Πώς μι το ‘ πες ;

Θυμάστε τον περίφημο Ζήκο στην κωμωδία << Της κακομοίρας>> ;  Κλασσική , υπέροχη ταινία με τον αξέχαστο  Κ. Χατζηχρήστο   ,που  είχε αυτήν την  ιδιόμορφη  χωριάτικη  προφορά και προξενούσε ασταμάτητο γέλιο με τα < ασουπή >του…! Με τέτοια και άλλα ωραία ασχολείται ένα ενδιαφέρον  βιβλίο  ,που υπάρχει στο διαδίκτυο , του  κ. Μ.ΣΟΦΙΑΝΟΥ – » Πώς το είπες ; » το οποίον ασχολείται με την » σωστή » εκφορά  του προφορικού  λόγου  { π. χ   κουνάβγια , αβγουστος , κοζμος , συνχαρητήρια κ.τ.λ }  postoeipes.gr,     Το e-book  εκτός των άλλων γλαφυρών  περιλαμβάνει  και τις  γνωστές παρα-πλανητικές    θεωρίες  όπως : την  ανιστόρητη και αναπόδεικτη θεωρία  περί  Φοινικικού αλφαβήτου και την  θαμμένη  από την σκόνη του χρόνου θεωρία της Ερασμιακής προφοράς { μία από τις προ-τάσεις του Εράσμου ήταν τα σύμφωνα [ β ], [ γ ] και [ δ ] να προφέρονται σαν [ μπ ], [ γκ ] και [ ντ ] } ,η οποία ,επειδή δεν λαμβάνει υπόψιν της την γλώσσα των Ευαγγελίων ,φθάνει σε γελοιότητες !

Ένα απόσπασμα του Κρατίνου ,που διασώζει το E.M.L ,αναφέρει ,ότι ο ηλίθιος είναι σαν το πρόβατο που κάνει »βη»,»βη». Το Λεξικό αναφέρει πως οι Αθηναίοι έλεγαν ,ότι το πρόβατο κάνει »βη» ,»βη» και όχι »βαι» ,»βαι». {*βαι : < βαίω }. Η λέξη βέβαια πλάστηκε χάριν της Ρητορικής και δεν χρειάζεται εκτενέστερες αναλύσεις. Εάν ,όμως εστιάσει κάποιος στο επιχείρημα ,ότι όντως οι αρχαία προφορά του [ β ] ήταν [μπ ] ,άρα το πρόβατο βελάζει κάνοντας ΄΄μπε», » μπε» , με την απόδειξη, πως και εμείς σήμερα ,λέμε ότι το πρόβατο κάνει » μπε» -» μπε » , τότε , δια της απλής λογικής διαπιστώνουμε ,ότι φθάνουμε σε αντίφαση και αδιέξοδο.

Διότι εάν είναι κανόνας ,ότι το [β] επροφέρετο σαν [ μπ ] και απόδειξη είναι η καθημερινή ομιλία ,τότε όλες οι λέξεις από [β] θα πρέπει να προφέρονται σήμερα με [ μπ] και όχι με [ β].! Παραδείγματος χάριν το βάδισμα , βάζω ,βαθμός ,βάθος , βακτηρία, ,βελανίδι, βάλλω ,βάναυσος ,βάπτισμα ,βάραθρο ,βάρος ,βάτος ,βαυκαλίζω ,βαφή ,ΒΕΛΑΖΩ , βία,βιάζω ,βίος βοηθώ κ.α. θα πρέπει να κάνουν σύμφωνα με τον κανόνα : μπάδισμα ,μπάζω ,μπαθμός ,μπάθος μπακτηρία ,μπελανίδι ,μπάλλω , μπάναυσος μπάπτισμα ,μπάραθρο , μπάρος ,μπάτος ,μπαυκαλίζω ,μπαφή {< μπάφος ; ] , ΜΠΕΛΑΖΩ , μπία , μπιάζω , μπίος , μποηθώ . Εάν λοιπόν στην καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε τις λέξεις ,προφέροντας το [β] σαν [μπ] ,τότε υπάρχει απτή απόδειξη ότι το επιχείρημα αυτό ισχύει. Γνωρίζετε πολλούς ,οι οποίοι λένε ΜΠΕΛΑΖΩ { πως λέμε »μεγάλος μπελάς μας βρήκε »} αντί ΒΕΛΑΖΩ ;

Σίγουρα όχι. Άρα το επιχείρημα που στηρίζεται σε τέτοιον » κανόνα » καταρρίπτεται από την καθο-μιλουμένη. Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο ; Μήπως είναι η … εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον »κανόνα» ; Μήπως διαφεύγει κάτι ;

THOMAS GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».

Βή [ βαί ] : Η λέξις είναι ΡΗΤΟΡΙΚΗ.

Για  το υποτιθέμενο  »φοινικικόν αλφάβητο» { υποτιθέμενο ,διότι αλφάβητο χωρίς  φωνήεντα δεν είναι αλφάβητον . Ως γνωστόν , το αλφάβητον έχει φωνήεντα [ άλφα ] και σύμφωνα [ βήτα ] } ή μάλλον για τα  << φοινικήια  γράμματα >>  υπάρχουν πολλές  και ποικίλες πηγές ικανές να σε οδηγήσουν τον ερευνητή σε τεκμηριωμένο συμπέρασμα. Το γιατί αγνοούνται  αυτές  είναι θέμα άλλης θεωρητικής συζητήσεως . Ωστόσο , το φάρμακο  στις  ασαφείς [ θολοκουλτουριάρικες ,όπως χαρακτηρίζονται } και ανυπόστατες αυτές θεωρίες  είναι μόνον ο έλεγχος και η έρευνα. << Μην  καταπίνετε αμάσητον , ό,τι διαβάζετε. Βάλτε κρησάρα στον  νου  σας. Διαχωρίστε  την ήρα από  το στάρι.  Αφήστε να περάσουν  μόνο οι λεπτοφυείς σταρένιες  ιδέες , κατάλληλες για νοητική βρώση. Πετάξτε την  ατεκμηρίωτη  ήρα , που είναι κατάλληλη μόνο για ζωοτροφές .Εξάλλου η ήρα [ =Λόλιο το μεθυστικόν ] είναι δηλητηριώδης για τους ανθρώπους >> , έλεγε κάποτε ένας σοφός γέρων.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ί’ΔΑ  – » Λεξικόν ».

Tα  ονόμασαν  Φοινικήια   γράμματα  ή  από τον Φοίνικα του  Αγήνορος  [όπως λένε Λυδοί  και  Ίωνες  ] ή  κατά τους Κρήτες  από τα πέταλα του  φοίνικος , όπου έγραφαν  ή  από την Φοινίκη  κόρη του Ακταίωνος.

ΦΩΤΙΟΥ  –  » Λέξεων  Συναγωγή ».

Φοινικήια  γράμματα. Και εδώ καταγράφονται τρείς πιθανές  εκδοχές για τα < φοινικικά>  γράμματα.

Για την κατασκευασμένη ‘φοινικική  θεωρία ‘ διαβάστε εδώ.  :<< » Ψεύσμα Φοινικικόν » και … Φοινικολαγνεία. >>   

Για το πώς  βέλαζαν τα πρόβατα  και  για  την Ερασμιακή προφορά ,  διαβάστε  το αναλυτικό άρθρο με όλες τις αποδείξεις.     << Πώς σαλαγούσε ο αρχαίος ποιμήν ;>>

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » .

Βληχώμαι =βελάζω / μπελάζω  ,φωνάζω βέ -βέ { μπέ-μπέ }.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής »

Βελάζω { όχι μπελάζω } ονοματοποιημένο  από τη φωνή των προβάτων ,το βέλασμα { όχι μπέλασμα }. [ σ.σ. οφθαλμοφανής η ομοιότητα του »μπελάζω » με τον μπελά .Δηλαδή »μεγάλοι μπελάδες μας βρήκαν »!! ].

ΣΠΥΡ.  ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  εθνότητας » .{ Κεφ.18 ,σελ.527-528.}

Η ΠΡΟΦΟΡΑ είναι το κλειδί ! <<..Ο αυτός φθόγγος  , η αυτή  λέξη  ενίοτε   προφέρονται ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΑ  από τους  διάφορους  λαούς της Ελλάδας .>>

Αθανάσιος Χριστόπουλος – Κατά της ερασμιακής προφοράς.

ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση  δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου σε μια συλλαβή. Σε πολλές λέξεις όταν ακολουθεί φωνήεν  ύστερα από το φθόγγο ι [ η,υ,ει,οι ] ή το φθόγγο ε  { αι } , τα δύο φωνήεντα μπορούν να προφέρονται μαζί σε μια συλλαβή.

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Συνίζησις { συνιζάνω } = καταβύθιση , βούλιασμα .

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Συνίζησις , μεταφορική η λέξη .Όταν το ένα φωνήεν συνιζάνει  και συγκάθεται  συγκρυπτόμενο  από το έτερο φωνήεν .Το δίς  ,από το δυάκις  και το τρίς από το  τριάκις.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».

ΣΥΝΙΖΗΣΗ , η συνεκφώνηση  δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου  σε μια  συλλαβή.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Πολυτονική  Γραμματική ».

Στις λέξεις αυτές , που έγινε συνίζηση ,τα συμπλέγματα των φωνηέντων που γράφουμε ,λέγονται Καταχρηστικοί  δίφθογγοι.

Ακολουθεί πίνακας ομοήχων λέξεων , οι  οποίες όταν υπόκεινται σε συνίζηση  , αλλάζει και το νόημα τους { κοινώς τους αλλάζει τα φώτα } !!  Αυτό για  να ισχύει,  προϋποθέτει  την ύπαρξη  διαφορετικών  γλωσσικών ριζών . Διότι η αυτόνομη συνίζηση δεν  νοηματοδοτεί   διαφορετικά το περιεχόμενο των λέξεων. Άλλωστε στο γραπτό  λόγο εφαρμόζεται η γραμματική τέχνη και η αναζήτηση του  ετύμου , όχι  στον προφορικό. Δουλειά  και δουλεία για παράδειγμα  , διαφέρουν ή ομοιάζουν  βάσει  ετυμολογίας και όχι  συνίζησης ; 

Προσέξτε τον παρακάτω πίνακα και προσπαθήστε να διακρίνετε την ετυμολογία των λέξεων .Η συνίζηση δεν αλλάζει την αλήθεια των λέξεων.

bandicam 2017-06-27 21-44-32-782

ΠΙΝΑΚΑΣ  ΟΜΟΗΧΩΝ { με ή χωρίς συνίζηση } ΠΙΝΑΚΑΣ  ΟΜΟΗΧΩΝ  με   ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ.

Σάρωση_20170706 (3)

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ  ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

1.Άδειος ,Άδεια, Άδειο { επίθ.} :  α] Από το Αδειάζω { =κενώνω}   ——-    Άδεια { ουσ.}:  I]. A [στερ.]  + Δέος {=φόβος , σεβασμός }. II]. A[στερ.] + Δέομαι {= χρειάζομαι, έχω ανάγκη } .

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της  Ελληνικής  γλώσσης ».

1.] Αδεής = α[στερ.] + δέος  2.] Αδεής = α[στερ.] + δέω .

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής »

Άδεια  <  α -δεής  = α[στερ.] + δέος .   Άδειος  <  αδειάζω { υποχωρητικό }

ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

Διαφέρει το δέος από τον φόβο. Δέος είναι πολύχρονη  υπόνοια κακού. Φόβος δε  είναι   παραυτίκα   πτόησις {=πτώση ηθικού}.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

2.Ακρίβεια { ουσ.} : Άκρα + βαίνω ———————Ακρίβεια = ακριβώς { επιρ.}

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ακριβής  { άκρος  + βαίνω } ή { α [επιτατικό ] + κρίνω .

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ». 

Ακρίβεια =/= Φτήνια { =ευθηνία  }

I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ». Βίος = η ζωή . Βιός  = η περιουσία , το τόξο .

3 .Βιός [I] [το], ουσιαστικό : από την Βία { Fις  —> Vis —> Ις  }= Ισχύς , δύναμις.   Βίος [II] [ο] ,ουσιαστικό : από το βίος. Βιός [III] {o}, ουσιαστικό  : το τόξο { ως βιοποριστικό εργαλείο ,< από της κατά την έντασιν βίας >- Ησύχιος }.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Βίος ή βιωτή = το μετά βίας και ανάγκης ζην  ή παρά  το  βέω {= πορεύομαι } ,βίος η οδός  και η πορεία.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Βία / βίη { vis } = η σωματική δύναμη , η ρώμη. Βιάζω = εκβιάζω , μετέρχομαι βίας.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – »Ο εν τη λέξει Λόγος ». 

Ζωή <  ζέω  {= είμαι ζεστός , θερμός , βράζω } και  Βίος. < [ F]ις { =δύναμη , βία }.

ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

Βίος είναι η λογική ζωή. Βίον  έχουν μόνο τα  έλλογα ,τουτέστιν οι άνθρωποι . Ζωή και τα  άλογα  και  τα  έλλογα.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ».

 .4. Έννοια  & Έννοια  . Αυτή που βρίσκεται εντός του  Νου  .Έννοια = εν + νούς  

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Έννοια [ εν + νοώ ]  = το  εντός  του  νού  . Σκέψη  , διαλογισμός , λογισμός , σκοτούρα,  έγνοια.

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικό  Εννοιών της Πλατωνικής  Φιλοσοφίας »{οι όροι του Σπευσίππου}.

Έννοια= συντονισμός της  διανοίας.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Συντονία , { συν + τόνος } = η σύντονος ενέργεια της διανοίας. Η ένταση  της διανοίας , η δραστικότητα  αυτής . Αντίθετο  της  ανέσεως .

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Νούς  < Νέω {=πορεύομαι }  –   Έννοια < εν + νούς   {=παράστασις [αφηρημένη] εντός του νοός }  –  Διάνοια < διά + νους {=λόγος , ο εντός της ψυχής , προς εαυτήν  γινόμενος διάλογος ΑΝΕΥ ΦΩΝΗΣ }

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

5. Ήπια  { ρήμα  αόρ. }: Πίνω , { αρχ. αόρ. β’ -Έπιον  } . Ήπια=ηπίως { επιρ.} Ήπιον = πράον , προσηνές , μαλθακό , ήμερο , ήσυχο.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Ασκληπιός ο Ήπιος. Ήπιος [ο λογισμός] , από το έπω [ =λέγω ] > έπιος  > ήπιος .

                                                              ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ.

Asclepius

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ήπιος { από το έπος }= μαλακτικός , καταπραϋντικός, πράος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

6. Λόγια  &  Λόγια :   εκ του  Λόγιος – α -ον { επιθ.} <  Λέγω. Λόγιος-α-ον { εκ του λόγος }=επιτήδειος στους λόγους , πεπαιδευμένος. Λόγιος [ουσ.] = πεζογράφος =/= ποιητής. Ο ευφραδής , εύγλωττος.

7.Mαλλάκια : { υποκ.}:  τα  μαλλιά  . Μαλάκια : {ουσ.} : τα  μαλάκια < μαλακός-η -ον { επιθ.}  .Αντίθετο , τα οστρακόδερμα.

8.α] Ποίον ; { Ερωτ. αντωνυμία } :Ποίος -α-ον    β] Ποιόν { ουσ.} : το ποιόν , η ποιότητα.  γ] Ποιόν { Αορ. αντωνυμία }: Ποιός-ά-όν.

ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Με το πολυτονικό σύστημα βάζουμε περισπωμένη και οξεία. Έτσι αποφεύγουμε την σύγχυση.

I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».

9.Σκιάζω :   Σκιά , σκιαίνω , σκιάζω . Σκιά/ σκιή = 1.κάθομαι σε σκιά  2.Σκιά=η ψυχή των πεθαμένων.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Σκιά / σκιή = ο ίσκιος , η σκιά δένδρων , η σκιερή τοποθεσία  , το φάντασμα , το φάσμα νεκρού.

I .ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικό λεξικό ».

Σκιάζω / σκιάω  =επισκιάζω , εκφοβίζω δια σκιάς .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Σκιάω = Σκιάζω. Από την σκιά : σκιερός , σκιάς , σκιάδειον , σκηνή , σκότος , σκέπω , σκέπας , σκέπη .

ΑΓΓΕΛΟΥ  ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ – » Ο Αλαφρο’ί’σκιωτος».-

Η Φωνή.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – » Η  ιστορία της Ελληνικής γλώσσας ».

<<…Δανειζόμαστε ξένες λέξεις όταν είναι σημασιολογικά  αναντικατάστατες. >>.Δανειζόμαστε λέξεις , όταν δεν έχουμε την αντίστοιχη ελληνική λέξη  και η δάνεια ξένη λέξη είναι σημασιολογικά ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗ.

Έχετε αναρωτηθεί πόσες από αυτές είναι πραγματικά αναντικατάστατες ;  Πολλές  είναι  κατάλοιπα των  εκάστοτε βαρβαροφώνων κατακτητών , που υποδούλωσαν την πατρίδα μας. Ο αοίδιμος  δια-φωτιστής και διδάσκαλος του Γένους,  Αδ. Κοραής  καθάρισε την γλώσσα μας από τις ξένες λέξεις και τις αντικατέστησε με ελληνικές. Εξ ου και η καθαρεύουσα. Πολέμησε δε τους ραγιάδες  τουρκο-λάγνους  και τα ευρωλιγούρια  της εποχής του. .Δυστυχώς η  ιστορία συνεχώς επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα.

Α.Ε.ΜΕΓΑ – » Ιστορία του γλωσσικού  ζητήματος » .

Χαρ.Τρικούπης  : Αξιέπαινος  όποιος  εμπλουτίζει  , αξιόμεμπτος όποιος μεταποιεί κατά την όρεξίν του , την γλώσσα του έθνους.




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α