Kαλό  καλοκαίρι ή καλό θέρος ; Οδού η απορία . Είναι και τα δύο ορθά ; Είναι και τα δύο λάθος ; Είναι το ένα ορθόν και το έτερον λάθος ; Ας ληφθεί ενδεικτικώς ένα διαδικτυακό κείμενον  για ανάλυση .Από αυτό μπορεί να γεννηθούν εύλογες απορίες και να εξαχθούν ίσως και κάποια ωφέλιμα συμπεράσματα :

Κατ’ αρχάς είναι ορθόν το» καλό καλοκαίρι» ;  Δεν είναι πλεονασμός { καλό +καλό+ καλό =τρίκαλο } ;  Το καλοκαίρι είναι μεσαιωνικό , από την λέξη   καλοκαίριον . Η λέξη όμως καλοκαιρία  μήπως  είναι  αρχαία ; Στην αρχαιότητα η  καλοκαιρία μήπως   είχε άλλη σημασία ; Μήπως το καλοκαίρι   είναι απόδοση κάποιας άλλης φράσης στην κοινή γλώσσα ; Το θέρος  μήπως  ΔΕΝ  έχει ΙΕ { ‘ ινδοευρωπαϊκή ‘ρίζα } ; [ Διότι [ ΙΕ] ινδοευρωπαϊκή γλώσσα  χωρίς λαό , να την ομιλεί, πώς δύναται  λογικώς να τεκμηριωθεί ; ] Μήπως είναι  μια ελληνική , κάπως  καμουφλαρισμένη  λέξη ;  Θερίζω  σημαίνει κατά πρώτον  << περνώ το καλοκαίρι >>  ή  απλά <<  θερίζω στάχυα >> ; Θερίζω και δρέπω έχουν την ίδια σημασία ;  Ας δούμε τί γράφουν τα Μεγάλα και τα Μικρά  Λεξικά της Ελληνικής γλώσσας .Ας  εξετάσουμε { < εξετάζω < εξ [ εκ ]  + ετάζω  [ < ετός = αληθής ] }  την εγκυρότητα των απόψεων αυτού του είδους .

H.LIDDELL & R.SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Kαλοκαιρία  = η ευετηρία. Το καλοκαίριον = το θέρος .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » .

Ευετηρία = ευθηνία [ ευδαιμονία ] ,καλός  ενιαυτός [ μεγάλο χρονικό διάστημα ] , καλοκαιρία.

ΕΡ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ – » Θησαυρός της ελληνικής γλώσσης ».

Καλοκαιρία = ευετηρία. 

ΠΑΠΥΡΟΥ – » Λεξικό της Ελληνικής  γλώσσας ».

Καλοκαιρία { Α Μ } , η καλή κατάσταση των πραγμάτων , ευτυχισμένη χρονιά , ευετηρία.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » .

Καλοκαιρία =καλός ενιαυτός , έτος ευτυχούς καρποφορίας , ευετηρία . Αντίθετο : η κακοκαιρία .

Α.Π.Θ {Ιδρ. Μαν.Τριανταφυλλίδη} -» Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».

Καλός καιρός   > καλός + καιρός  =  καλοκαίριον { συναρπαγή } > καλοκαίρι.

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Διαφέρει η σύνθεσις ονομάτων από την συναρπαγή .Εάν  ήταν σύνθετη η λέξις  θα έπρεπε το α’ συνθετικό να ήταν { καλλ- }.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Το { καλλ- }  ως πρώτο {α’} συνθετικό των λέξεων .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ευκαιρία  { ευ + καιρός } = καλός [ κατάλληλος ] καιρός.

ΓΙΑΝΝΗ  ΤΣΑΡΟΥΧΗ  –  «Οι Τέσσερις Εποχές» , » ΘΕΡΟΣ »  , { 1969 }.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ».

Θέρος από το… Ι.Ε *G her = ζέστη , θερμότητα !!!  Προσέξτε αυτό το { * } αστεράκι. Αυτό δηλώ–νει υποθετική ρίζα !! Υποθετικές λέξεις από  υποτιθέμενο Ι.Ε  λαό..!! Διότι ΔΕΝ υπάρχουν αρχαιολο–γικά ευρήματα προς τεκμηρίωση της υπάρξεως του λαού αυτού , ΔΕΝ υπάρχουν ιστορικές μαρτυ–ρίες , ΔΕΝ υπάρχουν μύθοι , ΔΕΝ  υπάρχει θρησκευτική λατρεία ,ΔΕΝ υπάρχει  κοιτίδα .Το μόνο αλη–θινό  -στο κατασκεύασμα αυτό -είναι η ομοιότητα μερικών λέξεων  μεταξύ κάποιων λαών , η οποία εξηγείται με λάθος τρόπο [ για να μην πω ανάποδα : με τα χέρια κάτω και τα πόδια πάνω ]. Διότι δεν λαμβάνεται υπόψιν η ιστορικότητα των λέξεων : ΔΕΝ εμφανίζονται ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ και ΕΞΑΠΙΝΗΣ οι λέξεις σε όλον τον κόσμο » εν είδει περιστεράς » !!!

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ».

Τι είναι το Ι.Ε {  Ινδο+ευρωπαική ή Ινδο-γερμανική  θεωρία } ; Υποθετική  πρωτογλώσσα  ,με υποθετικούς { = φανταστικούς} και ΟΧΙ  μαρτυρούμενους τύπους  { δλδ.  άνευ αποδείξεων }.!!  Όμως μία   ΓΛΩΣΣΙΚΗ  ΥΠΟΘΕΣΗ  άνευ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ , όπως και τόσες άλλες υποθέσεις , πώς  γίνεται να κατέχει θέση ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ; Αυτό στον Πλάτωνα καλείται ΔΟΞΑΣΙΑ { < δοκώ } και όχι επιστήμη .

ΕΥΣΤΡ.  ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό  Λατινοελληνικόν ».

Calor  <   Caleo  <  Kαλέα  < Αλέα = η του ηλίου  θερμότης . { Καλορί [ calorie ] = η θερμίδα }

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». 

Ηλιακή θερμότης = είλη  ή έλη  ή αλέα  > ΚΑΛΕΑ —-> Καλός. { Καλός = ο θερμός  { εκ του ηλίου }. Κήλον = τόξο , βέλη του Απόλλωνος  και περικεκαυμένον εκ του ηλίου ξύλον  { άρα ξηρόν }.Κάλον = ξύλον και ό,τι  ξύλινον.

ΙΩ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Αλέα [ Α] ,[Β]. Aλεάζω ,αλεαίνω.

Σ. ΔΩΡΙΚΟΥ – Κ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ– »  Το  Δίγαμμα  { F } » .

Ρίζα σFελ-  / Fελ- > ήλιος , αλέα , ελάνη , σελάνα / σελήνη .

ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των Bασικών  ρημάτων της  Αρχαίας  Αττικής  πεζογραφίας ».

Καίω / Κάω = καίω, ανάβω , καυτηριάζω , αναλίσκω. Κάλον = ξύλον προς καύσιν.

ΙΑΚ.ΘΩΠΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά » .

Κάλ = ανάπτω , καίω .Κήλεος » καυστικός » , κήλα.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Κάλον = το ξηρό ξύλο κατάλληλον προς καύσιν. Κάλα =τα πλοία {γιατί ήσαν ξύλινα}Καλιά = η καλύβα { = η ξύλινη }.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Κάλινα = ξύλινα .Κάλιον = ξυλάριον .Καλιός = το δεσμωτήριο .Καλιαί = οι μικροί οίκοι Κηλόν = το ξηρόν.

ΣΟΥΔΑ  ή  ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».

Κάλον = το ξύλον

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Κάλον = το ξύλο. Κάλα= τα τεμαχισμένα ξύλα  προς  καύσιν.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Κάλον [εκ του καίω ]= κατάλληλον  ξηρόν  ξύλον  προς καύσιν.

ΝΙΚ.ΛΥΤΡΑ – » Το Ψάθινο Καπέλο », { 1923-26 }.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Θερίζω = κόβω , παραθερίζω . Η πρώτη σημασία της λέξεως είναι κόβω και δεύτερη  παραθερίζω. Ο  Θέρος  { = το θέρισμα}  <  θερμαίνω. Το θέρος {= το καλοκαίρι } < θερμαίνω.

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Θάλπτω  >  θέρω =θερμαίνω και θέρος > θερσαίνω / τερσαίνω = ξηραίνω . { torch= πυρσός , δάδα, δαυλός }.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Δρέπω = κόβω και συλλέγω , μαζεύω για τον εαυτόν μου. { π.χ  δρέπω τους καρπούς = κόβω και μαζεύω τους καρπούς }.Θερίζω  κατά το θέρος , δρέπω  και στις υπόλοιπες εποχές , όχι μόνο κατά το θέρος.

ΣΠΥΡ. ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  Εθνότητας ». { σελ.507 }.

Το θέρος  ονόμασαν  καλοκαίριον.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».

Η Ελληνική γλώσσα {επίλογος}.

ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΙΛΕ – » Μετά το  Θερισμό » , { 1857 }

---

Καλές  διακοπές σ’ όλες τις παραθερίστριες  και σ’ όλους  τους παραθεριστές.

---

---

---

BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

AΓΟΡΑΖΕΤΕ   ΒΙΒΛΙΑ   , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ .

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α