Ύβρις φυτεύει τύραννον.

Ένα εξαιρετικό  άρθρο έγραψε ο Π. Λιάκος στην εφ. ‘Δημοκρατία’ : < Η συνταγή της ευτυχίας >. Εξαιρετικό  και ιδιαίτερο ,διότι δεν αναφέρεται απλώς σε  αρχαία ελληνικά κείμενα  για να τεκμηριώσει τα επιχειρήματά του, αλλά παρουσιάζει τα ίδια τα κείμενα. Το πρώτο κείμενο είναι του  Νεο-πλατωνικού φιλοσόφου από την Πόλη , Πρόκλου  { 412 μ.Χ. } :  Υπόμνημα εις τα  ‘Χρυσά έπη’  Πυθαγόρου.  { Βέβαια  τα ‘Χρυσά έπη ‘ του Πυθαγόρα ,δεν είναι του Πυθαγόρα ούτε των  πρώτων Πυθαγορείων, αλλά είναι πολύ μεταγενέστερα. Το περιεχόμενο όμως και το ύφος της ποιητικής αυτής συλλογής είναι πυθαγορικό } .Το έργο αυτό , πέραν της αμφίβολης πατρότητας του κειμένου ,παρουσιάζει και άλλες ιδιαίτερες δυσκολίες, διότι  διασώζεται μόνο στο [ αρ. 888]   αραβικό χειρόγραφο  της Βιβλιοθήκης της Μαδρίτης.

ΠΡΟΚΛΟΥ  – » Υπόμνημα εις τα Χρυσά έπη  Πυθαγόρου  » ,{σελ.153 }.

Γι’ αυτό αν κάποιο έθνος παραβιάσει τα έθιμά του αφανίζεται.

ΠΥΘΑΓΟΡΑ – » Χρυσά έπη », { στ.1-8 }.

Το πρώτο απ’ τα Χρυσά έπη είναι η προτρεπτικό , συμβουλευτικό  << πρέπει πρώτα  να τιμώνται οι  αθάνατοι θεοί ,  σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου ..>>

Από  το  δεύτερο κείμενο , που είναι και πιο ενδιαφέρον,  ξεχωρίζει η γνωστή φράση του  χορού <<  Ύβρις  φυτεύει τύραννον >> ,από  την γνωστή  τραγωδία του Σοφοκλέους » Οιδίπους  τύραννος ‘‘. Οι αποδόσεις όμως διαφέρουν.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » ,[ στ.873 – 882].{ α’ απόδοση }.Κ.Π. ΦΩΤΙΑΔΗΣ .

Στον «Οιδίποδα Τύραννο» την ώρα που κορυφώνεται η αγωνία και όλοι περιμένουν να έρθει και να μιλήσει ο βοσκός που γνωρίζει ποιος σκότωσε τον Λάιο και ποιος επιτέλους αποτελεί μίασμα για την πόλη (ο ίδιος ο βασιλιάς της, ο Οιδίπους) ο Χορός (στ. 825-881) αποφαίνεται « Ύβρις φυτεύει τύραννον », και συνεχίζει παραθέτοντας τα δεινά που έρχονται όποτε φουσκώνει το ποτάμι της ύβρεως .

Ακολουθούν [ 6 ] ακόμη αποδόσεις του αρχαίου κειμένου. [ Διαφέρει δε η απόδοση της μετάφρασης. Μετάφραση  γίνεται από  μια  γλώσσα σε  άλλη ξένη  γλώσσα ,ενώ  απόδοση γίνεται από  παλαιά μορφή της γλώσσας σε σύγχρονη μορφή της ιδίας  όμως γλώσσας ].Από τις αποδόσεις αυτές, η [ε’] νομίζω είναι η πιο ακριβής στο νόημα του αρχαίου κειμένου. Είθισται δε  πολλοί  Έλληνες  φιλόλογοι να μεταχειρίζονται  την αρχαία ελληνική ως  μητριά {ξένη γλώσσα} . Έτσι συμπεριφέρονται σαν μεταφραστές ,αλλάζοντας σχεδόν συνολικά τις λέξεις του αρχαίου κειμένου , με ολέθριες ενίοτε συνέπειες ,όπως η αλλοίωση του νοήματος. Η ύβρις  επί  τω προκειμένω , είναι το  θράσος ,η αλαζονεία ,η ασέβεια  ή  κάτι άλλο ;  Η ύβρις είναι  πολυώνυμον .Επομένως είναι ή μάλλον μπορεί να γίνει κάτι απ’ όλα  αυτά τα συγκεκριμένα .Ως αφηρημένη έννοια  όμως παραμένει ύβρις {subris }  δηλαδή ΥΠΕΡ { super }, άρα ΥΠΕΡΒΟΛΗ ,ΥΠΕΡΒΑΣΗ του μέτρου ,συνεπώς κακία του επιθυμητικού. {Βλ.  < Ύβρις δε πολυώνυμον   >   }.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » ,[ στ.873 – 882] , { β’ απόδοση } Φ. ΠΟΛΙΤΗΣ .

Ύβρις  φυτεύει τύραννον   = Θράσος γεννά τους  τυράννους.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » , { γ’ απόδοση } Β.ΚΡΗΤΙΚΟΣ .

Ύβρις  φυτεύει τύραννον  = η αλαζονεία γεννά τον τύραννον.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » , { δ’ απόδοση } .Ι.ΓΡΥΠΑΡΗΣ.

Ύβρις  φυτεύει τύραννον  = η έπαρση τον γεννάει τον τύραννο.

Σάρωση_20171011 (6)

Ο στίχος αυτός { 873 } της α’ αντιστροφής , του  Β’  Στασίμου  , παρότι εκ πρώτης όψεως φαίνεται ευκατάληπτος ,  εντούτοις  έχει εγείρει πολλές συζητήσεις στους κόλπους των Κλασσικών φιλολόγων. Διότι εδώ παρουσιάζεται η Ύβρις  προσωποποιημένη , αντί  του υβριστή  θνητού. Μια αφηρημένη ιδέα όμως , η οποία  ανθρωπογενεί δεν είναι  κάτι το σύνηθες. Παρά όμως τις αβεβαιότητες και τις αμφισβητήσεις το νόημα του στίχου μπορεί να αποσαφηνιστεί  ,εάν συνδεθεί αρμονικά με τα προηγούμενα και τα επόμενα . Εν τέλει η  ύβρις γεννά την τυραννία , αλλά επιτεινόμενη συντρίβεται. Γιατί όμως ο χορός μιλάει γενικά και αόριστα με αφηρημένες έννοιες {ύβρις}  και όχι συγκεκριμένα { υβριστής } ; Διότι λαμβάνει αφορμή από τα λόγια της Ιοκάστης , η οποία εκφράστηκε ανευλαβώς προς τον θεό Απόλλωνα και αποδοκιμάζει την ασέβειά της.  Μιλάει [ο χορός ] λοιπόν  γενικώς και αορίστως ,για να μην φανεί ότι ανταπαντά στους λόγους της Ιοκάστης.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος ‘. { ε’ απόδοση } Κ.Χ.ΜΥΡΗΣ.

Ύβρις  φυτεύει  τύραννον  =τον τύραννο φυτεύει η αλαζονεία.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος ‘‘ . { στ’ απόδοση }.ΤΑΣΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ.

 Ύβρις  φυτεύει  τύραννον  =τον τύραννο γεννά η αλαζονεία.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ  – » Οιδίπους  Τύραννος » , { σημείωση 73.}

Ύβρις  φυτεύει τύραννον  =τον τύραννο φυτεύει η αλαζονεία. { δ‘ απόδοση } .Εδώ υπάρχει η πρόταση του Dawe [ ο οποίος  δέχτηκε επιρροές από τον Blaydes } να αντικατασταθεί  η φράση < ύβρις φυτεύει τύραννον > με την < ύβριν  φυτεύει τυραννίς >.Θεωρεί δηλαδή ,ότι είναι πιο λογικό η τυραννίδα να γεννάει την ύβρη παρά το αντίθετο. Η αναφορά στην ύβριν του Οιδόποδος  απέναντι στον Τειρεσία και στον Κρέοντα  δεν ευσταθούν ,διότι ο χορός δεν απευθύνεται στον Οιδίποδα  αλλά  στην Ιοκάστη.

R.P.WINNINGTON – INGRAM – » ΣΟΦΟΚΛΗΣ , ερμηνευτική προσέγγιση »,{σελ.269}.{ στ‘ απόδοση }

Προσέξτε  αυτήν την απόδοση  για  την ακρίβειά της . { στιχ. 873-882 }  :  << Η ύβρις θρέφει τον τύραννο. Η ύβρις , αν μάταια  κορεσθεί   με πολλά που ούτε κατάλληλα  είναι  ούτε ωφέλιμα  , αφού ανεβεί στα πιο ψηλά  σημεία  απ’ τις στέγες  , δίνει μια και πέφτει στο κενό της ανάγκης , όπου τα πόδια χάνουν τη χρησιμότητά τους. Όμως προσεύχομαι στον θεό  ποτέ να μην τερματίσει τον αγώνα τον καλό για την πόλη μου. Κι εγώ ποτέ δεν θα πάψω να θεωρώ  προστάτη μου τον θεό. >>  { ε‘ απόδοση }

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον »,[ ΜΘ’], Ψόγος  Τυραννίδος .

Η  τυραννία είναι εκ φύσεως { εκ γενετής } η μάνα της αδικίας.

Η ετυμολογική ανάλυση των  λέξεων έχει αναλυθεί στο  < Ύβρις δε πολυώνυμον.>]

1.ΦΥΤΕΥΩ

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Φύω = γεννώ , < βγάζω > , κάμνω κάτι να φυτρώσει. Παράγωγα : φύσις , φύμα , φυτόν , φυτεύω ,φυλή , φύλον.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – »  Τίμαιος », { 90 a }.

<  όντας φυτόν ουκ έγγειον αλλά ουράνιον  =  ότι  πραγματικά είμαστε ουράνια και όχι γήινα  πλάσματα>.

ΦΙΛΩΝ [ο Ιουδαίος ] – » Περί προνοίας », [ Β’ . 647 ].

<< .. μόνη  γαρ  η Ελλάς  αψευδώς  ανθρωπογονεί,  » φυτόν ουράνιον » και  βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα  οικειούμενον επιστήμην.>>. Το »φυτόν ουράνιον » είναι από τον ‘Τίμαιον » του Πλάτωνος.

ΕΥΣΕΒΙΟΥ { Παμφίλου ,Επισκ. Καισαρείας } –  »Ευαγγελική Προπαρασκευή » , [ VIII . 14, ].

<< .. μόνη  γαρ  η Ελλάς  αψευδώς  ανθρωπογονεί,  φυτόν ουράνιον και  βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα  οικειούμενον επιστήμην.>> . Η φράση είναι αντιγραφή από τον Φίλωνα .

2. ΤΥΡΑΝΝΟΣ

Δ.Π.ΠΑΔΙΤΣΑ – Ε.ΛΑΔΙΑ  – » Ομηρικοί Ύμνοι », Εις Άρεα  { VIII }.

Η λέξη τύραννος συναντάται στον Ομηρικό Ύμνο { VIII } -» Εις Άρεα »

.ΚΟΙΡΑΝΟΣ.

 ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », {ραψ.Β’,204-205 }.

Πολυκοιρανίη { πολυκοιρανία } = πολυαρχία. Κοίρανος = κύριος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Τύραννος { κοίρανος < κύρος <κύριος } = απόλυτος άρχων , δεσπότης , του οποίου η εξουσία ΔΕΝ περιορίζεται ούτε από νόμους ούτε από πολιτεύματα. Ο καταλαμβάνων  την εξουσία ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ , παρά τους νόμους και την θέληση του λαού. Διαφέρουν δε  οι τύραννοι από τους βασιλείς , οι οποίοι με κληρονομικό δικαίωμα καταλάμβαναν την εξουσία. Στην αρχή δεν είχε αρνητική σημασία η λέξη τύραννος, ούτε διαχωριζόταν η έννοια της βασιλείας από την τυραννίδα.

ΑΜΜΩΝΙΟΥ  – »  Λεξικόν  Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων » .

Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν την λέξη τύραννος και για τον βασιλιά.

ΔΑΜ.ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗ  – » Ετυμολογικό της Ελληνικής ».

Κάρα  >  κάραος   >  κάρανος  . Κοίρα  >  Κοίρανος  . Κύρος  >  κύριος.

LIDDEL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Κοίρανος  <  κύρος < κύριος  < [ * ΚΥΡ ] .Ποιητικό όνομα .Κυβερνήτης , άρχων ,αρχηγός, Κύριος ,δεσπότης.

.ΤΥΡΡΗΝΟΙ { Τύρρις } /  ΤΥΡΣΗΝΟΙ { τύρσις }.

J.B.HOFMANN  – » Ετυμολογικόν  Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Τύρσις =  η οχυρωμένη πόλη  , η τειχισμένη οικία , ο επί του τείχους πύργος. Εντεύθεν τύραννος και Τυρρηνός ,Τυρσηνός ,Ετρούσκος ως κατασκευαστής πύργων πόλεων .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν »

Τύρρις / Τύρσις = πύργος ,έπαλξη , προμαχώνας.  Τύρσος = το υψηλό οικοδόμημα.

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Λατινο-Ελληνικόν  ».

Turris  = τύρρις, τύσις ,πύργος.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Αρχιγένεθλος  Ελληνική γλώσσα ».

Turris = πύργος , τύρρις.  Τύρρις = πύργος , έπαλξις .Τύρσις =πύργος κυρίως επί του τείχους. Τύρσος =ψηλό οικοδόμημα. Τίρυνς {Τίρυνθα}.  Aγγλικά =tower .Γαλλικά = tour     [ έτσι λέγεται και σήμερα στην σκακιστική  ορολογία ο πύργος ]

ΦΩΤΙΟΥ  – » Λέξεων  συναγωγή ».

Τύρσις  = ο περίβολος του τείχους. Τύρσος = το υψηλόν οικοδόμημα. Τυρεύων  = ο κατασκευάζων τι.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ  – »Ιστορίαι », { Δ’-109 }.

Οι Τυρρηνοί είναι Πελασγοί .

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ  – » Ετυμολογικό  Λεξικό ».

Οι ‘πιθανότητες’ άνευ αποδείξεων  δεν είναι επιστήμη αλλά δόξα. Και  οι δόξες πολλές.  Διότι οι λέξη τύραννος ΔΕΝ είναι δάνειο από ‘κάποια’ { δεν έχει όνομα άραγε ; } γλώσσα της Μικράς Ασίας και η λέξη Turan έχει σχέση με την ελληνική γλώσσα. Για τις λέξεις άναξ και βασιλεύς ,που ασφαλώς είναι κι αυτές ελληνικές ,δεν υπάρχει χρόνος για ανάλυση.

ΔΗΜ.ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ  – » Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περιελλαδικών φύλων»,

Η γλώσσα των Ετρούσκων { Tusci  τους ονομάζουν οι Ρωμαίοι , Τυρρηνούς  οι Έλληνες } προέρχεται από το Ελληνικό Αλφάβητο ,ειδικότερα από το Ευβο’ι’κό { σελ. 92}.

Σάρωση_20171008 (7)

N.G { ΜΥΣΤΗΡΙΑ  ΤΩΝ  ΑΡΧΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ } – » Ετρούτσκοι »,{σελ.170}.

Το αλφάβητο των Ετρούσκων είναι  Ελληνικής προελεύσεως.

J.B.HOFMANN  – » Ετυμολογικόν  Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Το ίδιο, περί Μικρασιατικής προελεύσεως της λέξεως τύραννος , όπως και της λέξεως Turan ,γράφει και ο Hofman }. Πελασγοί ήταν και οι Τυρρηνοί / Τυρσηνοί / Ετρούσκοι και οι Λυδοί  και οι Λύκιοι και οι Κάρες / Λέλεγες και οι Φρύγες / Βρύγες και οι Υπερβόρειοι. Συνεπώς  όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν και γλωσσική  συγγένεια.

ΗΛ.ΣΩΤΗΡΙΟΥ  – »Πραγματεία περί Τυρρηνών – Ετρούσκων ».

ΤΟΥΡΑΝ { Turan } ή ΘΟΥΡΑΝ  η  Αφροδίτη.

Ι.ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά ».Ετρουσκικά ονόματα θεών και ηρώων » [ σελ.513] .

Το Ετρουσκικό όνομα της Αφροδίτης ανάγεται στο ελληνικό ‘θορός‘=σπέρμα.  Οι Χετταίοι [ σελ.608]. Τούρρεα =τύρρις.

ΑΘ. ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗ – ΄΄ Ωγυγία  ή  Αρχαιολογία ».{ σελ.531 }.

Ο Αρκάς  ήταν αυτόχθων και απ’ αυτόν κατάγονται οι Πελασγοί, οι οποίοι ήσαν  Αρκάδες. Ύστερα πέρασαν στην Τυρρηνία  και από εκεί επέστρεψαν πάλι στην Ελλάδα.

ΔΗΜ.ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ  – » Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περι-ελλαδικών φύλων».

Tomb of the Triclinium», c.  [470 B.C.E.] ,(Etruscan chamber tomb, Tarquinia, Italy)

ΟΙ ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΣ.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Ο Αριστοτέλης στο έργο του » Κυμαίων πολιτεία » ισχυρίζεται , ότι  τους τυράννους πρωτύτερα  τους έλεγαν  ΑΙΣΥΜΝΗΤΑΣ.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  –  » Αρχαίο  Ελληνικό  Δίκαιο » , { σελ.55 }.

Από τον 7ο αι.π.χ. οι ελληνικές πόλεις-κράτη αναθέτουν την διακυβέρνησή τους στους αισυμνήτες. Αισυμνήτης { αίσα  +  μνήσασθαι }= αυτός που μέμνηται την  αίσα .Ο αισυμνήτης  ήταν άρχοντας εκλεγμένος από τον λαό << αιρετός τύραννος >>.

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ   –  »  Λεξικόν της  Ελληνικής γλώσσης » .

Αίσα  : α]. Μοίρα  β].Θεία βούληση γ].Μερίδιο δ]. Καθήκον , πρέπον .

 Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ  – » Ομηρικόν Λεξικόν ».

Αίσα : α].Δαίω=μοιράζω   β]Αινέω , αίνος  γ].Ίσος  [ αναFίσα =αεί ίση } δ]. η » αεί ‘ιση ».

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά  Δ’ » , [1295 a, 11-14].

<  και τα παλιά χρόνια στους αρχαίους ΄Ελληνες  εκλέχτηκαν μερικοί μονάρχες με τούτον τον τρόπο,τους οποίους καλούσιν αισυμνήτες. >

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », {ραψ. Ζ’ , 331-333 }.

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικόν εννοιών της Πλατωνικής Φιλοσοφίας { Σπευσίππου ‘ Όροι}.

Τύραννος , Άρχοντας πόλεως [ενεργών] κατά την αυθαίρετη γνώμη του { άνευ νόμων }.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  –  » Ηθικά Νικομάχεια », { Η’-1160 b }.

Η τυραννίς   είναι πολιτειακή εκτροπή της Βασιλείας.

Τα πολιτεύματα χωρίζονται { κατ’ Αριστοτέλη } σε τρία [3] Ορθά  και αντίστοιχα σε τρία[3] Ημαρτημένα { αποτελούν εκτροπές των ορθών }.Η  τυραννίς  είναι εκτροπή της βασιλείας .

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον »,[ ΜΘ’], Ψόγος Τυραννίδος .

Η βασιλεία διαφέρει τόσο από την τυραννία  όσο από ο νόμος από την ανομία και η ελευθερία από την δουλεία. {Αρίστιππος }

Η ΣΥΝΤΑΓΗ  ΤΗΣ   ΕΥΤΥΧΙΑΣ.    

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά  Δ’ » , [1296 a ].

Μεγίστη ευτυχία είναι για τις πόλεις να έχουν οι πολίτες της μεσαίες περιουσίες ,που να επαρκούν  όμως για τις ανάγκες τους. Εκεί  όμως, που οι μεν  έχουν πολύ μεγάλες περιουσίες  και οι δε απολύτως καμμία ,το πολίτευμα καταντά είτε έσχατη δημοκρατία {*} είτε άκρατη ολιγαρχία ή τυραννία εξ αιτίας των δύο τούτων υπερβολών.Διότι η τυραννίς εκφύεται από δημοκρατία  αφρονεστάτη  και από ολιγαρχία  και πολύ λιγότερο από τις μεσαίες τάξεις ή από τους κοντινούς σ’ αυτές .

ΘΕΟΓΝΙΔΟΣ   – » Ελεγείες », { στιχ. 39 – 42 }.

Η πόλη τούτη ,Κύρνε ,εγκυμονεί .Φοβάμαι μη γεννήσει άνδρα τιμωρό της αμυαλιάς μας.

{*} Η δημοκρατία έχει [4] είδη .Εδώ ο Αριστοτέλης μιλάει για το { IV } τέταρτο είδος της δημοκρατίας ,όπου δεν άρχουν οι νόμοι αλλά ο δήμος ασκεί δεσποτική εξουσία. Το πολίτευμα αυτό τότε ομοιάζει με το τυραννικό . Διότι και τα δύο είναι  ημαρτημένα πολιτεύματα και  ασκούν δεσποτική εξουσία συνοδεία των δημαγωγών { στην δημοκρατία } και των κολάκων { στην τυραννία }.




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Ύβρις { Superbia }.

Έναν καταπληκτικό  πίνακα  ζωγραφικής  – ελαιογραφία σε ξύλο- φιλοτέχνησε  ο Ιερώνυμος  Μπός  { 1500 -52  μ. X. } ο οποίος βρίσκεται στο μουσείο Πράδο της Μαδρίτης.  Ο πίνακας ονομάζεται < Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα και τα Τέσσερα Έσχατα Πράγματα > Ο Ιερ. Μπός  αποτελεί μοναδική περίπτωση ανάμεσα στους μεγάλους καλλιτέχνες ,διότι  αν και έζησε και μεγαλούργησε την Αυγή των Νέων χρόνων – μια μεταβατική εποχή δηλαδή  μεταξύ  Μεσαίωνα και Αναγέννησης – δημιουργεί έργα που ξεπερνούν την εποχή του, ρίχνοντας  μια μεγαλοφυή ματιά στο μέλλον. Έργα  γεμάτα συμβολισμούς , αινίγματα , μυστήριο. Έργα που προκαλούν τον θεατή να συμμετέχει στα δρώμενα .Έργα που παγιδεύουν το βλέμμα και οξύνουν το πνεύμα. Η  κεντρική εικόνα του πίνακά  του , συμβολίζει το  Μάτι του Θεού , στην κόρη του οποίου προβάλλει η μορφή του Χριστού , μέσα από μια σαρκοφάγο.

Σάρωση_20171014 - Αντιγραφή (4)

 Ύβρις  = superbia , injuria.

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Λατινο-Ελληνικόν  ».

Superbia { < superbus  <  super } = υπερηφανία , υπεροψία , γαυρότης .Μάλλον  δε {η εκ της τυραννίας , του δεσποτισμού } η υπερηνορέη .Ενίοτε δε επί καλού. Superbus = υπερήφανος , υπεροπτικός, γαύρος { όχι του Ολυμπιακού }.Επί δυνάστου = υπερήνωρ , δεσποτικός , τυραννικός , Τarquinius .

Σίγουρα θα προσέξατε , ότι  δεν υπάρχει μια  αντίστοιχη ελληνική  λέξη για την Λατινική Superbia, αλλά [4] επί κακής σημασίας μάλιστα , σπανίως  δε και επί καλής. Ενδιαφέρον  παρουσιάζει η μετάφραση { μάλλον  επί της Τυραννίας ,  επί του δεσποτισμού } ως  υπερηνορέη.  Superbus =Υπερήνωρ [ επί  δυνάστου ] , δεσποτικός , τυραννικός { ή τυρηννικός } , Tarquinius [=ο   Ταρκύνιος }.! 

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Ελληνο – Λατινικό » .

Υπερηφανία { =arrogantia }, Υπεροψία {=despicientia }, Γαυρότης { = insolentia }, ΥΠΕΡΗΝΟΡΕΗ { = tyrannicus  dominatus }.

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Λατινο-Ελληνικόν  ».

Tarquinii-orum = Ταρκυνία , πόλη της  Τυρρηνίας.  Τarquinius = ο Ταρκύνιος .

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – »  Λεξικόν  Λατινο – Ελληνικόν  ».

Superbia { < superbus }  =1. υπερηφανία , υπεροψία , γαυρότης, υπερηνορέη 2. [ σπανίως επί  καλής σημασίας  ] η απαλότης , το θρυπτικόν .

Οι ΤΑΡΚΎΝΙΟΙ  ήσαν  μυθικοί  βασιλείς  της Ρώμης από την Ταρκυνία της Ετρουρίας. .Ο Λεύκιος Ταρκύνιος ο Πρεσβύτερος { Priscus } , [ 7ος π.χ, ] , ήταν γιός ενός Έλληνα από την Κόρινθο, του Δημαράτου, που είχε εγκατασταθεί στην Ταρκυνία της Ετρουρίας.  Ο Λεύκιος Ταρκύνιος ο Υπερήφανος { Superbus } ,[ 6oς π.χ.} , γιός ή  εγγονός  του Πρεσβυτέρου  ήταν ο τελευταίος βασιλιάς και δικαιολόγησε  τo προσωνύμιο   Superbus { =υπερήφανος } με τις πράξεις του. Πήρε την βασιλεία αφού δολοφόνησε τον προκάτοχό του . Κατόπιν κυβέρνησε με απόλυτο δεσποτισμό , τόσον όσο να μείνει στην ιστορία  η αγριότητα και  η τρομοκρατία της βασιλείας του ,να χαρακτηριστεί δε  ως  Superbus  η  αλαζονεία  της Τυραννίας του. Οι Τυρρηνοί / τυρρανοί / Τυρσηνοί / Ετρούσκοι  / Τούσκοι  είναι πανάρχαιο Ελληνικό φύλο της μεγάλης ομοεθνίας  των Πελασγών. Ονομάζονται  δε  Τυρρηνοί  από το επάγγελμά τους , κατασκευαστές τειχών , επάλξεων , πύργων . Turris =  τύρρις , τύρσις , πύργος.{ βλ. το άρθρο  : » Ύβρις  φυτεύει τύραννον » }.

                     Lucius Tarquinius Priscus      * _ *      Lucius Tarquinius  Superbus  

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Ελληνο – Λατινικό    & »   Λατινο-Ελληνικόν  ».

Αλαζονεία = arrogantia , jactatio, venditatio , ostentatio, gloriatio.

ΣΟΦ.  ΕΥΑΓΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ  -» Greek Lexicon of the Roman and Byzantine » .

Αλαζονικώς {εκ του  αλαζονικός } = arrogantly { < arrogans-ntis }.Αλαζών = Quack{ τσαρλατάνος}. Υπερηφανέω = to be arrogantly :  to scorn  {περιφρονώ } .Υπερήφανος = contemning {καταφρονώ, περιφρονώ }{***}.

ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Αρχιγένεθλος  Ελληνική  γλώσσα».

Υπέρ = super  > superbus  >  superbia =  υπερηφανία.

HIERONYMUS  BOSCH  – » Superbia ».

Μία φιλάρεσκη κυρία  πιθανώς  με  ναρκισσιστική  διάθεση , θαυμάζει  το καινούργιο της καπέλο στον καθρέπτη  χωρίς να αντιλαμβάνεται , ότι τον κρατάει   ένας δαίμονας .Η ματαιοδοξία  συναντά τον  καθρέπτη ! Ως γνωστόν  το έσοπτρον { καθρέπτης } δεν λέει όλη την αλήθεια ,διότι απλώς  αντανακλά  το είδωλο του καθρεπτιζομένου ,  αυξά-νοντας  ή μειώνοντας  την αυτοπεποίθηση του. Ο δαίμων εδώ δεν έχει καμμία  σχέση με τον Αρχαιοελληνικόν  Αγαθοδαίμονα.

ALAZONEIA

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Ευδήμεια »  , { 1233 b – 1334 a }.

[ απόδοσις ] :<< O δε αληθής και  απλούς , τον οποίον αποκαλούν ‘‘αυθέκαστον» είναι μέσος του είρωνος  και του αλαζόνος .Διότι ο μεν ένας εν γνώσει του ψευδόμενος κατά του εαυτού του, τον εμφανίζει  χειρότερον  της πραγματικότητος ,είναι  είρων. Ο δε άλλος , που κατά τον ίδιον τρόπο τον εμφανίζει  καλλίτερον , είναι αλαζών. Όποιος όμως τον εμφανίζει  όπως έχει στην πραγματικότητα , είναι αληθής και κατά τον Όμηρον λέγεται ‘πεπνυμένος» { < πέπνυμαι < πνέω   = εμπνευσμένος , φρόνιμος ,συνετός , νοήμων }.Και γενικά ο μεν είναι φιλαλήθης , οι δε  φιλοψευδείς . >>

I. ΑΛΑΖΩΝ  

Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ  – » Ομηρικόν Λεξικόν ».

Αλάομαι  { < αλάεο- αλώ  } =περιφέρομαι , περιπλανώμαι. Αλαλήμενος {  α –λαλήμενος , αυτός που περιφέρεται ανά την χώρα  , που  περιπλανάται  ευρισκόμενος σε  άλη  { όχι  αυτός που λαλεί και κακαρίζει}.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Αλαζών = ο απατεώνας και καυχησιάρης , αυτός που βρίσκεται σε άλη και περιπλάνηση και ζων  περιφερόμενος , χωρίς να ασκεί επάγγελμα ,αλλά [ζων] από απάτες και καυχησιολογεί μιλώντας  υπέρ το δέον  για τον εαυτό του .Ενάντιος [ αντίθετος } του αλαζόνος είναι ο είρωνας .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Αλαζών  { <  άλη } = 1.ο ζών σε άλη , ο περιπλανώμενος 2. ο πλανώμενος , ο αγύρτης 3. ο ψευδοκομπαστής , απατεών 3.[ επίθ] : απατεών , μεγαλαυχών , κομπορρήμων { Λατ. gloriosus }. Αλαζονο-χαυνο-φλύαρος = κομπορρήμων , φλύαρος ,μάταιος. Αλαζονεία = Ματαιοδοξία , κομπασμός , αγυρτεία.

ΕΥΣΤΡ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Λατινο-Ελληνικόν  ».

Gloriosus-a-um { < gloria-ae } =1.  ευκλεής , ένδοξος, λαμπρός. 2.αλαζονικός , μεγαλαυχής , κομπαστής.

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΥ  ΟΡΟΙ ».

Αλαζονεία = έξις προσποιητική  αγαθού ή αγαθών των μη υπαρχόντων .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Άλαζα  = αισχρά .Αλαζών = Υπερήφανος . Ψεύστης .  από άλης ζών , ό εστιν  άλας.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Αλαζονεία = υπερηφανία .Αλαζών  = πλάνος, υπερήφανος , ψευδής ,παρά τω εν άλη ζην .Αλαζονοχαυνοφλύαρος= ο μέθυσος και λήρος . Ιδίως αλαζόνες καλούσαν  τους ψεύτες .Αλαζών , ο αλώμενος.

ΦΩΤΙΟΥ  – » Λέξεων  συναγωγή ».

Αλαζών = ο υπερήφανος. Κυρίως δε ο  απατεών. 

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Φαίδρος ».   { 253 e }.

< εταίρος της  ύβρεως  και της αλαζονείας > = < σύντροφος της  αυθαδείας και της αλαζονείας >. [ διακρίνει σαφώς  ο Πλάτων την έννοια της αλαζονείας από την έννοια της ύβρεως ].

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ   –  »  Λεξικόν της  Ελληνικής γλώσσης » .

Αλαζονεία = τρελο-υπερηφάνεια { =πλαστή και ματαία  υπερηφάνεια.}

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Αλαζονεία = ψευτουπερηφάνεια .Προσποίησις δυνάμεως ων τις ου δύναται ποιείν .[- Ποιος παρέχει πολύ μεγάλη αλαζονεία στους  άνθρώπους ; – Οι μάντεις ]. Αλαζών = ο εν άλη ζων , φαντασμένος , καυχησιάρης, λαφαζάνης .Ψευδολόγος , απατεών , αγύρτης, ψευδοπροφήτης.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Αλαζόνας = επηρμένος , υπερήφανος. Αλαζονεία  = ο κομπασμός γι’ ανύπαρκτον  ή εξογκωμένον αγαθόν, η μεγαλαυχία.

II. ΑΥΘΕΚΑΣΤΟΣ

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Αυθέκαστος { αυτός + έκαστος }= ο λέγων τα πράγματα αυτά καθ’ εαυτά έκαστα., » ορθά κοφτά » συνεπώς ειλικρινής ,ανυπόκριτος. 

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Αυθέκαστος =1] ο λέγων τα πράγματα αυτά καθ’ εαυτά έκαστα., » ορθά κοφτά »  2]– επί λόγων , ακόμψευτος , σαφής, αληθής.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ  ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΩΣ  – » Περί συνθέσεως ονομάτων ».{ 22 }

Αυθέκαστος = ειλικρινής.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Νικομάχεια », { Δ’- 1127 a }.

Από  τη μια ,ο αλαζόνας  θέλει να φαίνεται ότι έχει  ιδιότητες τιμητικές, που δίνουν στον άνθρωπο αξία και  καλό όνομα , οι οποίες  όμως  ή  δεν υπάρχουν ή  είναι μεγαλύτερες  των πραγματικών .Ο είρωνας , από την άλλη, αρνείται ότι έχει αυτά που έχει, ή μειώνει την αξία τους·  Ο μέσος τύπος όμως ,αυτός που είναι  ανυπόκριτος και ειλικρινής άνθρωπος με συμφωνία λόγων και έργων , ομολογεί τα  υπάρχοντα προσόντα του , όπως πραγματικά είναι , ούτε μικρότερα ούτε μεγαλύτερα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΟΥ  ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ  -» Greek Lexicon of the Roman and Byzantine ».

Aνυπόκριτος ,η  { < αν + υποκρίνομαι } =2. un-feigned {= απροσποίητος }, un-disguised { = αμεταμφίεστος , μη παραποιημένος ,μη  κρυπτόμενος }, sincere {=ειλικρινής}.

III. ΕΙΡΩΝ  

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Είρων :  a}.ο λέγων κάτι χωρίς πραγματικά να το σκέφτεται  b}. ο μετερχόμενος  τεχνάσματα , ο πλανών [Λατ. erro ].

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λεξικό  Λατινο-Ελληνικόν  ».

1.Erro { <  έρρω }= πλανώμαι , αποπλανώμαι της οδού  2. Erro = πλάνης , αλήτης. Error = πλάνη , αποπλάνηση.

ΕΚΔ.ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ  – »Αγγλο -Ελληνικό  λεξικό ».

Error  = λάθος , σφάλμα , πλάνη.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Έρρω  { ρ. * FΕΡΡ – } = πορεύομαι βραδέως και μετά κόπου , μόλις δύναμαι να περιπατήσω δια χωλότητα { Ήφαιστος }.

Δ.Π.ΠΑΠΑΔΙΤΣΑ  &  ΕΛ. ΛΑΔΙΑ  – »ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ » ,  » Εις  Ερμήν », { 258-259 }.

Ερρήσεις { μελλ. του  Έρρω } = θα πλανιέσαι.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Είρων  = ο άλλα μεν φρονών,  άλλα  δε λέγων. 2. ο  προσποιητός, μη  αληθεύων , αργός , αλαζών. Ειρωνεία = κολακεία , ψευδολογία , υπόκρισις, απάτη , χλεύη .

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Είρων { παρά το είρω = λέγω } , ο  πάντα παίζων  και  διαχλευάζων. Αλαζών= ο υπερήφανος . Ειρωνεία = χλεύη ή υπόκρισις .Διαιρείται σε [4] είδη : 1] Χλεύη 2] Μυκτηρισμός 3] Σαρκασμός 4] Αστε’ι’σμός.

ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Ειρωνεία  : α]. προσποιητή άγνοια { Σωκρατική ειρωνεία } β]. σαρκασμός μετά λεπτότητος .

ΕΙΔΗ  ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ :

1. Αστε’ι’σμός = αστείος , ο ευγενής και ευφυής κάτοικος του άστεως . Αγροίκος = ο άνθρωπος των αγρών

2. Μυκτηρισμός = ο δια των μυκτήρων { ρουθούνια }

3.Σαρκασμός = σκληρός  γέλως αποκαλύπτων τους οδόντας , σαν σαρκοβόρο ζώο

4. Χλευασμός = λόγος μετά μειδιάματος  προφερόμενος.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Είρων { παρά το είρω= λέγω } =ο απατεών , ο δια λόγου παραλογιζόμενος , ο άλλα μεν φρονών ,άλλα δε λέγων. Διαφέρει το είρω { με δασεία } από το είρω { με ψιλή }.

Ι. ΖΩΝΑΡΑ  – »  Λεξικόν » .

Είρων  { παρά το είρω = λέγω } = ο απατεών , ο κόλαξ. Ειρωνεία =κολακία , χλεύη ή υπόκρισις. Έξις ψευδής αρνούμενη τα καλά προσόντα ,ου χάριν αρετής.

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Είρων =ο προσποιούμενος άγνοιαν εν τω ομιλείν , δόλιος , ύπουλος. Ειρωνεία =προσποίησις αγνοίας εις την ομιλίαν { ή δια πονηρίαν  ή  δι’ αστειότητα}.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Ειρωνεία  το αντίθετον της αλαζονείας .Η αλαζονεία έχει πιστόν σύντροφον την μωρίαν. Ειρωνεία  { στη μουσική }, το να  μην  αποδίδεις  τον κατάλληλον  ήχο.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Νικομάχεια » , [ Δ’ -1127  b }, { αρχ.κείμενο }.

<<   αυτού του χαρακτήρα ο άνθρωπος { φιλαλήθης } έχει μεγαλύτερη κλίση να εμφανίζει την αξία του εαυτού του σε μικρότερο βαθμό, από ότι είναι στην πραγματικότητα.>>… << Ο άνθρωπος  ο οποίος προφασίζεται άνευ λόγου και αιτίας , ότι  έχει μεγαλύτερα προτερήματα απ’ ότι  πράγματι έχει [ αλαζόνας ] , φαίνεται μάλλον ανόητος παρά κακός >>  …<<  οι είρωνες αποδίδουν στους εαυτούς τους λιγότερα προτερήματα απ’όσα πράγματι έχουν  , διότι θέλουν να αποφύγουν τις την επίδειξη, γι ‘αυτό όπως ο Σωκράτης αποποιούνται τις τιμητικές διακρίσεις. Όσοι  όμως αποποιούνται και τις μικρές και φανερές διακρίσεις , λέγονται βαυκοπανούργοι { υποκρινόμενοι αγύρτες } >>.. << διότι πράγματι ο αλαζών είναι χειρότερος από τον είρωνα.>>

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Νικομάχεια » , [ Δ’ -1127  b },{ απόδοση }

Audience scene in the Treasury relief, Persepolis ( Institute of the University of Chicago ).

xerxes

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ  – » Χαρακτήρες ».

Αλαζονεία θα  φανεί  ότι είναι η προσποίηση ανυπάρκτων αγαθων.

ΝΤΑΝΤΕ  ΑΛΙΓΚΙΕΡΙ  –  » Η  Θεία Κωμωδία », { Α’ ΚΟΛΑΣΗ }.

Ο Ντάντε ακολουθεί πιστά τα << Ηθικά>> του Αριστοτέλη ,δασκάλου του στη φιλοσοφία , που θεωρεί ότι δύο είναι οι αιτίες της αμαρτίας : η έλλειψη εγκράτειας  και η κακία.

imagesF0857ZU0

Η ύβρις μοιάζει ή  είναι το ίδιο  με  το πτηνό  πτύγξ .Επειδή δεν βλέπει καλά την ημέρα κυνηγάει την νύχτα όπως οι αετοί.Με τον αετό δίνει τόσο σφοδρές μάχες, που πολλές φορές πιάνονται κι οι δυο από τους βοσκούς… Ύβρις όνομα και πράμα.!

{* }Υπερηνορέων  { υπέρ+ ηνορέη < ανήρ }, – Υπερηφανέων { υπέρ + φαίνομαι } .   Υπερήνωρ  {Αγήνωρ = άγαν  + ήνωρ < ανήρ = πολύ  άνδρας , ‘υπεράνδρας’ }. Η  προερχομένη εκ δεσποτικής εξουσίας και μάλιστα  Τυραννικής , αλαζονεία ή και η περιφρόνηση.

{**} : Η υπερηφάνεια , υπερηφανία  ΔΕΝ έχει πάντοτε κακή  σημασία. Ενίοτε έχει και καλή .Ο αλαζόνας  ουδέποτε έχει καλή σημασία. Μόνο αρνητική και κακή. << η αλαζονεία έχει πιστόν σύντροφο την μωρίαν >> .

{ ***}: Η περιφρόνηση  και η καταφρόνηση  είναι  ένα είδος ολιγωρίας { ολίγη + ώρα = φροντίδα }όπως  και η ύβρις .


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Ρητορική  τέχνη », { 1378 b }.

Είδη της ολιγωρίας [ περιφρόνησις ] : 1. Καταφρόνησις    2.Επηρεασμός   3.Ύβρις .




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α