Τα ρητά ‘‘Μηδέν άγαν » , » Γνώθι σαυτόν ‘‘ και » Έγγύα παρά δ’ άτα » ήταν παραγγέλματα χαραγμένα στο αέτωμα ή μάλλον σε κίονα του Ναού του Πυθίου Απόλλωνος στους Δελφούς Στην κορυφή δε του αετώματος του ναού ή στο μέσον της ζωοφόρου δυνατόν να υπήρχε και το περίφημο Δελφικόν »Ε» { ή ‘Ει’ κατά τον Πλούταρχον }.Τούτο το γράμμα είναι άγαν αινιγματώδες και σκοτεινόν .Πολλοί δε αποπειράθηκαν ανά τους αιώνες να το αποκωδικο- ποιήσουν κατά το μάλλον ή ήττον επιτυχώς. Ουδείς όμως κατάφερε να δώσει οριστική και γενικώς αποδεκτή λύση μέχρι σήμερα.
Α’ ΜΕΡΟΣ .
1.ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ << Ε >> – 2.ΦΟΙΝΙΚΕΣ – » ΦΟΙΝΙΚΙΚΟΝ » ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ – 3.Ο ΚΑΔΜΟΣ – 4.ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ.
1.ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ << Ε >>.
Γ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Το Ελληνικό αλφάβητο », { σελ. 121-23 }.
Ε,ε [ έψιλον ] .Το πέμπτο γράμμα τού ελληνικού αλφαβήτου .Προήλθε ακροφωνικώς από το γράμμα [ he ] τού φοινικικού αλφαβήτου, κατά παράλειψη τού αρθρωτικώς ασθενούς δασέος [ h ] και με εστίαση τής φωνητικής αξίας τού γράμματος στο ακολουθούν φωνηεντικό στοιχείο [ e ] .
O διακεκριμένος και πολυγραφότατος καθηγητής γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτης με το εξαιρετικόν αυτό πόνημά του περί των γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου, συν τοις άλλοις, καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα- μαζί με άλλους επιφανείς βεβαίως λεξικογράφους : ότι οι Έλληνες ‘ ‘δανείστηκαν » μεν το αλφάβητό τους από τους Φοίνικες { αρχαίο βορειοσημιτικό },που ήταν συμφωνογραφικό και »οιονεί συλλαβογραφικό» ,αυτοί δε προσέθεσαν τα φωνήεντα και το ολοκλήρωσαν. Βέβαια αναφέρει και την ενδιαφέρουσα » πολυγενετική θεωρία » της προελεύσεως του αλφαβήτου του καθηγητή D.Diringer ,δηλαδή, ότι το σημιτικό σύστημα γραφής επινοήθηκε μεν στην Συροπαλαιστίνη ,αλλά δέχτηκε και επιδράσεις από παλαιότερα συστήματα γραφής .Δεν παύει όμως αφετηρία του να θεωρείται το βορειοσημιτικόν αλφάβητον .Πέραν των όποιων επιστημονικών αντιθέτων θεωριών { που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν λεπτομερώς } , οσάκις προτείνεται μία οριστική λύση σε ένα χρονίζον και δυσερμήνευτον επιστημονικό πρόβλημα ,πολλάκις τούτη γεννά άλλα μεγαλύτερα ,ίσως, προβλήματα , που επιζητούν κι αυτά , ει δυνατόν, λύση. Αυτή άλλωστε είναι η δύσβατη ,έρημη και ανωφερής οδός της ερεύνης και της επιστήμης . Επί του προκειμένου , αυτή η επιστημο-νική [ και επικρατούσα ] θεωρία ,γεννά νέα ερωτήματα ,Δηλαδή , εάν οι Φοίνικες δάνεισαν το αλφάβητο στους Έλληνες ,οι ίδιοι από ποίους το δανείστηκαν και πότε ;Μήπως είναι οι ίδιοι εφευρέτες του αλφαβήτου ; Είναι δυνατόν να οριστεί ως »αλφαβητάριο » ένα σύστημα γραφής ,που του λείπουν τα φωνήεντα ; Οι Φοίνικες και ο Κάδμος ήταν αρχαίοι βορειοσημίτες ή έχουν κάποια συγγένεια με τους Έλληνες ; Ο Κάδμος εφηύρε ή μετέφερε τα ‘‘ Καδμεία ή Φοινικήια» γράμματα στην Ελλάδα ; Τα προ Κάδμου Ελληνικά φύλα είχαν συστήματα γραφής και αρίθμησης ; Γιατί ,εάν είχαν, ξέχασαν να γράφουν ,να διαβάζουν και να μετρούν μέχρι που [ deus ex machina ] εμφανίστηκε ο Κάδμος από την Φοινίκη και ξανάφερε τα γράμματα στους »αγραμμάτους » Έλληνες ; Μήπως συνέβη κάποια μεγάλη καταστροφή ,χάθηκαν ολοσχερώς ο πολιτισμός και η γραφή , χάθηκαν όλα και όλοι ,εκτός των Φοινίκων που διασώθηκαν και επωμίστηκαν το βάρος της πολιτιστικής μεταλαμπάδευσης ;
NEΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ ΗΛΙΟΥ».
H εξέλιξη του γράμματος [ Ε ] .
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ – » H Ελληνική γραφή », { σελ.198 -99 }.
ΜΑΝ.ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ : Γιατί, ύστερα από το 1200 π .Χ. και πριν από το 750 π.Χ.,ουδένα γραπτό μνημείον έχει βρεθεί ;
Είναι ακατανόητο ένας λαός που κάποτε κατέκτησε το μεγάλο πολιτιστικό αγαθόν της γραφής να το χάσει ύστερα από μία καταστροφή.
Α. Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ – » Επιγραφική »,[ σελ.109 ].
Στήλη πεντελικού μαρμάρου ,που βρέθηκε τυχαίως στην Ελευσίνα , και εκεί ,όπως φαίνεται ,αποκειμένη.
2.ΦΟΙΝΙΚΕΣ – » ΦΟΙΝΙΚΙΚΟΝ » ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ.
Η γραφή έχει ιστορική εξέλιξη ,που χάνεται στα βάθη του χρόνου .Οι Έλληνες ήσαν εκείνοι που έδωσαν το όνομα στους Φοίνικες { Φονικούς= ερυθρός ή πορφυρός }.Τα γραπτά κείμενα των Φοινίκων είναι ελάχιστα .Η γραφική τους ύλη ήταν φθαρτή , πάπυρος .Το »αλφάβητο είναι στην ουσία »συλλαβάριο» ,διότι έχει μόνον σύμφωνα .Δεν χάραξαν ξύλινες πινακίδες ,ούτε βότσαλα, ούτε μάρμαρα ,όπως οι άλλοι αρχαίοι λαοί.. Υλικόν της γραφής τους είναι ο μεταγενέστερος πάπυρος .Παραμένει ακόμη και σήμερα αδιευκρίνιστο το τί ακριβώς έγραψαν .
ΣΤΕΦ. ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Εθνικών ».
Ο Φοίνιξ ήταν παιδί του Αγήνορος ή του Ποσειδώνος και της Λιβύης.
NEΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ ΗΛΙΟΥ».
Φοίνιξ , υιός του Αγήνορος και της Τυρίας.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ [ Α’] . Μ . ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ – » Καδμείοι »,[ σελ. 361 ].
Η Φοινίκη του Κάδμου ΔΕΝ ήταν λοιπόν η χώρα των Σημιτών Φοινίκων ,αλλά Η ΦΟΙΝΙΚΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ, που δεν απέχει άλλωστε πολύ από τον Κάδμο ,παραπόταμο του Θυάμιδος [ Καλαμά ].
ΔΗΜ.Ε .ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ – » Λεξικό των λαών του Αρχαίου κόσμου », { σελ. 794 }.
Ο καθ. Μ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ αντέκρουσε με πειστικά επιχειρήματα τις θεωρίες αυτές .και υποστήριξε ,ότι οι Φοίνικες του Κάδμου ήσαν ένα προελληνικό φύλο Ι.Ε.[ = αριοευρωπα’ι’κής ] καταγωγής και όχι Σημίτες .
W. DURANT – » Παγκόσμιος ιστορία του πολιτισμού » { Α’ } { σελ. 308 , 312 }. Οι Φοίνικες .
Δεν είμαστε βέβαιοι ,ότι ήσαν Σημίτες [ Ο Autran προσπάθησε να αποδείξει, ότι ήταν κλάδος του Κρητικού πολιτισμού }.Ακόμη και το όνομά τους είναι αινιγματικό. Οι Έλληνες τους ονόμασαν έτσι από την κόκκινη βαφή ,που εμπορεύονταν…Αν και η ελληνική παράδοση το επικυρώνει ,εμείς δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ,ότι οι Φοίνικες έφεραν πράγματι το αλφάβητον αυτό στην Ελλάδα.
ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ – » Ιστορική βιβλιοθήκη », { Ε’.74 }.
Στις Μούσες δόθηκε από τον πατέρα τους η εφεύρεση των γραμμάτων . Φοίνικες ήσαν αυτοί που έπλευσαν μαζί με τον Κάδμο στην Ευρώπη. Γι’ αυτό οι Έλληνες ονομάζουν τα γράμματα Φοινικικά. Οι Φοίνικες ΔΕΝ ήσαν οι πρώτοι, που επινόησαν τα γράμματα ,αλλά απλώς ΑΛΛΑΞΑΝ την μορφή των γραμμάτων γι’ αυτό ονομάστηκαν »Φοινικικά ».
ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ – » Ιστορική βιβλιοθήκη », { γ’.67 }.
Όταν ο Κάδμος έφερε από την Φοινίκη τα γράμματα ,ο Λίνος πάλι ο πρώτος ,που τα εφάρμοσε στην Ελληνική γλώσσα ,έδωσε ένα όνομα σε κάθε χαρακτήρα και καθόρισε το σχήμα του. Τα γράμματα ονομάζονται »Φοινικικά» ,διότι μεταφέρθηκαν στους Έλληνες από τους Φοίνικες ,αλλά πρώτοι που χρησιμοποίησαν τους χαρακτήρες αυτούς ως απλά γράμματα ήσαν οι Πελασγοί , γι’ αυτό ονομάστηκαν και »Πελασγικά ».
ΦΩΤΙΟΥ – »Λέξεων Συναγωγή ».
Φοινικήια γράμματα. Ο Σκάμων αναφέρει τον Ακταίωνα ως εφευρέτη των γραμμάτων ,ο οποίος θέλοντας να αποδώσει τιμή στην νεκρή νεαρή θυγατέρα του Φοινίκη , ονόμασε τα γράμματα »Φοινικήια » { Προφανώς έχει γίνει σύγχυση του Ακταίου ,μυθικού βασιλιά της Αττικής ,όπου η χώρα ονομάστηκε από αυτόν Ακταία [ ή Ακτή } με τον Ακταίωνα ,που ζούσε στο Πήλιο και κατασπαράχθηκε από τα σκυλιά του. Επίσης ο Ακταίος είχε μόνον μία θυγατέρα την Άγραυλον , την οποίαν νυμφεύθηκε ο αυτόχθων και διφυής Κέκροψ και απέκτησε μαζί της την Άγραυλον , την Έρσην , την Πάνδροσον και τον Ερυσίχθονα }.
Γ. ΚΟΡΔΑΤΟΥ – » Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας » [ Α’ .ΙΓ’ ]
Προϊστορία και ιστορία της ελληνικής γραφής »[ απόδ. σε μονοτονικό ].
ΝΕΩΤ. ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ΉΛΙΟΥ ‘ – » Λαοί της Ανατολής», { σελ.51, 91 }. Φιλισταίοι.
Το πρώτο ήμισυ της 2ας χιλ. σε όλο τον ελληνικό χώρο μιλούσαν μίαν αρχαϊκή Ελληνική γλώσσα συγγενής προς την ΑΡΚΑΔΙΚΗΝ [ Πελασγική ] , αλλά περισσότερο πρωτόγονη. Γνωρίζουμε πλέον ότι Κρήτες { Φιλισταίοι ,Παλαισάτι [ = πρόσφυγες , Αιγυπτ. } κ.α. εκ της Παγχαίας ] είχαν εισχωρήσει στις χώρες της Αν. Μικρασίας και Μεσοποταμίας και είχαν εκπολιτίσει τις νομάδες φυλές ,μεταξύ αυτών και τους Φοίνικες ,οι οποίοι προήλθαν από την επιμειξία των Αχαιών της Κρήτης που είχαν εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη και των εγχωρίων αυτών φυλών….
ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ – »’ Άπαντα ». Ερώτησις ΞΑ’ . Η Εβραία φωνή πόθεν ήρξατο ;
Στην γλώσσα των Σύρων» εβρά» ονομάζεται ο περάτης.
ΚΩΝ. ΚΟΝΤΟΓΟΝΟΥ – » Εγχειρίδιον Εβραϊκής Αρχαιολογίας »,{ σελ.355 }. Η Εβραϊκή γλώσσα.
Απ’ όσα όμως μας διδάσκει η ιστορία ,πατρίδα της εβραϊκής γλώσσας ήταν η Χαναάν { γλώσσα των Χαναναίων }.
W. DURANT – » Παγκόσμιος ιστορία του πολιτισμού » { Α’ }.{ σελ. 325-329,350 }. Η Ιουδαία.
Ο Γιαχβέ δεν ήταν ο μόνος Θεός ,που αναγνώριζαν οι Ιουδαίοι, διότι προ του Ησαΐα ,δεν θεωρούσαν των Γιαχβέ Θεόν όλων των φυλών, ούτε και όλων των Εβραίων .Οι Μωαβίτες είχαν ως Θεό τον Χεμώς , ο Βεελζεβούλ { Βάαλ- ζεβουλ }ήταν ο Θεός της πόλεως Εκρών , και ο Μελχώμ ήταν ο Θεός του Αμμωνείου ιερού .Όλοι οι Εβραίοι ,πλην των μορφωμένων , λάτρευαν ως πραγματικό Θεό ,τον δημοφιλή στην Ιουδαία Θαμμούζ .Επίσης ο λαός απέδιδε τιμές λατρείας στον Βάαλ και στον Μολώχ. Υπό τον Δαβίδ και τον Σολομώντα και την συγκέντρωση της λατρείας στην Ιερουσαλήμ ,ο Γιαχβέ έγινε ο μοναδικός Θεός των Ιουδαίων .
Με το όνομα Βάαλ (σωστότερα Βάαλ = Κύριος ) αναφέρεται θεός των σημιτικών λαών, ανάμεσα στους οποίους Φοίνικες και Σύροι, Χαναναίοι και λαοί της Μεσοποταμίας, όπως Βαβυλώνιοι. Στην »Βιβλιοθήκη » του Απολλοδώρου καταγράφεται ως Βήλος , εξ ού και ο Βήλιος Ζευς.
ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος », { σελ.626 }.
Βάλος ή Βήλος = Ήλιος.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ { 16.8.2007 } : ΜΗΝΑ ΤΣΙΚΡΙΤΖΗ – » Γραφή και πολιτισμός στους Φιλισταίους ».
Από τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης διαφαίνεται η ανωτερότητα του πολιτισμού των Φιλισταίων από αυτόν των γειτονικών σημιτικών φυλών , οι οποίες είχαν εγκατασταθεί στους γύρω λόφους και ήσαν κατ’ εξοχήν ποιμένες και βοσκοί… H γραφή στα ευρήματα είναι αιγαιακής προέλευσης και την χαρακτήρισε ως κράμα Κυπρο-Μινωικής και Γραμμικής Α γραφής… .Oι πρώτοι Φιλισταίοι κάτοικοι του Ασκάλωνα ήξεραν να γράφουν και να διαβάζουν, σε μη σημιτική γλώσσα, που δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί. Ίσως να μην ήταν υπερβολικό να πούμε ότι οι επιγραφές είναι γραμμένες σε μια γραφή που η βάσης της είναι η Κυπρο-Μινωική γραφή.
Π. ΚΑΒΒΑΔΙΑ – » Προϊστορική Αρχαιολογία [ Β’] , { σελ. 416, 834, 837 -838 ,849 ].
Κρητική γραφή ,σύστημα προφοινικικής γραφής.
NEΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ ΗΛΙΟΥ».
Κρητική γραφή & » λυγρά » γράμματα.
ΝΙΚ. Β. ΛΙΤΣΑ – » Η Ιερή Γραφή των Ελλήνων », { σελ.254-55 }.
Το φοινικικόν αλφάβητο δεν παρήχθη από την ιερατική αιγυπτιακή γραφή ,αλλά από την κρητική γραφή, όπως και το κυπριακό αλφάβητο. Οι Κρήτες αποίκισαν την νότια Συρία – την γη Χαναάν. Αυτοί οι Κρήτες είναι οι – γνωστοί σε όλους μας- Φιλισταίοι ,οι Pulesata ,πρόγονοι των σημερινών Παλαιστινίων , που κατάγονταν από την νήσο Καφτόρ, δηλαδή την Κρήτη την χώρα του Κεφτιού, και δεν ήσαν άλλοι παρά οι Πελασγοί της Κρήτης και των νήσων του Αιγαίου Πελάγους.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ [ Ά’] – ‘Η Κυπριακή γραφή », { σελ.349, 352 }.
‘ Η συλλαβική κυπριακή γραφή ».
Β. ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ : Γύρω στο 1.500 π.Χ. εμφανίζεται στην Κύπρον ένα σύστημα γραφής διαφορετικόν από το Μινωικόν. Είναι η λεγομένη » συλλαβική κυπριακή γραφή ». Η αποκρυπτογράφησή της παρά τις επίμονες προσπάθειες δεν κατέστη ακόμη δυνατή, επειδή δεν υπάρχουν δίγλωσσα κείμενα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αιγαιακή γραφή κυπρομινωικού χαρακτήρα ,που βρέθηκε στην Ουγκαρίτ. Η ύπαρξη της συριακής αυτής ποικιλίας κυπρομινωικής συλλαβικής γραφής [ τα σημεία της θυμίζουν τις πινακίδες της Εγκωμής ] δικαιολογείται από την εγκατάσταση Κυπρίων εμπόρων στην Ουγκαρίτ , που ήταν σπουδαίον εμπορικό κέντρο της ανατολικής Μεσογείου.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ – » Ο δίσκος της Φαιστού » { σελ.151 ,153 }.
H πρώτη τυπογραφεία [ με σφραγίδες ] .Ψημένος πηλός δύο όψεων.
ΝΙΚ. ΠΛΑΤΩΝΟΣ : ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΗ ΓΡΑΦΗ. Πρόκειται για ένα τελετουργικόν ιερόν αντικείμενο με ιερογλυφική γραφή ,που χρησιμοποιήθηκε μόνον κατά την πρώτη Νεοανακτορική Περίοδο [ 1.700 – 1.600 π.Χ. } .Η γλώσσα της πινακίδας δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί ικανοποιητικώς ,παρά τις επίμονες προσπάθειες πολλών ερευνητών .Η υπόθεση ,ότι πρόκειται για ύμνον προς την Θεότητα ,δεν φαίνεται ολότελα άσχετη. [ 21 ] : »Το Διπλό Χτένι ».
ΑΝΤ. ΚΕΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ – » Θηβαϊκά », { σελ. 5 }.
Μπορούμε να πούμε ,ότι ο λόγος περί φοινικικής εποικήσεως και επιδράσεως στην Θήβα ,αυτός που συνάπτεται με τον μύθο του Κάδμου ,έχασε το κύρος του , ερμηνευόμενος είτε ότι προήλθε από τοπικά ή άλλα ονόματα είτε αλλιώς. Έτσι γίνεται πιθανότερο ,ότι και το όνομα του Κάδμου είναι Ελληνικό.
ΑΝΤ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ – » Επιγραφική », { σελ.17, 48 }.
Το Φθογγογραφικόν ή Ακρόφωνον , το τελειότατον αυτό σύστημα, επινόησαν και εφάρμοσαν οι Έλληνες από το 1.000 π.Χ. περίπου κατά τρόπον σταθερόν ,εύληπτον και ευδίδακτον , με σχετικώς πολύ λίγα σύμβολα .Και δώρισαν αυτό σε όλη την ανθρωπότητα ,ως κοινόν κτήμα της. Το σύστημα αυτό συν τω χρόνω αντικατέστησε το Συλλαβογραφικό σύστημα των Φοινίκων. Οι αρχαίοι διέκριναν τα προ του Αρχίνου στοιχεία του Αττικού αλφαβήτου , ονομάζοντας αυτά » Αρχαία Αττικά γράμματα » ή απλώς ‘‘ Αττικά γράμματα ». Ο Παυσανίας διακρίνει δια της λέξεως ‘‘αρχαία’‘ και τα προευκλείδεια γράμματα του Κορινθιακού αλφαβήτου και τα προευκλείδεια του Αρκαδικού [ Χαλκιδικού ] αλφαβήτου .Παραδέχονταν δε οι αρχαίοι συγγραφείς συνεχή και αδιάπτωτη την χρήση του προευκλειδείου Ελληνικού εν γένει αλφαβήτου επί εννέα σχεδόν αιώνες , δηλαδή από του 1300 π.Χ. περίπου μέχρι του 403 π. Χ . Ονόμαζε δε το Πανελλήνιον τούτον αλφάβητον << Κάδμου γραμματικήν >>.
ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝΟΣ – » Περί λέξεων ».
Αττικά γράμματα : η γραμματική των 24 στοιχείων . Ο Αρποκρατίων διδάσκει ,ότι τα τα 24 γράμματα [ Αττικά γράμματα ] ΔΕΝ είναι του Αρχαίνου ,αλλά παλαιότερα αυτού.!
ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΑΝΩΝΥΜΑ – » Οδυσσεύς κατά Παλαμήδους προδοσίας » , [ 23-24 ]. OΡΦΕΑΣ.
Τα γράμματα τα βρήκε πρώτος ο Ορφέας , που του τα έμαθαν οι Μούσες…
M. MINOIDE – » Calliope », { 16, 18 ,35 }. Γράμματα Ιωνικά.
16 ….τα γράμματα ονομάζονταν » γράμματα ιωνικά » ,διότι οι Ίωνες είχαν εφεύρει τις μορφές των ελληνικών γραμμάτων …
18. …ο Πυθαγόρας ήταν αυτός που, έδωσε στα γράμματα τις μορφές που έχουν τώρα και ο Προπανίδης ήταν ο πρώτος που καθιέρωσε τον σημερινό τρόπο γραφής.
35. ότι αρχικά οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μόνο δεκαέξι γράμματα ,ήτοι: α,β,γ,δ,ε,ι,κ,λ,μ,ν,ο,π,ρ,σ,τ,υ. Ο Σιμωνίδης, ήταν ο εφευρέτης των η,ω,ξ,ψ, και πριν από αυτόν ο Παλαμήδης είχε βρει τα θ ,φ ,χ ,ζ. .Μερικοί αποδίδουν την εφεύρεση των τελευταίων γραμμάτων στον Επίχαρμον .
ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος », { σελ.18-19 }.
M. MINOIDE – » Calliope »,{ 16, 18 ,35 }.
ΣΤ.ΔΩΡΙΚΟΥ / ΚΩΝ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ – » Άργος κλυτόν », { σελ.211 }. ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ.
Ο μέγας Παλαμήδης – ανύπαρκτος στα έπη του Ομήρου και σήμερα άγνωστος στους πολλούς – καταδικάστηκε κατά τον Τρωικό πόλεμο για προδοσία και λιθοβολήθηκε. ,εξ αιτίας μιας δόλιας συκοφαντίας του ζηλοφθόνου Οδυσσέως . Στον Παλαμήδη αποδίδεται η [εφ]εύρεση γραμμάτων του Ελληνικού αλφαβήτου : ζ, π ,φ ,χ. …Οι Φοίνικες , απόγονοι του Φοίνικος του Επάφου της Αργείας Ιούς ήταν εκ καταγωγής Ελληνογενείς..
ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ.
ΙΩΣΗΠΟΥ – » Κατ’ Απίωνος », [ Α’.2 ].
Oι Έλληνες είναι από τους λαούς ,που έμαθαν πολύ αργά και μετά δυσκολίας να γράφουν [ ;!;]….μάλλον αγνοούσαν την σύγχρονη χρήση των ονομάτων [ ;!; ]…Ο Όμηρος έζησε πολύ αργότερα από την εποχή των Τρωικών [;!; ] και δεν άφησε την ποίησή του γραπτώς [ ;!;] ,αλλά αυτή διασώθηκε σε άσματα [ ;!; ] ,που αργότερα καταγράφηκαν !!!;;;
3. Ο ΚΑΔΜΟΣ.
Εκτός των »Ιστοριών ‘‘ [ Ε’.58 ] του Ηροδότου , όπου ο Κάδμος χαρακτηρίζεται ως Φοίνικας , στην ‘‘Θεογονία» του Ησιόδου , στην »Οδύσσειαν » του Ομήρου , στην ‘‘ Θηβα’ι’δα » [ αγνώστου συγγραφέως ] , στα »Διονυσιακά » του Νόννου , ο Κάδμος αναφέρεται ως Έλληνας ,απόγονος του Αγήνορος.
ΙΩ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Μετέφερεν ο Κάδμος εκ Φοινίκης στην Ελλάδα το ΠΑΛΑΙΟΝ ελληνικόν αλφάβητον εκ 16 γραμμάτων ,γι’ αυτό και ονομάζονταν τα γράμματα Φοινικήια , και αυτά αργότερα αυξήθηκαν σε 24 με την προσθήκη των 8 Ιωνικών γραμμάτων [ η, ω , θ , φ, χ, ζ, ξ , ψ }.
H. MILLER – » Ο κολοσσός του Μαρουσιού », { σελ. 153 }.
Η Κνωσσός άφησε κληρονομιά στον δυτικό κόσμο την μεγαλύτερη συνεισφορά ,που έχει γνωρίσει μέχρι τώρα ο άνθρωπος : ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ.
NΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ΗΛΙΟΥ’ – »Eλλάς Γ’ ». Προϊστορία .,{ σελ. 661 }.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ { Αιγυπτιακών ,Κρητικών } ,ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ [ Κρητικής ] ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ Α’ & Β’ ΓΡΑΦΗΣ και ΦΟΙΝΙΚΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ .
H. LIDDELL & R. SCOTT – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Οι Αθηναίοι παρέλαβαν από το Σαμιακόν αλφάβητον το μακρόν [ ε ] [ δηλ .Η, η ] , οι γραμματικοί έδωσαν στο βραχύ [ ε ] το όνομα ε -ψιλόν , το οποίον είναι το [ ε ] χωρίς την δασεία.
Σ. ΔΩΡΙΚΟΥ / Κ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ – » Το δίγαμμα [ F ] ».
Μετατροπές του [ Ε ] και του [ Η ].
TH. GAISFORD S.T.P. – Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».
Το στοιχείον [ Ε ] : παρὰ την επέκτασιν την εις μέσον και την κυκλοτερήν. . [ ΕΙ ] : εκ του έω = υπάρχω.
ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ – » Αλφάβητον Ελλήνων εξεύρημα », { σελ.72, 74 }.
ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Περί του σχήματος και της σημασίας των γραμμάτων [ Ε] και [ Η ] του Ελληνικού αλφαβήτου ».
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Κρατύλος », { 393 e ,426 c }.
Τα στοιχεία ορίζουμε με ονόματα ,αλλά όχι αυτά τα ίδια τα στοιχεία ,εκτός από τέσσερα , δηλαδή το ε , το υ , το ο και το ω .Τα παλαιά χρόνια δεν χρησιμοποιούσαμε [ Η ] αλλά [ ΕΙ ]. { σ.σ. ο Ηρωδιανός [ 2ος αι. μ.Χ. ] αναφέρει τα στοιχεία αυτά με ονόματα, ,όπως και τα σημερινά { π.χ. , ε -ψιλόν ,υ- ψιλόν , ο- μικρόν , ω -μέγα }.Δεν μεταχειριζόμασταν το ήτα ,αλλά το [ ει ] τον παλαιό καιρό.
ΗΣΥΧΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
ΕΙ = πορεύου, υπάρχεις.
ΑΘΗΝΑΙΟΥ – » Δειπνοσοφιστών », { ΙΑ’. 30}.
Παρόμοια γράφουν το [ ε ], και όταν εκφωνείται μόνο του και όταν μαζί του συνδέεται το [γ]ιώτα [= ΕΙ ] .
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης ».
Το [ ΕΙ ].Μυστηριώδες δελφικό σύμβολο…
Η.Λ. ΤΣΑΤΣΟΜΟΙΡΟΥ – » Ιστορία γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσης ».
Το [ Ε ] και το [ Η ] .
ΜΑΝ. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ – » Δελφοί », { σελ.34 }
Το εν Δελφοίς [ Ε ].
ΠΑΝ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Η Ελληνική Γλώσσα , Η Πατρίδα του Πολιτισμού ».
Το Δελφικόν [ ΕΙ ].
4. ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Περί του μη χραν έμμετρα νυν την Πυθίαν », { 21.d }.
Ηράκλειτος : ‘‘ ο άναξ ,στον οποίον ανήκει το μαντείο στους Δελφούς , ούτε λέγει ούτε αποκρύπτει ,αλλά σημαίνει ‘».
ΝΕΩΤ. ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ‘ ΗΛΙΟΥ’ – » Το Αρχαίον Ελληνικόν Πνεύμα ».
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ.
NΑΤ. SPINETO – » Τα σύμβολα στην ιστορία του ανθρώπου »., { Εισαγωγή }.
Το σύμβολο.
J. E. CIRLOT – » Το λεξικό των συμβόλων, { σελ.38 }.
Ο Μ. Ελιάντε αποδίδει στο σύμβολο την αποστολή να καταργήσει τα όρια του ανθρώπου ,ώστε να ολοκληρωθεί σε πιο πλήρεις ενότητες ,κοινωνία, πολιτισμός, άπειρον. . .
ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ – » Βίος Απολλωνίου Τυανέως », [ Δ’. XXXIII }.
Ο Απολλώνιος συμβουλεύει τους Σπαρτιάτες πώς να απαντήσουν στον βασιλιά.
<< Ο Παλαμήδης εφηύρε [ επινόησε ] τα γράμματα ,όχι μόνον για να γράφουμε ,αλλά και για να γνωρίζουμε ,όσα δεν πρέπει να γράφουμε >>. …<< ΕΥΡΗΜΑ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΝ >>.
Ν.POUSSIN – » Bacchanalian Revel » { 1633 }, London , The National Gallery.
Β ‘ . ΜΕΡΟΣ.
Νυκτερινόν οδοιπορικό στον μαγικόν κόσμον των πηγών.
1.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΑΠΟΔΑ 2.ΒΑΙΤΥΛΟΙ 3.Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ 4. Περί των ΙΩΝΩΝ ή ΙΑΟΝΩΝ και ΙΑΝΟΥ 5. Περί του ΙΑΩ 6. Περί του ΙΑΚΧΟΥ 7. Περί ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΕΙΡΑΦΙΩΤΗ 8. ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΥΒΕΛΗ 9.ΟΙ ΑΓΥΡΤΕΣ 10. ΔΙΟΝΥΣΟΣ και ΙΑΒΕ 11.Ο ΤΡΙΟΥΧΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ 12. Η ΘΕΙΑ ΜΑΝΙΑ 13. ΤΕΛΕΣΤΙΚΗ – ΔΙΟΝΥΣΟΣ 14.TO ΤΡΙΓΩΝΟΝ 15. ΔΕΛΤΑ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ 16. TETΡΑΩΤΟΝ και ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ 17.Ο ΩΝ και ο ΙΕΟΒΑ 18.Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΜΩΥΣΗΣ 19. Υπήρξαν στο παρελθόν επαφές μεταξύ Σπαρτιατών και Εβραίων ; 20. O MΥΣ 21.ΟΙ ΦΑΛΙΣΚΟΙ 22. ΚΕΚΡΩΨ 23.Η πραγματεία του Πλουτάρχου περί του εν Δελφοίς Ε ήταν ένα προχριστιανικόν κείμενον ;
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Χαρμίδης », { 164 d-e }.
Το ει είναι χαιρετισμός του Θεού και σημαίνει »να είσαι σώφρων».
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Χαρμίδης ».
ΕΙ = έτσι ο Θεός προσαγορεύει τους εισερχομένους [ σοφιστική ερμηνεία του Κριτία ].
ΓΡ. ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν ερμηνευτικόν ».
ΕΙ { < ειμί και είμι } = ει [ ίθι.] πορεύου .
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – »Περί του ΕΙ του εν Δελφοίς »,{ εισαγωγή }.
Οι πιθανές ερμηνείες του συμβόλου [ ΕΙ ] ,σύμφωνα με τον Πλούταρχον, είναι επτά [7].
ΝΕΩΤ. ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ΉΛΙΟΥ ‘ { σελ. 467 }. Κ.Δ.ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ – » Πλάτωνας ».
Ε : τούτο αποτελεί προσφώνηση προς τον Θεόν δια της οποίας εκδηλώνουμε την πεποίθησή μας ότι είναι υπαρκτός ,ενιαίος και αδιαίρετος.
Στατήρας. { 4ος αι. π. Χ.}. ΔΕΛΦΙΚΗ ΑΜΦΙΚΤΙΩΝΙΑ . Β’ πλευρά : Ο Απόλλων καθισμένος σε μια στρογγυλή πέτρα που δηλώνει το μέσον της Γης { Ομφαλός }.
Τας θύρας κλείσατε , τους οφθαλμούς ανοίξατε .Εκάς οι αμύητοι.
1.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΑΠΟΔΑ !
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ ».
Ο ιατροφιλόσοφος Στεφ. Καραθεοδωρή { πατέρας του μεγάλου μαθηματικού Κων .Καραθεοδωρή } στην μελέτη του »περί του ‘ΕΙ’ του εν Δελφοίς », βρίσκοντας τις ερμηνείες του Πλουτάρχου ανεπαρκείς, διατυπώνει δική του πρωτό-τυπη ερμηνεία , κατά την οποίαν τούτο το ΕΙ δεν είναι καν ελληνική λέξη , αλλά εβραϊκή , μεταμφιεσμένη με τους ελληνικούς χαρακτήρες του αλφαβήτου. Δηλαδή το ‘ΕΙ‘ αυτό είναι απλή μεταγραφή στα ελληνικά της εβραϊκής λέξεως με δύο σύμφωνα JH { J= jod + Η = Ηε } . Από τα σύμφωνα αυτά το μεν [ Ι ] είναι μεταγραφή του jod ,το δε [ Ε ] είναι μεταγραφή του [ Ηε ].Ακολούθως η ορθή ανάγνωση του» ΕΙ» δεν πρέπει να γίνεται από τα αριστερά προς τα δεξιά , αλλά από τα δεξιά προς τα αριστερά, όπως διαβάζουν μέχρι σήμερα οι ανατολικοί λαοί { δηλ. το ΕΙ διαβάζεται ΙΕ } . Το δε JH [ =JAh ] ή ΕΙ ή ΙΕ ή ΙΑ είναι μία από τις συντομότερες ονομασίες του Θεού ,από τους Εβραίους , η οποία προήλθε εκ συντμήσεως του ιερού , ανεκφράστου και αρρήτου τετραγραμμάτου ονόματος τού Θεού JHWH [ προφ. jeHoWaH ή jahwe , Ιεχωβά ,Ιεοβά , Ιαβέ , Γιαχβέ ,Ιαχού ,Ιαώ } . Επίσης συμπεραίνει ,ότι τον ναόν του Απόλλωνος στους Δελφούς έκτισαν οι Ιουδαίοι ,που είχαν μεταναστεύσει στην Ελλάδα σε αρχαιοτάτους χρόνους και ανάθεσαν την επι–γραφή αυτή στον ναό ή οι »επήλυδες» Πελασγοί [; ! ] .Από τους Ιουδαίους , οι γείτονες και συγγενείς τους Φοίνικες, υπέ-κλεψαν αυτήν την ονομασίαν του Θεού ή οι αρχαίοι κάτοικοι της Ελλάδας ,οι »επήλυδες» Πελασγοί [ στους οποίους είχαν παραμείνει κάποια λείψανα του μονοθεϊσμού ] αφιέρωσαν »τω Αγνώστω Θεώ » αυτό το ΕΙ ή ΙΕ ή ΙΑ ,που είναι το όνομα του Αληθινού Θεού. Το πόνημα αυτό, αφενός είναι αρκετά εμβριθές από πλήθος παραδειγμάτων , παραπομπών και ερμηνειών ,αφετέρου η έρευνα λόγω των συνεχών επαναλήψεων ,παλινδρομήσεων και των κωλυμάτων λόγω της δυσερμήνευτης εβραϊκής γλώσσας [ εξ αιτίας της απουσίας φωνηέντων ] φτάνει πολλές φορές σε αδιέξοδο. Γι ‘ αυτόν τον λόγω θα γίνει προσπάθεια να φωτιστούν ,κατά το δυνατόν, μερικές μόνον πτυχές της »σκοτεινής » αυτής πραγματείας .
ΑΝΤ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ – » Επιγραφική », { σελ.70 }. Είδη γραφής.
» Επί τα λαιά » = γραφή από δεξιά προς τα αριστερά [ λαιά ] . Ήταν ο αρχαιότατος τρόπος γραφής των Ελλήνων της Κύπρου , της Θήρας και της Λακωνίας .
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ ». [ 7 ].
Το ΕΙ στην αρχαία γραφή ισοδυναμεί με εβραϊκά ή και σε αρχαία Σαμαρειτικά γράμματα [ σχ. 1 ] και όσον αφορά την γραμματική ταξινόμηση όσον και την αριθμητική.. Γι’ αυτό πάντως το όνομα του αληθινού Θεού ,όπως αναφέρεται στην θεία Γραφή , αν μεταγραφόταν με αρχαία Ελληνικά γράμματα ,θα μπορούσε να γραφεί ως ΕΙ , χωρίς καθόλου να αντιβαίνει την παλίνορσον [ τίναγμα προς τα πίσω ] διεύθυνση του Ε, όπως φαίνεται στο νόμισμα των Ερεσίων [σχ.2].
ΝΙΚ. Β. ΛΙΤΣΑ – » Η Ιερή Γραφή των Ελλήνων », { σελ.257-258, 260 }.
Συμφωνικές γραφές { εβραϊκή και σαμαρειτική } . Το γράμμα Ε.
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ ».[ 8 ] .
Άγνωστος Θεός – Αργός λίθος .
Ο ναός των Δελφών ήταν ανέκαθεν αφιερωμένος στον Άγνωστον Θεόν [»τω Αγνώστω Θεώ »] ,γι’ αυτό και άλλαξε πολλές φορές το όνομα του ναούχου Θεού .Πρώτα ανήκε στον Ποσειδώνα ,έπειτα στον Κρόνον ,έπειτα στην Γην , μετά στην Θέμιδα και τέλος στον Απόλλωνα ,που ετέλεσε ιερόν το μαντείον ,στο οποίον μετείχε και ο Διόνυσος. Αλλά ουδένα είκασμα ή είδωλον του ναούχου Θεού ανευρέθη αρχικά ,αλλά μόνον ένας απλός αργός λίθος. Ο ιερός Κλήμης λέγει ,ότι το άγαλμα του Απόλλωνος στους Δελφούς ,κίονας είναι ..Η επιγραφή ΕΙ και αρχαιοτάτη είναι και όπως λέγεται ανάθημα όλων των σοφών μαζί στον αληθινό Θεόν .Όμως αυτή η θεία ιδέα του αγνώστου Θεού αποπνίγηκε συν τω χρόνω μέσα στις εθνικές [ ελληνικές ] εικονικές υποτυπώσεις της Θεότητας ,διεσώθη όμως στην Αθήνα ,όπου υπήρχε βωμός »τω Αγνώστω Θεώ » , από κει μάλιστα ξεκίνησε και το κήρυγμά του ο μακάριος Παύλος.. Το χάλκινον ΕΙ , το αρχαιότερο , ήταν ανάθημα των Αθηναίων ,Ιώνων ή Ιαόων ,απογόνων Ίωνος ή Ιάωνος .Πραγματικά ,ο ΕΙ είναι άγνωστος ,επειδή δεν είναι κυριώνυμον ,αλλά δηλώνεται με το ΑΥΤΟΣ ή με το αντωνυμικόν Ε .
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Στρωματείς », { Α’. ΚΔ’ }.
Ο στεφανωμένος με κισσό στύλος του Ευ’ί’ου Θεού.. Πριν βρεθούν οι ακριβείς αναλογίες των αγαλμάτων ,οι παλαιοί έστηναν κίονες και τους λάτρευαν ως αφιδρύματα [ = αγάλματα ] του Θεού.
ΗΣΥΧΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
ΕΥΑΣ = Διόνυσος.
ΠΑΥΣΑΝΙΑ – » Αχαϊκά », { 22}.
Στις Φαρές στο άγαλμα του Ερμού υπάρχουν τετράγωνοι λίθοι [ 30 ] μάλιστα στον αριθμόν. Αυτούς τους [ λίθους ] οι κάτοικοι των Φαρών τους σέβονται . Παλαιότερα συνέβαινε το ίδιο , τότε που οι Έλληνες απέδιδαν τιμές σε αργούς [= ακατέργαστους ] λίθους αντί για αγάλματα.
2.ΒΑΙΤΥΛΟΙ.
Ονομάζονταν από τους αρχαίους λίθοι κωνικοί ή σφηνοειδείς ,που ήσαν ιδρυμένοι συνήθων κοντά σε ναούς τους οποίους και λάτρευαν ως θεία σύμβολα που έπεσαν από τον ουρανό. Είναι προφανές ,ότι τα βαιτύλια ήσαν μετεωρόλιθοι στους οποίους οι αρχαίοι απέδιδαν λατρείαν ,επειδή προέρχονταν από τον ουρανό. Πολλά βαιτύλια έφεραν χαραγμένες επιγραφές και παραστάσεις.
IΧΩΡ [ 45 ]. ΣΠ. ΜΑΚΡΗ : » Δελφοί ,ο Ομφαλός της Γης. ».
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ – »Τοπογραφικά Γυθείου », { σελ. 55- 56 }.
ΖΕΥΣ ΚΑΠΠΩΤΑΣ.
Στο Γύθειον υπάρχει ο » αργός λίθος » ,πάνω στον οποίο λένε ,ότι κάθισε ο Ορέστης [ όταν μετά τον θάνατον της μητέρας του κατέβηκε στην Λακωνία ] και θεραπεύτηκε από την μανία του { λίθος καταπαύστης }.Ο λίθος ονομάζεται και Δίας Καππώτας ,διότι θεωρήθηκε ότι κατέπεσε από τον ουρανό.
ΑΛΕΞ. Ρ. ΡΑΓΚΑΒΗ – » Ιστορία της Αρχαίας Καλλιτεχνίας Β’ » , { σελ.317 -18 }.
Συροφοίνικες και Ισραηλίται. Πλαστική. Βαίτυλοι.
ΣΤΑΝΛΕ’Ι’ ΚΙΟΥΜΠΡΙΚ — » 2001 : Η Οδύσσεια του διαστήματος », { 1968 }.
3.Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ.
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ – » Πράξεις των Αποστόλων ». [ 17 -23 ] .
Ο Απ. Παύλος στην Αθήνα.
Μ. ΒΕΡΕΤΤΑ – » Η ύποπτη »επίσκεψη » του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα », { σελ. 12-17 }.
ΠΑΥΛΟΣ { είναι ρωμα’ι’ικόν όνομα . Σαούλ είναι το εβραϊκόν }. Πράξεις Αποστόλων ,[ ΧΧΙΙ,3 ].
1. Ο Άρειος πάγος δεν είναι πλατεία ,αλλά βραχώδες και σχετικά απόκρημνο ύψωμα. Συνεπώς κάποιος στέκεται πάνω στον Άρειο Πάγο και όχι ‘‘εν μέσω» του Αρείου Πάγου 2. Επίσης ο Άρειος Πάγος δεν ήταν τόπος συγκεντρώσεως ανθρώπων για συζητήσεις ,αλλά ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ 3. Βωμός »τω Αγνώστω Θεώ » δεν υπήρχε . Βωμοί »των Αγνώστων Θεών » υπήρχαν ,οι οποίοι δεν ήσαν ατομικοί αλλά πάντοτε συλλογικοί ,όπως τα »κοινά ιερά». Άρα βωμοί »‘τοις Αγνώστοις θεοίς’‘.
ΗΡΟΔΟΤΟΥ – » Ιστορίαι ».ΕΥΤΕΡΠΗ. [52 ].
Σε όλες τους τις θυσίες οι Πελασγοί προσεύχονταν στους Θεούς, χωρίς όμως να προφέρουν για κανέναν τους όνομα ή επωνυμία.
ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ – » Ελλάδος περιήγησις ». ΑΤΤΙΚΑ { 1.4 , 5.5 , 18.8 }.
Λίγο πιο πέρα ναός του Δία και βωμοί αφιερωμένοι στους λεγόμενους Άγνωστους θεούς … στο κοινό ιερό των θεών στην Αθήνα…κοινό ιερό για όλους τους θεούς.
ΕΡΑΣΜΟΥ – Μωρίας εγκώμιον »,{ σελ. 145 }.
» Ψαρεύουν από ‘δω κι απ’ εκεί τέσσερις – πέντε λέξεις ».
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ – » Η θρησκευτική ζωή στο τέλος των Αρχαϊκών χρόνων », { σελ. 86 }.
ΝΙΚ. ΠΑΠΑΧΑΤΖΗ : Στην Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε ποτέ ιερατείο με Θεοκρατικό χαρακτήρα .Η μισαλλοδοξία δεν έχει θέση σε θρησκείες ,που τιμούν πολλούς Θεούς, ενώ είναι συνηθισμένη στις Μονοθεϊστικές..
4.Περί των ΙΩΝΩΝ ή ΙΑΟΝΩΝ και ΙΑΝΟΥ .
Οι Ίωνες και Ιάονες λέγονται από του Ίωνος ή Ιάωνος υιού του Απόλλωνος και της Κρεούσης θυγατέρας του Ερεχθέως βασιλιά των Αθηνών. Η Κρέουσα, θυγατέρα του Ερεχθέως απέκτησε έναν υιόν από τον Απόλλωνα, τον οποίον είχε εκθέσει μέσα σε ένα καλάθι στην Ακρόπολη ,στο μέρος που βιάστηκε από τον Θεόν. Ο Απόλλων παρακάλεσε τον Ερμή να μεταφέρει το νεογνό στους Δελφούς, όπου το βρήκε και το ανέθρεψε η Πυθία. Όταν μεγάλωσε ,οι Δελφοί τον όρισαν χρυσοφύλακα και ταμία του Μαντείου. Επειδή δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά ,ο Ξούθος με την Κρέουσα, κατέφυγαν στους Δελφούς για να ζητήσουν χρησμό. Στον ναόν του Απόλλωνος όμως υπηρετούσε [ δίχως να γνωρίζει ,ότι αυτός είναι ο πατέρας του ] ως » άγνωστος ιερατεύων » ο υιός της Κρεούσης .Εξερχόμενος από τον ναόν [ ιόντα ] ο Ξούθος και αφού έλαβε μαντεία για την ατεκνία του συναντά τον Ίωνα , τον οποίον προσφωνεί υιόν του και ονομάζεται Ίων ή Ιάων .Διότι ,σύμφωνα με την μαντεία του Φοίβου, υιός του είναι, αυτός που θα συναντήσει πρώτον κατά την έξοδόν του από τον ναό. Η παραγωγή του ΙΩΝ μάλλον δεν παράγεται από το ίημι ,αλλά εκ του ΙΑ ,του κρυφά λατρευομένου ,αγνώστου Θεού , του οποίου [ ο Ίων ] ήταν λειτουργός στον ναό .Από κει πρέπει να μετονομάστηκε ΙΑΩΝ , από αυτό και το δοξασμένο μετέπειτα όνομα των ΙΑΟΝΩΝ ή ΙΩΝΩΝ. Η ιδέα αυτή ρίχνει φως στον πυκνό γνόφο γύρω από τα Ελληνικά μυστήρια .Διότι παράγωγα του ΙΑΩ είναι και το Ιάων και το Ιανός και ο παΙΑΝ .Έτσι εξηγείται και ο θειασμός ΙΕ και ΙΗ ΠΑΙΑΝ.
5.Περί του ΙΑΩ
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ ». { 22-23 }.
Το ΕΙ με ανατολική προφορά λεγόταν ΙΑΩ ,στα ελληνικά προσαρμοσμένο ΙΑ,Ω ,και κάτω από αυτό το όνομα μυούνταν την Ενότητα της Θείας Φύσεως του Θεού ή του αληθινού Θεού στα Μυστήρια. .
MΑΚΡΟΒΙΟΥ – Satutnalia », { Lib.I ,XVIII ,19-21 }.
Αβρός Ίακχος ή αβρός ΙΑΩ ;
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Στρωματείς »{ Ε’ }.
ΣΤ‘. Το μυστικό νόημα της Ιουδαϊκής σκηνής και του εξοπλισμού της [ 16-21 ].
Στο παραπέτασμα πάλι της εισόδου στα Άγια των Αγίων { της Ιουδαϊκής σκηνής } ,υπάρχουν εκεί τέσσερις κίονες , μήνυμα [ σημάδι ] της τετράδας των παλαιών διαθηκών και το µυστικόν τετραγράµµατον όνομα, .Αλλά και κατά τους Έλληνες , το όνομα Θεός περιέχει τέσσερα γράμματα .
ΙΩ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Το [ ι ] ευκόλως εναλλάσσεται μετά του [ ει ] : είλω= ίλλω / είλη =ίλη . Το [ ι ] εναλλάσσεται ενίοτε προς το [ ε ] : εστία= ιστίη . Ίακχος [ < ιάχω ] =1] , μυστηριακόν όνομα του Βάκχου ,ως Θεού των κραυγών και της κραιπάλης 2]. Βακχικός [ οργιαστικός ] αλαλαγμός. Ιακχάζω.
ΣΤΕΦ. ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Εθνικών ».
Ιάων και Ιήων. Και ρήμα ιαονίζω , αφ’ ου το ιαονιστί επίρρημα .Εκ δε του Οάων το Ίαν .Λέγεται και θηλυκώς Ιάς και Ιαονίς.
HΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Ίακχος ο Διόνυσος ……..ή ονομασία μίας ημέρας των Μυστηρίων , κατά την οποία εξάγουν [ = βγάζουν έξω ] τον Ίακχον ή ωδή την οποίαν έψαλαν οι μυημένοι ή ήρωας του οποίου υπάρχει ναός και άγαλμα στην Αττική. Μερικοί δε έλεγαν έτσι και τον ίδιον τον Διόνυσον.
ΑΘ. ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία ».{ ΙΤΑΛΙΩΤΙΣ ],[ σελ.449 ,453 ]. Περί Ιανού.
Ο Ιανός ,ο αρχαιότατος βασιλιάς της Ιταλίας ,ήταν Έλληνας το γένος και υιός του Απόλλωνος και της Κρεούσης…Η ιστορία θέλει τον Ιανόν , τον οποίον γράφει και ο Πλούταρχος , Έλληνα από την Περραιβία , ο οποίος πέρασε στην Ιταλία εκατόν πενήντα χρόνια πριν από τον Αινεία ,κατά το 2625 από κτίσεως κόσμου …
ΔΗΜ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ – » Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και Περιελλαδικών φύλων ».ΙΩΝΕΣ.
ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ – » Γεωγραφικών »,[ Θ’ . ΙΙΙ ,12 }. ΔΕΛΦΟΊ.
Θειασμός { επιφώνημα ενθουσιασμού ] ΙΕ ΠΑΙΑΝ.
Οι δε Παρνασσίοι ,αφού ήρθαν σε συνάντηση με τον Απόλλωνα, του κατήγγειλαν έναν άλλον χαλεπόν [κακόν] άνθρωπον, τον Πύθωνα, που τον έλεγαν και Δράκοντα .Ο Απόλλωνας τον κατατόξευσε με τα βέλη του και εκείνοι φώναζαν ΙΕ ΠΑΙΑΝ ,για να τον ενθαρρύνουν Από αυτό βγήκε ο παιανισμός, που παρέμεινε μέχρι τις ημέρες μας
ΙΕ ΠΑΙΑΝ = ιαχή προς τον Απόλλωνα ως ευχαριστία για την λύτρωση από κάποιο κακό. Σκηνή = αντίσκηνο, καλύβα.
6. Περί του ΙΑΚΧΟΥ.
ΚΩN. ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ – » Αρχαία Ελληνικά μυστήρια », { σελ.78, 135, 155 }. ΔΙΟΝΥΣΙΑ – ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ .
Τον Διόνυσον , ως αρχηγέτη των μυστηρίων ,τον ονόμαζαν Ίακχον { ως σημαίνοντα δηλαδή, την χαρά, την βοή χαράς ,εκστάσεως και θαυμασμού εκ του επιφωνήματος ιώ ,ιώ ,ιά, ιά, από την ιαχή [ Ίακχος }.
7. Περί ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΕΙΡΑΦΙΩΤΗ.
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ ».[ 13 ].
<< Από τις προηγηθείσες λοιπόν σκέψεις πείθομαι και πιστεύω χωρίς δισταγμό , ότι το εν Δελφοίς ΕΙ είναι ταυτόσημο με το Εβρα’ι’κόν ΙΕ ,που σημαίνει το όνομα του αληθινού Θεού , τον οποίον προσκυνούμε , και σ’ αυτόν μου φαίνεται ανέκαθεν ήταν αφιερωμένος ο εκεί ναός , ίσως πριν από τον Μωυσήν. Ότι δε το ΕΙ αποδιδόταν στον Διόνυσον ,ως σε Θεόν ,γίνεται φανερόν και από το επώνυμον ΕΙΡΑΦΙΩΤΗΣ . Αυτό ακριβώς [ το επώνυμο ] αναφέρουν και οι αρχαίοι και οι νέοι κριτικοί και λεξικογράφοι για τον Διόνυσον ,αλλά με γελοία παραγωγή της λέξεως ΕΙΡΑΦΙΩΤΗΣ. Όπως ο Ευστάθιος [ εκ του» ερράφθαι εν τω μηρώ του Διός’‘ } ή ‘‘ παρά του Έριν φαίνειν » , επειδή η οινοποσία γίνεται αιτία διενέξεων κ.τ.λ. Διότι εδώ το ΕΙ είναι θειασμός [ ενθου-σιασμός ] ,ή επιφώνημα του Θεού .Το δε ΡΑΦΙΩΤ σημαίνει στα Εβρα’ι’κά υγείαν ή ρώσιν [ ενδυνάμωση ] . Ώστε όλη η λέξη διαβάζεται ως» ΙαΧου Ραφιώτ » ,και μεταφράζεται << ω, Θεέ ,υγείαν ». Το ότι η Εβρα’ι’κή λέξη ΡΑΦΑ ή ΡΑΠΑ , που σημαίνει υγείαν ,ήταν ανέκαθεν γνωστή στην Ελλάδα δια του συμβόλου Ράπανον ή Ράφανον γίνεται πρόδηλον από την παροιμία» γερός σαν το ρεπάνι » ,δηλαδή πραγματικά υγιής. >>
TH. GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν λεξικόν ».
Ειραφιώτης ή από ‘‘ερράφθαι » ή από το »ερέφεσθαι » ή από το» έριφος».
ΙΩ. ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικόν Λεξικόν ».
Ειραφιώτης.
ΠΑΝ. ΛΕΚΑΤΣΑ – » Διόνυσος », { σελ. 48 }.
Ο Διόνυσος μεταμορφώθηκε από τον Δία σε ερίφιον [ κατσίκι ] και έγινε Διόνυσος Ερίφιος , Ειραφιώτης.
ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν Ομοίων και Διαφόρων ».
Ράφανον ,η κράμβη . Ραφανίς, το ράπανον.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Ράπα , ράπυς ,ραφανίς.
IΩ. ΠΑΣΣΑ / ΚΩΝ.ΧΑΣΑΠΗ – » Τα Ορφικά », { XLVIII }.
ΣΑΒΑΖΙΟΥ θυμίαμα, αρώματα.
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – »Συμποσιακών [ Δ’ ] » , Πρόβλημα στ’ : Τίς ο παρ’ Ιουδαίοις Θεός ;
Διόνυσος Εύιος , Σαβάζιος. Τριετηρική παντέλεια .
8. ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΥΒΕΛΗ.
ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – » Βάκχαι » ,[ 70-80 ].
Σύμφωνα με τον Ευριπίδη ,υπάρχει στενή σύνδεση των οργίων [ ιερών τελετών ] του Διονύσου [ Σαβαζίου ή Βάκχου ] με αυτά της Κυβέλης .Η λατρεία της, που εισήχθη στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία τον 5ον.αι.π.Χ., περιλάμβανε χορούς με συνοδεία μουσικών οργάνων και νυκτερινή ορειβασία.
ΠΙΝΔΑΡΟΥ – » Αποσπάσματα ».Προσόδια { Αιγινήταις εις Αφαίαν }.
Δέσποινα Κυβέλη , μητέρα…
ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ – » Ιστορική βιβλιοθήκη », { Ε’.49 }.
Ο Κάδμος ,αφού μυήθηκε στα μυστήρια της Σαμοθράκης , νυμφεύεται την θυγατέρα του Διός και της Ηλέκτρας Αρμονία , αδελφή του Ιασίωνος … Η Ηλέκτρα αποκάλυψε τα μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας των Θεών .Ο Ιασίων ,μυημένος από τον πατέρα του [ Δία ] στα μυστήρια ,αφού νυμφεύτηκε την Κυβέλη γέννησε τον Κορύβαντα.
P . DECHARME – » Μυθολογία της Αρχαίας Ελλάδος », { ΙΙΙ . Θεότητες της Γης ,σελ. 355 }.
Γαία και Ρέα- Κυβέλη { Μητέρα των Θεών }.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ – » `Υπέρ Κτησιφώντος Περί του στεφάνου » , [ 259-260 ].
Ο Δημοσθένης κατηγορεί τον ρήτορα Αισχίνη και την μητέρα του για συμμετοχή σε λατρεία. , της οποίας ιέρεια ήταν η Γλαυκοθέα και μάλλον πρόκειται για κάποιου είδους συγκερασμό Διονυσιακής και Χθόνιας λατρείας Ένα μίγμα από διάφορες μυστηριακές τελετουργίες με πολλά κοινά σύμβολα ,όπως : ο όφις παρείας { αφιερωμένο στον Ασκληπιόν και στον Διόνυσο Ζαγρέα ] , μάραθος ,λεύκα , επιφωνήματα [ λατρεία Διονύσου και Φρυγικής θεάς Κυβέλης ,όπου Άττης είναι ο αγαπημένος της Θεάς ] κ.τ.λ.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ – » `Υπέρ Κτησιφώντος Περί του στεφάνου » .
Σχόλια από τον Γ. Σοφοκλέους στο : << -τη μητρί τελούση …>> , << τας βίβλους …>>.
ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝΟΣ – Λεξικόν των Δέκα Ρητόρων ».
Ανάλυση λέξεων στο »περί του Στεφάνου »: .Απομάττεσθαι { < απομάττω/ -σσω }. ‘‘Ευοί – Σαβοί » . Κιττοφόρος { = κοστοφόρος } . Νεβρίζων .Νεήλατα [ = άλφιτα ]. Παρείαι όφεις .Σαβοί .
ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ – » Γεωγραφικά », { Ι’ .15,16,18 }.
Από τις Θρακικές τελετές , τα Κοτύττια και τα Βενδίδεια , προέρχονται τα Ορφικά Μυστήρια….διότι αυτά ομοιάζουν με τα Φρυγικά .Αυτό δεν είναι απίθανο, αφού οι Φρύγες είναι άποικοι Θρακών και έτσι τα ιερά τους μεταφέρθηκαν από εκεί.
ΔΗΜ. ΘΕΟΧΑΡΗ – » Νεολιθικός πολιτισμός », { σελ.148 }.
Κουροτρόφος. » Πήλινον ειδώλιον από την ακρόπολη του Σέσκλου [ Θεσσαλία ] . Η ένθρονη – για πρώτη φορά- γυναικεία μορφή [ λείπει το κεφάλι ] με το βρέφος [ αγκαλιά ] είναι από τα πιο σημαντικά νεολιθικά ειδώλια ».
9.ΟΙ ΑΓΥΡΤΕΣ.
Γ. ΛΑΜΨΑ – » Λεξικόν του Αρχαίου κόσμου ».
Οι πρώτοι αγύρτες ήσαν ιερείς περιπλανώμενοι ,που μάζευαν χρήματα για την λατρεία των Θεών. Το μητραγύρτης αναφερόταν σε ιερέα της ‘‘Μεγάλης Μητέρας » [ των Θεών ] Κυβέλης.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Πολιτεία »,[ Β’ ], { 364 b }.
O Γλαύκων και ο Σωκράτης συνομιλούν περί δικαιοσύνης και αδικίας. Όταν υπάρχει η λανθασμένη πεποίθηση ,ότι τάχα οι Θεοί σε πολλούς αγαθούς μοίρασαν δυστυχία και κακόν βίον ,ενώ στους κακούς τα αντίθετα .Τότε επεμβαίνουν οι» μεσολαβητές» : αγύρτες και μάντεις.!
Την αγυρτεία αυτή καταδίκασε αιώνες αργότερα και ο Λούθηρος .Ήταν τα λεγόμενα συγχωροχάρτια , με τα οποία μπορούσε να εξαγοράσει κάποιος την Θεία Χάρη ,ώστε να εξιλεωθεί ,όχι μόνον αυτός από τις δικές του αμαρτίες αλλά να βοηθήσει και προσφιλή του πρόσωπα να σωθούν από το Καθαρτήριον της Κολάσεως !!! Όλα αυτά, βεβαίως, με το …αζημώτον !!!
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Πολιτεία », { 379 b-c , 380 b-c }.
Ο Θεός δεν είναι αιτία των πάντων ,αλλά μόνον των αγαθών. Για τις συμφορές μας αλλού πρέπει να αναζητούμε την αιτίαν ,και όχι στον Θεόν.
Αρχαίον ελληνικό ψηφιδωτό , που βρίσκεται στην ‘‘Οικία Διονύσου » { Πάφος Κύπρου }.
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ .
10. ΔΙΟΝΥΣΟΣ και ΙΑΒΕ.
ΠΑΝ. ΛΕΚΑΤΣΑ – » Διόνυσος », { σελ. 204-5 }.
Ο λόγος των ταυτισμών του Ιαβέ με τον Διόνυσον είναι η αέναη σύγχυση των ονομάτων Σαβαώθ και Σαβάζιος , καθώς το ‘Κύριος‘ είναι και τίτλος του Ιαβέ και του Σαβαζίου.
ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ΗΛΙΟΥ‘ – » Ορφικά ».{ σελ. 442 }.
Η παράδοση του Διονύσου ήταν πανάρχαια Ελληνική και πρόδιδε εποχή κατά την οποίαν ,οι υποτιθέμενοι ως παλαιότεροι των Ελλήνων, Λαοί της Ανατολής ,δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη στο προσκήνιο της ιστορίας ,ως Λαοί συγκροτημένοι και με αξιώσεις πνευματικών εκδηλώσεων ,όπως αυτών, που είχαν παρουσιάσει οι πανάρχαιοι Έλληνες ,οι Ορφικοί, οι δημιουργοί και θιασώτες των εορτών του Διονύσου … Στον Διόνυσο αποδίδονται 422 ονόματα... Σαβάζιος λεγόταν ο Διόνυσος στην Φρυγία.
ΑΘΑΝ. ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία », [ Β’ ] .Περί των Ολυμπίων Θεών ,{ σελ. 160 ,163-65 }.
Περί του Διονύσου. Λέγεται ,ότι ο Ορφεύς εννοεί τον Διόνυσον , Ήλιον , Φάνητα , Δία , Ηρικεπαίον , Έρωτα ίδιον [ Θεόν ] , αναφέροντας σε αυτόν τις ενέργειες του Ηλίου ,Διός ,και Έρωτος .Όλες αυτές οι ενέργειες ήσαν του Ηλίου ,και ο Διόνυσος αλληγορείται στον ήλιον….
ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ – » Διόνυσος ».
Ο Πάσχων Θεός. Υποφέρει ,πεθαίνει και ξαναγεννιέται σαν το αμπέλι.. »Εγώ ειμί η άμπελος ».
11.Ο ΤΡΙΟΥΧΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ.
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Ιεροί ύμνοι », [ 10 ]. Ύμνος εις Διόνυσον.
Τριούχος [ = Τριαδική Μονάς ] ,Ευαστής , Θυρσοφόρος, Κυπελλοφόρος , Βάκχος .
ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». Προσωνύμια του Διονύσου .
Βάκχος, Βασσαρεύς, Ειραφιώτης ,Ελελεύς ,Ελευθέριος ή Ελευθερεύς ή Ελεύθερος ,,Ζαγρεύς ,Θεός ,Θυρσοφόρος , Ίακχος , Ιατρός ,Ιήιος ή Ιήως , Κύριος, Κτίστης Κερασφόρος , Κισσεύς ,Παντοδυνάστης [ = Παντοκράτωρ ] ,Σαβάζιος , Σαώτης ή Σωτήρ, Σεβαστός , Σείριος ,Σητάνιος ή Σατάνιος ,Στυλίας ή Στύλος.
12. Η ΘΕΙΑ ΜΑΝΙΑ.
Η μανία χωρίζεται σε δύο μέρη : a].σε αυτήν που οφείλεται σε νοσήματα b }.στην θεία [ θεία εξαλλαγή ].Η Θεία Μανία χωρίζεται σε : Μαντικήν – Τελεστικήν – Ποιητικήν – Ερωτικήν επίπνοιαν [ έμπνευση ] . Σε κάθε μία από αυτές αντιστοιχεί και μία θεότητα.: Απόλλων -Διόνυσος – Μούσες – Αφροδίτη .Ο Διόνυσος είναι ο Έφορος [ Επόπτης ] της γενέσεως του Θεάτρου και του Τελεστηρίου της Ελευσίνος .Διότι τελεί , φέρει σε τέλος και με τέλειον τρόπον διά της Τελεστικής την κάθαρση ,λύνοντας τα παρόντα κακά με την λατρείαν του Θείου έως την αναγωγή της ψυχής .Ο Ηρακλής αποκαθαρμένος διά της Τελεστικής αποκαταστάθηκε.
13. ΤΕΛΕΣΤΙΚΗ – ΔΙΟΝΥΣΟΣ.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φαίδρος », { 265 a-b }.
Η θεία μανία χωρίζεται σε τέσσερα μέρη και σε κάθε μέρος αντιστοιχεί και ένας Θεός βάσει της επίπνοιας [ εμπνεύσεως ] : Μαντική { Απόλλων } – Τελεστική { Διόνυσος } – Ποιητική { Μούσες } – Ερωτική { Αφροδίτη }.
14.TO ΤΡΙΓΩΝΟΝ.
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ », { 7 } .
Τέτοια επιγραφή [ ΕΙ ] δεν βρίσκεται σε κανένα από τους Ελληνικούς ναούς. Το ΕΙ πιθανώς υπήρχε στον ναόν του Σολομώντος και στις σημερινές εβραϊκές συναγωγές επιτρέπεται .Ακόμη και οι εσπέριοι χριστιανοί διώκοντες την περιττότητα του κόσμου , στους θείους ναούς , επιγράφον σε τρίγωνον τα δύο αυτά εβραϊκά στοιχεία ή αυτό το τετραγράμματον.
15. ΔΕΛΤΑ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ.
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ – » Ο Δελφικός Τρίπους », [ σελ. 42-43,49-50 }.
Υπεράνω της μυστικής τραπέζης ζωγραφείται »μέγας οφθαλμός εν τριγώνω‘‘ μετά της επιγραφής » Ο Ων ».
[ ΑΡΙΣΤΕΡΆ ] : ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ : Καθεδρικός Ορθόδοξος Χριστιανικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ,με τον χαρακτηριστικόν οφθαλμό μέσα σε τρίγωνον και εντός ημικυκλικού χρυσού φόντου στο υπέρθυρον του τέμπλου { 1842 -62 }. [ ΔΕΞΙΑ ] : ΘΕΟΔ. ΠΟΥΛΑΚΗ – » Θεοτόκος Βρεφοκρατούσα » . » O Ω Ν » είναι γραμμένο στο φωτοστέφανο , στις τρείς δέσμες φωτός ή στις τρεις γωνίες ενός νοητού τριγώνου [ 1670 ] . Ναός Θεομήτορος .Κασσωπίτρας ,Κέρκυρα .
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Περί της καθ’ Έλληνας ιερατικής τέχνης », { De sacrificio et magia }, [ 149,20 ].
O ηλίτης λίθον ,που μιμείται τις ηλιακές ακτίνες ,τον αποκαλούμε οφθαλμόν του Βήλου, ενώ πρέπει να τον λέμε οφθαλμόν του ηλίου.{ αFέλιος ,αέλιος / ηέλιος ,άλιος =Ήλιος , Βήλος [= ουρανός ] -» Ησύχιος .
ΘΕΟΦ. ΜΑΝΙΑ – » Παρθενών », { σελ. 20 }.
Ο ΩΝ.
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Εις Πρώτων Ευκλείδου Στοιχείων », { 9 }.
Ο Φιλόλαος είχε αφιερώσει την γωνία του τριγώνου σε κάποιους Θεούς και την γωνία του τετραγώνου σε άλλους. Υπάρχουν τριών ειδών γωνίες : α}. οι από κυκλικές γραμμές β}. οι ευθύγραμμες γ}. οι μικτές.
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Εις Πρώτων Ευκλείδου Στοιχείων », { 20-21 }.
Το τρίγωνον και η σημασία του.
{ Βλ. »Πικρόχολος και Μελαγχολικός ‘‘ }.
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Εις Πρώτων Ευκλείδου Στοιχείων », { 20-21 }.
Από τα τρίπλευρα σχήματα , ορθογώνιον τρίγωνον ,είναι είναι εκείνο που έχει μία ορθή γωνία ,αμβλυγώνιον ,εκείνο που έχει μία αμβλεία γωνία , οξυγώνιον εκείνο που έχει και τις τρείς γωνίες οξείες.
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Εις Πρώτων Ευκλείδου Στοιχείων », { 20-21 }.
Από τα τρίπλευρα σχήματα ισόπλευρον τρίγωνον είναι εκείνο ,που έχει τρείς ίσες πλευρές ,ισοσκελές ,εκείνο που έχει ίσες μόνον τις δύο πλευρές , σκαληνόν ,εκείνο που έχει και τις τρείς πλευρές άνισες .
ΤΟ ΤΕΤΡΑΠΛΕΥΡΟΝ ΤΡΙΓΩΝΟΝ.
Όποιο σχήμα έχει τρεις γωνίες δεν σημαίνει ,ότι είναι τρίπλευροι. Διότι μπορεί να είναι και τετράπλευρον ,όπως στο επόμενο σχήμα ,όπου θεωρείται τρίγωνο μεν ,τετράπλευρον δε. Η γωνία [ δ ], επειδή είναι μεγαλύτερη από δύο ορθές [ 180 μοιρών ] , δεν θεωρείτο γωνία.
ΗΡΩΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Ονόματα Γεωμετρικών όρων », { 38, 40 }.
Το ισόπλευρον τρίγωνον είναι σύμβολον της ψυχής. O κύκλος είναι μία εικόνα της νοερής ουσίας , ενώ το τρίγωνον της πρώτης ψυχής .Το ισόπλευρον τρίγωνον αποδεικνύεται και ισογώνιον { Ευκλείδου – » Στοιχεία , Προβλ. α ‘ [*] . Κάθε ψυχή προέρχεται από τον Νουν , επιστρέφει προς τον Νουν και μετέχει του Νου.
ΤΟ ΕΝΤΕΛΕΣ ΤΡΙΓΩΝΟΝ.
Εάν χαράξω δύο ίσους κύκλους [ με ίση ακτίνα ] και τραβήξω από την κοινή τομή τους μία ευθεία προς το κέντρον καθενός κύκλου και άλλη μία ευθεία από το ένα κέντρο προς το άλλο κέντρο , θα έχω το ισόπλευρον τρίγωνον .Tο ισόπλευρον και ισιγώνιον τρίγωνον αποτελεί μέρος της Τετρακτύος , οποία δεν είναι απλώς η τετράδα ,αλλά το μυστικόν Τετραγράμματον όνομα του Δημιουργού.
16. TETΡΑΩΤΟΝ και ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ.
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ », { 43 } .
Το Τετράωτον ήταν ένα ξόανο του Απόλλωνος των Λακεδαιμονίων ,που είχε τέσσερα ώτα [ αυτιά ] .Το Τετράωτον αυτό [ επειδή [ωτ ] = γράμμα στην Εβραϊκή γλώσσα ] συμβολικώς είναι το Τετραγράμματον , διότι στην Παλαιά Διαθήκη ,στο βιβλίο Μακκαβαίων [ α΄] γράφει ,ότι οι Σπαρτιάτες και οι Ιουδαίοι είναι αδέλφια [;] ,από το γένος Αβραάμ !
ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΟΓΡΑΦΟΙ – »’ Ζηνόβιος ΄ { Centuria II ,σελ. 197 }.
Παροιμία : Άκουε του τέτταρα έχοντος ώτα {= ‘ Να ακούς αυτόν που έχει τέσσερα αυτιά ‘ }.Λέγεται γι’ αυτούς που έχουν δει και ακούσει πολλά. Το Τετράωτον [ = το έχον τέσσερα ώτα [ =αυτιά = λαβές ] ξόανον του Απόλλωνος των Λακεδαιμονίων.
ΑΘΗΝΑΙΟΥ – » Δειπνοσοφιστών » [ ΙΑ’ . 65 ].
Το δίωτον και το Τετράωτον.
ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ – Ο ΩΝ .
ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ – » Βίων πράσις » ,{ 4 }.
Αυτά ,που εσύ νομίζεις τέσσερα [4 ] ,είναι στην πραγματικότητα δέκα [ 10 ] ,και[ εντελές ] τρίγωνον , και δικός μας όρκος.
ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».
Ο αριθμός τέσσερα για τους Πυθαγορείους είναι ιερός ,διότι θεωρείται πηγή κάθε Δημιουργία .Ιδίως Τετρακτύς θεωρείται το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών, που είναι ίσον με 10 { 1+2+3+4 } .Το Δέκα ονομαζόταν Κόσμος ή Πάν , δηλαδή παριστάνει το Σύμπαν. Στο όνομα της Τετρακτύος ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι .Επίσης συνδέεται και με τις τέσσερες φάσεις της Σελήνης.
ΘΕΩΝΟΣ ΣΜΥΡΝΑΙΟΥ – » Των κατά το μαθηματικόν χρησίμων εις την Πλάτωνος ανάγνωσιν », { σελ.99-100 }.
Περί δεκάδος. Η δεκάδα [ 10 ]συντίθεται από την τετράδα [ Τετρακτύν ] ‘ διότι 1 +2+3+4 = 10 , ώστε οι πιο ισχυροί από όλους τους αριθμούς βρίσκονται εντός της τετράδος [ Τετρακτύος ].
ΙΕΡΑ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ { 1+2+3+4 = 10} .ΚΟΣΜΟΣ.
Κ. ΕΥΘΥΒΟΥΛΟΥ – » Σύνοψις της περί του εν Δελφοίς ΕΙ .. ». 4ον }. Το Τετραγράμματον ΙΕΧΟΥΑΧ { παρ. 23- 41 }.
Mετά το ΙΑΧ ο συγγραφέας εκθέτει δημοσίως κάποια μεστή και με μεγάλη ανάπτυξη της ερμηνείας αυτού του ακατονομάστου [ μη κατονομαστού ] ,που δεν είναι δυνατόν να κατονομαστεί ] και υπερυμνήτου [που του αρμόζει υπέρμετρη εξύμνηση ] ονόματος από τους Εβραίους , αυτού που γράφεται με τέσσερα γράμματα { Tετραγράμματον }, τα οποία γράμματα αντιστοιχούν προς τα Ελληνικά ΙΕΥΕ ή αντιστρόφως ΕΥΕΙ .
17.Ο ΩΝ και ο ΙΕΟΒΑ.
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ – » Έξοδος », { γ’,στ’ }. Mετάφρασις των Ο’ .
Το Τετραγράμματον μεταγράφεται ως «Γιαχβέ» { ή Ιαβέ, αγγλ. Jahveh/Yahweh } ή »«Ιεχωβά » [ ή Ιεοβά, αγγλ. Jehovah/Yehowah ]. Στα αρχαιότερα χειρόγραφα της μετάφρασης των Εβδομήκοντα περιλαμβάνονται Βιβλικά αποσπάσματα που μεταγράφουν το εβραϊκό Τετραγράμματο στα ελληνικά ως » Ιάω » Το προσωπικό όνομα του Θεού αντικαταστάθηκε γενικά από τον τίτλο »Κύριος ». Στο δεύτερο μισό της πρώτης χιλιετίας Κ.Χ., Ιουδαίοι λόγιοι εισήγαγαν ένα σύστημα γραμματικών σημείων τοποθέτησαν άλλα φωνηεντικά σημεία με σκοπό να αποτελούν υπενθύμιση για τον αναγνώστη ώστε να διαβάζει Αδωνάι { που σημαίνει [ Υπέρτατος ] »Κύριος» ) ή Ελοχίμ { που σημαίνει » Θεός’‘ } πηγή : Βικιπαίδεια .
Στην γη Μαδιάμ ο Μωυσής αποκαλύπτει το όνομα του Θεού , »ο Ων », που πρέπει να υμνούν στους αιώνες των αιώνων. Εν τούτοις αργότερα στην Αίγυπτον ή το Σινά και λίγο πριν την μεγάλη αναμέτρηση ,ο Μωυσής παραμερίζει το Θεϊκόν όνομα »Ο Ων » βιαίως και το αντικαθιστά με το » Ιεοβά ». Έκτοτε ουδέποτε και ουδαμού πλέον χρησιμο-ποιήθηκε. Στην παρούσα μετάφραση των Ό , το όνομα του Θεού είναι »Κύριος »{ Adonai }, ενώ στο εβραϊκό κείμενο ,αντί για την λέξη αυτή υπάρχει το Τετραγράμματον.
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ – » Έξοδος », { Γ’, στ’ }.
Mετάφρασις : 1.[ Ελλ.] Νεοφ. Βάμβα 2. [ Αγγλ.] King James version .
Εδώ ,αντίθετα με την μετάφραση των { Ο’} Εβδομήκοντα Αλεξανδρινών φιλολόγων [ στην πραγματικότητα ήταν [ΟΒ‘]. Δεν αναφέρεται ο αριθμός [ ΟΒ’ ], διότι » τηρείται φυλασσόμενος εν πολλοίς των εν της Γραφής ΄και δη λέγεται Ταλμουδικώς ,ότι [ ΟΒ’ ] οι άγγελοι…»{** } .Ο Νεοφ. Βάμβας θεώρησε σωστό να μην μεταφράσει – χάριν αληθείας – την εβραϊκή λέξη Ιεοβάς. [ Jehovah } με την ελληνική λέξη » Κύριος» ,διότι αυτή η λέξη είναι το κατεξοχήν όνομα του Βιβλικού Θεού των Εβραίων, δηλαδή ο Γιαχβέ [ ΙΧΒΧ ] , ήτοι το Μυστικόν Τετραγράμματον . Διατηρεί αντίθετα την μετάφραση »Ο ΩΝ». Όμως ,στην Αγγλική King James version , » O ΩΝ » [ = Ο ΥΠΑΡΧΩΝ ] » μεταφράζεται ως » I AM THAT I AM » [ = ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ] .Έχει, άραγε, το ίδιον ή διαφορετικό νόημα ;
Γ. ΚΕΔΡΗΝΟΥ – » Σύνοψις Ιστοριών », { σελ.1132 }. ΜΙΧ. ΨΕΛΛΟΥ – » Εξήγησις εις τα Χαλδαϊκά λόγια ».
»Μην αλλάξεις ποτέ βάρβαρα ονόματα [ στην Ελληνική γλώσσα ] ».
MAΡ. BEΡETTA – » Τα χειρόγραφα της Νεκρής θάλασσας »,[ σελ. 261,266 ].
11. Τα Εξω-Βιβλικά κείμενα του Κουμράν. Η αδελφότητα των Εσσαίων , μία από τις τέσσερεις θρησκευτικές ομάδες του Ιουδαϊσμού { Φαρισαίοι ,Σαδδουκαίοι ,Ζηλωτές ,Εσσαίοι ] , οι »Υιοί του Φωτός » ζούσαν στην έρημο .Δεν υπάρχει καμμία αναφορά στα [4] ευαγγέλια γι’ αυτούς ,όπως και για τους Ζηλωτές -επαναστάτες.!!!
18.Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΜΩΥΣΗΣ .
Σύμφωνα με την Έξοδον [ Β’.10 ] ονομάστηκε Μωυσής από την θυγατέρα του Φαραώ ,που τον υιοθέτησε ,όταν είπε » εκ του ύδατος αυτόν ανειλόμην »[=τον έβγαλα από το νερό ].Ο Μωυσής, ενώ αποκαλύπτει το αληθινόν όνομα του Θεού »Ο ΩΝ », το οποίον [ όνομα ] πρέπει να υμνούν στους αιώνες των αιώνων , αργότερα το παραμερίζει και το αντικαθιστά με το » Ιεοβά ‘.
ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ – » Γεωγραφικών», [ ΙΣΤ’. ΙΙ , 34.35.37 ].
ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ – » Αιγυπτιακά », { 238,250,265,286 }. [ ΙΩΣΗΠΟΥ -» Κατ’ Απίωνος» ].
Ο Μανέθων γράφει ,ότι ο Μωυσής ήταν από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου και ονομαζόταν πριν Οσαρσήφ . Όνομα που προέρχεται από το Όσιρις ,το οποίον αλλάζοντάς το ,το έκαμε Μωυσής. Ο Φλάβιος Ιώσηπος διαφωνεί ,διότι Μωυσής σημαίνει » εκείνον που σώθηκε από το νερό ». Διότι το νερό οι Αιγύπτιοι το ονομάζουν »μώυ».
ΝΕΩΤ.ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ΗΛΙΟΥ ‘‘.
ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΛΟΝΑΡΟΥ – » – » Μωυσής ».
ΗΛΙΑ ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΥ – » Ελληνική Γεωμυθολογία » [ ΙΙΙ ],{ σελ.374-5 }.
Πότε έγινε η Έξοδος ; Ο G. Greenberg καταλήγει σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα : O Μωυσής διετέλεσε αρχιερέας στην αυλή του Φαραώ Ακενατόν. Oι πρώτοι Ισραηλίτες ήσαν Αιγύπτιοι .
19. Υπήρξαν στο παρελθόν επαφές μεταξύ Σπαρτιατών και Εβραίων ;
ΣΑΡ. Ι . ΚΑΡΓΑΚΟΥ – » Ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης », { σελ726-29 }.
Επαφές Σπαρτιατών και Εβραίων.
Ch. M. Laymon : << Η ιστορικότητα της επιστολής των Ιουδαίων προς τους Σπαρτιάτες [ στιχ.15-23 ] είναι αμφίβολος >> – …Όσο για τα περί κοινής καταγωγής , αν δεν είναι διπλωματικό εφεύρημα του Αρέως [ όχι του Αρείου ή του Δαρείου ],κάτι που αποκλείω κατηγορηματικά λόγω της εμμονής των Σπαρτιατών στην ηρακλειδική καταγωγή τους , είναι πάντως εφεύρημα του Ιωνάθαν [ αρχηγού των Μακκαβαίων και αδελφού του Ιούδα ] .
Η ΣΦΙΓΞ ΤΩΝ ΝΑΞΙΩΝ { 6ος π.Χ.} ,Μουσείο Δελφών.
Τας θύρας κλείσατε , τους οφθαλμούς λύσατε .Εκάς οι βέβηλοι.
ΤΟ ΙΕΡΟΝ { Χ }.
ΑΘΗΝΑΓΟΡA – » ΧΑΟΣ = ΘΕΟΣ », { σελ. 91-93 , 79 }.
Οι Πελασγοί [ μονοθεϊστές ] ,ήσαν οι κτίστες του ναού των Δελφών. Για τον προ Χριστού κόσμο, σταυρός ήταν το [ Χ ] ,το αρχικόν όνομα του Θεού , το σύμβολο της θεότητας, κατ’ εξοχήν σύμβολο του θεού Ηλίου .
Χά[F]ος = Xάος – Χά’ι’ος – Χάγιος = Άγιος [ μετατροπή Χ σε δασεία ]. Και το Χ εναλλάσσεται ενίοτε με το Φ .Το Χάος γίνεται Φάος ,φως , όπως το χλιαρός -φλιαρός , κωφεύει -κωχεύει , καφάζοι – κακχάζοι. [ Ησυχ. ].
Σ.ΔΩΡΙΚΟΥ / Κ. Χ»ΓΙΑΝΝΑΚΗ – » Το δίγαμμα F ».
ρ. *[ ΧΑF- ] > χάFος > χάος , χαύνος , χαίνω, χάσκω .
ΙΑΚ. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά », { σελ. 332-33,368-69 , 502 }.
He = Θεός.
Ι. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Το Χ προέκυψεν εκ του ουρανικού Κ και του επακολουθούντος δασέως πνεύματος . — Απαντά σε επιγραφή ως ΚΗ αντί Χ . Εναλλαγές : [ Δωρ.] Θ αντί Χ , [ Ιων.] Κ αντί Χ .
ΙΞΙΩΝ – HOMO AD CIRCULUM.
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ – » ΧAOΣ = ΘΕΟΣ », { σελ. 105 ].
Ο ΧΕ των Ελλήνων…
Ο Θεός ,που απ’ αρχής λάτρεψε η ανθρωπότητα , με ανέκφραστους αναστεναγμούς , τον οποίον αν και αμάρτησε, δεν έπαψε να τον σέβεται είναι ο ΧΕ , των Ελλήνων , ο ΕΙ και Ε των Δελφών .
ΑΠΟΣΤ. ΓΟΝΙΔΕΛΗ – » Θεογονία – Κοσμογονία »,{ σελ. 111-13 }.
Στην αρχή γεννήθηκε το [ Χ ]άος…
ΠΑΝ. ΜΗΤΡΟΠΕΤΡΟΥ [ & 1ου Λυκ.Κερατσινίου } -» Προσεγγίσεις στους Μεγάλους Λογικούς Μύθους »,{σελ.108-9}.
Το »Χάος » του Ησιόδου είναι ένα νοητόν άνοιγμα στο »άρρητον’‘ , για να αποκαλυφθούν οι κοσμογονικές δυνάμεις μέσω αυτού ,σε όποιους δύνανται να τις αντιληφθούν. Πριν από αυτό το νοητό χάσμα ,την νοητή ρωγμή του »αρρήτου » ,δεν υπήρχε τίποτα το δυνάμενο να γίνει αντικείμενο περιγραφής.
H. LIDDELL & R. SCOTT – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Χάος και χαός.
Χάϊος -α, -ον / Χαός, όν· = γνήσιος, αληθής, αγαθός [ Λάκων.] ― χαοὶ οι επάνωθεν, οι αγαθοί άνθρωποι των παλαιών χρόνων· Χάος -εος /-ους : ρ. √ΧΑ > χάσκω / χαίνω . Χάσιος = χαός, αγαθός, χρηστός.
ΠΡΟΚΛΟΥ – Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 115 ].
Ο Όμηρος δεν φτάνει στο επέκεινα του Κρονίου κόσμου, αλλά αναφέρεται στο άμεσο προς τον Δημιουργόν αίτιον, που αποκαλεί »υιόν του Κρόνου ».Ο Ορφέας το ίδιο το Άρρητον και το Υπερβατικόν το αποκάλεσε Χρόνον. Ο Ησίοδος δείχνει μεγάλο σεβασμό με την σιωπή του και αποφεύγει εντελώς να ονομάσει το Πρώτον .Μετά από εκείνο προήλθε από άλλο , θέλει να δηλώσει με τον στίχο : » Στ’ αλήθεια, πρώτα έγινε το Χάος’‘ ‘ ,διότι είναι αδύνατον να υπάρχει γένεση στο κάθε τι χωρίς αιτία.. Αλλά ποίος είναι ο υποστάτης του Χάους ,δεν έχει πει. Σιώπησε , διότι και οι δύο πατέρες των νοητών ,δηλαδή και ο Υπερβατικός και ο Συντεταγμένος με άλλα , είναι άρρητοι.
ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ.
ΧΑΟΣ – ΛΟΓΟΣ .
ΠΑΝ. ΜΗΤΡΟΠΕΤΡΟΥ [ & 1ου Λυκείου Κερατσινίου } -» Προσεγγίσεις στους Μεγάλους Λογικούς Μύθους ».
Το χάος στις Κοσμογονίες των άλλων λαών.
ΑΝΤΡΕ ΠΑΡΟ – » ΑΣΣΥΡΙΟΙ ,οι κατακτητές της Μεσοποταμίας », { σελ .143 ]
Πλάκα από λάπις λάζουλι αφιερωμένη στον θεό Μαρντούκ.
A.E.ΤAYLOR – » Πλάτων , ο άνθρωπος και το έργο του ». [ σελ.501-50 ].
Αφού στον κόσμον, εκτός από την τάξη υπάρχει και η αταξία ,πρέπει να υπάρχουν, εκτός από τον Θεόν ,ψυχές που προκαλούν την αταξία [ Νόμοι ].
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Νόμοι Ι’ », { 896 d-e }.
Η ψυχή είναι αιτία των πάντων .Οι ψυχές δεν μπορεί να είναι λιγότερες από δύο ‘ και αυτή που μπορεί να κάνει το καλό [ η ευεργέτις ] και αυτή που μπορεί να εκτελεί τα αντίθετα [ η εναντία ] .[ σ.σ. χωρίς αυτό να σημαίνει ,ότι οι αντίθετες ψυχές είναι και ισοδύναμες ].
A.E.ΤAYLOR – » Πλάτων , ο άνθρωπος και το έργο του ». [ σελ.501-503 ]. »ΤΙΜΑΙΟΣ».
Αφού στον κόσμον, εκτός από την τάξη υπάρχει και η αταξία ,πρέπει να υπάρχουν, εκτός από τον Θεόν ,ψυχές που προκαλούν την αταξία.
ΝΕΩΤ. ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ‘ ΗΛΙΟΥ’ – » Το Αρχαίον Ελληνικόν Πνεύμα » ,{ σελ.412 }.
Κ.Δ.ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ – » Νόμοι » Πλάτωνος : Η ψυχή είναι πρεσβυτάτη [ η πρεσβύτης = η γραία / γριά ] των πάντων ,αρχή κινήσεων, πρώτον στην γένεση και στην ρώμη…Κάθε φορά ,που η ψυχή παίρνει θείες οδηγίες ,αποκτά θεϊκή υπόσταση , διαπαιδαγωγεί και κατευθύνει τα πάντα στον ορθόν δρόμον και την ευδαιμονία. Αν όμως στραφεί στην ανοησία [ άνοια ] ,κάνει εντελώς αντίθετα πράγματα.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Νόμοι Ι’ », { 897 c , 898 c }.
O Πλάτων δεν πιστεύει σε δυαρχία Θεών [ Αγαθού και Κακού ή Θεού και Διαβόλου ] ,αλλά στην Αρίστη Ψυχή του σύμπαντος ,που είναι φρόνιμος και πλήρους αρετή . Αρίστη ψυχή είναι εκείνη ,που φροντίζει ολόκληρο τον κόσμο και τον οδηγεί στην σωστή πορεία. Θα ήταν ασεβές [ ανόσιον ] να υποστηρίξουμε ,ότι η κίνηση [ του ουρανού ] προέρχεται από μία ή περισσότερες ψυχές ,που ΔΕΝ διαθέτουν τέλεια αρετή.
ΠΛΑΤΩΝ – » Θεαίτητος », { 176 a }.
Δεν είναι δυνατόν να εξαφανιστούν τα κακά – διότι αναγκαστικά υπάρχει πάντοτε κάτι αντίθετον στο αγαθόν .
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Περί Ίσιδος και Οσίριδος », [ 55 ].
Ο Λόγος εναρμόνισε το Σύμπαν και από μέρη ασύμφωνα το ποίησε να συμφωνεί ,ενώ δεν κατέστρεψε, αλλά μόνο ακρωτηρίασε την φθαρτική του δύναμη .
Η ΔΥΝΑΜΙΣ.
ΠΙΝΔΑΡΟΥ – » Νεμεόνικοι », [ στ’ ].
Ένα είναι το γένος των ανθρώπων και των θεών Από την ίδια μητέρα και οι δύο πήραμε ζωή ‘ όμως η όλη δύναμη μάς διαχώρισε.
ΕΛΛΑΣ = ΗΕΛΛΑΣ = [ Χ ] ΕΛΛΑΣ = HELLAS .
HΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».
Χά’ι’ος , [ X] Άγιος { χ= η δασεία }, Χάσιος , Χάος . { Η λέξη πουθενά δεν βρίσκεται στον Όμηρον ή στον Ησίοδον και ήταν σπάνια στους Αττικούς ‘ ούτε βρίσκεται κάπου στους Τραγικούς , οι οποίοι μεταχειρίζονταν αντί αυτής , το αγνός [ Λεξ. Lid.& Scott ] }.
Α .Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ – » Επιγραφική », { σελ. 161 }.
Χαρακτηριστικά του Κορινθιακού αλφαβήτου . Το Ε ως [ Χ } ,επιγραφή Σικυώνος και ως { m } επιγραφή Αιγίνης.
Α .Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ – » Επιγραφική », { σελ.116,129 }.
Το Ε ως [ Χ } ,επιγραφή Σικυώνος και το Ε ως { m }, επιγραφή Αιγίνης.
Νομίσματα : a }. ΣΥΡΑΚΟΣΙΩΝ { τού Αγαθοκλή, πάππου τού Αρχαγάθου ,επιγραφή } . b }. ΚΡΟΤΩΝΟΣ με τον χαρακτηριστικό Δελφικόν τρίποδα { πηγή Βικιπαίδεια } ..Στην κορυφή εντός κύκλου φέρει το γράμμα [ Χ ].
ΤΟ ΑΡΡΗΤΟΝ.
ΔΑΜΑΣΚΙΟΥ – » Απορίαι και λύσεις περί των Πρώτων Αρχών », { 7.10, 5.10 }.
To Άρρητον βρίσκεται υπεράνω του Ενός ‘ άρα είναι απερίγραπτον , αόρατον ,άγνωστον ακόμη και από την θεϊκή γνώση.
» το παν και τα πάντα τοις τρισίν ώρισται »- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – »Περί ουρανού ».
ΑΡΡΗΤΟΝ ΚΑΙ ΑΣΥΜΜΕΤΡΟΝ.
Υπολογισμός της διαγωνίου τετραγώνου του οποίου η πλευρά είναι ένα [ α =1 ]. Σύμφωνα με το πυθαγόρειο θεώρημα το τετράγωνον της υποτεινούσης ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο άλλων πλευρών.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΗΣ [ √2 ].
Ποίος αριθμός είναι η [√2 ] ,που είναι το μήκος της υποτεινούσης του ορθογωνίου τριγώνου ,όταν κάθε μία από τις κάθετες πλευρές του ισούται με την μονάδα [ 1 ];
Οι Πυθαγόρειοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ,ότι το ζητούμενο μέγεθος είναι ασύμμετρον προς την πλευρά. Αυτό σημαίνει ,ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένα κοινό μέτρο ,το οποίο να μετρά και την διαγώνιον και την πλευρά. Το παράδοξον και ανεξήγητον είναι ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα δεδομένα γεωμετρικά μεγέθη ,τα οποία παρότι είναι αντιληπτά δεν μπορούν να μετρηθούν ,αρνούμενα να υποταχθούν στην λογική. Ενώ δηλαδή οι Πυθαγόρειοι ισχυρίζονται ,ότι όλα είναι αριθμοί , ότι σε οποιοδήποτε ον αντιστοιχεί ένας αριθμός , βρέθηκε ότι κάποια μεγέθη αρνούνται να υποταχθούν στον οντολογικόν αυτόν νόμον. Στην δεδομένη πραγματικότητα εμφανίζεται το ΑΛΟΓΟΝ και το ΑΡΡΗΤΟΝ ,το οποίο διασπά και διαταράσσει τις αρμονικές σχέσεις .Αυτή η ανακάλυψη έφερε μέγα κλονισμό στο οικοδόμημα των Πυθαγορείων.
ΕΥΚΛΕΙΔΟΥ – »Στοιχεία » { scholia in elementorum ,Librum Χ .1 }, σελ.417.
Η θεωρία των ΑΛΟΓΩΝ [ ΑΣΥΜΜΕΤΡΩΝ ] μεγεθών.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Μετά τα Φυσικά », { Α’.983 a }.
Όλοι αρχίζουν, από το θαυμάζειν ,όπως συμβαίνει με τα αυτόματα των θαυματοποιών ή με τις τροπές του ηλίου ή με την ασυμμετρίαν της διαγωνίου του τετραγώνου .
ΑΛΟΓΟΝ , ΑΡΡΗΤΟΝ ,ΧΑΟΤΙΚΟΝ.
ΔΙΑΜ. ΚΟΥΤΟΥΛΑ – » Η αρχαία ελληνική θρησκεία και τα μαθηματικά », { σελ.32-33 ].
ΝΑΡΘΗΞ.
Όταν ο Προμηθέας έκλεψε το » ιερόν πυρ » από τους Θεούς του Ολύμπου, το μετέφερε στους ανθρώπους μέσα σε κούφιο καλάμι από νάρθηκα { [ Κυπρ. αναθρήκα ,Λατ. ferula, γιγαντιαίος μάραθος ] ψηλό , καλαμώδες φυτό, με κοίλο, νευρώδες και ανθεκτικό στέλεχος }. Ήταν ιερόν φυτόν του Διονύσου και τα στελέχη του χρησίμευαν ως ράβδοι ( θύρσοι ) των Βακχευόντων [ πανηγυριστών του Διονύσου ] κατά τις οργιαστικές τελετές..
Σχηματισμός [ Χ ] από θύρσους.
[ Αρ. ] Νόμισμα από την Ποσειδωνία Χαλκιδικής με δύο θύρσους από νάρθηκα χιαστί .Από τους θύρσους εξέρχεται το » ουράνιον πυρ » ,σύμβολον του Θείου Πνεύματος.. [ Δεξ. ] Δύο δάδες [ θύρσοι ] από νάρθηκα με φυτικόν, ωοειδή σχηματισμό στην κορυφή [ σύμβολον του Ορφικού Ωού ] και ανάμεσά τους τρία κωδία { σύμβολον της ανωτέρας ενορατικής καταστάσεως } από το φυτό Mήκων η υπνοφόρος. [ Papaver somniferum ή Μήκων η υπνοφόρος : κοινώς παπαρούνα ,απ’ όπου παράγεται ο οπός του οπίου }.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Στρωματείς », [ Ε’. XIV ], { σελ.130-31 }.
Περί φύσεως , Σίλλων.
ΚΕΝ ΓΚΑΘΡΙ – » Τα κείμενα των Πυθαγορείων »,{ σελ. 231-32 }.ΣΕΞΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ [ επιλ. εντολές 3,26 }.
Μην ψάχνεις για το όνομα του Θεού , διότι δεν θα το βρεις … Ο Θεός δεν είναι δημιουργός κανενός κακού.
ΙΩ. ΣΤΟΒΑΙΟΥ – » Ανθολόγιον », [ Π’. Περί Θεών και της περί τον ουρανόν και κόσμον φυσιολογίας ].
9. Ερμού εκ του προς Τατ. Είναι δύσκολο να εννοήσει κάποιος τον θεόν και αδύνατον να τον εκφράσει. Διότι αυτό ,που δεν είναι δυνατόν να εκφραστεί , αυτό είναι ο Θεός.
ΠΡΟΚΛΟΥ – » Ύμνοι » , [ αποσπάσματα ].
Ύμνος εις Θεόν [ Ελληνική Πατρολογία ,Γρηγορίου Ναζιανζηνού ,ποίημα 29ον ,τομ.37 ,σελ. 507-508 ,εκδ. Migne ].
Ο ύμνος ομοιάζει περισσότερον προς τα δόγματα της χριστιανικής θεολογίας περί του Θείου [ ύψιστος Θεός ασύλληπτος ] παρά προς την νεοπλατωνική φιλοσοφία . << Και το τέλος είσαι των πάντων , και Ένας ,και τα Πάντα [ και ουδείς ] , χωρίς να είσαι ούτε το Έν ούτε τα Πάντα >>.
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι φιλοσόφων » , { Ζ’ }. ΖΗΝΩΝ ο ΚΙΤΙΕΥΣ .
Κατά την Στωική φιλοσοφία , Θεός είναι ον αθάνατον ,λογικόν , τέλειον ή νοητικόν εν ευδαιμονία ευρισκόμενον , ανεπίδεκτον παντός κακού, προνοητικόν και για τον κόσμον και για κάθε τι στον κόσμον. Δεν είναι όμως ανθρωπό-μορφον.
20. O MΥΣ.
ΗΡΟΔΟΤΟΥ – » Ιστορίαι », [ Η’ .135-136 ].
Κι οι Θηβαίοι, που τον συνόδευαν , έμειναν με το στόμα ανοιχτό ακούοντας, αντί ελληνικά, βαρβαρική γλώσσα και δεν ήξεραν ,τί να κάνουν μ᾽ αυτό που συνέβαινε ‘ αλλά ο Μυς από τον Εύρωμον άρπαξε από τα χέρια τους το πινάκιο, που κρατούσαν και πήρε να γράφει τα όσα έλεγε ο ιερέας του μαντείου ‘ και λένε, ότι τους είπε ,πως ο χρησμός ήταν στη γλώσσα των Καρών.
21.ΟΙ ΦΑΛΙΣΚΟΙ .
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ » , [ 54 ].
Το όνομα του Θεού ΙΑ ή ΕΙ ή ΙΕ δεν ήταν γνωστό μόνο στην ειδωλολατρεία [ σ.σ. εννοεί τους Εθνικούς , δηλαδή ,τους Έλληνες ] ,αλλά απαραιτήτως μυούνταν σε αυτό και στα μυστήρια , ως το όνομα του υπερτάτου αληθινού Θεού .Ασαφής γνώση αυτού διασώθηκε κατά παράδοση από τους Πατριάρχες μετά τον κατακλυσμό σε όλα τα έθνη , και σε αυτόν τον Θεό μου φαίνεται ότι ήταν ανέκαθεν αφιερωμένος ο ναός στους Δελφούς, μάλιστα από αυτούς ,τους γύρω από τον Φαλέκ ΠΑΓ υιόν του Έβερ , τρισέγγονου του Νώε , διακόσια χρόνια πάνω κάτω πριν από την κλήση του Πατριάρχη Αβραάμ { σ.σ. σύγχυση ιστορίας με μυθολογικά στοιχεία της Ιουδαϊκής θεολογίας }.Εάν πιθανολογείται η πρό-τασή μας εξ υποθέσεως , ότι οι ΠΕΛΑΣΓΟΙ ή όπως διέσωσαν το όνομα στην Τυρρηνία ΦΑΛΙΣΚΟΙ ,ο οποίοι ήταν αρχαιότατοι κάτοικοι επήλυδες της Ελλάδας και της Αρκαδίας ,εικάζουν μεν ότι είναι απόγονοι του Φαλέκ , λάτρευαν δε » θεόν, ου ουδ’ είδωλον είχον ,ουδέ την κλήσιν εγίγνωσκον »- Ηρόδοτος.
ΣΤΕΦ. ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Λεξικόν Λατινο -Ελληνικόν ».
Falerinus / Falernus .. Falisca -a-um [ Falerii ].
ΣΤΕΦ. ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Εθνικών ».
Φαλέριοι.
ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ – » Γεωγραφικά », { Ε’,9 }.Τυρρηνία.
Mερικοί δε λένε ,ότι οι Φαλέριοι δεν είναι Τυρρηνοί , αλλά ,ότι είναι από τους Φαλίσκους ,οι οποίοι είναι η ίδια φυλή με αυτούς.
ΔΗΜ. Ε.ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ – » Λεξικό των Λαών του Αρχαίου κόσμου ».
Φαλίσκοι .
ΑΛΕΞ. ΡΙΖΟΥ του ΡΑΓΚΑΒΗ – » Πολιτικαί Αρχαιότητες », { σελ. 15-16 , 20, 22 ,25 }.
Καταγωγή και φυλετική διαίρεσις των Ελλήνων .
Άλλοι είπαν για τους Έλληνες ,ότι είναι επήλυδες [ ! ] και μάλιστα καταγόμενοι από την Φοινίκη και την Ιουδαία εξ αιτίας κάποιων ομοιοτήτων ,που παρατήρησαν ανάμεσα στα ελληνικά ονόματα και στα ονόματα των Γραφών ,ταυτίζοντας έτσι τον Πελασγόν με τον Φαλέγ , τον Ίναχον με τον Ενώχ κ.α. Οι Αρκάδες όμως πιστεύουν ,ότι είναι αυτόχθονες Πελασγοί , προσέληνοι ,οι οποίοι ουδέποτε υπέκυψαν σε ζυγό άλλης φυλής .
ΑΛΕΞ. ΡΙΖΟΥ του ΡΑΓΚΑΒΗ – » Πολιτικαί Αρχαιότητες », { σελ. 15-16 , 20, 22 ,25 }.
Καταγωγή και φυλετική διαίρεσις των Ελλήνων { σ. σ η απόδοση δεν περιλαμβάνεται στην έκδοση }.
22. ΚΕΚΡΩΨ.
Ερυθρόμορφος Κύλιξ ,5ου αι. π.Χ. , Αρχαιολογικό Μουσείο Βερολίνου .{ King Cecrops of Athens, Athenian red-figure kylix C5th B.C., Antikensammlung Berlin. Ο πρώτος βασιλιάς των Αθηνών [ ακολουθεί ο Εριχθόνιος ] ,ο οποίος είναι αυτόχθων , «συμφυές έχοντα σώμα ανδρός και δράκοντος’‘ .ΚΔ. διακρίνεται ο ΙΣΟΣΚΕΛΗΣ σταυρός , πανάρχαιον ελληνικό σύμβολο.
ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ : ΚΩΝ. ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΥ -‘ »ΠΕΛΑΣΓΟΙ, οι Προπάτορες των Ελλήνων».
NEΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ του ‘ ΗΛΙΟΥ» , [ Α’ , σελ. 18 ].
Η εμφάνιση και η επέκταση των Προσελήνων – Πελασγών – Aρκάδων .
Π. Ι. / Γ. Π. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Αρκαδία , η Μυστική Βίβλος της Γενέσεως των Ελλήνων », { σελ. 189 }.
Οι έωλες θεωρίες περί καταγωγής των Ελλήνων.
ΔΗΜ.ΘΕΟΧΑΡΗ – » Νεολιθικός πολιτισμός » , { 160-61 }.
Tα πραγματικά περιστατικά δεν ευνοούν τις »θεωρίες» που εξηγούν , τάχα, τις παραλλαγές των εξελικτικών φάσεων με την βοήθεια υποθετικών εισβολών και μεταναστεύσεων .O βασικός πληθυσμός δεν φαίνεται να άλλαξε στην Ελλάδα ουσιαστικά από την Τελική Παλαιολιθική εποχή.
NIC. POUSSIN – » Et in Arcadia ego » { The Arcadian shepherds } I , [ 1627-28 ].
23.Η πραγματεία του Πλουτάρχου περί του εν Δελφοίς Ε ήταν ένα προχριστιανικόν κείμενον ;
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ – » Πρακτικά », [ 1982 ]
Ο Πλούταρχος γνώριζε ,έστω και στοιχειωδώς, τον Χριστιανισμό ; Δέχθηκε επιρροές από τον Παύλο ; Και ,εάν συνέβη αυτό, γιατί δεν εκδηλώθηκε ; Δεν ήθελε να εκδηλωθεί ,για να δώσει την εντύπωση ,ότι είχε αγνοήσει τον Χριστιανισμό, ενώ ταυτόχρονα από αυτήν την προσέγγιση δέχτηκε επιρροές στις θρησκευτικές του δοξασίες ,μέχρι του σημείου ,ώστε οι Πατέρες της Εκκλησίας να επικαλούνται αυτήν την πραγματεία του , να παραπέμπουν σε αυτήν , να λέγουν ότι αυτή αποτελεί τον καλλίτερο σχολιασμό στο << Εγώ ειμί ο Ων >> της Αγίας Γραφής , και τέλος να αποκαλούν τον Πλούταρχο » Χριστιανόν εν κρυπτώ » ;
ΜΙΧ. ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ – » Το γράμμα Ε ,ως έμβλημα του Μαντείου των Δελφών ».
Τί σήμαινε άραγε το γράμμα Ε ,που είχε χαραχθεί ως έμβλημα ,πάνω από την είσοδο του Μαντείου των Δελφών ; Ο διάλογος από παιχνίδι περνά μέσα από θησαυρούς γνώσεων , όχι συστηματικών ,αλλά εγκυκλοπαιδικών και εκλεκτικών ,χωρίς αξιώσεις να εμβαθύνει σε ένα φιλοσοφικό σύστημα .Ο επίλογος δίνει το ειδικό βάρος του σε ολόκληρο το κείμενο. Το γράμμα Ε στην είσοδο του Μαντείου ,που είχε εισαχθεί -κατά μία άποψη -από την Κρήτη, αποτελούσε ένα αίνιγμα .Σίγουρα δεν είχε τεθεί εκεί τυχαίως ή διά κλήρου, αλλά με κάποια σημασία.
F.C.BABBITT – » Πλουτάρχου ‘ Ηθικά ‘ », [ Περί του Ε στους Δελφούς . Εισαγωγή ,σελ.196 }.
Ο .Bates προσπαθεί να αποδείξει ότι το Ε είχε την προέλευσή του από τον μινωικό χαρακτήρα Ε που σχετίζεται με το GE. Ο Harisson πιστεύει ότι το Ε ήταν << αρχικά τρεις πέτρες βαιτυλίου ή στύλοι τοποθετημένοι σε βάση και αντιπροσώπευαν τις τρεις Χάρτες. Ο Fries εξηγεί το γεγονός ,ότι ,επειδή στις Σουμεριακές επιγραφές Ε σημαίνει σπίτι ή ναό, μπορεί να συνδέεται με Βαβυλωνιακό τελετουργικό. Δύο νομίσματα ,που αναπαράγονται από τους Imhoof-Blumer και P. Gardner, δείχνουν το Ε αιωρούμενο μεταξύ των μεσαίων κιόνων του ναού .
Ο Μιχ. Στασινόπουλος μελετώντας το αινιγματώδες Ε , μέσα από την πραγματεία του Πλουτάρχου ,καταλήγει στις κάτωθι [ 12 ] πιθανές εξηγήσεις :
1. Οι Σοφοί δεν ήταν επτά ,αλλά πέντε .Αυτό θέλει να δηλώσει το γράμμα Ε , τον αριθμό πέντε.
2. Το Ε ,επειδή είναι δεύτερο στην σειρά των φωνηέντων ,συμβολίζει τον Ήλιον .Ο Απόλλων είναι ο Ήλιος ,άρα το Ε συμβολίζει τον Απόλλωνα.
3. Είναι σύμβολον της αριθμητικής ,διότι το άθροισμα 2 [ πρώτος άρτιος ] + 3 [ πρώτος περιττός ] = 5,δηλαδή το Ε.
4.Το Ε είναι σύμβολον της μουσικής , διότι πέντε είναι οι τόνοι της μουσικής : θέση, ημιτόνιο ,τόνος ,τριημιτόνιο , δίτονος. Όλα τα άλλα είναι διαβαθμίσεις των πέντε αυτών τόνων.
5.Το Ε είναι κοσμικό σύμβολο .Ο κόσμος είναι ένας ,αλλά συναρμολογημένος από πέντε κόσμους γη- ύδωρ- πυρ -αήρ- -ουρανός [ ή αιθήρ ή φως ]. Το Ε συμβολίζει αυτούς τους πέντε κόσμους.
6. Το Ε συμβολίζει τις πέντε αισθήσεις : όραση ,ακοή, όσφρηση, γεύση, αφή .
7.Το Ε είναι γεωμετρικό σύμβολο. 1 [ Ο μικρότερος αριθμός ] + 4 [ το μικρότερο τετράγωνο ] = 5 ,άρα Ε.
8. Το Ε συμβολίζει τα 5 μέρη του κόσμου, σύμφωνα με τον Όμηρο : Θεοί – Δαίμονες – Άνθρωποι – Θηρία .
9. Το Ε συμβολίζει τα 5 μέρη του Αγαθού : Μέτριον – Σύμμετρον – Νους – Επιστήμες και Τέχνες – Άλυπη ηδονή.
10 . Το Ε είναι το υποθετικό μόριον »ει » [ εάν ] . Ώστε το Ε είναι το πρώτο γράμμα της προσευχής και παρακλήσεως προς τον Απόλλωνα .
11. Το Ε συμβολίζει την λογική και την ικανότητα του συλλογισμού.
12. Το Ε είναι σύμβολον της μαντικής .Άρα το Ε ,πάντα ως αρχικόν του υποθετικού »ει» ,υπενθυμίζει τον τρόπον που σκέπτεται ο μάντης. Τέλος , σύμφωνα με τον Αμμώνιον , το Ε είναι η τέλεια προσαγόρευση και προσφώνηση προς τον Θεόν.
Ο Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Ι. Θεοδωρακόπουλος κάνει τις εξής παρατηρήσεις :
1}. Το κείμενο διαπνέεται από την ιδέα του Ενός Θεού., που είναι καθολικώτερον απόκτημα της Ελληνικής Φιλοσοφίας . Την εποχή αυτή ο Μονοθεϊσμός είναι διαδεδομένος εντός της φιλοσοφίας .Αλλά είναι ο Ένας Θεός των Στωικών ,οι οποίοι πιστεύουν ,ότι η ουσία του Θεού είναι άλλη : το αιώνιον πυρ , ο Ζεύς και όσα άλλα σύμβολα σημαίνουν τον Ένα Θεό .
2}. Το γεγονός ,ότι μέσα στο έργο αυτό απουσιάζει εκείνο που χαρακτηρίζει τα κείμενα του Χριστιανισμού : η αγάπη .Από τα κείμενο απουσιάζει εξ ολοκλήρου το κλίμα της χριστιανικής αγάπης. Αυτό μας απομακρύνει από την ιδέα ,ότι είχε ασπαστεί ενδομύχως τον Χριστιανισμό.. Πρόκειται για έναν κόσμο διαφορετικό από τον Χριστιανισμό. Την εποχή αυτή η αρχαία θρησκεία είναι πολύ ζωντανή ,ενώ οι χριστιανικές κοινότητες πολύ μικρές και με μικρή επιρροή.
Ο Ακαδημαϊκός Κ. Μπόνης θεωρεί ,ότι το έργον αυτό του Πλουτάρχου δεν ανήκει στον ίδιον ,αλλά σε κάποιον μεταγενέστερον. Επίσης , ο φερόμενος ως διδάσκαλος του Πλουτάρχου Αμμώνιος είναι ο Αλεξανδρινός , ο επο-νομαζόμενος Σακκάς [ επειδή ήταν σακκοφόρος λόγω πενίας ] , που ήταν και διδάσκαλος του Ωριγένη .Αυτός είναι και ο πατέρας του Νέου Πλατωνισμού. .Το γράμμα Ε ,που βρισκόταν στην μετόπη του Ναού του Πυθίου Απόλλωνος ήταν μάλλον »ΕΙ’‘, που σημαίνει ‘‘ΓΙΑΧΒΕ »= ΘΕΟΣ, από ελληνική μεταγραφή της αντιστρόφου αναγνώσεως των εβραϊκών γραμμάτων ΗΕ.
O Διόνυσος πάνω σε πλοίο μεταφέρει την άμπελον. Γύρω από το πλοίο κολυμπούν δελφίνια .Είναι γνωστόν ,ότι ο Διόνυσος μεταμόρφωσε πειρατές σε δελφίνια. Εσωτερικόν κύλικος του [ διασήμου αγγειογράφου ] ΕΞΗΚΙΑ { 6ος αι. π.Χ. }. Αρχαιολογικό Μουσείο Μονάχου.
Γ’. ΜΕΡΟΣ.
1.O ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΚOY ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ 2.Ο ΟΛΜΟΣ 3.THE OLD OMPHALOS 4.Ο ΔΕΛΦΙΚΟΣ ΤΡΙΠΟΥΣ 5.ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΩΝ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ
1. O ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΚOY ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ.
O ναός και το μαντείο του Απόλλωνος ,Πελασγικού Θεού του Φωτός , στους Δελφούς { χθόνια λατρεία με υπόγειο μαντείο } με τους πώρινους δωρικούς κίονές του { 4ος αι. π.Χ. }.
ΜΑΝ. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ – » Δελφοί », { σελ.33-34 }.
Τρείς ήσαν οι μυθικοί ναοί : ο πρώτος ,που ήταν από δάφνη ,ο δεύτερος , που ήταν από κερί και φτερά και ο τρίτος ,που ήταν από χαλκό.
Κ. ΚΕΡΕΝΥΙ – » Η Μυθολογία των Ελλήνων », { σελ. 135-6 }.
Για το πώς έφτιαξε [ ο Απόλλων ] τον φημισμένο ναόν του και ποίον σχήμα του έδωσε μας διασώθηκαν μερικές ιστορίες .Οι μέλισσες έπρεπε να του έχτισαν έναν ναόν από κερί και φτερά { Πτέρινος } . Αυτόν τον ναόν αργότερα ο Απόλλων τον έστειλε στην χώρα των Υπερβορείων . Από κει γύριζε κάθε χρόνο με ένα άρμα που το τραβούσαν κύκνοι ή και γύπες.
ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ – » Γεωγραφικών », [ Θ’ .9].
Τον ναόν του Απόλλωνος έχτισαν ο Τροφώνιος και ο Αγαμήδης.
2. Ο ΟΛΜΟΣ.
Η.LIDDELL & R. SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
ΝΙΚ.Β. ΛΙΤΣΑ – » Η Ιερή Γραφή των Ελλήνων », { σελ.332 }.
Ιερά τράπεζα προσφορών ,από μαύρο στεατίτη λίθο ,η οποία βρέθηκε στο Δικταίον Άντρον .Παρατηρούμε ,ότι η τράπεζα στηρίζεται σε κωδωνόσχημον λίθον.
Η ΄Έμεσα ήταν περίφημη για τον τόπο λατρείας τού Ελ-Γεβάλ, τον ναόν τού Ηλίου . Η θεότητα λατρευόταν με τη μορφή κωνικού, μέλανος λίθου. B ‘ ΠΛΕΥΡΆ » Εξακιόνιος ναός ,που έχει τον κωνικό λίθον Ελ-Γαβάλ {= Γάβαλος = Ήλιος } με ανάγλυφον αετό στη επιφάνειά του, δύο ομπρέλες από πάνω του, αέτωμα με ημισέληνο, επιγραφή ΕΜΙC[ΗΝ]ΩΝ ΚΟΛΩΝ[ΙΑ], έτος ΕΞΦ’ = 253/254 μ.Χ.{ πηγή : Βικιπαίδεια ,Δυναστεία της Έμεσας }.
3. THE OLD OMPHALOS.
ΕLIZA G. WILKINS – » The Delphic Maxims in literature », { p. 6 ,7 }.
Το Ε αρχικά δεν ήταν καθόλου γράμμα, αλλά ένας συμβολικός χαρακτήρας κάποιου είδους, που άρχισε να θεωρείται ως γράμμα του αλφαβήτου, όταν η αρχική σημασία του είχε πλέον χαθεί .
4. Ο ΔΕΛΦΙΚΟΣ ΤΡΙΠΟΥΣ.
ΑΘ. ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία », [ Β’ ]. Περί των Ολυμπίων Θεών { σελ.252-53 }.
Ο δε άλλος, ο μεγαλύτερος ,έχει ομοίως ομαλή επιφάνεια και τον θρυλούμενον όλμον επί αυτής , ως κάθισμα , επί του οποίου αφού καθόταν η Πυθία χρησμοδοτούσε .
ΑΡΧ. ΜΟΥΣΕΙΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΣ : H έρις του Ηρακλή με τον Απόλλωνα για τον δελφικό τρίποδα .Αυτή είναι η πρω’ι’μώτερη παράσταση της έριδος ανάμεσα σε Ηρακλή και Απόλλωνα και έχει φιλοτεχνηθεί στο πόδι ενός τρίποδος από χαλκουργό. { σ.σ. προσέξτε τον τρίποδα που μοιάζει με Ε .Αυτό το Ε σε σχήμα [ m } ήταν και σύμβολο των ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ }.
5.ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΩΝ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ .
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Περί φιλαδελφίας », { 1 }.
Τις αρχαίες απεικονίσεις [ αφιδρύματα ] των Διοσκούρων , οι Σπαρτιάτες » δόκανα » αποκαλούν .Συμβολίζουν δε την αδελφική αγάπη.
ΣΤΕΦ. ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ »,{ σελ.100}.
Τούτο το όνομα [ Ε ] γραφόμενον από τοις Σπαρτιάτες εκ ξύλων νομίζω ότι είναι τα δόκανα των Διοσκούρων [αφιδρύματα ].
Ο Απόλλων [ το Απολλώνειον Πνεύμα ], [Α ] υποδέχεται και χαιρετά τον Διόνυσον [ το Διονυσιακόν Πνεύμα ], [ Δ ] ,που φθάνει στους Δελφούς με τους Σατύρους του [ ΚΔ ] .Μεταξύ των Θεών το ιερό δένδρο του Φοίνικος [ σύμβολο νίκης και επικρατήσεως , π.χ. τα βάγια την Κυριακή των Βα’ί’ων ] και ο Δελφικός ομφαλός [ σύμβολο του κέντρου του κόσμου ,δηλώνει την επικοινωνία των τριών κόσμων : νεκρών , θνητών και Θεών ή την συνύπαρξη Παρελθόντος -Παρόντος Μέλλοντος ή … ] με τον αγρηνόν. Αγγείον του 5ου αι. π.Χ. ,Μουσείον Ερμιτάζ , Ρωσία .
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ – » Η Πρωτοελληνική ,μήτηρ των γλωσσών του Αρχαίου κόσμου », [ σελ.67 }.
Οι Ιεροφάντες της Ελευσίνας ,οι υποφήτες [ προφήτες ] της Δωδώνης , οι ιερείς των Δελφών και όλων των Μαντείων και Ναών της Ελλάδος , ναι, είχαν ιδιαίτερη ιερή γλώσσα για τις προσευχές τους , αλλά η γλώσσα αυτή ήταν η προγονική μας γλώσσα , η προομηρική ,
ΝΙΚΗΦ. ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ – » Ο χρόνος και το ποτάμι », { 1957 }.
Επιστροφή από τους Δελφούς.
Η θρησκεία αποτελεί αναμφίβολα κομμάτι του πολιτισμού . Συνεπώς , η θρησκεία δείχνει και το στάδιο της ανα-πτύξεως του πολιτισμού εκάστου έθνους και λαού Αυτό ,βεβαίως ,εύκολα μπορεί να αναζητηθεί στα πολιτιστικά επιτεύγματα ,πνευματικά ή υλικά , που παρήγαγε ένας λαός δοξάζοντας τον Θεόν του . Στους Έλληνες ,η λατρεία του Θεού Διονύσου [ υιού του Διός ] συν τοις άλλοις έδωσε το θέατρο ,το εξωτερικόν μέρος της Διονυσιακής λατρείας { το εσωτερικόν ,τελεστικόν ,μυστηριακόν μέρος χάθηκε ,διότι δεν υπάρχουν πια οι Ιεροφάντες * -μύστες των Ελευσινίων μυστη ρίων } , το οποίον κληροδότησαν στην ανθρωπότητα .Επίσης τους λαούς αυτούς ,όσοι λατρεύουν τον Θεό Διόνυσον, παρόλες τις διαφορές ,τους συνδέει μία ιδιαίτερη »γραμμή αίματος » . Καθότι, όσοι »μεταλαμβάνουν αίμα του Θεού ‘‘, οίνον» { ίσως, κατάλοιπον ωμοφαγίας κάποιας πανάρχαιας τοτεμικής και θιασικής μεταλήψεως : << αγρεύων αίμα τραγοκτόνον , ωμοφάγον χάριν >> ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ -‘Βάκχαι», στ.137-38 }, εκόντες άκοντες μετέχουν της λατρείας του.
{* }. Προσοχή στους γυρολόγους ,φαντασιόπληκτους και αμύητους στην ελληνική γραμματεία. Όποια ή όποιος γράφει και πουλάει βιβλία, που αποκαλύπτουν δήθεν το τί γινόταν – όταν έκλειναν οι θύρες του ναού – στα Ελευσίνια ή στα Καβείρια ή στα Ορφικά ή στα Διονυσιακά ή σε άλλα μυστήρια να αναγνωρίζεται ως απατεών ή κάτι χειρότερο. Διότι απαγορευόταν με ποινή θανάτου να τα αποκαλύψεις , διότι ουδέποτε Έλληνας ή Ρωμαίος μυημένος έγραψε ποτέ για αυτά λόγω σεβασμού και ευσεβείας, διότι ΔΕΝ υπάρχουν πια δυστυχώς τα ιερατικά γένη [ κληρονομική εξουσία ] για να εξηγήσουν οι ιεροφάντες τα μυστικά σύμβολα και να μεταδώσουν τον τρόπο τελέσεως των μυστηρίων .
ΑΓΙΟΣ ΒΑΚΧΟΣ.
[*]. EYKΛΕΙΔΟΥ – » Στοιχεία ΄΄,.{Α’. Πρότασις α’ }.
Να κατασκευαστεί ισόπλευρον τρίγωνον πάνω σε δοθείσα πεπερασμένη ευθεία.
{ ** }. ΣΤΕΦ.ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Περί του εν Δελφοίς ΕΙ », { σελ.49 }.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
AΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ, ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.
Η απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική ,συνεπώς βασίζεται, αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των συγγραφέων .
Τα περισσότερα , αρχαία κείμενα και πραγματείες ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα : » greek-language », »google books » ,» wikisource» κ.α.
ΣΤΕΦ.ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ – » Σύνοψις της περί του εν Δελφοίς ΕΙ » [ [pdf ] : medusa.libver.gr/jspui/handle/123456789/5997
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. { gregoriusworld } 