Σίγουρα θα θυμάστε στο σχολείο τον δάσκαλο ή την δασκάλα να τονίζει ,ότι ο Οκτώβριος δεν έχει [μ] ,όπως οι ακό-λουθοι μήνες [ Νοέμβριος & Δεκέμβριος ] , αλλά και ο προηγούμενος [ Σεπτέμβριος ]. Οσάκις συνέβαινε δε τέτοια ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ,αμέσως ερχόταν και η διόρθωση της. Αυτά που ξέραμε ,όμως , όψιμοι ερασιτέχνες γλωσσολόγοι ή γλωσσολογούντες μετά μανίας ή αγνοίας πασχίζουν να τα ανατρέψουν ! Μία ακόμη απόδειξη ,ότι είμαστε σε επο–χή ρεφορισμού και στο πεδίο της γλώσσας .Όλα αμφισβητούνται πλέον ! Χρειάζεται πια να αποδείξεις το…αυτονό–ητο για να γίνεις πιστευτός. Παραδείγματος χάριν ένας »ευρυμαθής» στην επίπονη προσπάθειά του για την διάσω–ση και την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ,μέσω της έντυπης δημοσιογραφίας , σπεύδει να μας υπενθυμίζει, ότι αφού » Οχτακόσια χρόνια λάθος το λέμε! », με την πάροδο των χρόνων το λάθος γίνεται …ΣΩΣΤΟ.! [ δηλ. βιολο–γικά προ’ι’όντα απ’ το θερμοκήπιο της νεφελοκαλλιέργειας ]. Σκοπός όμως τού πραγματικού ερευνητή είναι η αναζήτησις τής αληθείας ** .Διότι » φίλος μεν Πλάτων ,φιλτάτη δ’ αλήθεια ‘‘. Η δε αλήθεια δεν είναι ποτέ ασαφής , διότι ‘‘ Σοφόν δε το σαφές ».
Δηλαδή ,ο λανθασμένος [ λάθος γραφή ] τύπος Οκτώμβριος , δεν είναι ΛΑΘΟΣ {!} ούτε ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ {!} αλλά υπαγορεύεται από τον ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ [ σαν το πανίσχυρο VIM } νόμο της αναλογίας.!
» ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ » ή » ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ ‘‘ ;
Ποίον είναι το ΟΡΘΟΝ ; Ποίον το ΛΑΘΟΣ ;
Την κρίση *** μας πάντα βοηθάει η ετυμολογική ανάλυση , διότι Ετυμολογία = Αληθολογία . Τρία έχουμε : 1.Το ένα [σωστό] ορθό* και το άλλο [ λάθος ] πλάγιο. * 2. Και τα δύο λάθος 3. Και τα δύο σωστά.
ΕΥΣΤΡ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Ελληνο-Λατινικό Λεξικόν ».
Τα ονόματα των μηνών προέρχονται από τους Λατινικούς αριθμούς.
ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Αρχιγένεθλος Ελληνική γλώσσα » .
Στις ακόλουθες Ευρωπαϊκές γλώσσες ΔΕΝ υπάρχει [Μ] γιατί απλούστατα ο Οκτώβριος και το οκτώ ΔΕΝ έχουν [Μ].
TH. GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν »
Τι σημαίνει οκτώ και ογδοάς ;
Συνέχεια της προηγούμενης εικοτολογίας και της ρεφορμιστικής διάθεσης του αρθρογράφου είναι και το : << O Οκτώμβριος δεν θεωρείται ‘λάθος'{;} γραφή αλλά ένας » ΛΑ’Ι’ΚΟΣ ΤΥΠΟΣ »{;} , ΜΕΙΩΜΕΝΟΥ ΚΥΡΟΥΣ {sic } ! με πολύ παλιά ιστορία του..λάθους >>. Θυμίζει κάτι από την κολυμπήθρα του Σιλωάμ , η ιστορία των καταγεγραμμένων { αλλά ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΩΝ λέξεων } .Δηλαδή , εάν μία λέξη έχει καταγραφεί , αυτόματα παραγράφονται όλοι οι πιθανώς βαρβαρισμοί και τυχόν σολοικισμοί στην κατασκευή της ;
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».
Μηνολόγιον.
Τα συμπεράσματα ,σύμφωνα με τις πηγές ,είναι ευκολονόητα. Όλες και όλοι αντιλαμβάνονται γιατί το ‘ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ’ είναι σωστό και γιατί το ‘ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ‘ είναι λάθος. Αλλά ,όπως προαναφέρθηκε ,στην Νέα Εποχή της παρακμής και του ρεφορμισμού , το αυτονόητο χρειάζεται αποδείξεις! Δυστυχώς πέφτουν θύματα αδαείς και καλής προθέσεως άνθρωποι .Η σημερινή »Νέα Εποχή» επιλέγει την προώθηση των ιδεολογημάτων ,που εξυπηρετούν τα συμφέροντά της ,ήτοι την σύγχυση ιδεών . Διότι ‘‘ σύγχυσις γλώσσης ,σύγχυσις νοός ‘‘ .Έτσι ,πότε προωθεί κάτι το παλιό και λανθασμένο , όπως η πρόσθεση γράμματος , εκεί που δεν χρειάζεται { Οκτώ[μ]βριος } και πότε προωθεί κάτι το νεωτερικό και λανθασμένο , όπως η αφαίρεση γράμματος ,εκεί που χρειάζεται { συγ[γ]νώμη }. Όλα αυτά – βεβαίως ,βεβαίως- κατά το δοκούν και πάντα με τον μανδύα της »νεωτερικότητας» ,του »μοντέρνου» , του δήθεν φιλολαϊκού [ μάλλον λαϊκίστικού ] και » εκσυγχρονιστικού» πνεύματος. ! Συνέπεια όλων αυτών είναι τα κραυγαλέα λάθη ,που μερικές φορές άπτονται των παρυφών της γελοιότητας .
Όπως το ΣΥΓΝΩΜΗ [=ΣΥ + ΓΝΩΜΗ ].Ο σύς / του συ= ο χοίρος δλδ : ΣΥΓΝΩΜΗ=ΓΟΥΡΟΥΝΟΓΝΩΜΗ!
Βεβαίως ,ο αγνής προθέσεως αρθρογράφος , αναφέρει και το σωστό το ‘ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ’. Αλλά δεν είναι παρά μια απέλπιδα προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ,που οδηγούν στο άτοπον :
<< το ένα σωστό [ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ] και το άλλο λίγο..λάθος [ ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ ] >> ! { κάτι σαν ολίγον έγκυος , όχι πολύ.! ]
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ .
ΑΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν ομοίων και διαφόρων λέξεων ».
Το ΟΡΘΟΝ και το ΠΛΑΓΙΟΝ .
** Η αλήθεια {α-λήθη & α-λάθος } είναι ποιότητα και όχι ποσότητα.
*** Κρίση =διάκριση ,διαχωρισμός [από το ρ.κρίνω]. Είναι διανοητική ενέργεια.
Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης ».
Η κρίσις -εως :
Σήμερα γενικώς και κατά κόρον χρησιμοποιείται η λέξη κρίση ως κάτι θεόσταλτο , » Μέρα της Κρίσεως » και όχι ως διανοητική λειτουργία του Λόγου. Μερικές φορές μάλιστα μπορεί να φτάσει στο σημείο του καλού δημοσιογράφου και επιστήμονα ,που σε ένα κείμενό του χρησιμοποιεί 21 {μπλάκ τζάκ ! } φορές την λέξη κρίση! Κάτι σαν γλωσσική πανάκεια ; ..
ΑΡΧΑΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ,
Τα ονόματα των ΜΗΝΩΝ.
ΦΙΝΕΑΣ – » ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ».
ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Αρχιγένεθλος Ελληνική γλώσσα ».
Τα ονόματα των ΗΜΕΡΩΝ.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ – » Δυτικά της λύπης », [ 1995 ].
Της Εφέσου.
SALVADOR DALI – » H εμμονή της μνήμης », { 1931 }.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
AΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ – ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.
Η απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .
Τα περισσότερα αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. { gregoriusworld } 