμένες οι αρμοδιότητες τους .Άλλωστε το Δωδεκάθεο αποδεικνύει την ισότητα { 6 θεοί και 6 θεές }. Το αυτό γράφει και το Αττικόν  δίκαιον περί ισότητας. Πέραν  τούτου οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι γράφουν και περιγράφουν διορατικώς  την μελλοντική εξέλιξη των πραγμάτων.                                   

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Πολιτεία ».

{ 452 a } Συμμετοχή γυναικών στον πόλεμο  ,{ 455 d }Ισότητα γυναικών και ανδρών {πρώ’ι’μος  φεμινισμός } , {457 a -b } Συμμετοχή γυναικών στη διοίκηση της πόλεως ,       { 457 d } Κοινοκτημοσύνη γυναικών και παιδιών {=Κομμουνιστική  οικογένεια του μέλλοντος }.Τις ιδέες αυτές, περί κοινογαμίας και ανατροφής των παίδων  από την πολιτεία, τις είχε υποδείξει και ο  νομοθέτης – αισυμνήτης  Ζάλευκος στη Σικελία {7ος αι.π.χ. }.

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ,ΦΡ.ΕΝΓΚΕΛΣ -» Το μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος »,{σελ.67-68}

Κατάργηση  οικογένειας  – Κοινοκτημοσύνη  γυναικών  και παίδων. 

Όπως αντιλαμβάνεσθε τις ιδέες  των Αρχαίων  Ελλήνων  φιλοσόφων  και δη του Πλάτωνος  αντέγραψε [ ή υιοθέτησε ] ο Μαρξ.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ  – » Η αποκάλυψη  της  Αρχαίας  Ελληνίδας ».

Το Αττικό δίκαιο  αναγνώριζε στην γυναίκα την νομική ισοτιμία με τον άνδρα. Αφού πέρασαν πολλοί αιώνες ,κάποια πολιτικά δικαιώματα  χορηγήθηκαν στην γυναίκα με δισταγμό και κατά  φειδωλό τρόπο στις αρχές του 20ου αιώνα και μόνο σε ελάχιστες χώρες της Δύσεως.!

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ  – » Η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων κατά το Αττικό και το Ευρωπαϊκό δίκαιο ». ‘

Τα κοινωνικά δικαιώματα των Ατθίδων . Η Αθηναία αστή είχε τα ίδια δικαιώματα με του ανδρός της στην θρησκευτική και λατρευτική ζωή της πόλεως ακόμη και ως ιερείας ή ως μυουμένης  στα Ελευσίνια μυστήρια. Μπορούσε να οργανώσει θρησκευτικές εορτές  και να συμμετέχει στα γυναικεία συμπόσια. Είχε  επίσης ίδια δικαιώματα συμμετοχής στην πολιτιστική ζωή της πόλεως { θέατρο , δημοτελείς εορτές ,συμμετοχή σε σωματεία για φιλανθρωπικούς σκοπούς , αθλητικοί γυναικείοι αγώνες κτλ. } .Μπορούσε να παρακολουθεί   μαθήματα φιλοσοφίας ελευθέρως σε σχολές του κλεινού άστεως .Ο Αθηνα’ι’κός  νόμος  της επέτρεπε  την  άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος , ιδίως της εμπορίας. Ακόμη ανελάμβανε την διαχείριση  της οικογενειακής περιουσίας σε περιόδους εκτάκτου ανάγκης. Τέλος είχε το δικαίωμα και  την αποκλειστική ευθύνη της ανατροφής και της προσχολικής εκπαιδεύσεως των τέκνων της μέχρι την ηλικία των επτά ετών { μητροδιδασκαλία }. 

ΙΧΩΡ  – » Οι άγνωστες  γυναίκες φιλόσοφοι  της Αρχαίας Ελληνικής ιστορίας »

Βεβαίως ο χώρος είναι ανεπαρκής και θα επεκταθεί πολύ το άρθρο, αν γίνει ανάλυση   της πανάρχαιας  μητριαρχίας στην Κρήτη  ή  της  γυναικοκρατίας  στην Σπάρτη .

3.α]  << Και ήτο και δουλοκτητική.  >>      

Ο θεσμός της δουλείας  δεν είναι αποκλειστικό γνώρισμα των Ελλήνων  ,αλλά ένα θλιβερό χαρακτηριστικό  όλου του Αρχαίου κόσμου , της Ρώμης ,των Ανατολικών λαών { Πέρσες , Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Φοινίκων , Αιγυπτίων κτλ.},του Βυζαντίου  { πατρονίκιον } ,της Τσαρικής Ρωσίας ,της Αμερικανικής Συμπολιτείας {  εμφύλιος πόλεμος Βορείων -Νοτίων με αξίωση  των [ χριστιανών και πολιτισμένων !]  Νοτίων να  διατηρηθεί   η δουλεία των εγχρώμων ! Άρα έχει μακρά ιστορία ο θεσμός της δουλείας  ,που υπερβαίνει τα πολιτεύματα καθώς είναι απόρροια της  ιστορικής περιόδου ,συνεπώς  της ελλείψεως των ‘μηχανικών δούλων’  που χρησιμοποιούμε κατά κόρον σήμερα. Ας είναι όμως  ευλογημένη η μηχανή , ο »άψυχος δούλος » κατά Αριστοτέλη, η οποία  προοδευτικά  απάλλαξε τον άνθρωπο από  τις  χειρωνακτικές εργασίες . Η  δουλεία ασφαλώς  υπάρχει  ακόμη και σήμερα , με  άλλες  βέβαια  οικονομικές  μορφές  πιο  αόρατες και ενίοτε περισσότερο  εξοντωτικές. [ Ας σημειωθεί ότι  στους Αρκάδες , Ηλείους , Αιτωλούς , Ακαρνάνες  και Ηπειρώτες δεν  ίσχυε ο θεσμός της δουλείας ].

ΑΛΚΙΔΑΜΑΝΤΟΣ – » Ρητορικά  Ανώνυμα», απόσπασμα  [1].

<< Ο θεός άφησε ελεύθερους όλους  τους ανθρώπους , η φύση δεν προόρισε κανέναν για δούλο >>.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ρητορική Τέχνη », { 1373 b }.

<< Ο θεός άφησε ελεύθερους όλους  τους ανθρώπους , η φύση δεν προόρισε κανέναν για δούλο >>.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ– » Νόμοι », { ΣΤ’ – 777 a }.

Τίποτα το υγιές δεν μπορεί να υπάρχει σε μια ψυχή δούλη.<<  Ο  Δίας που βλέπει μακριά , παίρνει το μισό μυαλό απ’ τους  ανθρώπους ,όταν έρθει η μέρα της σκλαβιάς τους  >>.

ΟΜΗΡΟΥ  »Οδύσσεια » , { ρ – στ.322-323 }.

<< Γιατί το ήμισυ της αρετής αφαιρεί ο Ζεύς  από τον άνδρα , που η ημέρα της δουλείας τον έπληξε >>.  Δούλιον ήμαρ  = η μέρα της δουλείας.

ΑΝΤΙΦΩΝ ο Σοφιστής {5ος αι.π.Χ.), (Oxy. pap., XI, no 1364, fr. 1-2).                                       

<<  Διότι  συμφώνα προς τη φύση είμαστε από κάθε άποψη όμοιοι είτε είμαστε βάρβαροι είτε Έλληνες .Τούτο μας παρέχουν  αφορμή να το εννοήσουμε εκείνα τα οποία εκ φύσεως είναι αναγκαία για όλους τους ανθρώπους .Κανείς από μας εκ φύσεως δεν  έχει καθοριστεί να είναι βάρβαρος ή Έλληνας , διότι όλοι αναπνέουμε τον αέρα από το στόμα και την μύτη >>.

ΙΩ.ΠΑΣΣΑ  –  » Το Αρχαίον Ελληνικόν πνεύμα », Αντιφών ο Σοφιστής .

Ο Αντιφών ήταν σύγχρονος του Σωκράτη και καταγόταν από την Αθήνα. Διαφέρει δε από τον Αντιφώντα τον  Ραμνούσιον .Έγραψε το »Περί αληθείας »σύγγραμμα , όπου εκεί αναπτύσσει τις  ιδέες του.

Μία από τις ιδέες του Αντιφώντος  [ η πολιτεία συγκροτήθηκε κατόπιν συμβάσεως } έπειτα από αιώνες , την ασπάστηκε  ο  Ζ. Ζ. Ρουσσώ  και την εξέφρασε στο  έργο του   » Το κοινωνικό συμβόλαιο».

ΖΑΝ ΖΑΚ ΡΟΥΣΣΩ   – » Το κοινωνικό συμβόλαιο  », { εισαγωγή }.

Ο Ρουσσώ αναγνωρίζει ως θεμέλιο για το πολιτικό σώμα μια πρωτότυπη σύμβαση   την οποία αποδέχονται ελευθέρως τα μέλη και για τα οποία καθένας αυτών τίθεται ανεπιφύλακτα αλληλέγγυος προς τα άλλα.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – »Πολιτικά », { Α ‘ } , { 1253 b – 1254 a }.

<< Άλλοι πιστεύουν ότι η εξουσία του αφεντικού είναι παρά φύσιν { γιατί μόνο ο νόμος  κάνει τον έναν ελεύθερο και τον άλλο δούλο , εκ φύσεως όμως πουθενά δεν διαφέρουν } γι’  αυτό ακριβώς η δουλεία δεν στηρίζεται στο δίκαιο ,επειδή είναι αποτέλεσμα βίας. Οι δούλοι {και οι εργάτες } δεν θα χρειάζονταν εάν καθένα από τα όργανα { μηχανήματα  } είχε την δύναμη  να ολοκληρώσει το έργο του είτε κατόπιν  εντολής  ή από μόνο του {αυτομάτως } , όπως λένε για τα αυτόματα του Δαιδάλου ,που εκτελούσαν αυτόματα την εργασία τους  ή  για τους τρίποδες του Ηφαίστου  , οι οποίοι όπως  λέει ο Όμηρος  εισέρχονταν με αυτοκίνησή  τους στο εργαστήριο του θεού . Τότε οι αρχιτεχνίτες δεν θα χρειάζονταν εργάτες , ούτε οι αφέντες δούλους.>>Εδώ , ο  μεγάλος  φιλόσοφος  προφητεύει την μελλοντική κοινωνία των αυτομάτων μηχανών.!

Ο Αριστοτέλης αποδέχεται τον  θεσμό της δουλείας  ως αναγκαίο κακό για την οικονομία. Ερμηνεύων  ορθώς τον θεσμό της δουλείας, ως αναγκαιότητα της εποχής του , προέβλεψε και τις  προϋποθέσεις για την κατάργησή της : όταν οι μηχανές θα υποκαταστήσουν  την ανθρώπινη εργασία.!                                                                                                                        

3.β]  << είχαν και μερικούς δούλους σπίτι για να τους κάνουν τις δουλειές. >>  

Οι Αθηναίοι πολίτες  δεν  είχαν δούλους για να κάνουν  τις  δουλειές  στο σπίτι  και αυτοί να κάθονται  άπραγοι και άεργοι . Δημοκρατία  δεν σημαίνει δικαίωμα στην τεμπελιά.  Βασίλης Ραφαηλίδης – Το δικαίωμα στην τεμπελιά   

Άλλωστε  στο Αττικό Δίκαιο  υπήρχε άρθρο  για την απαγορεύση της αεργίας. Στις στρατιωτικές  επιχειρήσεις δε  οι δούλοι απλώς μετέφεραν τον εξοπλισμό των Αθηναίων οπλιτών , χωρίς να μετέχουν στις μάχες. [Συγκρίνατε  το τότε με το τώρα ].

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-» Αρχαίο Ελληνικό Δίκαιο ».

Απαγόρευση αεργίας : Ο άεργος διώκεται από όποιον θέλει με μήνυση για διάπραξη δημοσίου αδικήματος.

4.<<  στο λίκνο της δημοκρατίας ..  >>

Είναι φανερό  – από αυτή  την εξαγωγή ευκόλων συμπερασμάτων -ότι όποιος  πιστεύει τέτοια , γνωρίζει περί Αθηνα’ι’κής Δημοκρατίας ολίγα και  επιφανειακά. Η Αθηνα’ι’κή  δημοκρατία είχε δύο πόδια , την :

α]   Βουλή  του Αρείου Πάγου { Άνω }, το  αριστοκρατικό στοιχείο  

β]  Φυλέτιδα  Βουλή { Κάτω }. Όσο ζούσε ο Περικλής , ο οποίος  ψαλίδισε τις αρμοδιότητες του Αρείου Πάγου για να ενισχύσει την Φυλέτιδα  Βουλή, μπορούσε με την προσωπικότητά του να κυβερνήσει υπεύθυνα και να αντιμετωπίσει τους τυχοδιώκτες , δημαγωγούς στην Φυλέτιδα. Μετά τον θάνατό του { 429 π.χ.} όμως , η πολιτεία έγινε έρμαιο και βορά  στα χέρια των δημαγωγών σαν τον  Κλέωνα  και τον Αλκιβιάδη.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-» Αρχαίο Ελληνικό Δίκαιο », Άρθρο 53.

Συνιστώνται δύο Βουλές , η Βουλή του Αρείου πάγου και η Φυλέτις  Βουλή . Συγκροτούνται η μεν πρώτη από τους κατ’ έτος διατελέσαντες άρχοντες , η δε δεύτερη από εκατό κληρωτούς κατ’ έτος άνδρες από κάθε φυλή.

Γ.ΛΑΜΨΑ – » Λεξικο του Αρχαίου κόσμου » { Πελοποννησιακός πόλεμος }.

Με  εισήγηση του  Εφιάλτου , η Εκκλησία του Δήμου έβγαλε ψήφισμα , που αφαιρούσε από τον Άρειο Πάγο όλες τις εξουσίες που τον έκανα ανταγωνιστή της Δημοκρατικής μερίδας.Μετά την δολοφονία του Εφιάλτη , κατά πρόταση του Περικλέους  , η Βουλή αφαίρεσε έτι περαιτέρω τις εξουσίες του Αρείου Πάγου.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-» Αρχαίο Ελληνικό Δίκαιο », { σελ.   }                                                       

Για να μην καταστήσει την Δημοκρατική πολιτεία ΚΟΛΟΥΡΗ ο σοφός νομοθέτης συνέστησε ΔΥΟ ΒΟΥΛΕΣ.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Βίοι παράλληλοι ». Σόλων,» [19].

<< Φρονών , ότι η πόλη , που έχει δύο  Βουλές , όπως  αν ήταν σε δύο άγκυρες προσδεμένη , λιγότερο θα  παρεφέρετο υπό σάλου , και μάλλον  θα ηρεμούσε τον δήμο >>

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Αρεοπαγιτικός  », { Μτφ. :   Σ. Τζουμελέας – 1949 } , [7.58–60].

<<…κατηγορώ  μεν απερίφραστα τα ολιγαρχικά πολιτεύματα και τις πλεονεκτικές διαθέσεις μερικών πολιτικών,  επαινώ δε την ισότητα και την δημοκρατία  , όχι όμως οποιανδήποτε δημοκρατία,  αλλά εκείνες  που καλώς εφαρμόζουν το δημοκρατικόν πολίτευμα ..>>

5.<<.. σφαγή της Μήλου και της Μυτιλήνης ..>>

α]. Η σφαγή της Μήλου  :    Οι Αθηναίοι το Μάρτιο του 416 π.χ. επιτέθηκαν εναντίον της Μήλου , που αρνιόταν να εγκαταλείψει την ουδετεροφιλία της και να δεχτεί την Αθηναϊκή  ηγεμονία.  To 416 π.χ. δεν ζούσε πια ο Περικλής και η πολιτεία ακέφαλη [ διότι ,ουσιαστικώς , ήταν ενός ανδρός αρχή } πλέον  είχε γίνει έρμαιο των πολεμοχαρών δημαγωγών.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ  – » Ιστορίαι » ,  { Ε- 89  }. Τι είναι Δίκαιον ;

Το επιχείρημα του δικαίου έχει αξία , όπου υπάρχει ίση δύναμη προς επιβολή αυτού. Όταν δεν υπάρχει ίση δύναμη , ο ισχυρός επιβάλλει  ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του  και ο ασθενής παραχωρεί  ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του.  [Αυτή η θεωρία πολιτικού ρεαλισμού { ή κυνισμού }  ισχύει έως σήμερα και εφαρμόζεται από τις μεγάλες δυνάμεις.! ]

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ  – » Ιστορίαι » , {   Ε-116 } .

<< μερικοί από τους Μηλίους ήλθαν σε μυστικές συνεννοήσεις με τους Αθηναίους { = προδοσία }. Έτσι, τελικά οι Μήλιοι αναγκάσθηκαν να παραδοθούν στη διάκριση των Αθηναίων , οι οποίοι  εφόνευσαν  όλους τους παροδοθέντες  ενηλίκους , ενώ υποδούλωσαν τα γυναικόπαιδα . Έπειτα δε, έστειλαν πεντακοσίους Αθηναίους πολίτες και εποίκισαν το νησί >>.

 β].Η σφαγή της Μυτιλήνης :

Όταν η Μυτιλήνη είχε  αποστατήσει  εναντίον των Αθηνών { 427 π.Χ.} επειδή  επιθυμούσε  να ενώσει τις πόλεις της Λέσβου υπό την κυριαρχία της , ο μεγάλος ηγέτης Περικλής δεν ήταν εν ζωή.

ΣΑΡ. ΚΑΡΓΑΚΟΥ – » Ιστορία των Αρχαίων Αθηνών ».

Ο  Κλέων  πρότεινε να θανατωθούν  όλοι οι πολίτες της και να πουληθούν τα γυναικόπαιδα  ως δούλοι .Επικράτησαν όμως δεύτερες σκέψεις και το εκστρατευτικό σώμα που διεύθυνε ο Πάχης  , συνεργαζόμενο με Μυτιληνιούς κατέστειλε την ανταρσία. Οι πρωταίτιοι οδηγήθηκαν δέσμιοι στην Αθήνα και εκτελέστηκαν ΜΟΝΟΝ αυτοί .

Άρα κάνει λάθος ο Τ.Θ που γράφει για » σφαγή»  της Μυτιλήνης.

6.<<.. έδωσε στον Σωκράτη να πιεί το κώνειο ..>>.

Η  Δημοκρατία έδωσε  στον Σωκράτη να πιεί το κώνειο ;  Η δίκη του Σωκράτους ακόμη και σήμερα προκαλεί το ενδιαφέρον των νομικών και των δικαστών  όλου του κόσμου. << Περίπου 2.500 χρόνια μετά τη δίκη του Σωκράτη, διακεκριμένοι ανώτατοι δικαστές και νομικοί από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. συγκεντρώνονται για να επαναλάβουν την ιστορική δίκη του – 25 Μαΐου 2012 >>.Το ερώτημα είναι πάντα το ίδιο : Το λα’ι’κό  δικαστήριο  τιμώρησε  με θανατική ποινή τον Σωκράτη ή ο Σωκράτης δια των λόγων του κατηύθυνε τους δικαστές ώστε να βγάλουν  καταδικαστική απόφαση  ;      

Ζακ-Λουί Νταβίντ, Ο Θάνατος του Σωκράτη, {1787 }.

J.F, STONE – » H  δίκη  του Σωκράτη »

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ – » Η δίκη του  Σωκράτη ».

Hieronymus Bosch   -‘Τα επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα και τα Τέσσερα Έσχατα Πράγματα».{ 1500 μ. χ. }

7.<<Κι όταν «οι άλλοι» γεννούσαν Δάντηδες και Ραφαήλους, εμείς βοσκάγαμε αρνάκια  >..                                                                                                                                            

ΝΤΑΝΤΕ  ΑΛΙΓΚΙΕΡΙ – » Η Θεία Κωμωδία », {  Α’ Κόλαση }-εισαγωγή.

Ο μεγάλος Ιταλός ποιητής από την Φλωρεντά  Ντουράντε { Ντάντε } Αλιγκιέρι  { 13oς αι.μ.Χ. } ακολουθεί πιστά τα »Ηθικά » του Αριστοτέλη. Βασικά θεωρεί ότι δύο είναι οι αιτίες της αμαρτίας : 1.Έλλειψη εγκράτειας  και 2. Κακία.

ΜΕΓΑΛΟΙ  ΖΩΓΡΑΦΟΙ -» Ραφαήλ ».

Από την Ουμβρία καταγόταν ο < γλυκύς > Ραφαήλ { 15ος  αι.μ.χ. },  γενάρχης της Σχολής της Ρώμης , ο οποίος υπήρξε η ενσάρκωση του μέτρου και της αρμονίας. Ήταν ο πιο κλασσικός  από τους τρεις μεγάλους της ώριμης Ιταλικής  Αναγέννησης  [ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ -ΡΑΦΑΗΛ-ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ ] διότι σ’ αυτόν   συμπυκνώνεται και κορυφώνεται αρμονικά ο ανθρωπιστικός ρυθμός της Αναγέννησης .

ΡΑΦΑΗΛ  – » Η Σχολή των Αθηνών », { 1510 }  

ΔΑΝΤΗ  ΑΛΙΓΚΙΕΡΙ : <<  Pape Satan ,Pape Satan ,Aleppe », Άσμα [ VII ] , Kόλαση           

ΟΥΜΠΕΡΤΟ  ΕΚΟ – » Pape Satan ,Aleppe  » .

Τι θα ήταν η Αναγέννηση χωρίς τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό ; Διότι  ανα- γέννηση σημαίνει το ξαναγέννημα του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος.! Του Μεγάλου , του Ωραίου και του Αληθινού.

Υ.Γ. Ο καλός δημοσιογράφος  πέφτει και σ’ άλλα ατοπήματα , όπως το    Τ.Θεοδωρόπουλος – » Οι κληρονόμοι του πολιτισμού ».   ,το οποίο  ίσως   αναλυθεί διεξοδικά  μελλοντικά . Αλλά  ,νομίζω ότι είναι ύβρις, – λόγω  μάλλον ημιμαθείας ή υπερβολικής εμπιστοσύνης – να κατηγορείς ,ίσως, τον μέγιστον των φιλοσόφων , τον αρχιτέκτονα του» κόσμου των Ιδεών » με τέτοιες ανυπόστατες μομφές  ,που αγγίζουν το όριο του γελοίου . Ο Πλάτων κι ο Σωκράτης  πρέσβευαν  το ‘κατά φύσιν ζην ‘  και όχι »το παρα φύσιν », διότι ήσαν Ιδεολάτρες , όχι ειδωλολάτρες.              

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι  Α’ » , { 636 c – d }.

<< η ηδονή που αισθάνεται το αρσενικό και το θηλυκό κατά την ερωτική συνεύρεση είναι , όπως φαίνεται , δοσμένη από τη φύση για λόγους τεκνοποι’ί’ας , ενώ η ερωτική συνεύρεση αρρένων προς άρρενες και θηλέων προς θήλεις είναι παρά φύσιν >>.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : 

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ   ΒΙΒΛΙΑ    –    ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ.

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Ένα εξαιρετικό  άρθρο έγραψε ο Π. Λιάκος στην εφ. ‘Δημοκρατία’ : < Η συνταγή της ευτυχίας >. Εξαιρετικό  και ιδιαίτερο ,διότι δεν αναφέρεται απλώς σε  αρχαία ελληνικά κείμενα  για να τεκμηριώσει τα επιχειρήματά του, αλλά παρουσιάζει τα ίδια τα κείμενα. Το πρώτο κείμενο είναι του  Νεο-πλατωνικού φιλοσόφου από την Πόλη , Πρόκλου  { 412 μ.Χ. } :  Υπόμνημα εις τα  ‘Χρυσά έπη’  Πυθαγόρου.  { Βέβαια  τα ‘Χρυσά έπη ‘ του Πυθαγόρα ,δεν είναι του Πυθαγόρα ούτε των  πρώτων Πυθαγορείων, αλλά είναι πολύ μεταγενέστερα. Το περιεχόμενο όμως και το ύφος της ποιητικής αυτής συλλογής είναι πυθαγορικό .}Το έργο αυτό , πέραν της αμφίβολης πατρότητας του κειμένου ,παρουσιάζει και άλλες ιδιαίτερες δυσκολίες, διότι  διασώζεται μόνο στο [ αρ. 888]   αραβικό χειρόγραφο  της Βιβλιοθήκης της Μαδρίτης.

ΠΡΟΚΛΟΥ  – » Υπόμνημα εις τα Χρυσά έπη  Πυθαγόρου  » ,{σελ.153 }.

Γι’ αυτό αν κάποιο έθνος παραβιάσει τα έθιμά του αφανίζεται.

Γ. ΑΘΗΝΑΙΟΥ  – » Τα  Χρυσά έπη του Πυθαγόρα », { στ.1-2 }.

Το πρώτο απ’ τα Χρυσά έπη είναι η προτρεπτικό , συμβουλευτικό  << πρέπει πρώτα  να τιμώνται οι  αθάνατοι θεοί ,  σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου ..>>

Από  το  δεύτερο κείμενο , που είναι και πιο ενδιαφέρον,  ξεχωρίζει η γνωστή φράση του  χορού <<  Ύβρις  φυτεύει τύραννον >> ,από  την γνωστή  τραγωδία του Σοφοκλέους » Οιδίπους  τύραννος ‘‘.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » ,[ στ.873 – 882].

Ύβρις  φυτεύει τύραννον  = η ασέβεια γεννά τον τύραννον .{ α’ απόδοση }.

Ακολουθούν [ 4 ] ακόμη αποδόσεις του αρχαίου κειμένου. [ Διαφέρει δε η απόδοση της μετάφρασης. Μετάφραση  γίνεται από  μια  γλώσσα σε  άλλη ξένη  γλώσσα ,ενώ  απόδοση γίνεται από  παλαιά μορφή της γλώσσας σε σύγχρονη μορφή της ιδίας  όμως γλώσσας ].Από τις αποδόσεις αυτές, η [ε’] νομίζω είναι η πιο ακριβής στο νόημα του αρχαίου κειμένου. Είθισται δε  πολλοί  Έλληνες  φιλόλογοι να μεταχειρίζονται  την αρχαία ελληνική ως  μητριά {ξένη γλώσσα} . Έτσι συμπεριφέρονται σαν μεταφραστές ,αλλάζοντας σχεδόν συνολικά τις λέξεις του αρχαίου κειμένου , με ολέθριες ενίοτε συνέπειες ,όπως η αλλοίωση του νοήματος. Η ύβρις  επί  τω προκειμένω , είναι το  θράσος ,η αλαζονεία ,η ασέβεια  ή  κάτι άλλο ;  Η ύβρις είναι  πολυώνυμον .Επομένως είναι ή μάλλον μπορεί να γίνει κάτι απ’ όλα  αυτά τα συγκεκριμένα .Ως αφηρημένη έννοια  όμως παραμένει ύβρις {subris }  δηλαδή ΥΠΕΡ { super }, άρα ΥΠΕΡΒΟΛΗ ,ΥΠΕΡΒΑΣΗ του μέτρου ,συνεπώς κακία του επιθυμητικού.    Βλ. και το προηγούμενο  άρθρο  < Ύβρις δε πολυώνυμον   >  

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » ,[ στ.873 – 882] ,{ αποδ. Φ. Πολίτη }.

Ύβρις  φυτεύει τύραννον   = Θράσος γεννά τους  τυράννους. { β’ απόδοση }.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » ,{ απόδ. Β. .Κρητικού }.

Ύβρις  φυτεύει τύραννον  = η αλαζονεία γεννά τον τύραννον. { γ’ απόδοση }.

Ο στίχος αυτός { 873 } της α’ αντιστροφής , του  Β’  Στασίμου  , παρότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται ευκατάληπτος ,  εντούτοις  έχει εγείρει πολλές συζητήσεις στους κόλπους των Κλασσικών φιλολόγων. Διότι εδώ παρουσιάζεται η Ύβρις  προσωποποιημένη , αντί  του υβριστή  θνητού. Μια αφηρημένη ιδέα όμως , η οποία  ανθρωπογενεί δεν είναι  κάτι το σύνηθες. Παρά όμως τις αβεβαιότητες και τις αμφισβητήσεις το νόημα του στίχου μπορεί να αποσαφηνιστεί  ,εάν συνδεθεί αρμονικά με τα προηγούμενα και τα επόμενα . Εν τέλει η  ύβρις γεννά την τυραννία , αλλά επιτεινόμενη συντρίβεται. Γιατί όμως ο χορός μιλάει γενικά και αόριστα με αφηρημένες έννοιες {ύβρις}  και όχι συγκεκριμένα { υβριστής } ; Διότι λαμβάνει αφορμή από τα λόγια της Ιοκάστης , η οποία εκφράστηκε ανευλαβώς προς τον θεό Απόλλωνα και αποδοκιμάζει την ασέβειά της.  Μιλάει [ο χορός ] λοιπόν  γενικώς και αορίστως ,για να μην φανεί ότι ανταπαντά στους λόγους της Ιοκάστης.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » .

 Ύβρις  φυτεύει  τύραννον  =τον τύραννο φυτεύει η αλαζονεία. { δ‘ απόδοση }

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » , { σημείωση 73.}

Ύβρις  φυτεύει τύραννον  =τον τύραννο φυτεύει η αλαζονεία. { δ‘ απόδοση } .Εδώ υπάρχει η πρόταση του Dawe [ ο οποίος  δέχτηκε επιρροές από τον Blaydes } να αντικατασταθεί  η φράση < ύβρις φυτεύει τύραννον > με την < ύβριν  φυτεύει τυραννίς >.Θεωρεί δηλαδή ,ότι είναι πιο λογικό η τυραννίδα να γεννάει την ύβρη παρά το αντίθετο. Η αναφορά στην ύβριν του Οιδόποδος  απέναντι στον Τειρεσία και στον Κρέοντα  δεν ευσταθούν ,διότι ο χορός δεν απευθύνεται στον Οιδίποδα  αλλά  στην Ιοκάστη.

R.P.WINNINGTON – INGRAM – » ΣΟΦΟΚΛΗΣ , ερμηνευτική προσέγγιση »,{σελ.269}.

Προσέξτε  αυτήν την απόδοση  για  την ακρίβειά της . { στιχ. 873-882 }  :  << Η ύβρις θρέφει τον τύραννο. Η ύβρις , αν μάταια  κορεσθεί   με πολλά που ούτε κατάλληλα  είναι  ούτε ωφέλιμα  , αφού ανεβεί στα πιο ψηλά  σημεία  απ’ τις στέγες  , δίνει μια και πέφτει στο κενό της ανάγκης , όπου τα πόδια χάνουν τη χρησιμότητά τους. Όμως προσεύχομαι στον θεό  ποτέ να μην τερματίσει τον αγώνα τον καλό για την πόλη μου. Κι εγώ ποτέ δεν θα πάψω να θεωρώ  προστάτη μου τον θεό. >>  { ε‘ απόδοση }

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον »,[ ΜΘ’], Ψόγος  Τυραννίδος .

Η  τυραννία είναι εκ φύσεως { εκ γενετής } η μάνα της αδικίας.

Ετυμολογική ανάλυση των  λέξεων ,[η ύβρις έχει αναλυθεί στο  < Ύβρις δε πολυώνυμον.>]

1.ΦΥΤΕΥΩ

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Φύω = γεννώ , < βγάζω > , κάμνω κάτι να φυτρώσει. Παράγωγα : φύσις , φύμα , φυτόν , φυτεύω ,φυλή , φύλον.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – »  Τίμαιος », { 90 a }.

<  όντας φυτόν ουκ έγγειον αλλά ουράνιον  =  ότι  πραγματικά είμαστε ουράνια και όχι γήινα  πλάσματα>.

ΦΙΛΩΝ [ο Ιουδαίος ] – » Περί προνοίας », [ Β’ . 647 ].

<< .. μόνη  γαρ  η Ελλάς  αψευδώς  ανθρωπογονεί,  » φυτόν ουράνιον » και  βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα  οικειούμενον επιστήμην.>>. Το »φυτόν ουράνιον » είναι από τον ‘Τίμαιον » του Πλάτωνος.

ΕΥΣΕΒΙΟΥ { Παμφίλου ,Επισκ. Καισαρείας } –  »Ευαγγελική Προπαρασκευή » , [ VIII . 14, ].

<< .. μόνη  γαρ  η Ελλάς  αψευδώς  ανθρωπογονεί,  φυτόν ουράνιον και  βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα  οικειούμενον επιστήμην.>> . Η φράση είναι αντιγραφή από τον Φίλωνα .

2. ΤΥΡΑΝΝΟΣ

Δ.Π.ΠΑΔΙΤΣΑ – Ε.ΛΑΔΙΑ  – » Ομηρικοί Ύμνοι », Εις Άρεα  { VIII }.

Η λέξη τύραννος συναντάται στον Ομηρικό Ύμνο { VIII } -» Εις Άρεα »

2α.ΚΟΙΡΑΝΟΣ.

 ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », {ραψ.Β’,204-205 }.

Πολυκοιρανίη { πολυκοιρανία } = πολυαρχία. Κοίρανος = κύριος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Τύραννος { κοίρανος < κύρος <κύριος } = απόλυτος άρχων , δεσπότης , του οποίου η εξουσία ΔΕΝ περιορίζεται ούτε από νόμους ούτε από πολιτεύματα. Ο καταλαμβάνων  την εξουσία ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ , παρά τους νόμους και την θέληση του λαού. Διαφέρουν δε  οι τύραννοι από τους βασιλείς , οι οποίοι με κληρονομικό δικαίωμα καταλάμβαναν την εξουσία. Στην αρχή δεν είχε αρνητική σημασία η λέξη τύραννος, ούτε διαχωριζόταν η έννοια της βασιλείας από την τυραννίδα.

ΑΜΜΩΝΙΟΥ  – »  Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων » .

Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν την λέξη τύραννος και για τον βασιλιά.

ΔΑΜ.ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗ  – » Ετυμολογικό της Ελληνικής ».

Κάρα  >  κάραος   >  κάρανος  . Κοίρα  >  Κοίρανος  . Κύρος  >  κύριος.

LIDDEL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Κοίρανος  <  κύρος < κύριος  < [ * ΚΥΡ ] .Ποιητικό όνομα .Κυβερνήτης , άρχων ,αρχηγός, Κύριος ,δεσπότης.

2β.ΤΥΡΡΗΝΟΙ { Τύρρις } /  ΤΥΡΣΗΝΟΙ { τύρσις }.

J.B.HOFMANN  – » Ετυμολογικόν  Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Τύρσις =  η οχυρωμένη πόλη  , η τειχισμένη οικία , ο επί του τείχους πύργος. Εντεύθεν τύραννος και Τυρρηνός ,Τυρσηνός ,Ετρούσκος ως κατασκευαστής πύργων πόλεων .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν »

Τύρρις / Τύρσις = πύργος ,έπαλξη , προμαχώνας.  Τύρσος = το υψηλό οικοδόμημα.

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Λατινο-Ελληνικόν  ».

Turris  = τύρρις, τύσις ,πύργος.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Αρχιγένεθλος  Ελληνική γλώσσα ».

Turris = πύργος , τύρρις.  Τύρρις = πύργος , έπαλξις .Τύρσις =πύργος κυρίως επί του τείχους. Τύρσος =ψηλό οικοδόμημα. Τίρυνς {Τίρυνθα}.  Aγγλικά =tower .Γαλλικά = tour     [ έτσι λέγεται και σήμερα στην σκακιστική  ορολογία ο πύργος ]

ΦΩΤΙΟΥ  – » Λέξεων  συναγωγή ».

Τύρσις  = ο περίβολος του τείχους. Τύρσος = το υψηλόν οικοδόμημα. Τυρεύων  = ο κατασκευάζων τι.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ  – »Ιστορίαι », { Δ’-109 }.

Οι Τυρρηνοί είναι Πελασγοί .

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ  – » Ετυμολογικό  Λεξικό ».

Οι ‘πιθανότητες’ άνευ αποδείξεων  δεν είναι επιστήμη αλλά δόξα. Και  οι δόξες πολλές.  Διότι οι λέξη τύραννος ΔΕΝ είναι δάνειο από ‘κάποια’ { δεν έχει όνομα άραγε ; } γλώσσα της Μικράς Ασίας και η λέξη Turan έχει σχέση με την ελληνική γλώσσα. Για τις λέξεις άναξ και βασιλεύς ,που ασφαλώς είναι κι αυτές ελληνικές ,δεν υπάρχει χρόνος για ανάλυση.

ΔΗΜ.ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ  – » Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περιελλαδικών φύλων»,

Η γλώσσα των Ετρούσκων { Tusci  τους ονομάζουν οι Ρωμαίοι , Τυρρηνούς  οι Έλληνες } προέρχεται από το Ελληνικό Αλφάβητο ,ειδικότερα από το Ευβο’ι’κό { σελ. 92}.

N.G { ΜΥΣΤΗΡΙΑ  ΤΩΝ  ΑΡΧΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ } – » Ετρούτσκοι »,{σελ.170}.

Το αλφάβητο των Ετρούσκων είναι  Ελληνικής προελεύσεως.

J.B.HOFMANN  – » Ετυμολογικόν  Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Το ίδιο, περί Μικρασιατικής προελεύσεως της λέξεως τύραννος , όπως και της λέξεως Turan ,γράφει και ο Hofman .Υποθέτει δε την Λυδία σαν μητέρα της  λέξεως  {Λυδ.;}. Πελασγοί όμως ήταν και οι Τυρρηνοί / Τυρσηνοί / Ετρούσκοι και οι Λυδοί  και οι Λύκιοι και οι Κάρες / Λέλεγες και οι Φρύγες / Βρύγες και οι Υπερβόρειοι. Συνεπώς  όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν και γλωσσική  συγγένεια.

ΗΛ.ΣΩΤΗΡΙΟΥ  – »Πραγματεία περί Τυρρηνών – Ετρούσκων ».

ΤΟΥΡΑΝ { Turan } ή ΘΟΥΡΑΝ  η  Αφροδίτη.

Ι.ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά ».Ετρουσκικά ονόματα θεών και ηρώων » [ σελ.513] .

Το Ετρουσκικό όνομα της Αφροδίτης ανάγεται στο ελληνικό ‘θορός‘=σπέρμα.  Οι Χετταίοι [ σελ.608]. Τούρρεα =τύρρις.

ΑΘ. ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗ – ΄΄ Ωγυγία  ή  Αρχαιολογία ».{ σελ.531 }.

Ο Αρκάς  ήταν αυτόχθων και απ’ αυτόν κατάγονται οι Πελασγοί, οι οποίοι ήσαν  Αρκάδες. Ύστερα πέρασαν στην Τυρρηνία  και από εκεί επέστρεψαν πάλι στην Ελλάδα.

ΑΡΚΑΣ  , Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ  ΤΩΝ  ΠΕΛΑΣΓΩΝ .

ΔΗΜ.ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ  – » Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περι-ελλαδικών φύλων».

‘

‘Tomb of the Triclinium», c.  [470 B.C.E.] ,(Etruscan chamber tomb, Tarquinia, Italy)

ΟΙ ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΣ.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Ο Αριστοτέλης στο έργο του » Κυμαίων πολιτεία » ισχυρίζεται , ότι  τους τυράννους πρωτύτερα  τους έλεγαν  ΑΙΣΥΜΝΗΤΑΣ.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  –  » Αρχαίο  Ελληνικό  Δίκαιο » , { σελ.55 }.

Από τον 7ο αι.π.χ. οι ελληνικές πόλεις-κράτη αναθέτουν την διακυβέρνησή τους στους αισυμνήτες. Αισυμνήτης { αίσα  +  μνήσασθαι }= αυτός που μέμνηται την  αίσα .Ο αισυμνήτης  ήταν άρχοντας εκλεγμένος από τον λαό << αιρετός τύραννος >>.

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ   –  »  Λεξικόν της  Ελληνικής γλώσσης » .

Αίσα  : α]. Μοίρα  β].Θεία βούληση γ].Μερίδιο δ]. Καθήκον , πρέπον .

 Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ  – » Ομηρικόν Λεξικόν ».

Αίσα : α].Δαίω=μοιράζω   β]Αινέω , αίνος  γ].Ίσος  [ αναFίσα =αεί ίση } δ]. η » αεί ‘ιση ».

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά  Δ’ » , [1295 a, 11-14].

<  και τα παλιά χρόνια στους αρχαίους ΄Ελληνες  εκλέχτηκαν μερικοί μονάρχες με τούτον τον τρόπο,τους οποίους καλούσιν αισυμνήτες. >

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », {ραψ. Ζ’ , 331-333 }.

Κατ’αίσαν ουδ’ υπέρ αίσαν .

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικόν εννοιών της Πλατωνικής Φιλοσοφίας { Σπευσίππου ‘ Όροι ‘}.

Τύραννος , Άρχοντας πόλεως [ενεργών] κατά την αυθαίρετη γνώμη του { άνευ νόμων }.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  –  » Ηθικά Νικομάχεια », { Η’-1160 b }.

Η τυραννίς   είναι πολιτειακή εκτροπή της Βασιλείας.

Τα πολιτεύματα χωρίζονται { κατ’ Αριστοτέλη } σε τρία [3] Ορθά  και αντίστοιχα σε τρία[3] Ημαρτημένα { αποτελούν εκτροπές των ορθών }.Η  τυραννίς  είναι εκτροπή της βασιλείας .

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον »,[ ΜΘ’], Ψόγος Τυραννίδος .

Η βασιλεία διαφέρει τόσο από την τυραννία  όσο από ο νόμος από την ανομία και η ελευθερία από την δουλεία. {Αρίστιππος }

Η ΣΥΝΤΑΓΗ  ΤΗΣ   ΕΥΤΥΧΙΑΣ.    

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά  Δ’ » , [1296 a ].

Μεγίστη ευτυχία είναι για τις πόλεις να έχουν οι πολίτες της μεσαίες περιουσίες ,που να επαρκούν  όμως για τις ανάγκες τους. Εκεί  όμως, που οι μεν  έχουν πολύ μεγάλες περιουσίες  και οι δε απολύτως καμμία ,το πολίτευμα καταντά είτε έσχατη δημοκρατία {*} είτε άκρατη ολιγαρχία ή τυραννία εξ αιτίας των δύο τούτων υπερβολών.Διότι η τυραννίς εκφύεται από δημοκρατία  αφρονεστάτη  και από ολιγαρχία  και πολύ λιγότερο από τις μεσαίες τάξεις ή από τους κοντινούς σ’ αυτές .

ΘΕΟΓΝΙΔΟΣ   – » Ελεγείες », { στιχ. 39 – 42 }.

Η πόλη τούτη ,Κύρνε ,εγκυμονεί .Φοβάμαι μη γεννήσει άνδρα τιμωρό της αμυαλιάς μας.

Charles Mills Gayley.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.

{*} Η δημοκρατία έχει [4] είδη .Εδώ ο Αριστοτέλης μιλάει για το { IV } τέταρτο είδος της δημοκρατίας ,όπου δεν άρχουν οι νόμοι αλλά ο δήμος ασκεί δεσποτική εξουσία. Το πολίτευμα αυτό τότε ομοιάζει με το τυραννικό . Διότι και τα δύο είναι  ημαρτημένα πολιτεύματα και  ασκούν δεσποτική εξουσία συνοδεία των δημαγωγών { στην δημοκρατία } και των κολάκων { στην τυραννία }.

ΒΙΒΛΙOΓΡΑΦΙΑ : 

 ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ   ΒΙΒΛΙΑ ,  ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ   ΠΗΓΕΣ.

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α