H … επικαιροποίηση.

»Ποίησις { < ποιέω-ώ } είναι οποιαδήποτε δημιουργία ή κατασκευή [ σε αντιδιαστολή προς  τη λέξη πράξις } », γράφει ο καθ. κ. Μπαμπινιώτης στο χρήσιμο Ετυμολογικό λεξικό του. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι σύνθετες λέξεις με α’ ή β’ συνθετικό την ποίηση πρέπει να περιέχουν την έννοια της κατασκευής ή της δημιουργίας. Εάν είναι έτσι πώς εξηγούνται οι λέξεις  : υλοποίηση  , αξιοποίηση  , κοινωνικοποίηση ,επικαιροποίηση ή  ..αυθεντικοποίηση ; Υπάρχει κάπου σε αυτές τις λέξεις η σημασία της δημιουργίας ή της κατασκευής ; Προφανώς όχι. Οι περισσότερες είναι κακή μετάφραση ξένων λέξεων από εμπείρους στις ξένες γλώσσες  μεν ,απαιδεύτους  δε στην ελληνική γλώσσα μεταφραστές. Διότι  δεν αρκεί η ορθή σύνθεση για την κατασκευή μιας λέξεως. Τελικώς πρέπει η λέξη να έχει νόημα. Ο »εργοποιός » για παράδειγμα , έχει ορθή σύνθεση η λέξη [ έργο + ποιώ ]  αλλά ως ποιότητα νοήματος είναι μια ανοησία. Σίγουρα θα έχετε κάπου δει ή ακούσει για << επικαιροποίηση ατομικών στοιχείων του Εθνικού Μητρώου >> ή το <<..επικαιροποιείται η εγγραφή των μαθητών.>> ή για το   << …επικαιροποίηση στοιχείων για τους οφειλέτες >> Τι ακριβώς κάνει ο ‘επικαιροποιός’  , αυτός που ποιεί …»επίκαιρα» ; Ο αρτοποιός ή ο κεραμοποιός   παραδείγματος χάριν, είναι εμφανές τί ποιούν .

ΠΙΝΔΑΡΟΥ  – » Επίνικοι », Πυθιόνικος  4 { 270 }.

Επικαιρότατος [ = ο βοηθών πάρα πολύ ,εν καιρώ ανάγκης ].

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ  – » Ετυμολογικό λεξικό της Νέας Ελληνικής ‘.

Επίκαιρος = επί + καιρός .

1. ΕΠΙ  :

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Η πρόθεση [επί ]στη σύνθεση λέξεων δηλώνει : 1.ΤΟΠΟΣ  1α].Στάση σε κάποιον τόπο 1β].Κίνηση { Κυρίως επί εχθρικής εννοίας } 2. ΧΡΟΝΟΣ {το κατόπιν , ύστερον } 3. ΠΡΟΣΘΗΚΗ{ συνοδεία}. 4.ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ { αμοιβαία ενέργεια }.ΕΠΙΤΑΣΙΣ { επιτείνει την έννοια του συγκριτικού  }.

2. ΚΑΙΡΟΣ :

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ  – » Λεξικόν ».

Kαιρός  : 1.Χρόνος  2. Τόπος [καίριος]  3. Ο αριθμός επτά [7] ή Ιερός αριθμός.

ΑΜΜΩΝΙΟΥ  – » Λεξικόν Ομοίων  και Διαφόρων  λέξεων ».

Καιρός και χρόνος διαφέρουν .

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ  – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Καιρός  :  Ο αρμόδιος , επιτήδειος καιρός , η ευ-καιρία.

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – »  Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Καιρός

3 ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ  :

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Επίκαιρος , ο επί του καιρού{ = ευκαιρία },αυτός που είναι στον κατάλληλο τόπο ή χρόνο Σε αντίθεση με το αΐδιος .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ  – » Λεξικόν ».

Επίκαιρος = εύκαιρος.

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – »  Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Επίκαιρος :

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Άκαιρος = αυτός που δεν έγινε σε κατάλληλο καιρό . Επίκαιρος = επικαίριος . Ευκαιρία {< εύκαιρος } = ο καλός [ κατάλληλος ] καιρός.

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – »  Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Επικαιρέομαι -ούμαι = επικαίρως { ευκαίρως } τυγχάνω τινός { δλδ. κάνω την τύχη ευκαιρία } .

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Συναγωγή  Νέων  λέξεων » .

Η  λέξη  Επικαιρότης  εμφανίστηκε  στην » Πρωτεύουσα »{ 1888 } και  στην εφ. »Ακρόπολις» { 1893 & 1894 }. Επικαιρόφρονες { 1887 } ή καιροσκόποι  , οι οπορτουνιστές{ Γαλλ. opportunistes } στην πολιτική . 

Α.Π.Θ { Ιδρ. Μαν. Τριανταφυλλίδη } – » Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».

Επίκαιρος-η-ο : ια }.που αφορά το παρόν , την παρούσα κατάσταση  ]. τα επίκαιρα { < Γαλλ. actualites } , αυτά που αναφέρονται στην επικαιρότητα .

ΙΣ. ΜΑΣΤΡΟΜΙΧΑΛΑΚΗ – » Λεξικό Ελληνογαλλικό – Γαλλοελληνικό ».

ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ – »Αγγλο-Ελληνικό  Λεξικό ».                                                             

4.ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ    ή  » << ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΡΟΚΟΛΟ ; >> ».

Εφ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ   [1979] Η  πρώτη εμφάνιση της λέξης  <επικαιροποίηση > στην εφ. ‘Μακεδονία’ { ..επικαιροποίηση των τιμών..}

ΠΥΛΗ για την Ελληνική γλώσσα :

Η επανεμφάνιση της λέξεως ‘επικαιροποίηση‘ . [1].Παπαθεμελής , 2016  [2].Κακλαμάνης ,2006  [3].Σημίτης , 2003.

Γ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας ».

Επικαιροποιώ { < update }: εκσυγχρονίζω κάτι , το ενημερώνω με νέα στοιχεία .

ΠΑΠΥΡΟΥ – » Λεξικό Πληροφορικής ».

ΑΚΑΔ. ΑΘΗΝΩΝ  – » Χρηστικό  λεξικό της Νεοελληνικής γλώσσας ».

Επικαιροποιώ { < actualiser } =εκσυγχρονίζω ,προσαρμόζω στα νέα δεδομένα, αναθεωρώ.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Αρχιγένεθλος  Ελληνική  γλώσσα».

ΑΙΣΧΥΛΟΥ – » Πέρσαι », { στιχ. 557 }.

Άκτωρ = ηγέτης ή αγέτης { < άγω }.

Το  Λ.Κ.Ν [ Ιδρ. Τριανταφυλλίδη ], το λεξικό του Δ. Δημητράκου  ,το λεξικό του Παπύρου  όπως και  τα ακόλουθα λεξικά της Νεοελληνικής γλώσσας ΔΕΝ  περιλαμβάνουν την  λέξη  επικαιροποίηση .bandicam 2018-01-05 14-26-42-057

5. ΠΟΙΗΣΙΣ .

ΚΑΡΛ ΣΠΙΤΣΒΕΓΚ – » Ο φτωχός ποιητής », { 1839 }.

Σάρωση_20171229 (3)

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ  –» Ετυμολογικό λεξικό της Νέας Ελληνικής ‘.

Ποίησις [ποίηση] , οποιαδήποτε δημιουργία ή κατασκευή . Ποίησις σε αντιδιαστολή προς την λέξη  πράξις.

ΑΝΝ .ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

 Πόησις > ποίησις .Ποητής > ποιητής . Ποίησις είναι η δημιουργία η αντλούσα αυτομάτως από τις ρίζες.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ  – » Λεξικόν ».

Ποία = η βοτανώδης  ύλη , άλλοι τους πυρούς και τας κριθάς. Πόεν = βοτάνη. 

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Συμπόσιον », { 205 b}.

Ποίησις είναι κάτι γενικόν. »Κάθε αιτία μεταβάσεως οιουδήποτε πράγματος από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, είναι ποίησις». { ποίησις ,εκ του μη όντος εις το ον  }.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » σοφιστής »  ,{ 265 b } & { 219 b }.

Ποιητική είναι κάθε δύναμη ,που γίνεται αιτία ν’ αρχίσουν  να υπάρχουν -από μια στιγμή κι έπειτα -πράγματα , που πριν δεν υπήρχαν .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Περί Ποιητικής » , { 1448 b }.

Η μίμησις είναι συνυφασμένη  προς την φύση των ανθρώπων από την παιδική ηλικία . Ο άνθρωπος είναι » μιμητικότατον ον » .

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Η Ελληνική γλώσσα , Η πατρίδα του Πολιτισμού », { σελ.385 }.

Η νεολεξιμανία  και η υλοποίηση ….των ιδεών.!

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Λεξικό των Παραγώγων  και των Συνθέτων της Νέας Ελληνικής ».

Ποίες από τις παρακάτω λέξεις με β’ συνθετικό την λέξη  ποίηση είναι νεώτερες  κατασκευές  και χρήζουν ιδιαιτέρας προσοχής  λόγω μη νοήματος ; Διότι άλλο ποίηση και άλλο πράξη.

Ν.ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ – » Η μυστηριώδης ζωή ενός αγιογράφου ( ποιητού ) στην Ύδρα ».

egonop-poeta-moysa

Καιρός , η ευκαιρία .Επί  + ευκαιρία = επ’ ευκαιρία .Επί +  ευκαιρία + ποίηση = επευκαιροποίηση !! Επικαιροποίηση = επευκαιροποίηση .!  Εν ολίγοις ανοησία .Διότι δεν ποιείς ευκαιρία, αλλά αρπάζεις την ευκαιρία και εκμεταλλεύεσαι τον καιρό , τον κατάλληλο χρόνο για κάτι  επιθυμητό. Διότι οι »καιροί ου μενετοί» { Θουκυδίδης }. Η Ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα του πνεύματος  και της φιλοσοφίας. Ο φίλος της σοφίας γνωρίζει ότι σοφόν το σαφές .Η σοφία των λέξεων συμβαδίζει με την σαφήνεια.  

                                               




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Θέρος ή καλοκαίρι ;

Kαλό  καλοκαίρι ή καλό θέρος ; Οδού η απορία . Είναι και τα δύο ορθά ; Είναι και τα δύο λάθος ; Είναι το ένα ορθόν και το έτερον λάθος ; Ας ληφθεί ενδεικτικώς ένα διαδικτυακό κείμενον  για ανάλυση .Από αυτό μπορεί να γεννηθούν εύλογες απορίες και να εξαχθούν ίσως και κάποια ωφέλιμα συμπεράσματα :

Κατ’ αρχάς είναι ορθόν το» καλό καλοκαίρι» ;  Δεν είναι πλεονασμός { καλό +καλό+ καλό =τρίκαλο } ;  Το καλοκαίρι είναι μεσαιωνικό , από την λέξη   καλοκαίριον . Η λέξη όμως καλοκαιρία  μήπως  είναι  αρχαία ; Στην αρχαιότητα η  καλοκαιρία μήπως   είχε άλλη σημασία ; Μήπως το καλοκαίρι   είναι απόδοση κάποιας άλλης φράσης στην κοινή γλώσσα ; Το θέρος  μήπως  ΔΕΝ  έχει ΙΕ { ‘ ινδοευρωπαϊκή ‘ρίζα } ; [ Διότι [ ΙΕ] ινδοευρωπαϊκή γλώσσα  χωρίς λαό , να την ομιλεί, πώς δύναται  λογικώς να τεκμηριωθεί ; ] Μήπως είναι  μια ελληνική , κάπως  καμουφλαρισμένη  λέξη ;  Θερίζω  σημαίνει κατά πρώτον  << περνώ το καλοκαίρι >>  ή  απλά <<  θερίζω στάχυα >> ; Θερίζω και δρέπω έχουν την ίδια σημασία ;  Ας δούμε τί γράφουν τα Μεγάλα και τα Μικρά  Λεξικά της Ελληνικής γλώσσας .Ας  εξετάσουμε { < εξετάζω < εξ [ εκ ]  + ετάζω  [ < ετός = αληθής ] }  την εγκυρότητα των απόψεων αυτού του είδους .

H.LIDDELL & R.SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Kαλοκαιρία  = η ευετηρία. Το καλοκαίριον = το θέρος .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » .

Ευετηρία = ευθηνία [ ευδαιμονία ] ,καλός  ενιαυτός [ μεγάλο χρονικό διάστημα ] , καλοκαιρία.

ΕΡ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ – » Θησαυρός της ελληνικής γλώσσης ».

Καλοκαιρία = ευετηρία. 

ΠΑΠΥΡΟΥ – » Λεξικό της Ελληνικής  γλώσσας ».

Καλοκαιρία { Α Μ } , η καλή κατάσταση των πραγμάτων , ευτυχισμένη χρονιά , ευετηρία.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » .

Καλοκαιρία =καλός ενιαυτός , έτος ευτυχούς καρποφορίας , ευετηρία . Αντίθετο : η κακοκαιρία .

Α.Π.Θ {Ιδρ. Μαν.Τριανταφυλλίδη} -» Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».

Καλός καιρός   > καλός + καιρός  =  καλοκαίριον { συναρπαγή } > καλοκαίρι.

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Διαφέρει η σύνθεσις ονομάτων από την συναρπαγή .Εάν  ήταν σύνθετη η λέξις  θα έπρεπε το α’ συνθετικό να ήταν { καλλ- }.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Το { καλλ- }  ως πρώτο {α’} συνθετικό των λέξεων .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ευκαιρία  { ευ + καιρός } = καλός [ κατάλληλος ] καιρός.

ΓΙΑΝΝΗ  ΤΣΑΡΟΥΧΗ  –  «Οι Τέσσερις Εποχές» , » ΘΕΡΟΣ »  , { 1969 }.

θεροσ

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ».

Θέρος από το… Ι.Ε *G her = ζέστη , θερμότητα !!!  Προσέξτε αυτό το { * } αστεράκι. Αυτό δηλώνει υποθετική ρίζα !! Υποθετικές λέξεις από  υποτιθέμενο Ι.Ε  λαό..!! Διότι ΔΕΝ υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα προς τεκμηρίωση της υπάρξεως του λαού αυτού , ΔΕΝ υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες , ΔΕΝ υπάρχουν μύθοι , ΔΕΝ  υπάρχει θρησκευτική λατρεία ,ΔΕΝ υπάρχει  κοιτίδα .Το μόνο αληθινό  -στο κατασκεύασμα αυτό -είναι η ομοιότητα μερικών λέξεων  μεταξύ κάποιων λαών , η οποία εξηγείται με λάθος τρόπο [ για να μην πω ανάποδα : με τα χέρια κάτω και τα πόδια πάνω ]. Διότι δεν λαμβάνεται υπόψιν η ιστορικότητα των λέξεων : ΔΕΝ εμφανίζονται ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ και ΕΞΑΠΙΝΗΣ οι λέξεις σε όλον τον κόσμο » εν είδει περιστεράς » !!!

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ».

Τι είναι το Ι.Ε {  Ινδο+ευρωπαική ή Ινδο-γερμανική  θεωρία } ; Υποθετική  πρωτογλώσσα  ,με υποθετικούς { = φανταστικούς} και ΟΧΙ  μαρτυρούμενους τύπους  { δλδ.  άνευ αποδείξεων }.!!  Όμως μία   ΓΛΩΣΣΙΚΗ  ΥΠΟΘΕΣΗ  άνευ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ , όπως και τόσες άλλες υποθέσεις , πώς  γίνεται να κατέχει θέση ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ; Αυτό στον Πλάτωνα καλείται ΔΟΞΑΣΙΑ { < δοκώ } και όχι επιστήμη .

ΕΥΣΤΡ.  ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό  Λατινοελληνικόν ».

Calor  <   Caleo  <  Kαλέα  < Αλέα = η του ηλίου  θερμότης . { Καλορί [ calorie ] = η θερμίδα }

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος »

Ηλιακή θερμότης = είλη  ή έλη  ή αλέα  > ΚΑΛΕΑ —-> Καλός. { Καλός = ο θερμός  { εκ του ηλίου }. Κήλον = τόξο , βέλη του Απόλλωνος  και περικεκαυμένον εκ του ηλίου ξύλον  { άρα ξηρόν }.Κάλον = ξύλον και ό,τι  ξύλινον.

ΙΩ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Αλέα [ Α] ,[Β]. Aλεάζω ,αλεαίνω.

Σ. ΔΩΡΙΚΟΥ – Κ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ– »  Το  Δίγαμμα  { F } » .

Ρίζα σFελ-  / Fελ- > ήλιος , αλέα , ελάνη , σελάνα / σελήνη .

ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των Bασικών  ρημάτων της  Αρχαίας  Αττικής  πεζογραφίας ».

Καίω / Κάω = καίω, ανάβω , καυτηριάζω , αναλίσκω. Κάλον = ξύλον προς καύσιν.

ΙΑΚ.ΘΩΠΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά » .

Κάλ = ανάπτω , καίω .Κήλεος » καυστικός » , κήλα.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».

Κάλον = το ξηρό ξύλο κατάλληλον προς καύσιν. Κάλα =τα πλοία {γιατί ήσαν ξύλινα}Καλιά = η καλύβα { = η ξύλινη }.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Κάλινα = ξύλινα .Κάλιον = ξυλάριον .Καλιός = το δεσμωτήριο .Καλιαί = οι μικροί οίκοι Κηλόν = το ξηρόν.

ΣΟΥΔΑ  ή  ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».

Κάλον = το ξύλον

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Κάλον = το ξύλο. Κάλα= τα τεμαχισμένα ξύλα  προς  καύσιν.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Κάλον [εκ του καίω ]= κατάλληλον  ξηρόν  ξύλον  προς καύσιν.

ΝΙΚ.ΛΥΤΡΑ – » Το Ψάθινο Καπέλο », { 1923-26 }.

pizap.com14125826934682

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Θερίζω = κόβω , παραθερίζω . Η πρώτη σημασία της λέξεως είναι κόβω και δεύτερη  παραθερίζω. Ο  Θέρος  { = το θέρισμα}  <  θερμαίνω. Το θέρος {= το καλοκαίρι } < θερμαίνω.

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Θάλπτω  >  θέρω =θερμαίνω και θέρος > θερσαίνω / τερσαίνω = ξηραίνω . { torch= πυρσός , δάδα, δαυλός }.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».

Δρέπω = κόβω και συλλέγω , μαζεύω για τον εαυτόν μου. { π.χ  δρέπω τους καρπούς = κόβω και μαζεύω τους καρπούς }.Θερίζω  κατά το θέρος , δρέπω  και στις υπόλοιπες εποχές , όχι μόνο κατά το θέρος.

ΣΠΥΡ. ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  Εθνότητας ». { σελ.507 }.

Το θέρος  ονόμασαν  καλοκαίριον.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».

Η Ελληνική γλώσσα {επίλογος}.

ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΙΛΕ – » Μετά το  Θερισμό » , { 1857 }

Σάρωση_20170622




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α