Τα  αριστεία εν τέλει  είναι  ρετσινιά ; Εάν  είναι,  καλώς  τα καταργεί η κυβέρνηση   δια μέσου της κληρώσεως  ,  προσπαθώντας  να αποδιώξει τα  αριστοκρατικά   αυτά κατάλοιπα  της.. αξιοκρατίας  και της ..άμιλλας. Τούδε και στο εξής  όλοι οι μαθητές  θα είναι  ίσοι [ ως προς τι ;] ως εκ τούτου θα αναδεικνύεται και  ο σημαιοφόρος ,όχι δια της ευγενούς  άμιλλας  αλλά  δια της κληρώσεως .Η αρχή της  ελάσσονος  προσπάθειας  και της  εκπαιδεύσεως   άνευ  παιδεύσεως.! Όλα τα προαναφερθέντα  δεν είναι υποθέσεις αλλά ιδεολογικές  θέσεις  μιας  μηδίζουσας,   προοδευτικής {;}  και προπάντων Μνημονιακής  »αριστεράς» .Το φαιδρό και θλιβερό ταυτόχρονα  είναι , ότι προσπαθούν να μας πείσουν  ,πως   αυτά τα επιχειρήματα  { προ’ι’όντα  ημιμαθείας  μάλλον  και  πνευματικής συγχύσεως  } εδράζονται  στο  Δημοκρατικό πολίτευμα και μάλιστα στην ..Αρχαία  Αθηνα’ι’κή Δημοκρατία. !! ‘Όπως γράφει και ο συμπαθής  αρθρογράφος της  εφ.» ΑΥΓΗ » , Ν.Σαραντάκος  , που απηχεί  εν πολλοίς  και τις  κυβερνητικές θέσεις  : η  ανάδειξη ηγετών με κλήρωση αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας ! Καταβάλλει  προσπάθεια  να το  σώσει στο τέλος  με  ένα <θαρρώ> . Δεν νομίζω όμως   ότι  είναι θέμα θάρρους  αλλά  αλήθειας. Η δε  αλήθεια είναι θέμα γνώσης κι όχι θάρρους.

<< Νορμανδικά μεζεδάκια >.                                                                                           Υπάρχει κι  ο αντίλογος της αντιπολιτευόμενης παράταξης { δεξιάς  κατ’ ευφημισμόν λεγομένης  } που νομίζει , ότι ο κλήρος ταιριάζει μόνο στις λοταρίες και στις  λαχνοφόρες αγορές  και δεν έχει  σχέση με την δημοκρατία .! Αυτοί βρίσκονται σε πλήρη άγνοια. Κινούμαστε σαν το εκκρεμές ,μεταξύ ημιμαθών και αμαθών, δηλαδή.

Ας  πάρουμε  τα πράγματα από την αρχή για να βρούμε τον μίτο της Αριάδνης.

1. <<.. ανάδειξης σημαιοφόρων με κλήρωση..>> Η κλήρωση είναι το βασικό συστατικό  και  η ειδοποιός  διαφορά  ενός πολιτεύματος , που θέλει να λέγεται δημοκρατικό. Όμως   δεν εφαρμόζεται παντού και πάντα . Η  αναγκαία  προϋπόθεση  για να εφαρμοστεί η κλήρωση ,είναι η ισότητα. Μεταξύ  ίσων εφαρμόζεται η ισότητα , ενώ μεταξύ  ανίσων  η ανισότητα. Ο  σημαιοφόρος με κάποιους  και σε κάτι  πρέπει να είναι ίσος  ώστε να εφαρμόσουμε  κλήρωση. { δηλαδή  ίσος στην βαθμολογία , στις αθλητικές επιδόσεις   ή στο ύψος  με κάποιον άλλον  κτλ  }.Στα άνισα ΔΕΝ εφαρμόζεται ισότητα [ άρα κλήρωση ] γιατί  είναι άδικο.  Επίσης  για να έχουμε ισότητα ή ανισότητα πρέπει τα μεγέθη να είναι μετρήσιμα .Ισότητα  ή ανισότητα   χωρίς  μέτρο δεν υφίσταται.            

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » , { 1280 a -10}.

Ισότητα  και  ανισότητα.

 

2. <<..ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας την ανάδειξη ηγετών με κλήρωση -έχει γράψει κι ο Αριστοτέλης κάτι {;} θαρρώ. >> Τι σημαίνει το  ρ. Θαρσώ / θαρρώ ;

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Θαρρώ = έχω θάρρος , πεποίθηση , νομίζω , φαντάζομαι.  Θαρσώ = α] είμαι γεμάτος θάρρος β] είμαι θρασύς.  Δίλημμα : Θάρρος ή θράσος ;

 

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  –  » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ο ηγέτης / αγέτης  / ηγητήρ { άγω } = αρχηγός , οδηγός , στρατηγός .Ο Ηγέτης του λαού [ λαγέτης] στην Αθηνα’ι’κή  Δημοκρατία , ήταν ο Στρατηγός  Περικλής  [ ενός ανδρός αρχή  με την συγκατάθεση  βεβαίως του δήμου ].Οι  Δέκα στρατηγοί στην Αθηνα’ι’κή  δημοκρατία ΔΕΝ αναδεικνύονταν με κλήρωση αλλά με φανερή ψηφοφορία{ χειροτονητές  αρχές }.

            

ΠΕΡΙΚΛΗΣ  { 494 π.Χ.  –  429 π.Χ. } .  Στρατηγός , Πολιτικός , Ιερέας , Ρήτωρ .  

{Φανταστείτε σήμερα  έναν πολιτικό ηγέτη με τα ανάλογα προσόντα.}

Ι.ΠΑΣΣΑ – » Νεώτερον   Εγκυκλοπαιδικόν  Λεξικόν   ‘ΗΛΙΟΥ’.

Ο κλήρος / κλάρος  ήταν πανάρχαιο έθιμο πριν την δημοκρατία. Είχε δε  θρησκευτικήν  αρχή , καθότι  πάσα εκλογή δια κλήρου  ήταν ΙΕΡΗ. Οι  θεσπίζοντες  την κλήρωση ΔΕΝ εμπιστεύονταν την τύχη αλλά τους θεούς  .Εντεύθεν  ο θείος Πλάτων καλεί την κλήρωση << Διός  κρίσιν >> , η οποία λάμβανε χώρα όχι μόνον κατά  τις  εκλογές  των αρχόντων  αλλά  και σε άλλες εκδηλώσεις του κοινωνικού βίου .

Η ΚΛΗΡΩΤΙΔΑ.

ΚΟΡΝ.ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ  – ‘ Η Ελληνική  ιδιαιτερότητα ‘ .

ΟΜΗΡΟΥ – »  Οδύσσεια »,  {κ’- 206.} , [ Κ.Δούκας:   απόδοσις,σχόλια }.

Στον Ομηρικό κόσμο μνημονεύονται  οι  δημοκρατικές  κληρώσεις .  Ο  Οδυσσέας  χώρισε σε δύο  μέρη τους συντρόφους του  με δύο  αρχηγούς  .Ακολούθησε κλήρωση  μεταξύ του Οδυσσέως και του Ευρυλόχου για το ποιοι  θα πάει να εξευρευνήσουν  το νησί της Κίρκης.Οι  λαχνοί μπήκαν σε χάλκινη περικεφαλαία  και  κουνώντας την , πετάχτηκε έξω ο λαχνός.   << κλήρους σε χάλκινο κράνος  πάλαμε και ξεπήδησεν  ο κλήρος του Ευρυλόχου ..>>.  

 

ΚΩΝ. ΚΟΛΜΕΡ – » Άμεση  Δημοκρατία » [ αντί  Κλεπτοκρατίας  ].

<< Η άμεσος δημοκρατία είναι ελληνική επινόηση , ενώ η έμμεσος  ξενόφερτη -Αγγλική , στηριζόμενη στην μοναρχία.! Η διασπορά της εξουσίας σε πολλούς  καθιστά τις καταχρήσεις { λαμογιές } δυσκολότερες. Η πρώτη Άμεσος Δημοκρατία ήταν της Σπάρτης και όχι των Αθηνών ! { εκπληκτικός  ερευνητής ο  Κ.Κόλμερ ,  ευρυμαθής  και εμβριθής  μελετητής }

Ουσιαστικά δεν υφίσταται διαχωρισμός της Δημοκρατίας σε άμεση και έμμεση. Είναι εφεύρημα προπαγάνδας ή σχήμα κατ’ευφημισμόν. Υπάρχει μόνο η Άμεση   Δημοκρατία άνευ αντιπροσώπων .Η Έμμεση  είναι  μεταμφιεσμένη  Ολιγαρχία.

ΣΑΡ.ΚΑΡΓΑΚΟΥ – » Ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης » ,

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ :  Λυκούργος – Νουμάς .  Λυκούργος , 6.

{ α]. Κατανομή λαού σε Φυλές  και Φατρίες  β]. Εγκαθίδρυση Γερουσίας και δύο [2] Βασιλέων γ].Επιβολή σύγκλησης της Απέλλας [= εκκλησία του Δήμου ].

 

ΔΙΑΜ. ΚΟΥΤΟΥΛΑ – » Η Αρχαία  Σπάρτη ».

ΡΗΤΡΑ  ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ  {η  βάση  της  αρχαιότερης  Δημοκρατίας  στον κόσμο.}

 

ΠΕΡ. ΚΟΡΟΒΕΣΗ –   << H Βουλή των σαλτιμπάγκων >>  Η  αντιπροσωπευτική   δημοκρατία ,[ κατ’ευφημισμόν  δημοκρατία ] επινοήθηκε από τους αποικιοκράτες Εγγλέζους και επεκτάθηκε σ’όλο τον κόσμο.ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αλλά μια ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ { δια ψήφου } ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ..Ήρθαν δηλαδή οι  Βρεττανοί να διδάξουν  δημοκρατία στην Ελλάδα  .!  Έλα δημοκρατία στον τόπο σου ..δηλαδή. Κι από τον πολύ  Αγγλικό  σανό  γινήκαμε  χορτοφάγοι.! Διότι η πραγματική και Μία  Δημοκρατία ΔΕΝ έχει αντιπροσώπους αλλά έχει Προσωπική συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων .Δεν εκχωρεί σε κανέναν [ ούτε στους αρίστους ] το δικαίωμα να αποφασίζει αντ’αυτού. Διότι είναι υποτιμητικό και δουλοπρεπές .Το άκρον άωτον δε της ειρωνείας , είναι το απόφθεγμα του κυνικού και ραδιούργου Τσώρτσιλ {με τις ..χαρτοπετσέτες} : << Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα [ ενν. την Ολιγαρχία ] αλλά μέχρι τώρα δεν έχει βρεθεί κάτι…καλύτερο.>.!! Χα.! Βαφτίζει το κρέας ψάρι σαν τους ψευτοκαλόγερους. Τι εννοεί ο ποιητής ; Το γράφει πολύ εύστοχα  ο Π.Κοροβέσης : << Aυτό  το πολίτευμα είναι το χειρότερο για σας , αλλά το καλύτερο για μας. Γι αυτό δεν ψάχνουμε για κάτι άλλο .>> !!

                                                Ουίνστον  Τσώρτσιλ , { 1874 –  1965 }.
  

ΠΛΑΤΩΝ- ‘Πολιτικός»{303 b} . 

Η δημοκρατία εφαρμόζεται σε περιόδους παρακμής  και ανομίας , όταν όλα είναι  αχαλίνωτα και χαοτικά.

 

ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ  ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ – » Η Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα ».{ 1986 }   Κεφ.6 : οι εκλογές.

Η εκλογή των Αρχόντων δια ψήφου είναι ΑΡΧΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗ.! 

 

Πώς  ήταν δομημένη    η  πραγματική   Δημοκρατία   ;

                                    Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ  ΤΩΝ  ΑΡΧΩΝ .

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟY –  » Αρχαίο  Ελληνικό  Δίκαιο ».

Οι  αρχές  διακρίνονταν  σε :

1]. ΚΛΗΡΩΤΕΣ { =με κλήρωση }

2]. ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΕΣ { =φανερή  ψηφοφορία  δια ανατάσεως της χειρός }

3]. ΑΙΡΕΤΕΣ {=μυστική ψηφοφορία }.

.Όλοι ,εάν διαθέτουν »  ΑΙΔΩ  τε και ΔΙΚΗΝ » είναι  ίσοι και άξιοι να συμμετέχουν στην εξουσία. Οι δέκα  Στρατηγοί  εκλέγονταν < εξ απάντων > και < υπό πάντων>. Ο Ηγέτης [ Στρατηγός]  εκλεγόταν από τον λαό  αφενός  και  αφετέρου  από τους υπολοίπους Στρατηγούς  κατ’ έτος  { χειροτονητός }.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ –  » Αρχαίο  Ελληνικό  Δίκαιο ».

Η θητεία των  Δέκα Στρατηγοί ήταν απεριόριστος. , των οποίων όμως η εκλογή γινόταν κατ’ έτος.

 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Αθηναίων  Πολιτεία ».

<<Εκλέγουν όλες τις στρατιωτικές αρχές  : Δέκα  Στρατηγούς  και αποφασίζουν με ψηφοφορία , ποια καθήκοντα θα ασκήσει ο καθένας..>>

 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Αθηναίων  Πολιτεία ».

Κληρωτοί άρχοντες , η Βουλή των Πεντακοσίων , η Εκκλησία του Δήμου . Οι βουλευτές  αναδεικνύονται στα αξιώματα δια  ΚΛΗΡΟΥ ,διότι μεταξύ ίσων επιβάλλεται η  κλήρωση .Στην Δημοκρατία  της ισότητας επιλέγονται   δια  ΚΛΗΡΟΥ  οι ικανοί * πολίτες .Όλοι ,εάν διαθέτουν » ΔΙΚΗΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΙΔΩ , ‘‘{ Πρωταγόρας } είναι  ίσοι και άξιοι  ,άρα μπορούν  να συμμετέχουν στην άσκηση της  δημοσίας  εξουσίας.  Στην  Αριστοκρατία  { ουσιαστικά  ήταν η εκτροπή αυτής , η ολιγαρχία }  της ανισότητας  αναζητούνται  οι  άριστοι {= η αριστεία / ολιγαρχία του πλούτου  } των πολιτών  και  όχι οι αίσχιστοι{=πένητες } , γι’ αυτό  και επιλέγονται δια ΨΗΦΟΥ .

                                   ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ  ΤΗΣ  ΑΘΗΝΑΙΩΝ  ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.

Η Δημοκρατία δεν είναι το τέλειο πολίτευμα .Άλλωστε  τέλειο πολιτεύμα { κανείς να μην καταπιέζει κανέναν} ΔΕΝ υπάρχει ,διότι δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι να το εφαρμόσουν.Ο άνθρωπος είναι από την φύση του ατελής. Η Δημοκρατία ΔΕΝ είναι ορθό πολίτευμα αλλά εκτροπή της Πολιτείας ή Τιμοκρατίας .Η εκτροπή αυτή όμως είναι η μικρότερη των άλλων . Εν τούτοις ,αν και εκτροπή , τόσο  πολύ θέλγει , που έχουν » βαφτίσει» όλα τα Ολιγαρχικά πολιτεύματα { =εκλογή δια ψήφου} σε Δημοκρατικά { = εκλογή δια κλήρου }.!! Αυτό ονομάζεται πολιτικός φερετζές. Η δημοκρατία – εκτός από την Αρχαία Ελλάδα-  ΔΕΝ έχει εφαρμοστεί πουθενά στον κόσμο μέχρι σήμερα. Όμως οι παρούσες συνθήκες παρακμής και εξαθλίωσης  ,με την ραγδαία  τεχνολογική ανάπτυξη [ η  οποία  λύνει πλέον τα χέρια ] , μας δίνει το δικαίωμα να οραματιζόμαστε έναν κόσμο καλλίτερο και πιο δίκαιο  με πραγματικό δημοκρατικό πολίτευμα , για  τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Ο Χρυσούς αιών της Αθηνα’ι’κής  Δημοκρατίας  μας δείχνει τον δρόμο ,αρκεί εμείς  να μην βλέπουμε το δάκτυλο.  

Περισσότερα περί Δημοκρατίας  και κληρώσεως στο :  << Παλαιά και Νέα Δημοκρατία.>>*

<<οι ικανοί πολίτες >> :   όχι  όλοι , διότι πριν την ανάληψη των καθηκόντων ,υπήρχαν οι εξετάσεις  των  υποψηφίων . ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ της ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ,   Άρθρο  50 .   

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ –  » Αρχαίο  Ελληνικό  Δίκαιο ».

<< Αρχές  ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ,ΕΠΙΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ  και ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ των  αρχόντων .>>

ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΙ ΕΛΠΙΔΑΣ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : 

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ   ΒΙΒΛΙΑ  –  ΕΛΕΓΧΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.

Θυμάστε τον περίφημο Ζήκο στην κωμωδία << Της κακομοίρας>> ;  Κλασσική , υπέροχη ταινία με τον αξέχαστο  Κ. Χατζηχρήστο   ,που  είχε αυτήν την  ιδιόμορφη  χωριάτικη  προφορά και προξενούσε ασταμάτητο γέλιο με τα < ασουπή >του…! Με τέτοια και άλλα ωραία ασχολείται ένα ενδιαφέρον  βιβλίο  ,που υπάρχει στο διαδίκτυο , του  κ. Μ.ΣΟΦΙΑΝΟΥ – » Πώς το είπες ; » το οποίον ασχολείται με την » σωστή » εκφορά  του προφορικού  λόγου  { π. χ   κουνάβγια , αβγουστος , κοζμος , συνχαρητήρια κ.τ.λ }  postoeipes.gr,     Το e-book  εκτός των άλλων γλαφυρών  περιλαμβάνει  και τις  γνωστές παρα-πλανητικές    θεωρίες  όπως : την  ανιστόρητη και αναπόδεικτη θεωρία  περί  Φοινικικού αλφαβήτου και την  θαμμένη  από την σκόνη του χρόνου θεωρία της Ερασμιακής προφοράς { μία από τις προ-τάσεις του Εράσμου ήταν τα σύμφωνα [ β ], [ γ ] και [ δ ] να προφέρονται σαν [ μπ ], [ γκ ] και [ ντ ] } ,η οποία ,επειδή δεν λαμβάνει υπόψιν της την γλώσσα των Ευαγγελίων ,φθάνει σε γελοιότητες !

Ένα απόσπασμα του Κρατίνου ,που διασώζει το E.M.L ,αναφέρει ,ότι ο ηλίθιος είναι σαν το πρόβατο που κάνει »βη»,»βη». Το Λεξικό αναφέρει πως οι Αθηναίοι έλεγαν ,ότι το πρόβατο κάνει »βη» ,»βη» και όχι »βαι» ,»βαι». {*βαι : < βαίω }. Η λέξη βέβαια πλάστηκε χάριν της Ρητορικής και δεν χρειάζεται εκτενέστερες αναλύσεις. Εάν ,όμως εστιάσει κάποιος στο επιχείρημα ,ότι όντως οι αρχαία προφορά του [ β ] ήταν [μπ ] ,άρα το πρόβατο βελάζει κάνοντας ΄΄μπε», » μπε» , με την απόδειξη, πως και εμείς σήμερα ,λέμε ότι το πρόβατο κάνει » μπε» -» μπε » , τότε , δια της απλής λογικής διαπιστώνουμε ,ότι φθάνουμε σε αντίφαση και αδιέξοδο.

Διότι εάν είναι κανόνας ,ότι το [β] επροφέρετο σαν [ μπ ] και απόδειξη είναι η καθημερινή ομιλία ,τότε όλες οι λέξεις από [β] θα πρέπει να προφέρονται σήμερα με [ μπ] και όχι με [ β].! Παραδείγματος χάριν το βάδισμα , βάζω ,βαθμός ,βάθος , βακτηρία, ,βελανίδι, βάλλω ,βάναυσος ,βάπτισμα ,βάραθρο ,βάρος ,βάτος ,βαυκαλίζω ,βαφή ,ΒΕΛΑΖΩ , βία,βιάζω ,βίος βοηθώ κ.α. θα πρέπει να κάνουν σύμφωνα με τον κανόνα : μπάδισμα ,μπάζω ,μπαθμός ,μπάθος μπακτηρία ,μπελανίδι ,μπάλλω , μπάναυσος μπάπτισμα ,μπάραθρο , μπάρος ,μπάτος ,μπαυκαλίζω ,μπαφή {< μπάφος ; ] , ΜΠΕΛΑΖΩ , μπία , μπιάζω , μπίος , μποηθώ . Εάν λοιπόν στην καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε τις λέξεις ,προφέροντας το [β] σαν [μπ] ,τότε υπάρχει απτή απόδειξη ότι το επιχείρημα αυτό ισχύει. Γνωρίζετε πολλούς ,οι οποίοι λένε ΜΠΕΛΑΖΩ { πως λέμε »μεγάλος μπελάς μας βρήκε »} αντί ΒΕΛΑΖΩ ;

Σίγουρα όχι. Άρα το επιχείρημα που στηρίζεται σε τέτοιον » κανόνα » καταρρίπτεται από την καθο-μιλουμένη. Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο ; Μήπως είναι η … εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον »κανόνα» ; Μήπως διαφεύγει κάτι ;

THOMAS GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».

Βή [ βαί ] : Η λέξις είναι ΡΗΤΟΡΙΚΗ.

1. ΤΟ << ΦΟΙΝΙΚΙΚΟΝ >> ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ.

Για  το υποτιθέμενο  »φοινικικόν αλφάβητο» { υποτιθέμενο ,διότι αλφάβητο χωρίς  φωνήεντα δεν είναι αλφάβητον . Ως γνωστόν , το αλφάβητον έχει φωνήεντα [ άλφα ] και σύμφωνα [ βήτα ] } ή μάλλον για τα  << φοινικήια  γράμματα >>  υπάρχουν πολλές  και ποικίλες πηγές ικανές να σε οδηγήσουν τον ερευνητή σε τεκμηριωμένο συμπέρασμα. Το γιατί αγνοούνται  αυτές  είναι θέμα άλλης θεωρητικής συζητήσεως . Ωστόσο , το φάρμακο  στις  ασαφείς [ θολοκουλτουριάρικες ,όπως χαρακτηρίζονται } και ανυπόστατες αυτές θεωρίες  είναι μόνον ο έλεγχος και η έρευνα. << Μην  καταπίνετε αμάση–τον , ό,τι διαβάζετε. Βάλτε κρησάρα στον  νου  σας. Διαχωρίστε  την ήρα από  το στάρι.  Αφήστε να περάσουν  μόνο οι λεπτοφυείς σταρένιες  ιδέες , κατάλληλες για νοητική βρώση. Πετάξτε την  ατεκμηρίωτη  ήρα , που είναι κατάλληλη μόνο για ζωοτροφές .Εξάλλου η ήρα [ =Λόλιο το μεθυστικόν ] είναι δηλητηριώδης για τους ανθρώπους >> , έλεγε κάποτε ένας σοφός γέρων.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ί’ΔΑ  – » Λεξικόν ».

Tα  ονόμασαν  Φοινικήια   γράμματα  ή  από τον Φοίνικα του  Αγήνορος  [όπως λένε Λυδοί  και  Ίωνες  ] ή  κατά τους Κρήτες  από τα πέταλα του  φοίνικος , όπου έγραφαν  ή  από την Φοινίκη  κόρη του Ακταίωνος.

ΦΩΤΙΟΥ  –  » Λέξεων  Συναγωγή ».

Φοινικήια  γράμματα. Και εδώ καταγράφονται τρείς πιθανές  εκδοχές για τα < φοινικικά>  γράμματα.

Για την κατασκευασμένη ‘φοινικική  θεωρία ‘ διαβάστε εδώ.  :<< » Ψεύσμα Φοινικικόν » και … Φοινικολαγνεία. >>   

Για το πώς  βέλαζαν τα πρόβατα  και  για  την Ερασμιακή προφορά ,  διαβάστε  το αναλυτικό άρθρο με όλες τις αποδείξεις.     << Πώς σαλαγούσε ο αρχαίος ποιμήν ;>>

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » .

Βληχώμαι =βελάζω / μπελάζω  ,φωνάζω βέ -βέ { μπέ-μπέ }.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ». 

Βελάζω { όχι μπελάζω } ονοματοποιημένο  από τη φωνή των προβάτων ,το βέλασμα { όχι μπέλασμα }. [ σ.σ. οφθαλμοφανής η ομοιότητα του »μπελάζω » με τον μπελά .Δηλαδή »μεγάλοι μπελάδες μας βρήκαν »!! ].

ΣΠΥΡ.  ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  εθνότητας » .{ Κεφ.18 ,σελ.527-528.}

Η ΠΡΟΦΟΡΑ είναι το κλειδί !

<<..Ο αυτός φθόγγος  , η αυτή  λέξη  ενίοτε   προφέρονται ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΑ  από τους  διάφορους  λαούς της Ελλάδας .>>

Αθανάσιος Χριστόπουλος – Κατά της ερασμιακής προφοράς.

ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση  δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου σε μια συλλαβή. Σε πολλές λέξεις όταν ακολουθεί φωνήεν  ύστερα από το φθόγγο ι [ η,υ,ει,οι ] ή το φθόγγο ε  { αι } , τα δύο φωνήεντα μπορούν να προφέρονται μαζί σε μια συλλαβή.

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Συνίζησις { συνιζάνω } = καταβύθιση , βούλιασμα .

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Συνίζησις , μεταφορική η λέξη .Όταν το ένα φωνήεν συνιζάνει  και συγκάθεται  συγκρυπτόμενο  από το έτερο φωνήεν .Το δίς  ,από το δυάκις  και το τρίς από το  τριάκις.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».

ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση  δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου  σε μια  συλλαβή.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Πολυτονική  Γραμματική ».

Στις λέξεις αυτές , που έγινε συνίζηση ,τα συμπλέγματα των φωνηέντων που γράφουμε ,λέγονται Καταχρηστικοί  δίφθογγοι.

Ακολουθεί πίνακας ομοήχων λέξεων , οι  οποίες όταν υπόκεινται σε συνίζηση  , αλλάζει και το νόημα τους { κοινώς τους αλλάζει τα φώτα } !!  Αυτό για  να ισχύει,  προϋποθέτει  την ύπαρξη  διαφορετικών  γλωσσικών ριζών . Διότι η αυτόνομη συνίζηση δεν  νοηματοδοτεί   διαφορετικά το περιεχόμενο των λέξεων. Άλλωστε στο γραπτό  λόγο εφαρμόζεται η γραμματική τέχνη και η αναζήτηση του  ετύμου , όχι  στον προφορικό. Δουλειά  και δουλεία για παράδειγμα  , διαφέρουν ή ομοιάζουν  βάσει  ετυμολογίας και όχι  συνίζησης ; 

Προσέξτε τον παρακάτω πίνακα και προσπαθήστε να διακρίνετε την ετυμολογία των λέξεων .Η συνίζηση δεν αλλάζει την αλήθεια των λέξεων.

ΠΙΝΑΚΑΣ  ΟΜΟΗΧΩΝ { με ή χωρίς συνίζηση } – ΠΙΝΑΚΑΣ  ΟΜΟΗΧΩΝ  με   ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ  ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

1.Άδειος ,Άδεια, Άδειο { επίθ.} :  α] Από το Αδειάζω { =κενώνω}   ——-    Άδεια { ουσ.}:  I]. A [στερ.]  + Δέος {=φόβος , σεβασμός }. II]. A[στερ.] + Δέομαι {= χρειάζομαι, έχω ανάγκη } .

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της  Ελληνικής  γλώσσης ».

1.] Αδεής = α[στερ.] + δέος  2.] Αδεής = α[στερ.] + δέω .

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ». 

Άδεια  <  α -δεής  = α[στερ.] + δέος .   Άδειος  <  αδειάζω { υποχωρητικό }

ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

Διαφέρει το δέος από τον φόβο. Δέος είναι πολύχρονη  υπόνοια κακού. Φόβος δε  είναι   παραυτίκα   πτόησις {=πτώση ηθικού}.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

2.Ακρίβεια { ουσ.} : Άκρα + βαίνω ———————Ακρίβεια = ακριβώς { επιρ.}

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ακριβής  { άκρος  + βαίνω } ή { α [επιτατικό ] + κρίνω .

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ». 

Ακρίβεια =/= Φτήνια { =ευθηνία  }

I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ». Βίος = η ζωή . Βιός  = η περιουσία , το τόξο .

3 .Βιός [I] [το], ουσιαστικό : από την Βία { Fις  —> Vis —> Ις  }= Ισχύς , δύναμις.       ——————— Βίος [II] [ο] ,ουσιαστικό : από το βίος. Βιός [III] {o}, ουσιαστικό  : το τόξο { ως βιοποριστικό εργαλείο ,< από της κατά την έντασιν βίας >- Ησύχιος }.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Βίος ή βιωτή = το μετά βίας και ανάγκης ζην  ή παρά  το  βέω {= πορεύομαι } ,βίος η οδός  και η πορεία.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Βία / βίη { vis } = η σωματική δύναμη , η ρώμη. Βιάζω = εκβιάζω , μετέρχομαι βίας.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – »Ο εν τη λέξει Λόγος ». 

Ζωή <  ζέω  {= είμαι ζεστός , θερμός , βράζω } και  Βίος. < [ F]ις { =δύναμη , βία }.

ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

Βίος είναι η λογική ζωή. Βίον  έχουν μόνο τα  έλλογα ,τουτέστιν οι άνθρωποι . Ζωή και τα  άλογα  και  τα  έλλογα.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ».

 .4. Έννοια  & Έννοια  . Αυτή που βρίσκεται εντός του  Νου  .Έννοια = εν + νούς  

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Έννοια [ εν + νοώ ]  = το  εντός  του  νού  . Σκέψη  , διαλογισμός , λογισμός , σκοτούρα,  έγνοια.

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικό  Εννοιών της Πλατωνικής  Φιλοσοφίας »{οι όροι του Σπευσίππου}.

Έννοια= συντονισμός της  διανοίας.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Συντονία , { συν + τόνος } = η σύντονος ενέργεια της διανοίας. Η ένταση  της διανοίας , η δραστικότητα  αυτής . Αντίθετο  της  ανέσεως .

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Νούς  < Νέω {=πορεύομαι }  –   Έννοια < εν + νούς   {=παράστασις [αφηρημένη] εντός του νοός }  –  Διάνοια < διά + νους {=λόγος , ο εντός της ψυχής , προς εαυτήν  γινόμενος διάλογος ΑΝΕΥ ΦΩΝΗΣ }

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

5. Ήπια  { ρήμα  αόρ. }: Πίνω , { αρχ. αόρ. β’ -Έπιον  }———————Ήπια=ηπίως { επιρ.}

Ήπιον = πράον , προσηνές , μαλθακό , ήμερο , ήσυχο.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Ασκληπιός ο Ήπιος. Ήπιος [ο λογισμός] , από το έπω [ =λέγω ] > έπιος  > ήπιος .

                                                              ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ.

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ήπιος { από το έπος }= μαλακτικός , καταπραϋντικός, πράος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

6. Λόγια  &  Λόγια :   εκ του  Λόγιος – α -ον { επιθ.} <  Λέγω.

Λόγιος-α-ον { εκ του λόγος }=επιτήδειος στους λόγους , πεπαιδευμένος.

Λόγιος [ουσ.] = πεζογράφος =/= ποιητής. Ο ευφραδής , εύγλωττος.

7.Mαλλάκια : { υποκ.}:  τα  μαλλιά            —————–     Μαλάκια : {ουσ.} : τα  μαλάκια < μαλακός-η -ον { επιθ.}  .Αντίθετο , τα οστρακόδερμα.

8.α] Ποίον ; { Ερωτ. αντωνυμία } :Ποίος -α-ον    β] Ποιόν { ουσ.} : το ποιόν , η ποιότητα.  γ] Ποιόν { Αορ. αντωνυμία }: Ποιός-ά-όν.

ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Με το πολυτονικό σύστημα βάζουμε περισπωμένη και οξεία. Έτσι αποφεύγουμε την σύγχυση.

I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».

9.Σκιάζω :   Σκιά , σκιαίνω , σκιάζω .

Σκιά/ σκιή = 1.κάθομαι σε σκιά  2.Σκιά=η ψυχή των πεθαμένων.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Σκιά / σκιή = ο ίσκιος , η σκιά δένδρων , η σκιερή τοποθεσία  , το φάντασμα , το φάσμα νεκρού.

I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».

Σκιάζω / σκιάω  =επισκιάζω , εκφοβίζω δια σκιάς .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Σκιάω = Σκιάζω. Από την σκιά : σκιερός , σκιάς , σκιάδειον , σκηνή , σκότος , σκέπω , σκέπας , σκέπη .

ΑΓΓΕΛΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ – » Ο Αλαφρο’ί’σκιωτος».-

Η Φωνή.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – » Η  ιστορία της Ελληνικής γλώσσας ».

<<…Δανειζόμαστε ξένες λέξεις όταν είναι σημασιολογικά  αναντικατάστατες. >>.Δανειζόμαστε λέξεις , όταν δεν έχουμε την αντίστοιχη ελληνική λέξη  και η δάνεια ξένη λέξη είναι σημασιολογικά ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ.

Έχετε αναρωτηθεί πόσες από αυτές είναι πραγματικά αναντικατάστατες ;  Πολλές  είναι  κατάλοιπα των  εκάστοτε βαρβαροφώνων κατακτητών , που υποδούλωσαν την πατρίδα μας. Ο αοίδιμος  δια-φωτιστής και διδάσκαλος του Γένους,  Αδ. Κοραής  καθάρισε την γλώσσα μας από τις ξένες λέξεις και τις αντικατέστησε με ελληνικές. Εξ ου και η καθαρεύουσα. Πολέμησε δε τους ραγιάδες  τουρκο-λάγνους  και τα ευρωλιγούρια  της εποχής του. .Δυστυχώς η  ιστορία συνεχώς επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα.

Α.Ε.ΜΕΓΑ – » Ιστορία του γλωσσικού  ζητήματος » .

Χαρ.Τρικούπης  : Αξιέπαινος  όποιος  εμπλουτίζει  , αξιόμεμπτος όποιος μεταποιεί κατά την όρεξίν του , την γλώσσα του έθνους.

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.