O Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός δεν είναι ο ιδρυτής της οικουμενικής θρησκείας του Χριστιανισμού. Ιδρυτής είναι ο ισαπόστολος Παύλος. Ο Ιησούς ήταν μέγας Μύστης και Διδάσκαλος , του οποίου η διδασκαλία ήταν ουσιαστικά ο τρόπος ζωής του. Το κατά πόσον ήταν Θεός και κατά πόσον άνθρωπος είναι αρμοδιότητα των θεολόγων και δεν αφορά το παρόν άρθρο. Πάντως δεν είναι ξένο ,το ερωτικό σμίξιμο θεού και ανθρώπου- στην ελληνική Μυθολογία , διότι κάπως έτσι γεννιούνται οι ήρωες ,ημίθεοι. Η ουσία όμως δεν βρίσκεται στα θεολογικά ζητήματα αλλά στο σημαντικότερο μήνυμα – εντολή του Χριστού , που είναι » ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ’‘ . Αυτή είναι η καρδιά διδασκαλίας του Μεγάλου Μύστη. Εάν δηλαδή δηλώνεις Χριστιανός και δεν γνωρίζεις αυτήν την ΜΥΣΤΙΚΉ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ , έχεις ψευδή πίστη .Διότι η εντολή της Αγάπης είναι ηθική διδαχή , η οποία έχει σχέση με την συμπεριφορά και εν τέλει με την ΕΥΠΡΑΞΙΑ του καλού χριστιανού . Η χριστιανική αγάπη θέλει καλές πράξεις όχι καλά λόγια [μόνο].Κι αυτό βέβαια δεν είναι άγνωστο στην ελληνική φιλοσοφία. Ο Πλάτων, δια του Σωκράτους { ο ονομαζόμενος και π.χ. Χριστός } και ο Αριστοτέλης διαμηνύουν : ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ=ΕΥΠΡΑΞΙΑ.
Ποία είναι όμως η επαναστατική και ρηξικέλευθη εντολή της Αγάπης ;
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ κατά ΙΩΑΝΝΗ ,{ Κεφ.ΙΕ’ ,στιχ. 12-15 } .
Η ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. [ 12 ]. ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ :
<< Αυτή εδώ είναι η εντολή η δική μου , να αγαπάτε ο ένας τον άλλον ,όπως σας αγάπησα .>>[13] .Η ΘΥΣΙΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ : << Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτήν , δηλαδή να θυσιάσει{*} κάποιος την ψυχή του υπέρ των φίλων του. >> [ 14 ] .Ο ΦΙΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ : << Εσείς φίλοι μου είστε , εάν πράττετε ,όσα σας προστάζω .>>.
Ο ΦΙΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ – Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΟΣ – Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.
[ 15 ]. Δεν σας ονομάζω πια δούλους , επειδή ο δούλος δεν ξέρει τι πράττει το αφεντικό του. Σας ονόμασα δε φίλους , επειδή όλα όσα άκουσα από τον πατέρα μου σας τα έκανα γνωστά.
Ακολουθεί η ερμηνεία των προαναφερομένων στίχων από τον αείμνηστο Παν.Τρεμπέλα. Προσωπικά είμαι επιφυλακτικός και δύσπιστος στις ερμηνείες , πολλώ δε μάλλον στην ερμηνεία των λόγων του Χριστού .Διότι πολλές φορές αντί να διευκρινίσουν, συσκοτίζουν ή χειρότερα , αλλοιώνουν το νόημα. Ερμηνεία ασφαλώς χρήζουν οι χρησμοί και οι σκοτεινοί ,αινιγματώδεις λόγοι. Αντιθέτως οι λόγοι του Ιησού Χριστού είναι διαυγείς και διόλου ερμητικοί.
Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ – » Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη », Κεφ.ΙΕ’ , στιχ. 12-17 .
Η εντολή της αγάπης. { Ερμηνεία υπό Παν. Τρεμπέλα }.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – » Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη », Κεφ.ΙΕ’ , στιχ. 12-17 .
Η εντολή της αγάπης. { απόδοση χωρίς ερμηνεία }.
»Δεν σας ονομάζω πια δούλους, εάν κάνετε πράξη τις εντολές μου» .Άρα όποιος ακολουθεί την εντολή της αγάπης ,παύει να είναι ΔΟΥΛΟΣ και γίνεται ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Ας δούμε το περίφημο ρήμα αγαπώ ,στο οποίο στηρίζεται όλη η φιλοσοφία του Χριστού και της Χριστιανικής θρησκείας. Όπως θα διαπιστώσετε , το ρήμα [αγαπώ] και το ουσιαστικό [αγάπη ] δεν είναι ασφαλώς χριστιανικό αλλά πανάρχαιο ελληνικό [ αναφέρεται στην Ομηρική Οδύσσεια]. Σημαντικό βήμα στην αποκωδικοποίηση του νοήματος είναι η ετυμολογία της λέξεως. Ετυμολογία βέβαιη δεν έχουμε γι’ αυτή την λέξη , διότι δεν έχουν ταύτιση απόψεων οι λεξικογράφοι .Μερικά λεξικά – ειδικά τα σύγχρονα- λόγω της σκοτεινής ετυμολογίας [ μάλλον ] δεν αναφέρουν καν τις υπάρχουσες απόψεις , ειδικά τα σύγχρονα. Διαφέρει όμως το αβέβαιο από το ανύπαρκτο.
ΠΑΝ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας ».
Αγαπάω -αγαπώ = άγαν + πα * { πάομαι = αποκτώ }..
ΟΜΗΡΟΥ »Οδύσσεια », { π – 17 }.
Φίλα φρονέων = ο φιλόφρονας. Αγαπάζω =αγαπάω.
ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των Βασικών Ρημάτων της Αττικής πεζογραφίας ».
Αγαπάω-ώ = αγαπώ , ευχαριστούμαι , αρκούμαι. Αγαπώ : 1] άγαν + πα [ πάομαι = αποκτώ. 2] αγάπη. Πάομαι = λαμβάνω , αποκτώ. Παράγωγα : πάμα [=κτήμα] , πατήρ [= ο αποκτών τέκνα ] ,πάς , πολυπάμων [ = πλούσιος ],Πάν , πατέομαι.
Ι. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».
Άγαν { ρ.ΑΓΑ- } = πολύ , λίαν. Παράγωγα : αγάζω,αγάζομαι , αγαίομαι , άγη , άγαμαι ,αγάλλω,άγαλμα , αγανός ,αγαπάω ,αγαπάζω .
J.B.HOFMANN – » Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνιικής ».
[ *ΑΓΑ- ] = λίαν , πάρα πολύ ,υπερμέτρως . Αγαπάω : [ < αγα-].
ΠΑΝ.ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν Απάντων των Ρημάτων ».
ΣΥΝΤΑΞΗ : Αγαπώ + αιτιατ. = φιλώ , αγαπώ .2] Αγαπώ + δοτ. = αρκούμαι σε κάτι. 3] Αγαπώ + απαρέμφ. = συνηθίζω να..4] Αγαπώ + κατηγορ.μετοχή = αρέσκομαι ,ευχαριστιέμαι.
ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».
Αγάπη : άγαν{= λίαν , πολύ } + πάομαι { = αποκτώ , κατέχω }. Ανταγάπησις = η αμοιβαία αγάπη.
ΟΜΗΡΟΥ »Οδύσσεια » ,{ φ-289 , ψ-214 }.
<< ούκ αγαπάς = δεν αρκείσαι , δεν σου είναι αρκετό >>.
Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Λεξικόν Ομηρικόν ».
Αγαπάω και Αγαπάζω { συγγενές του άγαμαι } = φιλικώς φέρομαι προς κάποιον , φιλικά υποδέχομαι , δεξιούμαι 2] Ευχαριστώ ,είμαι ευχαριστημένος ,μου αρκεί κάτι. [ στην καθομιλουμένη αγαπώ = φιλώ , ερώ }. Αγαπήνωρ : { αγαπώ + ανήρ }= ο αγαπών τους ανέρας [=ανδρείους] ή { αγαπάω + ηνορέη } = ο αγαπών την ηνορέη [=ανδρεία ].
G.AUTENRIETH – » Λεξικόν Ομηρικόν »
Αγαπάζω [ άλλος τύπος του αγαπάω ] = υποδέχομαι με αγάπη , φιλικά κάποιον , επιμελούμαι με αγάπη .
ΠΑΝΑΓΗ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΥ – » Ομηρικόν Λεξικόν » .
Αγαπάζω [ παράλληλος τύπος του αγαπάω ].Αγαπάω [ το ρήμα όχι από το αγάπη , αντίθετα τούτο από το αγαπώ μεταρρηματικόν { αγαπώ > αγάπη }]=στέργω ευχαριστούμαι 2].φιλοφρόνως υποδέχομαι .
Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » ΟΙ ‘ΟΡΟΙ’ ΤΟΥ Σπευσίππου ».
Αγάπησις = ολοκληρωτική αποδοχή.! { Η αγάπη είναι έμπρακτη ολοκληρωτική αποδοχή , όχι εν μέρει .}
Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης »..
Αγαπάω { άγαν +πά[ομαι] = λαμβάνω ,αποκτώ., } : 1.Αγαπάζω =υποδέχομαι , περιποιούμαι 2.Είμαι ευχαριστημένος , αγαπώ με τρυφερότητα. Αγάπη { < αγαπάω }= ψυχική κλίση και συγγένεια την οποία αισθάνεται κάποιος για τον αδελφό του π. χ., έπειτα δε για κάθε άλλον συνάνθρωπό του {= φιλανθρωπία }.
LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αγαπάω : 1. Αγαπάζω 2.Επιθυμώ 3. [Μένανδρος ] Αδελφική στοργή για κάποιον [**]Μένανδρος : » ο μέγιστον αγαπών δι’ ελάχιστα οργίζεται’‘ =αυτός που αγαπάει σε μέγιστο βαθμό οργίζεται σε ελάχιστο βαθμό ] , [ Κ.Δ. ] Χριστιανική αγάπη 4.Το αγαπώ [ στοργή και φροντίδα ] διαφέρει από το φιλέω [ πάθος αγάπης ] αλλά μερικές φορές είναι σχεδόν αδύνατη η διάκρισή τους 5.[καταχρηστικώς] Αγάπη μεταξύ των δύο φίλων , σαρκικός έρωτας -όπως το εράω-ώ.
I.A.E SCHMIDT – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αγαπάζω = αγαπώ , υποδέχομαι φιλικά , εναγκαλίζομαι και καταφιλώ ,αρκούμαι , μένω ευχαριστημένος .
ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων Συναγωγή ».
Αγαπάν = 1] αποδέχεσθαι { »απόδεξις παντελής»- Σπεύσιππος } 2].το να αρκείσαι σε κάτι και να μην επιζητείς τίποτα επιπλέον.
ΓΡΗΓ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».
Αγαπάζω ή αγαπάω [ άγα ,άγαμαι ] =υποδέχομαι φιλικώς ,μεταχειρίζομαι με αγάπη .
Συνώνυμα { μάλλον όμοια ή παρεμφερή } : Αγαπάν = αγάπη εκ συναναστροφής. Εράν = αγάπη πιο υλικής φύσεως. Στέργειν = συμπάθεια εσωτερική και αγνή.
ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των Βασικών Ρημάτων της Αττικής πεζογραφίας ».
Άγαμαι = θαυμάζω , εκπλήσσομαι , αγανακτώ , οργίζομαι και αγάλλω , άγαν , αγαπώ.
Σ.ΔΩΡΙΚΟΥ & Κ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ – » Το δίγαμμα F ».
Από ρίζα{*ΓΑΦ –} : γαίω , γηθέω [ Λατ.gaudeo ] ,γαύρος.
ΠΑΝ.ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν Απάντων των Ρημάτων ».
Από την Ρίζα [* ΓΑF- ] : γαύρος , γαίω , γάνυμαι ,γάνος , αγαίομαι, άγαμαι , αγαθός , άγαν .
AΠ.ΤΖΑΦΕΡΟΠΟΥΛΟΥ – » Ετυμολογικές και σημασιολογικές ανιχνεύσεις ».
Άγαν [ < άγα ή άγη ] = σφοδρό συναίσθημα ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ή ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ .
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ – » Λεξικόν Ιλιάδος και Οδυσσείας ».
Άγη = θάμβος { > θάμπος = θάμπωμα } και κατάπληξη.
ΑΓΑ ή ΑΓΗ
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αγαπάω-ώ { < αγάω , αγάζομαι ,άγαμαι }= διάκειμαι φιλικώς ή ερωτικώς προς κάποιον . 2] ευχαριστιέμαι ,αρκούμαι ,αποδέχομαι.
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Αγάπη : η εκδήλωση της εννοίας στον ιστορικό χρόνο.
ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΟΦΙΑΣ { Αρχαία ρητά και αποφθέγματα }.
Περί αγάπης { Θαλής και Ηράκλειτος }.
ΑΓΑΠΟΜΕΤΡΟ .Η πραγματική αγάπη μετριέται με ειδικά όργανα που λέγονται αγαπόμετρα ,η λειτουργία των οποίων βασίζεται στο φαινόμενο της διαστολής ή συστολής ως αποτέλεσμα παροχής ή αφαίρεσης των προσωπικών θυσιών.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – »Ρητορική Τέχνη », { 1381 a } .
ΦΙΛΙΑ – ΜΙΣΟΣ .
<<Έστω λοιπόν ότι φιλία σημαίνει το να επιθυμεί κανείς για κάποιον, όσα νομίζει καλά για εκείνον και όχι για τον εαυτό του, και να ενεργεί όσο μπορεί για να τ’ αποκτήσει εκείνος >>..<< Φίλος δε είναι εκείνος που φιλεί [ αγαπά] και αντιφιλείται [ ανταγαπά] >>…<< Υπάρχει επίσης φιλία μεταξύ εκείνων που έχουν κοινά αγαθά και κοινές συμφορές [ τους ενώνει ο πόνος ] ,όπως και μεταξύ εκείνων που έχουν τους ίδιους φίλους και τους ίδιους εχθρούς >>.
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ – » Λεξικόν Ιλιάδος και Οδυσσείας ».
Φιλότης : α] επί φιλίας { το ξυναμφότερον / συναμφότερον } β] επί συνουσίας { σμίξιμο ερωτικό }.
ΟΜΗΡΟΥ »Ιλιάς » , { Δ-83 , }. Πόλεμος και Φιλότητα .
<< ή Φιλότητα σε αμφοτέρους… >> { η φιλότητα αναπτύσσεται και στον έναν και στον άλλον }
ΟΜΗΡΟΥ »Οδύσσεια » ,{ ψ- 219 }.
<< εμίγη φιλότητι και ευνή = θα έσμιγε ερωτικά σε κρεββάτι >>
ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ – » Δάμων και Φιντίας ».
ΑΓΑΠΗ και ΦΙΛΙΑ { δες : < Η Φιλία >} .
Η αγάπη είναι και δεν είναι φιλία.Ομοιάζει προς την φιλία αλλά και διαφέρει από αυτήν. Ο Ιησούς έδωσε την εντολή << αγαπάτε αλλήλους >> αλλά ονόμασε τους μαθητές του φίλους { όχι αγαπητικούς }.Άρα ο Χριστός εξυψώνει και εξυμνεί ,όπως οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι Πλάτων και Αριστοτέλης,το ανεκτίμητο και δυσεύρετο αγαθό της φιλίας. Διαφέρει δε η αγάπη από την φιλία , διότι η αγάπη δεν περιμένει ανταπόκριση και ανταπόδοση. »Κάνε το καλό – που λέει ο λαός – και ρίξ’το στο γιαλό ». Προσοχή όμως στην λέξη [***] .Η αγάπη αρχίζει από το άγαν [ άγα-] και το »μηδέν άγαν» ήταν Δελφικό παράγγελμα. Η φιλία έχει χρεία αμφότερα τα μέλη να τρέφουν αγάπη [ανταγάπησις] Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ . Όστις θέλει να μαθητεύσει στον Λόγο του Ιησού Χριστού και εν τέλει να μείνει πιστός στην εντολή της αγάπης τότε ΔΕΝ πρέπει να Τον αποκαλεί Κύριο .Διότι ο Χριστιανός δεν είναι [ούτε ο Χριστός θέλει] δούλος. Παρακαλώ το αγαπητό χριστεπώνυμον πλήρωμα της εκκλησίας να ονομάζει τον Χριστό όπως υπέδειξε ο Ίδιος : Φίλο . Διότι η φιλία στηρίζεται στην ισότητα και η αγάπη στην θυσία.
Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.
{*}.<< Να θυσίασει >> απόδοση του << θή >> .Θή [ το ήτα με υπογεγραμμένη] : γ’ ενικό ,υποτακτική αορίστου του ρήματος τίθημι .Το θύω [ θυσιάζω] στην υποτακτική αορίστου ,γ’ ενικό είναι << θύση >> [το ήτα με υπογεγραμμένη].
{ **}.ΣTOBAIOY – » Ανθολόγιον », τομ. ΙΑ’ { Ότι χρή τους γονείς κ.τ.λ }.{ 18.}
{***}. Είτε από το άγαν { άγα } ετυμολογείται το αγαπώ {> αγάπη } ,είτε από το άγαμαι, έχει ως πρώτο συνθετικό το [άγα –].Εάν δε προσέξατε το άγαμαι σίγουρα θα αντιληφθήκατε ,πως ο θαυμασμός μπορεί να περάσει στο αντίθετό του και να γίνει οργή.
GIORGIONE – » H Γέννηση ή η προσκύνηση των ποιμένων » { 1505-1510 }.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. { gregoriusworld } 