Θυμάστε τον περίφημο Ζήκο στην κωμωδία << Της κακομοίρας>> ; Κλασσική , υπέροχη ταινία με τον αξέχαστο Κ. Χατζηχρήστο ,που είχε αυτήν την ιδιόμορφη χωριάτικη προφορά και προξενούσε ασταμάτητο γέλιο με τα < ασουπή >του…! Με τέτοια και άλλα ωραία ασχολείται ένα ενδιαφέρον βιβλίο ,που υπάρχει στο διαδίκτυο , του κ. Μ.ΣΟΦΙΑΝΟΥ – » Πώς το είπες ; » το οποίον ασχολείται με την » σωστή » εκφορά του προφορικού λόγου { π. χ κουνάβγια , αβγουστος , κοζμος , συνχαρητήρια κ.τ.λ } postoeipes.gr, Το e-book εκτός των άλλων γλαφυρών περιλαμβάνει και τις γνωστές παρα-πλανητικές θεωρίες όπως : την ανιστόρητη και αναπόδεικτη θεωρία περί Φοινικικού αλφαβήτου και την θαμμένη από την σκόνη του χρόνου θεωρία της Ερασμιακής προφοράς { μία από τις προ-τάσεις του Εράσμου ήταν τα σύμφωνα [ β ], [ γ ] και [ δ ] να προφέρονται σαν [ μπ ], [ γκ ] και [ ντ ] } ,η οποία ,επειδή δεν λαμβάνει υπόψιν της την γλώσσα των Ευαγγελίων ,φθάνει σε γελοιότητες !
Ένα απόσπασμα του Κρατίνου ,που διασώζει το E.M.L ,αναφέρει ,ότι ο ηλίθιος είναι σαν το πρόβατο που κάνει »βη»,»βη». Το Λεξικό αναφέρει πως οι Αθηναίοι έλεγαν ,ότι το πρόβατο κάνει »βη» ,»βη» και όχι »βαι» ,»βαι». {*βαι : < βαίω }. Η λέξη βέβαια πλάστηκε χάριν της Ρητορικής και δεν χρειάζεται εκτενέστερες αναλύσεις. Εάν ,όμως εστιάσει κάποιος στο επιχείρημα ,ότι όντως οι αρχαία προφορά του [ β ] ήταν [μπ ] ,άρα το πρόβατο βελάζει κάνοντας ΄΄μπε», » μπε» , με την απόδειξη, πως και εμείς σήμερα ,λέμε ότι το πρόβατο κάνει » μπε» -» μπε » , τότε , δια της απλής λογικής διαπιστώνουμε ,ότι φθάνουμε σε αντίφαση και αδιέξοδο.
Διότι εάν είναι κανόνας ,ότι το [β] επροφέρετο σαν [ μπ ] και απόδειξη είναι η καθημερινή ομιλία ,τότε όλες οι λέξεις από [β] θα πρέπει να προφέρονται σήμερα με [ μπ] και όχι με [ β].! Παραδείγματος χάριν το βάδισμα , βάζω ,βαθμός ,βάθος , βακτηρία, ,βελανίδι, βάλλω ,βάναυσος ,βάπτισμα ,βάραθρο ,βάρος ,βάτος ,βαυκαλίζω ,βαφή ,ΒΕΛΑΖΩ , βία,βιάζω ,βίος βοηθώ κ.α. θα πρέπει να κάνουν σύμφωνα με τον κανόνα : μπάδισμα ,μπάζω ,μπαθμός ,μπάθος μπακτηρία ,μπελανίδι ,μπάλλω , μπάναυσος μπάπτισμα ,μπάραθρο , μπάρος ,μπάτος ,μπαυκαλίζω ,μπαφή {< μπάφος ; ] , ΜΠΕΛΑΖΩ , μπία , μπιάζω , μπίος , μποηθώ . Εάν λοιπόν στην καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε τις λέξεις ,προφέροντας το [β] σαν [μπ] ,τότε υπάρχει απτή απόδειξη ότι το επιχείρημα αυτό ισχύει. Γνωρίζετε πολλούς ,οι οποίοι λένε ΜΠΕΛΑΖΩ { πως λέμε »μεγάλος μπελάς μας βρήκε »} αντί ΒΕΛΑΖΩ ;
Σίγουρα όχι. Άρα το επιχείρημα που στηρίζεται σε τέτοιον » κανόνα » καταρρίπτεται από την καθο-μιλουμένη. Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο ; Μήπως είναι η … εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον »κανόνα» ; Μήπως διαφεύγει κάτι ;
THOMAS GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».
Βή [ βαί ] : Η λέξις είναι ΡΗΤΟΡΙΚΗ.
Α’.ΤΟ << ΦΟΙΝΙΚΙΚΟΝ >> ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ.
Για το υποτιθέμενο »φοινικικόν αλφάβητο» { υποτιθέμενο ,διότι αλφάβητο χωρίς φωνήεντα δεν είναι αλφάβητον . Ως γνωστόν , το αλφάβητον έχει φωνήεντα [ άλφα ] και σύμφωνα [ βήτα ] } ή μάλλον για τα << φοινικήια γράμματα >> υπάρχουν πολλές και ποικίλες πηγές ικανές να σε οδηγήσουν τον ερευνητή σε τεκμηριωμένο συμπέρασμα. Το γιατί αγνοούνται αυτές είναι θέμα άλλης θεωρητικής συζητήσεως . Ωστόσο , το φάρμακο στις ασαφείς [ θολοκουλτουριάρικες ,όπως χαρακτηρίζονται } και ανυπόστατες αυτές θεωρίες είναι μόνον ο έλεγχος και η έρευνα. << Μην καταπίνετε αμάση–τον , ό,τι διαβάζετε. Βάλτε κρησάρα στον νου σας. Διαχωρίστε την ήρα από το στάρι. Αφήστε να περάσουν μόνο οι λεπτοφυείς σταρένιες ιδέες , κατάλληλες για νοητική βρώση. Πετάξτε την ατεκμηρίωτη ήρα , που είναι κατάλληλη μόνο για ζωοτροφές .Εξάλλου η ήρα [ =Λόλιο το μεθυστικόν ] είναι δηλητηριώδης για τους ανθρώπους >> , έλεγε κάποτε ένας σοφός γέρων.
ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ί’ΔΑ – » Λεξικόν ».
Tα ονόμασαν Φοινικήια γράμματα ή από τον Φοίνικα του Αγήνορος [όπως λένε Λυδοί και Ίωνες ] ή κατά τους Κρήτες από τα πέταλα του φοίνικος , όπου έγραφαν ή από την Φοινίκη κόρη του Ακταίωνος.
ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων Συναγωγή ».
Φοινικήια γράμματα. Και εδώ καταγράφονται τρείς πιθανές εκδοχές για τα < φοινικικά> γράμματα.
Για την κατασκευασμένη ‘φοινικική θεωρία ‘ διαβάστε εδώ. :<< » Ψεύσμα Φοινικικόν » και … Φοινικολαγνεία. >>
Για το πώς βέλαζαν τα πρόβατα και για την Ερασμιακή προφορά , διαβάστε το αναλυτικό άρθρο με όλες τις αποδείξεις. << Πώς σαλαγούσε ο αρχαίος ποιμήν ;>>
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης » .
Βληχώμαι =βελάζω / μπελάζω ,φωνάζω βέ -βέ { μπέ-μπέ }.
ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».
Βελάζω { όχι μπελάζω } ονοματοποιημένο από τη φωνή των προβάτων ,το βέλασμα { όχι μπέλασμα }. [ σ.σ. οφθαλμοφανής η ομοιότητα του »μπελάζω » με τον μπελά .Δηλαδή »μεγάλοι μπελάδες μας βρήκαν »!! ].
ΣΠΥΡ. ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής εθνότητας » .{ Κεφ.18 ,σελ.527-528.}
Η ΠΡΟΦΟΡΑ είναι το κλειδί ! <<..Ο αυτός φθόγγος , η αυτή λέξη ενίοτε προφέρονται ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΑ από τους διάφορους λαούς της Ελλάδας .>>
Αθανάσιος Χριστόπουλος – Κατά της ερασμιακής προφοράς.
ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου σε μια συλλαβή. Σε πολλές λέξεις όταν ακολουθεί φωνήεν ύστερα από το φθόγγο ι [ η,υ,ει,οι ] ή το φθόγγο ε { αι } , τα δύο φωνήεντα μπορούν να προφέρονται μαζί σε μια συλλαβή.
LIDDELL & SCOTT – »Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Συνίζησις { συνιζάνω } = καταβύθιση , βούλιασμα .
THOMAS GAISFORD -» Etymologicon Magnum Lexicon ».
Συνίζησις , μεταφορική η λέξη .Όταν το ένα φωνήεν συνιζάνει και συγκάθεται συγκρυπτόμενο από το έτερο φωνήεν .Το δίς ,από το δυάκις και το τρίς από το τριάκις.
ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική Γραμματική ».
ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου σε μια συλλαβή.
ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική Πολυτονική Γραμματική ».
Στις λέξεις αυτές , που έγινε συνίζηση ,τα συμπλέγματα των φωνηέντων που γράφουμε ,λέγονται Καταχρηστικοί δίφθογγοι.
Ακολουθεί πίνακας ομοήχων λέξεων , οι οποίες όταν υπόκεινται σε συνίζηση , αλλάζει και το νόημα τους { κοινώς τους αλλάζει τα φώτα } !! Αυτό για να ισχύει, προϋποθέτει την ύπαρξη διαφορετικών γλωσσικών ριζών . Διότι η αυτόνομη συνίζηση δεν νοηματοδοτεί διαφορετικά το περιεχόμενο των λέξεων. Άλλωστε στο γραπτό λόγο εφαρμόζεται η γραμματική τέχνη και η αναζήτηση του ετύμου , όχι στον προφορικό. Δουλειά και δουλεία για παράδειγμα , διαφέρουν ή ομοιάζουν βάσει ετυμολογίας και όχι συνίζησης ;
Προσέξτε τον παρακάτω πίνακα και προσπαθήστε να διακρίνετε την ετυμολογία των λέξεων .Η συνίζηση δεν αλλάζει την αλήθεια των λέξεων.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΟΜΟΗΧΩΝ { με ή χωρίς συνίζηση } – ΠΙΝΑΚΑΣ ΟΜΟΗΧΩΝ με ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ.
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ .
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
1.Άδειος ,Άδεια, Άδειο { επίθ.} : α] Από το Αδειάζω { =κενώνω} ——- Άδεια { ουσ.}: I]. A [στερ.] + Δέος {=φόβος , σεβασμός }. II]. A[στερ.] + Δέομαι {= χρειάζομαι, έχω ανάγκη } .
ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
1.] Αδεής = α[στερ.] + δέος 2.] Αδεής = α[στερ.] + δέω .
ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».
Άδεια < α -δεής = α[στερ.] + δέος . Άδειος < αδειάζω { υποχωρητικό }
ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν Ομοίων και Διαφόρων λέξεων ».
Διαφέρει το δέος από τον φόβο. Δέος είναι πολύχρονη υπόνοια κακού. Φόβος δε είναι παραυτίκα πτόησις {=πτώση ηθικού}.
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
2.Ακρίβεια { ουσ.} : Άκρα + βαίνω ———————Ακρίβεια = ακριβώς { επιρ.}
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Ακριβής { άκρος + βαίνω } ή { α [επιτατικό ] + κρίνω .
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Ακρίβεια =/= Φτήνια { =ευθηνία }
I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ». Βίος = η ζωή . Βιός = η περιουσία , το τόξο .
3 .Βιός [I] [το], ουσιαστικό : από την Βία { Fις —> Vis —> Ις }= Ισχύς , δύναμις. Βίος [II] [ο] ,ουσιαστικό : από το βίος. Βιός [III] {o}, ουσιαστικό : το τόξο { ως βιοποριστικό εργαλείο ,< από της κατά την έντασιν βίας >- Ησύχιος }.
THOMAS GAISFORD -» Etymologicon Magnum Lexicon ».
Βίος ή βιωτή = το μετά βίας και ανάγκης ζην ή παρά το βέω {= πορεύομαι } ,βίος η οδός και η πορεία.
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Βία / βίη { vis } = η σωματική δύναμη , η ρώμη. Βιάζω = εκβιάζω , μετέρχομαι βίας.
ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – »Ο εν τη λέξει Λόγος ».
Ζωή < ζέω {= είμαι ζεστός , θερμός , βράζω } και Βίος. < [ F]ις { =δύναμη , βία }.
ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν Ομοίων και Διαφόρων λέξεων ».
Βίος είναι η λογική ζωή. Βίον έχουν μόνο τα έλλογα ,τουτέστιν οι άνθρωποι . Ζωή και τα άλογα και τα έλλογα.
ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».
.4. Έννοια & Έννοια . Αυτή που βρίσκεται εντός του Νου .Έννοια = εν + νούς
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Έννοια [ εν + νοώ ] = το εντός του νού . Σκέψη , διαλογισμός , λογισμός , σκοτούρα, έγνοια.
Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικό Εννοιών της Πλατωνικής Φιλοσοφίας »{οι όροι του Σπευσίππου}.
Έννοια= συντονισμός της διανοίας.
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Συντονία , { συν + τόνος } = η σύντονος ενέργεια της διανοίας. Η ένταση της διανοίας , η δραστικότητα αυτής . Αντίθετο της ανέσεως .
ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».
Νούς < Νέω {=πορεύομαι } – Έννοια < εν + νούς {=παράστασις [αφηρημένη] εντός του νοός } – Διάνοια < διά + νους {=λόγος , ο εντός της ψυχής , προς εαυτήν γινόμενος διάλογος ΑΝΕΥ ΦΩΝΗΣ }
ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
5. Ήπια { ρήμα αόρ. }: Πίνω , { αρχ. αόρ. β’ -Έπιον } . Ήπια=ηπίως { επιρ.} Ήπιον = πράον , προσηνές , μαλθακό , ήμερο , ήσυχο.
THOMAS GAISFORD -» Etymologicon Magnum Lexicon ».
Ασκληπιός ο Ήπιος. Ήπιος [ο λογισμός] , από το έπω [ =λέγω ] > έπιος > ήπιος .
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ.
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Ήπιος { από το έπος }= μαλακτικός , καταπραϋντικός, πράος.
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
6. Λόγια & Λόγια : εκ του Λόγιος – α -ον { επιθ.} < Λέγω. Λόγιος-α-ον { εκ του λόγος }=επιτήδειος στους λόγους , πεπαιδευμένος. Λόγιος [ουσ.] = πεζογράφος =/= ποιητής. Ο ευφραδής , εύγλωττος.
7.Mαλλάκια : { υποκ.}: τα μαλλιά . Μαλάκια : {ουσ.} : τα μαλάκια < μαλακός-η -ον { επιθ.} .Αντίθετο , τα οστρακόδερμα.
8.α] Ποίον ; { Ερωτ. αντωνυμία } :Ποίος -α-ον β] Ποιόν { ουσ.} : το ποιόν , η ποιότητα. γ] Ποιόν { Αορ. αντωνυμία }: Ποιός-ά-όν.
ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Με το πολυτονικό σύστημα βάζουμε περισπωμένη και οξεία. Έτσι αποφεύγουμε την σύγχυση.
I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».
9.Σκιάζω : Σκιά , σκιαίνω , σκιάζω . Σκιά/ σκιή = 1.κάθομαι σε σκιά 2.Σκιά=η ψυχή των πεθαμένων.
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Σκιά / σκιή = ο ίσκιος , η σκιά δένδρων , η σκιερή τοποθεσία , το φάντασμα , το φάσμα νεκρού.
I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».
Σκιάζω / σκιάω =επισκιάζω , εκφοβίζω δια σκιάς .
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Σκιάω = Σκιάζω. Από την σκιά : σκιερός , σκιάς , σκιάδειον , σκηνή , σκότος , σκέπω , σκέπας , σκέπη .
ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ – » Ο Αλαφρο’ί’σκιωτος».-
Η Φωνή.
ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – » Η ιστορία της Ελληνικής γλώσσας ».
<<…Δανειζόμαστε ξένες λέξεις όταν είναι σημασιολογικά αναντικατάστατες. >>.Δανειζόμαστε λέξεις , όταν δεν έχουμε την αντίστοιχη ελληνική λέξη και η δάνεια ξένη λέξη είναι σημασιολογικά ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ.
Έχετε αναρωτηθεί πόσες από αυτές είναι πραγματικά αναντικατάστατες ; Πολλές είναι κατάλοιπα των εκάστοτε βαρβαροφώνων κατακτητών , που υποδούλωσαν την πατρίδα μας. Ο αοίδιμος δια-φωτιστής και διδάσκαλος του Γένους, Αδ. Κοραής καθάρισε την γλώσσα μας από τις ξένες λέξεις και τις αντικατέστησε με ελληνικές. Εξ ου και η καθαρεύουσα. Πολέμησε δε τους ραγιάδες τουρκο-λάγνους και τα ευρωλιγούρια της εποχής του. .Δυστυχώς η ιστορία συνεχώς επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα.
Α.Ε.ΜΕΓΑ – » Ιστορία του γλωσσικού ζητήματος » .
Χαρ.Τρικούπης : Αξιέπαινος όποιος εμπλουτίζει , αξιόμεμπτος όποιος μεταποιεί κατά την όρεξίν του , την γλώσσα του έθνους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.
Η απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .
Τα περισσότερα αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α
Το πραγματικό ενδιαφέρον δεν είναι η καταγραφή λαθών { λαθοθηρία }, ανθρώπινα τα λάθη άλλωστε , αλλά το γιατί είναι λάθος και ποιό είναι το σωστό .Σημασία μεγάλη έχει η ορθογραφία και η ετυμολογία για την διερεύνηση της σχέσης ,που έχουν αυτά τα δύο ,εκ πρώτης όψεως ,διαφορετικά ρήματα : Δρέψω και Θρέψω . Είναι καταρχήν και τα δύο σε χρόνο μέλλοντα . 
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. { gregoriusworld } 