Γ.ΧΑΡΗ [ Κυρ. εφημερίδα EFSYN ] : Γλωσσικός τουρισμός και Επήλυδες ».

Ποίοι ονομάζονται ‘ΕΠΗΛΥΔΕΣ’ και ποίες είναι οι λεγόμενες   ‘συνώνυμες ‘ λέξεις ;

 

Το αποτέλεσμα είναι αχταρμάς. ! » Λίθοι ,πλίνθοι  και κέραμοι  ατάκτως ερριμμένα ‘‘. Το ότι δεν αρχίζει με την ετυμολόγηση  των λέξεων ,είναι και το βασικό λάθος στρατηγικής του αρθρογράφου. Όταν  μάλιστα επιθυμεί να δρέψει δάφνες  γλωσσομαθείας. Γιατί ‘‘Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις »-Αντισθένης. Επειδή  ΔΕΝ υπάρχουν συνώνυμες  λέξεις ,ας δούμε ,τι σημαίνουν ετυμολογικά αυτές με αρωγό τα  Μεγάλα Λεξικά της Ελληνικής γλώσσης :
{ Etymologicon  Magnum Lexicon  [ Thomas Gaisford S.T.P ]- Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης [ Liddell & Scott ]- Μέγα Λεξικόν  της Ελληνικής Γλώσσης [ Δ. Δημητράκου ] 1 .Επήλυδες  [ έπηλυς  < επήλυθον = επι + έρχομαι }. 

TH. GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».

Επήλυδες.

H.LIDDELL & R. SCOTT – »Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

έπηλυς ,-υδος, ο, η, έπηλυ, το, [ < επήλυθον < επέρχομαι ] :

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Έπηλυς- υδος.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό Λεξικό ».

έπηλυς – ελεύθερος.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας ».

έπηλυς .

Η  λέξη ‘ έπηλυς ‘ έχει το δικό της   νόημα ,το δικό της νοηματικό φορτίο. Ανεξάρτητο  των ιδεολογικών ‘προσήμων’ ή  αγκυλώσεων του εκάστοτε μαθητευόμενου  μεν  ημιμαθή  δε  Προκρούστη της Ελληνικής  .Διότι το αντίθετο του επήλυδος  είναι ο αυτόχθων. Αφού,  λοιπόν, ο αυτόχθων επαινείται ως  καλόν ,το αντίθετό του ,ο έπηλυς  μπορεί να ‘ναι  κι αυτός  τι  καλόν ;     ΠΑΡΑΓΩΓΑ [ του ρήματος έρχομαι }

ΠΑΝ. ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των βασικών ρημάτων της Αρχαίας Αττικής Πεζογραφίας ».

Έπηλυς [ < έρχομαι ].

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Τι είναι η επηλυσία / επηλυσίη ; Ποιος είναι ο επήλυτος ; 

Μήπως  και το »ΟΜΗΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟΝ » έχει. . επηρεαστεί από  το ‘αρνητικό φορτίο του  όρου’  [ έπηλυς ] κατά κ. Γ,Χάρη  ;

ΙΩ. ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικόν Λεξικόν ».

Επήλυση.

Το μεγάλο μπλέξιμο, λόγω ραθυμίας υποθέτω κι όχι από ιδεολογικοκομματικά   κριτήρια, εντοπίζεται στο »τσουβάλιασμα»  των λέξεων : ξένος-αλλοδαπός -ετερόχθων-έποικος .Λέξεις με διαφορετικές εννοιολογικές  αποχρώσεις μικρές ή μεγάλες.  Ας κάνουμε μερικές »ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ’…

2.Ποιος είναι ο ΞΕΝΟΣ ;                        

ANNHΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Ξένος.

ΙΩ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ξένος ή Ξείνος.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό Λεξικό ».

Ξένος [ < αρχ. < *ξένFος ], ξείνος.

ΗΡΟΔΟΤΟΥ – »Ιστορίαι », ΠΟΛΥΜΝΙΑ [ 228 ]. ΑΡΧ. ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΥΡΙΚΟΙ – » Σιμωνίδης »

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ [ ΧΧΙΙ ],[ b’].

O ΞΕΝΟΣ  ήταν ο  ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ;   Αυτόν,  εννοεί  στο επίγραμμα του  ο Σιμωνίδης ο Κείος ;

 Ο  ξένος έχει προστάτη του τον Ξένιο Δία.

Ξένιος Ζεύς

Τι  ήταν  η  Ξενία ;   { Φιλο } Ξενία   προσέφεραν οι Έλληνες μόνο στους Έλληνες .Διότι  πίστευαν στον Ξένιο Δία  , στον Πατέρα Θεών τε και ανθρώπων.  Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό με τον Σόλωνα και τον Σκύθη  Ανάχαρση.  Ο σοφός Σόλων δεν του προσέφερε  ξενία , διότι νόμισε ότι  ήταν ..ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ { ενώ ήταν μιξοβάρβαρος }  και δεν επιτρεπόταν  σε αυτούς η  φιλοξενία .!

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων » [ Α΄].

8. ΑΝΧΑΡΣΙΣ Ο ΣΚΥΘΗΣ.

NIK. ΛΩΡΕΝΤΗ – » Λεξικόν των Αρχαίων Κυρίων Ονομάτων ».

ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ ο Σκύθης.

2.ΞΕΝΟΣ-ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ.

ANNHΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Ξενία , φιλοξενία .

Γ. ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου ».

Η ξενία προσφερόταν σ’ εκείνους που έρχονταν απὸ άλλες ελληνικές πόλεις, και που τους θεω-
ρούσαν ικέτες του Διός. Ο  ξένος  είναι ικέτης του Ξενίου Διός και όχι άλλων Θεοτήτων.

ΣΩΚΡ. ΤΖΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικόν των Ελληνικών και Ρωμα’ι’κών αρχαιοτήτων ».

Οι αρχαίοι θεωρούσαν τον μη Έλληνα ξένον , ως εχθρό και βάρβαρο .Οι αρχαιότατοι Λατίνοι έλεγαν τον ξένον , hostis [ = εχθρό ].

ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΛΙΟΥ.

ΞΕΝΙΟΣ  ΖΕΥΣ , ΙΚΕΤΗΣΙΟΣ  ΖΕΥΣ.

ANNHΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Αυτόχθων – Ετερόχθων – Παλαίχθων – ιθαγενής – γηγενής – Aλλοδαπός  -Έποικος – Άποικος – *Χθων .

EΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ – » Θησαυρός της Ελληνικής γλώσσης ».

Χθών, ονός, ἡ, [ Terra, Tellus, Humus, ] γαία.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό Λεξικό ».

Χθών.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».

Χθονία.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ– » Ρητορική Τέχνη ».τομ. Α’ { 1360 b }.

 Ευγενείς  είναι οι αυτόχθονες.

Η Ελληνική γλώσσα είναι πλούσια ,όχι μόνον για το πλήθος των λέξεών της αλλά μάλλον γιατί κυριολεκτεί  [ ικανότητα να  κατονομάζει  το κάθε τι με την κατάλληλη λέξη] Γι αυτό τον λόγο ΔΕΝ  έχει  συνώνυμα..Ο πραγματικός Δάσκαλος αναλύει ετυμολογικά και ανασυνθέτει -σε νέα βάση – το νόημα της λέξεως  χωρίς να την αντικαθιστά με κάποια ‘συνώνυμη’ .Οι δοκησίσοφοι και αμαθείς  πράττουν το ακριβώς αντίθετο ,με ειδικότητα στο τσουβάλιασμα των λέξεων ,θέλοντας να κρύψουν την γνωστική γύμνια τους…             

 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ  ΣΟΛΩΜΟΣ – » Ο Πόρφυρας» , { 1847 } .

[ 6 ].Ένας πόρφυρας -έτσι ονομάζεται στην Κέρκυρα το θαλασσινό τέρας, το λεγόμενο και σμπρίλιος, σκυλόψαρο, και με το αρχαίο του όνομα, σωζόμενον ακόμη, καρχαρίας, το γαλλιστί requin – κατασπάραξε ένα νεαρό Άγγλο στρατιώτη που κολυμπούσε μέσα στο λιμένα της Κέρκυρας, και την ακόλουθη μέρα τα κύματα ξέβρασαν στο ακρογιάλι του Κάστρου ένα απομεινάρι από το σώμα.

   

---

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :       

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ .

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α