ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ .

Πολλοί  Έλληνες  γνωρίζουν το εν λόγω ρητό και κατανοούν την σημασία του ,λίγοι όμως αναγνωρίζουν -λόγω της αρχαιοπρεπούς  μεταφράσεως   – ότι δεν είναι Ελληνικόν, αλλά Λατινικόν.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – »  Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης «.

58. mens sana in corpore sano .



Οι  Λατίνοι μπορεί να μιλούσαν  την Ελληνική γλώσσα και να δέχθηκαν μεγάλη επιρροή από την ακτινοβολία  του ελληνικού πολιτισμού , αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οτιδήποτε Λατινικόν ήταν απομίμηση του πολιτισμού των Ελλήνων . Ιδιαιτέρως δε ,εάν αυτό έχει υποστεί αλλοίωση -από τους μεταγενεστέρους -και έχει χρησιμοποιηθεί  προς εξυπηρέτηση ιδεολογικών ή  άλλων ιδιοτελών σκοπών.                                                                                 

NΕΩΤΕΡΟΝ  ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ » ΗΛΙΟΥ » .                                                 

Η ρωμα’ι’κή ποίηση σχηματίστηκε με βάση την ελληνική. Δεν θα ήταν όμως ορθό να υποστηριχθεί ,ότι η γραμματική λατινική δημιουργία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ξηρά και δουλική μίμηση της ελληνικής

ΑΘ.ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ  – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία » [Ε’ ].ΙΤΑΛΙΩΤΙΣ .ΚΕΦ. ΚΓ ́. { σελ.495 }.

Οι δε Λατίνοι τότε μιλούσαν την Ελληνική γλώσσαν άποικοι όντες οι πλείστοι των Ελλήνων. »Όθεν η Λατινική γλώσσα είναι η περισσοτέρα Ελληνική μιγείσα ύστερον.»

ΚΩΝ.ΓΡΟΛΛΙΟΥ  – » Οράτιος ,οι Ωδές », { εισαγωγή, σελ. ιε’-ιστ’}.

Έτσι δεν θ’ αργήσει η ελληνική γλώσσα να γίνει η δεύτερη γλώσσα στα σχολεία της Ρώμης κι εντρύφημα των μορφωμένων.

ΚΩΝΣΤ.Ι.ΒΟΥΡΒΕΡΗ  – »  Μαθήματα εισαγωγής εις την Κλασσικήν Αρχαιογνωσίαν ».

Στην ιστορία του πολιτισμού οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την δεύτερη θέση μετά τους Αρχαίους  Έλληνες. Ο  Ρωμαϊκός πολιτισμός δεν είναι ούτε αντίγραφον ούτε μίμηση δουλική του πολιτισμού των Ελλήνων. Οι Λατίνοι παρέλαβαν το αλφάβητον από την Κύμη.  

ΑΛ.ΡΙΖΟΥ  ΡΑΓΚΑΒΗ – » Ιστορία της Αρχαίας Καλλιτεχνίας », τομ. Α’,{ σελ. 3, 55 }.

O Ρωμαϊκός πολιτισμός , η Ρωμα’ι’κή φιλολογία  και προ πάντων η Ρωμα’ι’κή τέχνη είχαν τις ρίζες τους στην Ελλάδα . Η Ρωμα’ι’κή τέχνη ,που καλλιεργήθηκε στην Ρώμη και στην Ελλάδα επί Ρωμα’ι’κής  κυριαρχίας, ήταν Ελληνική .αλλά διεφθαρμένη  και αλλοιωμένη  από τους Ρωμαίους, άνευ οξείας  αισθήσεως της αρμονίας και χωρίς μεγάλη ικανότητα διακρίσεως και εκτιμήσεως του κάλλους.

Π.ΚΑΒΒΑΔΙΑ   – » Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης », { σελ. 19,20 }.

Οι Ρωμαίοι ούτε ικανότητα είχαν ,ούτε φυσική κλίση προς άσκηση και προαγωγή της τέχνης. Παρήγαγε κάποια αξιόλογα έργα { προς επίδειξη πολυτελείας },αλλά αυτά ποιήθηκαν από Έλληνες  καλλιτέχνες της Ρώμης κατά μίμηση των αριστουργημάτων του παρελθόντος.



Το ρητό αυτό είναι απόσπασμα από το έργο του  Ρωμαίου Σατιρικού ποιητή  Δέκιμου Ιούνιου  Γιουβενάλη {~ 52-135 μ.Χ.} » Σάτυρες », απ’ το οποίο προέκυψε το μεταφρασμένο και με αλλοιωμένο νόημα »  νους υγιής εν σώματι υγιεί ». Διότι ο στίχος ολόκληρος  από την » Σάτυρα    [ Χ ] είναι << orandum est ut sit mens sana in corpore sano.>> δηλαδή <<  «ευκταίον { γερουνδιακό } εἰ νους υγιής εν σώματι υγιεί» >> .

D.J .JUVENALIS  – » Saturae »,[ X ] .

WILL DURANT – » Η Παγκόσμιος  Ιστορία του Πολιτισμού », τομ. Γ’, ΡΩΜΗ.

ΙΙ.ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ, { σελ.510-513 }. Ο Ιουβενάλιος είναι ο μείζων των Ρωμαίων σατιρικών, όπως ο Τάκιτος είναι ο μείζων των ιστορικών της Ρώμης,

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ  – » Λατινο-Ελληνικόν Λεξικόν ».

Satur -satura -saturum { < satis ,& sat = άλις ,αφθόνως, ικανώς } Satura-ae : 1.λοπάς [ =γαβάθα }παγκαρπίας { =κάθε είδος καρπού } μεστή . Satira-ae { = σατίρα } . Satura -ae{= σάτυρα }.Η σάτυρα είναι τελείως ξένη προς τους Έλληνες και γνήσιο Ρωμαϊκό  προ’ι’όν. 

Γ.Ν.ΓΙΑΝΝΑΚΗ – »Εισαγωγή στην Ποιητική  Ρωμα’ι’κή   Σάτιρα », { σελ.17,18,29,30,33,34}

Η ρωμα’ι’κή  σάτιρα είναι εξέλιξη των ιάμβων – μιμιάμβων{ * } και των άλλων.

ΓΙΑΝΝΗ  ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου [ Ελλάδα -Ρώμη ].

ΠΟΛ.ΑΔΑΜ-ΒΕΛΕΝΗ – » Θέατρο και θέαμα στον Ρωμα’ι’κό  κόσμο », { σελ.28 }.

Η σάτιρα ήταν  το πρώτο και μοναδικό, ίσως ,είδος Ρωμα’ι’κού »θεάτρου», το οποίον εξέπεσε στην συνέχεια σε λόγιον είδος απαγγελλόμενο και όχι αναπαριστάμενο.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». 

Σατυρικόν  δράμα = χορός συνίστατο  από Σατύρους {διαφορετικόν από το Λατινικό  Satura ή Satira }.

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ  – » Λεξικόν  Λατινο-Ελληνικόν ».

Mens-mentis { < μένος } . Corpus-oris . Sanus ,a, um { < σάος }.

Εάν εξαιρέσει κανείς , ότι το ρητό αυτό δεν είναι ελληνικό αλλά λατινικό , δικαίως μπορεί ν’ αναρωτηθεί ,γιατί δεν μπορεί να υιοθετηθεί από έναν σώφρονα  άνθρωπο. Μήπως δεν εκφράζει ένα ιδεώδες  ή μια καλή ευχή ; Εκ πρώτης  όψεως  μπορεί  κάποιος να συμφωνήσει .Αλλά τα φαινόμενα πολλάκις εξαπατούν. Ας εξετάσουμε τις εξής περιπτώσεις : α]. Νους υγιής σε σώμα υγιές  β]. Νους ασθενής σε σώμα ασθενές  γ]. Νους υγιής σε σώμα ασθενές δ].Νους ασθενής σε σώμα υγιές. Οι δύο πρώτες είναι ακραίες περιπτώσεις , ενώ οι δύο τελευταίες είναι οι συχνές μεσαίες καταστάσεις. Ποιό εξαρτάται από ποιό  , μεταξύ Νου και σώματος ; Ο υγιής νους από το υγιές σώμα  ή το υγιές σώμα από τον υγιή νου  ; Διότι στην πραγματικότητα δεν αναπτύσσεται αναλογικά ο υγιής νους μέσα σε ένα υγιές σώμα { παράδειγμα οι κάθε είδους ‘φουσκωτοί ‘ ,που δεν διακρίνονται ιδιαιτέρως για την ευφυ’ί’α τους } ούτε ένα ασθενές σώμα συντελεί στην ανάπτυξη ενός ασθενούς νου { παράδειγμα ο αείμνηστος Βρετανός  φυσικός  Στήβεν  Χόκινγκ ,που έπασχε από εκφυλιστική διαταραχή του νευρικού συστήματος }.

Νεώτ. Εγκ. Λεξικόν »ΗΛΙΟΥ » – Το  Αρχαίον  Ελληνικόν   Πνεύμα ».

Ο ΚΩΝΣΤ.Ι.ΒΟΥΡΒΕΡΗΣ  (1899 – 1978) φιλόλογος, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, αναλύει την περίφημη »πολιτεία » του Πλάτωνος  και σχολιάζει την εκπαίδευση των Φυλάκων ,που έγκειται στην μουσικήν και στην γυμναστικήν  αγωγή τους. << Κατ’ αρχήν διαπιστώνεται , ότι η υγίεια και η αρετή του σώματος εξαρτάται κυρίως από την αρετή της ψυχής. Οι Ρωμαίοι αργότερα είπαν το αντίθετο » mens sana in corpore sano».H αντίθεση αυτή είναι πολύ χαρακτηριστική του διαφόρου πνεύματος εκάστου εκ των δύο λαών. Γι αυτό ο Πλάτων επιδιώκει την δια της παιδείας ισόρροπη  και αρμονική θεραπεία και του σώματος και της ψυχής ,συμβουλεύοντας την αποφυγή των μονόπλευρων επιδόσεων στην γυμναστική και την μουσική.Διότι η άκρατος γυμναστική κάνει τους νέους αγριωτέρους  του δέοντος  αλλά και η υπερτροφική μουσική παιδεία απεργάζεται μαλακωτέρους του δέοντος τους τροφίμους της. Το μέτρο διασφαλίζει την ισορροπία και προάγει την σωματική ρώμη και την ψυχική υγίεια.>>



Η ΥΓΙΕΙΑ .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». 

Η λέξις ΔΕΝ ορθογραφείται ως υγεία ,αλλά ως  υγίεια ή υγιεία { σχ. γι ‘ αυτό γράφουμε υγιής και  υγιεινή } . Γράφεται υγεία από τους μεταγενεστέρους και αδοκίμους συγγραφείς.  Υγίεια  φρενών = υγιής  κατάστασις ή διάθεσις ψυχής.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ  – » Λεξικόν » .

Υγίεια  =  η συμμετρία των πρώτων σωματικών δυνάμεων  .Υγιής = ο υγριής , ο δίυγρος και ζών .Αλίβαντες  { α+ λείβω < ρ.ΛΙΒ- } = οι νεκροί , επειδή δεν έχουν λιβάδα [= υγρασία ].

ΓΑΛΗΝΟΥ  – » Περί κράσεων », { A’ -522-23  }.

Οι νεκροί ονομάζονται » ξεροί» [= αλίβαντες ],επειδή δεν έχουν πλέον καμμία υγρότητα ,καθώς έχει εξατμιστεί με την αποχώρηση του θερμού και έχουν παγώσει από την ψυχρότητα. Η ζωή αντιθέτως είναι θερμή και υγρή

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ». 

Aλίβαντες  = οι νεκροί , επειδή είναι ξηροί και υγρασία δεν έχουν.

NΕΩΤΕΡΟΝ  ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ » ΗΛΙΟΥ » . 

Αλίβας όνομα της  θρησκείας των Καυκόνων, σχετικώς με τον Άδη. Υπήρχε φυλή νεκρών Αλίβαντις  και κάτοικοι του Άδη .Οι νεκροί στον Άδη  ονομάζονταν Αλιβαντίδες { διότι δεν μετείχαν σταγόνων ύδατος }.

THOMAS  GAISFORD  S.T.P  – » Etymologicon Magnum Lexicon ».

Αλίβας : 1. ο νεκρός { ο μη έχων λιβάδα [=υγρότητα ] μήτε θερμότητα .Διότι οι ζώντες είναι υγροί  2. το όξος [=ξίδι ]. Α-λίβας ,παρά το μη λείβειν , ο μη λειβόμενος ή σπενδόμενος [< σπένδω = κάμνω  σπονδή, χύνω υγρόν ως προσφορά εις θεόν ].

ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Υγίεια  [ < θ.ΥΓ-] .Υγιηρός = υγρός ,υδρός { αιολική τροπή [δ] —> [γ] }. Υγριής = ο υγιής..Ευκρασία = η καλή κράσις [ανάμειξις ] των υγρών του σώματος. Αρίστη η θερμή και υγρά κράσις { Γαληνός }.

ΚΛΑΥΔΙΟΥ  ΓΑΛΗΝΟΥ  – » Άπαντα ‘‘,[ τομ. XIX ] , ‘Όροι Ιατρικοί .

Yγίεια :  η ευκρασία των πρώτων κατά φύσιν εν ημίν χυμών  ή η απαραπόδιστος [= ανεμπόδιστος ] ενέργεια των φυσικών δυνάμεων. Υγίεια = η ευκρασία των τεσσάρων πρώτων στοιχείων ,απ’ τα οποία έχει φτιαχτεί το σώμα :  θερμού ,ψυχρού , υγρού , ξηρού.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Περί παθών »,[ 1 ].

Όλα τα νοσήματα στους ανθρώπους προκαλούνται από την χολή και το φλέγμα.Η χολή και το φλέγμα προκαλούν τις ασθένειες  ,όταν μέσα στο σώμα ή υπερ-ξηραίνονται ή  υπερ-υγραίνονται ή υπερ-θερμαίνονται ή υπερ-ψύχονται.  

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Περί Ψυχής », { Α’-4  }.

Η ψυχή  είναι είδος αρμονίας , διότι η αρμονία είναι κράσις [ συνένωσις ] και σύνθεσις εναντίων , και το σώμα σύγκειται από ενάντια .Η αρμονία αρμόζει περισσότερο στην υγεία των σωματικών αρετών παρά των ψυχικών. 

ΑΙΣΧΥΛΟΥ  – » Αγαμέμνων », { στ. 977-980 }.

Στην υπερβολικά μεγάλη υγεία δεν έχει τέρμα η ανεχόρταγη δίψα. Όμως στον ίδιο τοίχο ακουμπά και η αρρώστια.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Ηθικά Ευδήμεια ‘, {  Η.XV  } .

 Δεν είναι επαινετόν πράγμα η υγίεια , διότι ούτε το έργο της είναι επαινετόν, όπως της σωφροσύνης.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Ηθικά », Περί παίδων αγωγής , {8}.

Η υγίεια είναι πολύτιμη , αλλά ευκολομετάβλητη. Γι’ αυτό αν κάποιος καυχιέται για την ρώμη του σώματος , ας μάθει ότι στην γνώμη του λαθεύει.





xxx



1.} O ΝΟΥΣ : ,

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ  – » Γνώμαι  Μονόστιχοι ».

Νους = θεός.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φίληβος », { 28 c }.

Ο νους είναι βασιλιάς και του ουρανού και της γης .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Περί Ψυχής », { Γ-430 a  }.

Νους παθητικός: δια του οποίου τα πάντα σχηματίζονται .Νους ποιητικός { έξις } ,ο οποίος τα πάντα πραγματοποιεί [ όταν αυτά είναι »εν δυνάμει» ]. Ο νους αυτός [ ο ποιητικός ] είναι ουσιαστικά »εν ενεργεία ».Χωρισθείς δε ο ποιητικός νους είναι μόνον  αυτό που είναι ,και αυτό μόνον είναι α’ί’διον και αθάνατον.

ΠΡΟΚΛΟΥ – » Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 107.50 }.

Ο καθαρός νους  δίνει υπόσταση στην άχραντον  τάξιν { <[ α[στερ.] + χραίνω ]=αγνή τάξη ] και ηγείται του όλου νοητικού κόσμου.

ΠΡΟΚΛΟΥ – » Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 108-109 }.

Κάθε νους ή είναι ακίνητος { οπότε είναι νοητός ,ως ανώτερος της κίνησης }, ή κινείται { οπότε είναι νοερός [ νοητικός ] ,ή και τα δύο { οπότε είναι και νοητός και νοερός ταυτόχρονα }.Ο πρώτος είναι ο Φάνης [ μόνο εστηκώς ] ,ο δεύτερος  ο Ουρανός { και κινούμενος και εστηκώς }, και ο Κρόνος / Χρόνος  { μόνο κινούμενος}.

 

ΝΙΚ.ΓΥΖΗ – » Σπουδή για το Πνεύμα », { 1895-99} 

Σάρωση_20180624 (9)

 

2.] ΤΟ  ΣΩΜΑ :

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ  – » Ηλέκτρα », { στ.387-388  }.

Αυτά που δεν είναι παρά σάρκες  δίχως νου { φρένες } ,καθόλου δεν διαφέρουν από τα αγάλματα της αγοράς.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Γνώμαι Χρυσαί ».

Το κάλλος του σώματος είναι ζωώδες , εάν δεν υπάρχει ο νους.

ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων Συναγωγή ».

Σώμα , αυτό που είναι νεκρό .Δέμας ,αυτό που είναι ζωντανό, επειδή συνδέεται με την ψυχή, όπως  είπεν ο Όμηρος.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ  – » Λεξικόν » .

  Σώμα , κάθε τι που έχει πεθάνει.                                                                                            

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων », Ζήνων ο Κιτιεύς . { Ζ-56 }.

Διότι κάθε τι που ενεργεί { που παράγει ένα αποτέλεσμα } σώμα είναι.                                 

Γ.ΕΞΑΡΧΟΥ / Μ.ΦΩΤΙΑΔΟΥ  – » Ιωάννου  Ζωναρά Λεξικόν ».

Σώμα = κάθε τι πεθαμένο ]. Δέμας { < δέω / δένω }=το του ζώντος {ζωντανό}. Επειδή δένεται { συν-δέεται } με την ψυχή.

M.E.MILLER -» Etymologicum Magnum de Florence»[Melanges de Litterature Grecque]

Δέμας { < δόμα  } το  δώμα της ψυχής ,επί των ζώντων. Σώμα ,επί των νεκρών και των πτωμάτων .

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Κρατύλος  », {  400 c  }.

Σώμα = Σήμα [1] .Ο τάφος της ψυχής { Ορφικοί }.Διότι η ψυχή εξαγνίζει τα σφάλματά της ,για τα οποία είναι τιμω-ρημένη και με το σώμα σώζεται σαν είδος  φυλακής  { σώσμα }. [ σ.σ. Θυμηθείτε  το δημόσιον σήμα ,δηλ. το νεκρο-ταφείο του Κεραμεικού ] .Σώμα =Σήμα [2]. Διότι η ψυχή δια του σώματος εκφράζει [σημαίνει ]τις εκδηλώσεις της.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ –  »  Γοργίας », { 492 e-493 a  }.

Το σώμα είναι ο τάφος μας.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – » Φρίξος » , [ αποσπάσματα ]. 

» Ποιός  ξέρει ,αν είναι  ζωή αυτό που λέμε θάνατο κι αν θάνατος είναι η ζωή ;»

ΜΙΧ.ΠΕΡΑΝΘΗ  – » Μεγάλη Ελληνική Ποιητική Ανθολογία ».

Γ.Δροσίνης  – » Φωτερά  Σκοτάδια » ,{ 1915 }.

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ  – » Αποσπάσματα »,{ 62 }.

Αθάνατοι θνητοί , θνητοί αθάνατοι.

ΠΡΟΚΛΟΥ – » Σχόλια εις τον Κρατύλον Πλάτωνος », { 155 }.

Οι φιλοσώματοι. Είναι πολύ καλλίτερο για τον άνθρωπο που πέθανε να ζει κατά φύση στον Άδη ,από το να ζει παρά φύση την σωματική ζωή και να εμποδίζεται στην νοητική του ενέργεια.

ΝΙΚ.ΓΥΖΗ – » Αρχάγγελος », { 1894-5 }.       

Σάρωση_20180624 (6)

3.] H  ΨΥΧΗ  :

ΩΡΙΩΝΟΣ  ΘΗΒΑΙΟΥ – » Ετυμολογικόν ‘.

Ψύχος = πνεύμα { < πνέω }= πνοή ,αέρας , φύσημα.  ‘‘Ψύχεος ιμείρων » = πνεύματος  ποθώντας. Ιμείρω {< ίμερος  = πόθος ,σφοδρά επιθυμία}, { Οδ. κ-555 }. »Ήκα μάλα Ψύξασα» = ελαφρά πολύ  φυσήσασα { φυσώντας }, { Ιλ. Υ-440 }.

ΠΑΝ.ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΥ  – » Ομηρικόν  Λεξικόν ».

 Ανα-ψύχω = πνέω , φυσώ, δροσίζω ,αναψύχω{ > αναψυχή }.

TΑ  ΟΡΦΙΚΑ  – » Ήρας  θυμίαμα », [ xvi ].

Η Ήρα{=αήρ } παρέχει στους ανθρώπους αύρες που τρέφουν τις ψυχές {Ψυχοτρόφους}.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ   – » Περί φυσών », { 3 }.

Το σώμα και των ανθρώπων και των άλλων ζώων τρέφεται με τρία είδη τροφών: σίτα { = φαγητά } , ποτά , πνεύματα { = αέρια }.Το αέριο λέγεται φύσα ,όταν είναι μέσα στο σώμα, και αέρας ,όταν είναι έξω από το σώμα. Ο αέρας είναι ο μέγιστος δυνάστης όλων.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι », { Ε’-743 e }.

Tρία είναι τα πράγματα ,για τα οποία κάθε άνθρωπος ενδιαφέρεται :

A’.Ψυχή  Β’.Σώμα  Γ’. Χρήματα : λέγομεν πάντα όσων αξία νομίσματι μετρείται – {Aριστοτέλης , Ηθ. Νικ. 4.1,2}.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Νόμοι », { E’-726  }.

H ψυχή είναι μετά τους θεούς το πιο θε’ι’κό πράγμα , απ’όσα διαθέτει ο άνθρωπος, γιατί είναι το πιο οικείο.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων », Αριστοτέλης ,{ Ε’-17 }.

 Όπως οι οφθαλμοί φωτίζονται από το φως έξωθεν ,έτσι και η ψυχή φωτίζεται από τα μαθήματα.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φαίδων », { 107 d  }.

Η ψυχή έρχεται στον Άδη χωρίς να έχει τίποτε άλλο μαζί της πέρα από την παιδεία και την ανατροφή της. { σχ. ως γνωστόν τα σάβανα δεν έχουν τσέπες }.

   

ΝΙΚ.ΓΥΖΗ – » Η Ψυχή του Καλλιτεχνη ». { 1893 }.

Νικόλαος-Γύζης-Ψυχή-1893

Α. ΠΟΙΑ  Η  ΣΧΕΣΗ  ΨΥΧΗΣ  ΚΑΙ ΝΟΥ :

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων », Δημόκριτος  [ Θ’ – 45].

Ο Δημόκριτος  ,ταυτίζει  την ψυχήν με τον νουν { το λογικόν }.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Περί Ψυχής », { Γ’ – 429 a }.

Ο νους  της ψυχής είναι εκείνος  δια του οποίου η ψυχή διανοείται και συλλαμβάνει τις έννοιες. Η ψυχή είναι τόπος ‘ειδών’ { μορφών }.Όμως μόνον της νοητικής και όχι όλης της ψυχής.

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ  – » Γνώμαι  Μονόστιχοι ».

Μεγάλο χαλινάρι ο νους για  την ψυχή μας.

Β. ΠΟΙΑ  Η  ΣΧΕΣΗ  ΝΟΥ  ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ;

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Φίληβος », { 65 c-d } . 

Η  αλήθεια  συγγενεύει  πιο πολύ με τον νου παρά με την ηδονή. Ο νους είναι ο ίδιο πράγμα με την αλήθεια  ή είναι το πιο όμοιο απ’όλα και το πιο αληθινό.

Γ. ΠΟΙΑ  Η  ΣΧΕΣΗ   ΣΩΜΑΤΟΣ  – ΨΥΧΗΣ ;

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Πολιτεία » , {  Γ’- 403 d  }.

Δεν είναι το σωστό σώμα εκείνο που με την αρετή του θα κάνει καλή και την ψυχή , αλλά αντίθετα  η καλή ψυχή είναι αυτή , που με την αρετή της κάνει το σώμα όσο γίνεται πιο καλό. Αν διαπλάσσουμε  σωστά την ψυχή και της αναθέσουμε πλήρως την φροντίδα του σώματος , θα κάναμε καλά.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » , { Η’ – 1334 b }.

Η ψυχή έχει δύο μέρη : 1] Το Λογικόν και 2] Το μη Λογικόν . Όπως το σώμα κατά την ανάπτυξή του προηγείται της ψυχής , έτσι και το άλογον μέρος της ψυχής προηγείται του λογικού.

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον », τομ.Α’ ,Περί αρετής ,{ 22 }.

Προτίμησε να είσαι στην ψυχή ισχυρός μάλλον παρά στο σώμα.

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ  – » Γνώμαι  Μονόστιχοι ».

ΣΤΟΒΑΙΟΥ  – »Ανθολόγιον »,τομ. Α’ ,Περί αρετής ,{39}.

Οι άνθρωποι πρέπει να μεριμνούν περισσότερο για την ψυχή τους παρά για το σώμα τους.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ  – » Αγησίλαος  », { XI -14   }.

Η μεν ισχύς  του σώματος γηράσκει , η δε ρώμη της ψυχής των αγαθών ανδρών είναι αγέραστη.

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Αποσπάσματα »., [ 37 ].

Όμορφο σώμα και κακή ψυχή ,καλό καράβι μα κυβερνήτης κακός.

fa18d019-9430-4b0f-b122-a3d00eb1149a


Η ΠΑΙΔΕΙΑ. 

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Ηθικά », Περί παίδων αγωγής , {8 }.

 Η παιδεία ,μόνη απ’ τα ανθρώπινα είναι πράγμα αθάνατο. Ο νους και ο λόγος [ λογική] είναι τα πιο σπουδαία απ’όλα  στην ανθρώπινη φύση. Και ο νους είναι ο κυβερνήτης του λόγου και ο λόγος υπηρετικός του νου. Διότι μόνον ο νους όσο παλιώνει ξανανιώνει κι ο χρόνος αφαιρώντας όλα τ’άλλα προσθέτει στα γεράματα την επιστήμη.

RENE  MAGRITTE – » The Art of Conversation », { 1950 }.          

Σάρωση_20180624 (6)

                                                                                                                                                         

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ – » Απαντα »,{frαgm.4}

Το απόσπασμα  διασώζει ο Albertus Magnus  κι αποτελεί κατάκριση των σωματικών ηδονών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως ζωώδεις.



{*} ΓΙΑΝΝΗ  ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου [ Ελλάδα -Ρώμη ]. 




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Ψυχαγωγία και διασκέδαση.

Ο σπουδαίος δοκιμιογράφος μας Ε. Π. Παπανούτσος ,ορίζει την ψυχαγωγία ,ως πλήρωση του ελεύθερου χρόνου και νόμιμο δικαίωμα και δείκτη πολιτισμού μιας κοινωνίας. Ακόμη ότι η ψυχαγωγία αποδιώχνει την πλήξη της μονοτονίας και της ανίας κατά τον ελεύθερο χρόνο μας. Διαχωρίζει επίσης την ψυχαγωγία σε νόθα { που οδηγεί στην απόπειρα  φυγής – όχι στην φυγή – από την  ζοφερή  πραγματικότητα ,διασκεδάζοντας τον φόβο ή τον κίνδυνο της ζωής ,αλλά καταλήγει δυστυχώς  στην ερήμωση και στο άδειασμα της ψυχής }και σε γνήσια {που συντηρεί και ανανεώνει την δύναμη και την χαρά της ζωής }.

Ε.Π.ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΥ – » Πρακτική φιλοσοφία », { σελ. 66,67 }.

Στο εκλεκτό  δοκίμιο δεν διασαφηνίζεται επαρκώς  η διαφορά μεταξύ ψυχαγωγίας και διασκέδασης , με αποτέλεσμα  την  σχεδόν ταύτιση των δύο λέξεων.

ΜΙΧ.ΠΕΡΑΝΘΗ – » Ποιητική Ανθολογία ».

Κ. Π. Καβάφη – » Μονοτονία », { 1908 }.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Λεξικό των δυσκολιών και των λαθών στη χρήση της Ελληνικής».

Ψυχαγωγία – διασκέδαση.

ΑΝΤ.ΗΠΙΤΗ – » Λεξικό Ελληνο-Γαλλικόν ».

Διασκεδάννυμι { > διασκεδάζω }= dissiper .Διασκέδασις [1]: η πράξις του διασκεδάζειν ,η τέρψις , ψυχαγωγία ,διάχυσις. = distraction , divertissement ,amusement. Διασκέδασις [2]: ο διασκορπισμός , διασκεδασμός = dispersion ,dissipation.



ΙΩΑΝ.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της  Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ψυχαγωγέω { < ψυχαγωγός }: 1. α} οδηγώ τις ψυχές των νεκρών  στον Άδη [ επί του Ερμού ] ,τις κατεβάζω στον Άδη  β} ανακαλώ τις ψυχές από τον Άδη δια θυσιών και επωδών  2.{ μτφρ.} προσελκύω τις ψυχές των ζωντανών  : a].τις θέλγω ,τις σαγηνεύω ,τις δελεάζω  b].[επί κακής σημασίας ] τις  αποπλανώ ,τις παρασύρω ,τις εξαπατώ.  Ψυχαγωγία { < ψυχαγωγέω } :   1. η ανάκληση των ψυχών από τον Άδη δια μαγικών μέσων 2. [μτφρ.] η προσέλκυση των ψυχών των ζωντανών , η πειθώ  // διασκέδαση ,τέρψη ,ευαρέστηση.  Ψυχαγωγός  { ψυχή + άγω } : 1. επίθετο του Ερμού ,ο ψυχοπομπός ,αυτός που οδηγεί τις ψυχές των νεκρών  στον Κάτω κόσμο 2.  αυτός που ανακαλεί  με εξορκισμούς και μαγικά μέσα τις ψυχές  από τον Άδη και τις ρωτάει , αυτός που προκαλεί τους νεκρούς να εμφανιστούν  3.   ψυχαγωγός [ ουσ.] = νεκρομάντης.

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Λεξικόν  Λατινο-Ελληνικόν » .

Pellicio, -exi ,-ectum ,-ere =προσάγομαι ,επάγομαι, εφέλκομαί τινα.

Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ – » Ομηρικόν  Λεξικόν ».

Ψυχή { Λατ. anima= άνεμος, spiritus } =[ κυρ.]  πνοή , αναπνοή .

H.LIDDELL & R. SCOTT – » Mέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ – » Ηρωικός », { 728 ].

Ο Όμηρος δεν έμαθε τα  Τρωικά  μόνο από τα ταξίδια του σε όλη την Ελλάδα , αλλά  χρησιμοποιώντας κι άλλες μεθόδους ‘ψυχαγωγίας ‘ { ανάκλησης νεκρών }.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Φαίδρος » , { 261 a }.

Η ρητορική είναι τέχνη ψυχαγωγική, διότι  δια αυτής  λέγεται το ορθόν για σπουδαία ή ευτελή { φαύλα } πράγματα.

ΔΙΟΔ.  ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ – » Βιβλιοθήκη ιστορική », { Α’- 69 }.

Ο Ηρόδοτος » παραδοξολογεί και μύθους  πλάθει  ψυχαγωγίας  ένεκα ».

ΑΙΛΙΑΝΟΥ – » Περί ζώων ιδιότητος» , { ΙΔ’-29 }.

Ψυχαγωγία  = ευχαρίστηση ,τέρψη.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Μίνως », {321}.

Στον νόθο αυτό διάλογο του Πλάτωνος , ο Σωκράτης ισχυρίζεται ότι η τραγωδία είναι πολύ παλαιά εφεύρεση της πόλεως των Αθηνών και ότι είναι το πλέον  ψυχαγωγικόν  { θελκτικό ,ελκυστικό } από όλα τα είδη της ποιήσεως.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – » Περί ποιητικής », { 1450 b }.

Ο σκηνικός διάκοσμος  [ όψις ],είναι σημαντικός [ ψυχαγωγικόν ] στο θέατρο ,αλλά πολύ λίγο έχει σχέση [  δηλ. άσχετος ] προς την ποιητική τέχνη ,διότι αυτή αύτη είναι αυτοδύναμη.

                                             

O ΨΥΧΑΓΩΓΟΣ  ΕΡΜΗΣ .

EYΦΡΟΝΙΟΥ { αγγεογράφου } &  ΕΥΞΙΘΕΟΥ { αγγειοπλάστη } – Ερυθρόμορφος κρατήρας { ~515 π.Χ. }. Τα δίδυμα πτερωτά παιδιά της Νύκτας , Ύπνος  και Θάνατος σηκώνουν τον νεκρόν  ήρωα  Σαρπηδόνα , ο πτερωτός αγγελιοφόρος των θεών ,ψυχοπομπός ή ψυχαγωγός Ερμής  παρακολουθεί, μαζί με δύο φρουρούς { Μητροπολιτικό μουσείο Ν.Υ }.

Σάρωση_20190418

H .LIDDELL & R. SCOTT – » Mέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ – » Θεών διάλογοι », Ερμής  και Μαία .

Ο Ερμής παραπονιέται στην μητέρα του διότι  »πάνυχα και φαέθοντα » κοπιάζει κατά την  εκτέλεση των καθηκόντων του. Την νύκτα μάλιστα είναι νεκροπομπός και ψυχοπομπός .

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ – » Θεών διάλογοι », Απόλλων  και Ήφαιστος.

Το μαγικό ραβδί του Ερμού, με το οποίον ψυχαγωγεί, ήταν δώρο του Ηφαίστου.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι » , { Ι’- 909 b }.

Ψυχαγωγώ  και  τους ζώντες  και  τους πεθαμένους .

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ  – »  Απομνημονεύματα », { Β’ ,Χ – 6 }.

O Σωκράτης επισκέπτεται το εργαστήριο του ανδριαντοποιού  Κλείτωνος . Από  την συζήτηση συμπεραίνεται, ότι πρέπει ο ανδριαντοποιός  όχι μόνο να στοχεύει στην    όσο το δυνατόν πιο ζωντανή  απεικόνιση  -διότι η εξωτερική ομοιότητα  ευχαριστεί ιδιαιτέρως  τους ανθρώπους { ψυχαγωγία  δια της όψεως } – αλλά  να απεικονίζει  και τις ψυχικές διαθέσεις δια της μορφής.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Περί ποιητικής », { 1450 a }.

Τα μέρη του μύθου μιας  τραγωδίας  θέλγουν την ψυχή [ψυχαγωγούν] . Η ψυχή της τραγωδίας είναι ο μύθος ,κατά δεύτερον τα ήθη [ χαρακτήρες ]. Ψυχαγωγεί  ΔΕΝ σημαίνει διασκεδάζει, όπως σήμερα, αλλά κάτι δυνατότερο : σύρει ,άγει την ψυχήν ,κάνει εντύπωση  { σημ. Ι. Συκουτρής }.

ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ  – » Προς Νικοκλέα », { 49 }.

Ο λόγος του Ισοκράτους προς τον φίλο του ,νεαρό βασιλιά της Σαλαμίνας της  Κύπρου, είναι παραινετικός , περιέχει συμβουλές – οδηγίες  για το πώς πρέπει να κυβερνήσει ώστε να γίνει και  επωφελής και  αγαπητός στον λαό του  και  για το τί  πρέπει να αποφεύγει . Οι λαϊκιστές -δημαγωγοί πρέπει να ψυχαγωγούν  [  δηλ. να  λένε πράγματα που ευχαριστούν  και να αποφεύγουν  δυσάρεστες  νουθεσίες και συμβουλές }  τους όχλους.!! }


ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΝ – ΘΥΜΟΕΙΔΕΣ  – ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟΝ


ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – »Τίμαιος », { 71 b }.

Το σώμα είναι κατασκευασμένο να εξυπηρετεί την ψυχή. Ο  σκελετός και το μυϊκό σύστημα γεννώνται από τον μυελό ,ο οποίος συνδέει την ψυχή με το σώμα. Στον μυελό πρόσθεσε ο Θεός τα τρία γένη της ψυχής :  Έδρα του πρώτου ο εγκέφαλος ,του δευτέρου ο θώρακας και του τρίτου η κατωτέρα χώρα του κορμού.  Το επιθυμητικόν είναι το μεγαλύτερο μέρος της ψυχής και  έχει εκ φύσεως ακόρεστη χρηματομανία { χρήμα = χρήσιμο } και έφεση προς τις σωματικές ηδονές ,για τούτο και  πρέπει να κυβερνιέται από τα άλλα δύο γένη. Το ΗΠΑΡ θεωρεί ο Τίμαιος ως έδρα και όργανο της ΜΑΝΤΙΚΗΣ και κατοικία του ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟΥ.

                                                     

                                                        ΤΑ  ΓΕΝΗ   ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ :

Σάρωση_20190426 (3)

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ   – » Όρνιθες », { στ. 1555 }.

» Ψυχαγωγεί ο Σωκράτης  » = ανακαλεί  ψυχές από τον Άδη.

ΑΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ – » Λεξικό κυρίων ονομάτων ».

Σκιάποδες : μυθικοί λαοί της Λιβύης ,για τους οποίους διηγούνται, ότι είχαν τόσο μεγάλες φτέρνες των ποδιών  ,ώστε τις χρησιμοποιούσαν για σκιάδια στον ήλιο.

ΧΑΡ.ΧΟΤΖΑΚΟΓΛΟΥ – » Σκιάποδες -Στερνόφθαλμοι -Κυνοκέφαλοι ».

ΣΚΙΑΠΟΔΕΣ [ ΜΟΝΟCOLI ].

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ  – » Λεξικόν ερμηνευτικόν ».

» ,άλουτος ου ψυχαγωγεί ο  Σωκράτης » . Τί ακριβώς  κάνει ο Σωκράτης ,όταν ψυχαγωγεί ;  α]. προσάγεται ,προσελκύει τις ψυχές με το να τις διδάσκει και να τις ευχαριστεί  β]. ανακαλεί με κάποιες γητείες  από τον Άδη τις ψυχές των πεθαμένων.

ΜΑΞ. ΤΥΡΙΟΥ – »  Λόγοι [41 ] » , { 14 ,2 }.

Ψυχαγωγοί  : οι  ψυχομάντεις   του μαντείου άντρου στην  Άορνον  λίμνη της Μεγάλης Ελλάδας στην Ιταλία . Ο δεόμενος να επικοινωνήσει με τις ψυχές  νεκρών συγγενών ή φίλων,  πήγαινε στο Ψυχομαντείον  κι αφού προσέφερε θυσίες και  χοές , εμφανιζόταν ένα θαμπό και δυσδιάκριτο  είδωλο ,που μίλαγε προφητικά και το οποίο, αφού απαντούσε στις ερωτήσεις ,εξαφανίζονταν.

ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».

LIDDELL & SCOTT – » Mέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Στους Όρνιθες του Αριστοφάνη ,υπάρχει παιδιά [ παιχνίδι ] με τούτες τις σημασίες της λέξεως , << ου Σωκράτης ψυχαγωγεί  = όπου ο Σωκράτης ψυχαγωγεί >>. Διότι ψυχαγωγεί κάποιος   και τους νεκρούς και τους ζωντανούς .

Α.I.BEKKERI  -» Anecdota Graeca  » , Αντιαττικιστής.

Το ψυχαγωγείν [ το να ψυχαγωγείς ] : [1]. το τέρπειν { < τέρπω = παρέχω ευχαρίστηση } , όχι μόνον [2]. επί του  εξαπατώντος  πιπράσκειν { < πιπράσκω = πωλώ } = γι’ αυτόν  που εξαπατά τους άλλους [ του  απατεώνα ] πουλώντας τους κάτι .

LIDDELL & SCOTT – » Mέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ  – » Λεξικόν ».

Ψυχαγωγεί = παραμυθείται [ παρηγορεί ] την ψυχή. Ψυχαγωγός = 1. ο ανδραποδιστής  [σωματέμπορος ]  2. ο απατεώνας  2.Ο κατάγων [ κάτω +άγω ] τις ψυχές στον Άδη , Ψυχοπομπός Ερμής . Ψυχή = πνεύμα { πνοή ]. Ψυχέμπορος = αυτός που πουλάει κι αγοράζει τους ανθρώπους.

ΑΙΣΧΥΛΟΥ  – » Πέρσαι », { στ.687-688 }.

Μιλάει το  είδωλον { φάντασμα, σκιά } του νεκρού βασιλιά Δαρείου .Ψυχαγωγώ= ανακαλώ τις ψυχές των νεκρών.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – » Άλκηστις », { στ.1127-1128 }.

Ψυχαγωγός = ο ανακαλών τις ψυχές των νεκρών από τον Άδη.

KΛΗΜ.  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ  – »  Στρωματείς », { 3.40 }

Ανδραποδιστές = σωματέμποροι. Ψυχαγωγοί = ψυχέμποροι .

ΦΡΥΝΙΧΟΥ [ Αττικιστού ] – » Εκλογαί ρημάτων και ονομάτων Αττικών  ».

Ψυχαγωγός : Οι μεν Αλεξανδρινοί ,έτσι καλούσαν τον σωματέμπορα, οι δε αρχαίοι  αυτούς που ανακαλούν τις ψυχές των νεκρών από τον Άδη  με μαγγανείες [μαγείες ]. Αυτή την έννοια είχε και το [χαμένο]  δράμα του Αισχύλου »Ψυχαγωγός ».


    Τας θύρας κλείσατε ,τους οφθαλμούς ανοίξατε .Εκάς οι αμύητοι .


xxx

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». 

Eρμής   : ειρμός { = σύνδεσις }  +  μα –  { <  Μαία  < μάω , μαίομαι  =ερευνώ , ζητώ να μάθω  }  + – έας   ή  ίας   = {  η αέναος κίνησις του Ερμέα , Ερμεία }.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Κρατύλος  » , { 408  a – b  }.

Eρμής =  ερμηνεύς  ,διερμηνέας , αυτός που ερμηνεύει , εξηγεί ,διαφωτίζει. Ερμής  :  <  Eιρέμης   <   ‘‘το είρειν [= ομιλείν]   εμήσατο  [= επενόησε ] » = αυτός που επινόησε , μηχανεύτηκε τον λόγον.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ – » Περί αγαλμάτων » , { 14 }.

Ο Ερμής είναι παραστατικός { αρμόδιος να στέκεται δίπλα } του λόγου των πάντων, τόσο του ποιητικού όσο και του ερμηνευτικού.

ΓΕΩΡ. ΚΩΔΙΝΟΥ [ κουροπαλάτη ] – » Περί  αγαλμάτων ,στηλών ,και θεαμάτων ».

» Περί αγάλματος πτερωτού Ερμού ‘‘.  Ο λόγος γεννάται από τον νου και την φρόνηση. Τίποτε δεν είναι ταχύτερον από τον λόγο.

ΑΘ.ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΟΥ – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία », { σελ.255-256 }.

Περί του Ερμού. Ο Ερμής  παράγεται : 1. από το είρω { =αγγέλω  . Ερέας  +  [ μ ]  = Ερμέας  > Ερμής           [ συναίρ.] ,γι’ αυτό και περισπάται  2. από το ερείν + μήσασθαι   3. από  το έρυμα ημίν είναι τον λόγον. 4. Άλλοι λένε ότι το όνομα είναι Φοινικικό και σημαίνει τον πανούργον ή πονηρόν. Οι Λατίνοι τον ονόμασαν  mercurium  : 1.  από  το  merx  {= ώνιον ,πράγμα που πωλείται } +  cura {= φροντίδα }  2. από το   medius [ = μέσον ]  + curro [ = τρέχω  ,εξ ου και ο courrier ], επειδή ο λόγος τρέχει δια μέσου των ανθρώπων  3. από το  mercor [ = αγοράζω ] ή  mercator [=  έμπορος ]  4. από το Εβραϊκό  μαχάρ [ = πωλητής ] 5. από το Ελληνικό Ερμής με παρασχηματισμό.

Αλληγορία . Ο Ερμής  είναι αλληγορία του προφορικού λόγου ,γι’ αυτό και όλες οι επιστασίες του προκύπτουν από τον λόγον αυτόν.   Είναι υιός της Μαίας ,διότι ο λόγος γεννάται δια ζητήσεως και θεωρίας ,όπως και οι μαίες εξ αιτίας αυτής της πείρας [ που έχουν ] φέρνουν τα παιδιά [ από τα σκοτάδια ] στο φως.

ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ – » Βοιωτικά », { 22.2 }

Ο Κριοφόρος Ερμής.

«Ο μόνος  ΑΜΝΟΣ  του Θεού , ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου», { Κλεισούρα ,1786 }.

ΚΩΝ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ – » Ελληνική Μυθολογία » , { 47-48 }.

Στον ουρανό μεν  ο Ερμής είχε πολλές υπηρεσίες ,καθ’ ότι αγγελιοφόρος του Διός και των υπολοίπων θεών. Στον Άδη δε, το βασίλειο του Πλούτωνος , έπρεπε να παραπέμπει τις ψυχές  των νεκρών ,γι’ αυτό πήρε και τα επώνυμα Ψυχοπομπός και Πομπαίος .Ετυμολογείται από το είρω { αγγέλλω } > Ερέας +[μ] > Ερμέας ,Ερμής  και είναι αλλη-γορία του λόγου ,ο οποίος είναι γέννημα της θεωρίας και της ζητήσεως  ‘ απ’ αυτό και το επίθετο Λόγιος. Λέγεται και Άγγελος ,επειδή δια του λόγου μαθαίνουμε τις βουλές των θεών και Κήρυξ ,διότι  δια της φωνής φτάνει  στην ακοή μας ο σημαντικός λόγος .Γι’ αυτό και Διάκτορος [ δια+ άγω ] καλείται επειδή είναι  σαφής στις  αγγελίες του .Και Νόμιος ,διότι με τις ορθές  επεμβάσεις  του γίνεται κατά κάποιον τρόπον προστακτικός ,σε όσα πρέπει να κάνουμε στον κοινωνικό μας  βίο, και  Εριούνιος  [ ερι= πολύ+ ώνος= ωφέλεια ] ,επειδή είναι κερδοφόρος και υπερβολικά ωφέλιμος σ’ αυτούς που τον     μεταχειρίζονται, και Σώκος [ σώος+ άγει] επειδή είναι σωτήρας των οίκων, και Αργειφόντης ,καθ΄ ότι φόνευσε τον μυριόφθαλμον Άργον ,τον οποίον είχε βάλει η Ήρα να φυλάει την Ιώ….Τοποθετούσαν δε το άγαλμα του Ερμού και στις οδούς γι’ αυτό  Ηγεμόνιος  και Ενόδιος  λεγόταν   και έτσι δήλωνε ,ότι πρέπει να μεταχειριζόμαστε τον λόγο σε κάθε μας προσπάθεια ,και στις παλαίστρες ,μαζί με το άγαλμα του Ηρακλή ,το οποίον σήμαινε ότι πρέπει να μεταχειριζόμαστε την σωματική ισχύ μαζί με  την λογική , και στις αγορές ,γι’ αυτό  και Αγοραίος ,ως επιστάτης των εμπόρων ονομάζεται .Κλέπτη δε τον έλεγαν ,θέλοντας να φανερώσουν την δύναμη του λόγου και στα ανάρμοστα πράγματα. Επειδή  καμμιά  φορά ο λόγος -δια της πιθανότητος- κλέβει την αλήθεια. Ακόμη κατασκεύαζαν το άγαλμά του να φοράει πέδιλα. Διότι »τα λόγια πετάνε »[ έπεα πτερόεντα ] σύμφωνα με τον Όμηρο, και κοντά του έβαζαν κάποιες φορές κόκκορα [ επί Αλεξανδρινών νομισμάτων ] ή σκύλο ,ως σύμβολα της εγρήγορσης [ αγρύπνιας ].

ΣΠ.ΜΑΓΓΙΝΑ – » TA ΟΡΦΙΚΑ  » , [28].Ερμού θυμίαμα , [57]. Ερμού Χθονίου.

O Ερμής είναι προφήτης του λόγου, Οφιούχος , Ερμηνευτής των πάντων . »Κωκυτού ναίων ανυπόστροφον οίμον ανάγκης » : Κωκυτός { < κωκύω : θρηνώ } = ποταμός του Άδη . Ναίων { < ναίω } = κατοικώ ,εξ ου και ναός. Οίμος  = δρόμος , εξ ου και προοίμιον .

bandicam 2019-04-25 22-04-35-513

ΙΩ.ΚΑΚΡΙΔΗ  – » Ελληνική  Μυθολογία », { σελ.  176 }.

Τί είναι τα έρμαια ; 8.] Ο Ερμής συνδέεται με το τυχαίο και πιστεύεται ότι φέρνει ευτυχία, επειδή και ο άνεμος γίνεται αίτιος για ανέλπιστη ωφέλεια σε όσους βρίσκουν πράγματα , ακριβώς από τα χαμένα για τον κάτοχό τους εξ αιτίας του ανέμου , τα έρμαια ,δηλ. τα αφημένα  στην τύχη τους. Όπως επίσης επειδή και ο άνεμος μπορεί να αποβαίνει ούριος , ευνοϊκός ,για κάποια μετακίνηση ή άλλη επιχείρηση.

ΙΩ.ΡΙΣΠΕΝ – » Ελληνική Μυθολογία », { σελ. 235-236  & 240 }.

Ερμής ,ο θεός των οδών .Αι  ερμαί. O Eρμής είναι πανάρχαιος Αρκαδικός θεός του λόγου και της νοημοσύνης .Σε αυτόν, όπως  πίστευαν, οφειλόταν  και  η γραφή. Οι ερμές [ στήλες ]. Η προστασία του Ερμού εκτεινόταν σε όλους ,όσοι κυκλοφορούσαν στους δρόμους ή μάλλον στα μονοπάτια ,οδοιπόρους ,μετανάστες και κυνηγούς. Επέβλεπε ,για να μην παραπλανηθούν από την σωστή κατεύθυνση .Αυτό το σκοπό εκπλήρωναν  οι Ερμαί ,σήματα ανάλογα με τους δικούς μας οδικούς δείκτες. Κατ’ αρχήν οι ερμές ήσαν απλοί σωροί λίθων .Κάθε οδοιπόρος διερχόμενος έριχνε ένα λιθάρι στον σωρό κι έτσι αυτός μεγάλωνε .Πίστευαν ,ότι με την χειρονομία αυτή ο οδοιπόρος απαλλασσόταν από την κόπωση του ταξιδιού , η οποία περνούσε στην πέτρα. Όταν του ήταν δυνατόν, ο οδοιπόρος όφειλε να βάλει σύκα κοντά στις ερμές .Έτσι εκπλήρωνε απλό σκοπό :  αφ’  ενός τιμούσε τον Ερμή ,αφ’ ετέρου βοηθούσε τους πεινασμένους οδοιπόρους. Οι πρωτόγονοι σωροί λίθων με την πάροδο του χρόνου αντικαταστάθηκαν από σύμβολα λιγώτερο στοιχειώδη .Οι ερμές πήραν την μορφή τετραπλεύρων στηλών με κεφάλι ανθρώπου στην κορυφή και ,σχεδόν πάντοτε , στο μέσον ,έναν  φαλλόν εν στύσει   [ ιθύφαλλος ]. Μεταγενέστερα πρόσθεσαν στις Ερμές και χέρια. { σημ. αντιλαμ-βάνεσθε , μετά από αυτό ,ότι οι Ερμοκοπίδες  ακρωτηρίασαν την κεφαλή του φαλλού στις Ερμαϊκές στήλες και όχι την πάνω κεφαλή  }.

bandicam 2019-04-19 15-10-44-950

Από όλες τις δικαιοδοσίες του Ερμού ,η σπουδαιότερη ,ίσως και η αρχαιότερη είναι εκείνη που τον παρουσιάζει ωε παράγοντα της αρχής της γονιμότητας .Κυριώτερα σύμβολα ,σχετικά με αυτήν ,είναι ο φαλλός και ο κριός { εξ ου και οι επωνυμίες του Ερμού : Κριοφόρος , Μοσχοφόρος και Τραγοφόρος }. Σύμφωνα με τον Παυσανία ,ο Ερμής παριστά-νετο στον ναό που του ήταν αφιερωμένος στην Κυλλήνη της Ήλιδος ,δι’ απλού φαλλού..» Ο εξοιδημένος φαλλός ήταν το κυριώτερο σύμβολο του θεού και η μοναδική διακόσμηση των ξοάνων του Ερμού »- Β. Μπεράρ.

                          ΑΙ ΕΡΜΑΙ.

P. DECHARME  – » Ελληνική Μυθολογία », { σελ. 14-16 }.

Δύο από τα πάρα πολύ κύρια σύμβολα του Ερμού  , o κριός και ο φαλλός , συνδέονται »προς την ιδιότητα του θεού ως θεού ποιμένος ,προστάτη των ποιμνίων». Οι Έλληνες καλλιτέχνες αρέσκονταν να παριστάνουν, με διαφόρους τύπους ,τον κριόν ως τον αχώριστο και ευνοούμενο σύντροφο του Ερμού. Ο θεός άλλοτε κάθεται δίπλα στο ζώο ,άλλοτε πάνω στην ράχη του . Κάποιο άγαλμα του Ονάτα του Αιγινήτου τον παριστάνει να κρατάει κριό στην αγκαλιά του .Ο Ερμής στην Τανάγρα ,που φιλοτεχνήθηκε από τον Καλαμίδα έφερε τον κριό στους ώμους .Είναι ο Κριοφόρος θεός ,του οποίου κάποιες παραστάσεις διασώθηκαν . Ο τύπος δε  αυτός διείσδυσε στην χριστιανική συμβολική , η οποία έπλασε την εικόνα του Καλού Ποιμένος. ! Η σημασία λοιπόν του κριού σχετίζεται προς τον νομαδικό χαρακτήρα του Ερμού. Όταν τα πρόβατα και οι αμνοί βγαίνουν από την στάνη ,το κριάρι πάει μπροστά ως οδηγός .Επίσης είναι και το γόνιμο ζώο ,του οποίου η παραγωγική δύναμη συντηρεί και πολλαπλασιάζει τη ζωή των ποιμνίων. Ήταν λοιπόν ο φυσικός σύν-τροφος του ποιμένα θεού ,αυτού που επαγρυπνούσε για τα ζώα ,των οποίων την φύλαξη εμπιστεύτηκαν σ’ αυτόν και των οποίων ευνοεί την ανάπτυξη. Στα μυστήρια της  Μητρός των θεών δινόταν πολύ βαθύτερος λόγος για την σχέση αυτή του Ερμού προς τον κριόν ,αλλ’ ο Παυσανίας αν και γνώριζε, δεν μας τον μετέδωσε. Επιτρέπεται λοιπόν  να υποθέ-σουμε ,ότι  η μυστηριώδης αυτή ερμηνεία θα ήταν ανάλογη προς την [ερμηνεία] στα μυστήρια της Σαμοθράκης για να δικαιώσει το ιθυφαλλικόν ήθος του Ερμού , του φαλλού όντως ,όπως ο κριός ,που είναι σύμβολον παραγωγικότητας.

ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ  – » Ελλάδος περιήγησις », Κορινθιακά ». { III.  4  }.

Ερμής  και κριός.

ΗΡΟΔΟΤΟΥ  – » Ιστορίαι », Ευτέρπη , { 51 }.

Ιθυφαλλικός Ερμής { ιθύς = ευθύς + φαλλός }.

ΚΩΝ.ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ – » Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια »,{σελ.24 }.

Γενικώς θεμελιώδης διδασκαλία των Καβειρίων μυστηρίων ήταν το ζήτημα της γενέσεως του ανθρώπου , ενώ τα Ελευσίνια μυστήρια συμβόλιζαν τον θάνατο και την μέλλουσα ζωή.

Σάρωση_20190418

ΑΠΟΣΤ.ΓΟΝΙΔΕΛΗ – » Ησιόδου ,  Έργα και Ημέραι », { σελ.84 }.

Θεωρούσαν την Σελήνη σταθμό.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ – » Αφορμαί προς τα νοητά », { 5 }.

ΝΟΥΣ – ΨΥΧΗ -ΣΩΜΑ.

Η μεν ψυχή είναι  ενδιάμεσος της αμερίστου [ αδιαίρετης ]  και της μεριστής [ διαιρετής ] σε σώματα ουσίας. Ο νους είναι μόνον αμέριστος [ αδιαίρετη ] ουσία και τα σώματα μόνον μεριστά [ διαιρετά ].

ΤΟ  ΤΡΙΜΕΡΕΣ   ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ  ΟΝΤΟΣ.

ΗΛΙΟΣ { Πνεύμα / Νους  / Λόγος   }  –  ΣΕΛΗΝΗ  { Ψυχή } –  ΓΗ { Σώμα }.

Σάρωση_20190514 (2)

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης »,{ 27 }.

Η  μία [ Δήμητρα  ]  είναι στην γη  και είναι κυρία των επιγείων πραγμάτων ,η άλλη  [ Κόρη ή Περσεφόνη ] είναι  στην σελήνη και είναι κυρία των επισεληνίων   πραγμάτων .

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » » Μένων »’, { 81 b-c }.

Εκείνων των οποίων οι ψυχές εκαθάρθησαν από την Περσεφόνη ,από τα παλαιά μιάσματά τους ,στέλνονται πάνω στον ήλιο, και κατά το ένατον έτος γεννώνται από τις ψυχές αυτές βασιλιάδες λαμπροί κι’ άνδρες ορμητικοί στην δύναμη, πολύ μεγάλοι στην σοφία κι’ άμα πεθάνουν ήρωες αγνούς οι άνθρωποι τους ονομάζουν.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης »,{ 28 }.

Ο πολύς κόσμος θεωρεί τον άνθρωπο  σύνθετον ,όχι όμως σύνθετον από δύο μόνον στοιχεία. Πράγματι άλλοι θεωρούν τον νουν μέρος ,κατά κάποιον τρόπον, της ψυχής και άλλοι θεωρούν την ψυχήν μέρος του σώματος .Σφάλλουν και οι δύο διότι….

Ουράνιος  και Χθόνιος  Ερμής.

ΗΛΙΟΣ { Ο Νους , αρσενικό } – ΣΕΛΗΝΗ Η Ψυχή ,θηλυκό} – ΓΗ { Το Σώμα, ουδέτερο }.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης »,{ 30 }.

Οι τρείς  Μοίρες  :  Άτροπος { < α στερ. + τρέπω  = η ευθεία οδός, η μη έχουσα εκτροπές } – Κλωθώ {κλώθω = νήθω ,γνέθω } – Λάχεσις { < λαγχάνω > λαχνός }.

cea3ceaccf81cf89cf83ceb7_20190514-3

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Πολιτεία », { Ι’,617  c  }.

Oι  τρείς Μοίρες  [ Λάχεσις  – Κλωθώ  – Άτροπος ] , οι θυγατέρες της Ανάγκης ,φορούσαν λευκά φορέματα ,είχαν στέμματα επί της κεφαλής τους και υμνούσαν στον σκοπό των Σειρήνων , η Λάχεσις τα περασμένα Κλωθώ  τα παρόντα  και η Άτροπος τα μέλλοντα.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ – » Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης »,{ 29 }.

Η φωτεινή  { Ηλύσιο  πεδίο } και η σκοτεινή πλευρά { Περσεφόνης πεδίο } της σελήνης.

ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ – » Ελλάδος περιήγησις », Βοιωτικά , { 25 .5-6 }.

5.Προχωρώντας είκοσι πέντε στάδια από εδώ ,υπάρχει άλσος της Καβειραίας Δήμητρος και της Κόρης, στο οποίον επιτρέπεται να εισέλθουν μόνον οι τελούντες τα μυστήρια ..Ποίοι είναι αυτοί οι Κάβειροι και ποία μυστήρια τελούν στην Μητέρα [ Ρέα ], θα ζητήσω συγγνώμην από τους φιλομαθείς για την σιωπή μου αυτή 6. Η Δήμητρα αφού έφτασε στον Προμηθέα { ο οποίος ήταν ένας από τους Καβείρους } και στον υιόν του Προμηθέως  Αιτναίον ,τους εμπιστεύτηκε κάτι .Ποία ήταν η παρακαταθήκη αυτή και  ποία τα τελούμενα σ’ αυτήν ,μου φαίνεται ανόσιο να το γράψω . Η τελετή αυτή λοιπόν  είναι δώρο της Δήμητρος στους Καβειραίους.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΡΟΔΙΟΥ – » Αργοναυτικά » και Σχόλια .

Οι Κάβειροι.  Οι Αργοναύτες  έφθασαν στο νησί  {ενν. η Σαμοθράκη } ,με σκοπό να λάβουν γνώση -με  θείες και όσιες  τελετουργίες  – των αρρήτων Καβειρίων  μυστηρίων ,ώστε να πλέουν ασφαλέστεροι  πάνω στην κρυερή θάλασσα .Γι’ αυτά δεν θα μιλήσω περισσότερο, ούτε  μου είναι επιτρεπτό να τραγουδήσω {ου θέμις άμμιν αείδειν ,στ.921 }γράφει ο Απολλώνιος .Ο Σχολιαστής του, όμως , μας  διαφύλαξε τα Πελασγικά ονόματα των Μεγάλων Θεών  ,οι οποίοι είναι τέσσερις τον αριθμό και ο Μνασέας λέγει και τα ονόματά τους : AΞΙΕΡΟΣ  –  ΑΞΙΟΚΕΡΣΑ –  ΑΞΙΟΚΕΡΣΟΣ  και  ΚΑΣΜΙΛΟΣ.

Σάρωση_20190421 (2)

ΙΑΚ.ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ  – » Πελασγικά » { σελ.179 }.

Καβειρώ  και οι Κάβειροι. Η  Καβειρώ  { <  καίω < καυω  /  καFω } : κεραυνός ,πυρεστία , η θεά της { δια κεραυνού } αναφλέξεως .Η θεά του κεραυνού ,και η Γαία κατείχε τον κεραυνό .  Κάβειροι  : οι την πυρεστίαν { πυροστιά } καίοντες { αυτοί που ανάβουν }.Συμπερασματικά οι  Κάβειροι  των μυστηρίων της Σαμοθράκης ήσαν θεοί που έφεραν Πελασγικά ονόματα , οι οποίοι αναφέρονται ιδιαιτέρως  στην δημιουργό δύναμη , την φθορά  και αναγέννηση των όντων .Αλλά το ίδιο όνομα [ με τους θεούς ] έφεραν  και άνθρωποι ,ιερείς και εκτελεστές  των ιδιοτήτων των θεών τούτων , μέσα σ’ αυτές τις ιδιότητες είναι και η δια πυρός μεταλλουργία .

ΗΣΙΟΔΟΥ  – »  Θεογονία », { στ.504 -505 }.

Οι Τιτάνες χάρισαν στον Δία ,την βροντή ,τον κεραυνό και την αστραπή . Πριν δε [αυτά ] η  πελώρια γη τα είχε  κρύψει.

Γ.ΣΙΕΤΤΟΥ  – » Τα Καβείρια  Μυστήρια »,{ σελ.19 }.

Από τούτη την ένωση γεννιέται ο Κασμίλος { ή Καδμίλος } , ο διακοσμητής του σύμπαντος , που προσωποποιείται με τον ΙΘΥΦΑΛΛΙΚΟΝ ΕΡΜΗΝ , τον Διόνυσον ή και αυτόν τον Έρωτα.

ΝΙΚ.ΜΑΡΓΙΩΡΗ – » Αποσυμβολισμός της Ελληνικής Μυθολογίας », { σελ.416 }.

M.T.CICERONIS – » De Natura Deorum », { III, 22 }.

ΠΑΝ.ΜΑΡΙΝΗ – » Η Ελληνική  θρησκεία », { σελ.672 }.

Ανθεστήρια :  μεγάλη εορτή των Αθηνών ,κατά τον μήνα Ανθεστηριώνα προς τιμήν του Διονύσου και του χθονίου Ερμή .Ουσιαστικά  ήταν  εορτή των νεκρών. Η πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομαζόταν »πιθοίγια» , η δεύτερη »Χόες’‘ { τέλεσις Ιερού Γάμου } και η τρίτη  »Χύτροι ‘‘. Η τρίτη μέρα των »Χύτρων »,είναι η καθαυτό εορτή των ψυχών των νεκρών .Οι ‘ Χύτροι » είναι φυσικά κοιλώματα ,χάσματα του εδάφους και είναι προφανώς τα κατάλληλα μέρη για την λατρεία της Γης και των ψυχών των νεκρών. Αργότερα συνδέθηκε παρετυμολογικά η λέξη προς την λέξη χύτρα { = πεποιημένον κοίλον σκεύος } ,όπου εκεί ανακάτευαν τα υλικά του καθαρμού .Όπως γράφει ο αρχαίος σχολιαστής [ στους ‘Βατράχους’ του Αριστοφάνους στην εορτή αυτή θυσίαζαν στον Χθόνιον  Ερμή  :<< θύειν αυτοίς έθος έχουσι των Ολυμπίων θεών ουδενί το παράπαν, Ερμού δε Χθονίω >>.  Η ημέρα των Χύτρων [ 13η Ανθεστηριώνος ] είναι η καθαυτό αποφράδα ημέρα και απ’ αυτήν παραμένει η λα’ι’κή δοξασία για την αποφράδα δεκάτη τρίτη των μηνών .Μέσα  στην χύτρα ανακάτευαν σίτο και άλλα σπέρματα φυτών, τα οποία κανείς ζωντανός δεν έτρωγε ,διότι αυτά ήσαν ο» νεκρόδειπνος» { κόλλυβα ,σπερνά } ,όπως παρέμεινε στην λα’ι’κή παράδοση.

ΙΑΜΒΛΙΧΟΥ – » περί μυστηρίων  », { Α’ .1 }.

Ο Ερμής ως  λόγος της αληθινής γνώσεως περί θεών είναι ένας και ίδιος σε όλους τους ιερείς.

ΕΡΜΟΥ  ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ – » Ασκληπιός », { 40 }.

Αυτός ο λόγος  ,ο οποίος  λέγεται και » Τέλειος Λόγος‘, έχει σωθεί μόνον στην Λατινική του μετάφραση .Είναι κείμενο αποκαλυπτικό .Η αποκάλυψη  γίνεται από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο στον Ασκληπιόν. Βασικό στοιχείο του λόγου είναι η θέληση του θεού. Η θέληση κυβερνάει τον κόσμον με τον νόμο και την αγία Λογική .Ο κόσμος είναι η τάξη των πραγμάτων ,που καθορίζεται από την Ειμαρμένη και την Αναγκαιότητα ,που είναι όργανα της Θείας Θελήσεως,.{ πρόλογος }.

Σάρωση_20190427

                                               

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ – ΨΥΧΟΣΤΑΣΙΑ.

NΙΚ .ΠΟΛΙΤΗ – » Λαογραφικά  σύμμεικτα ‘ { Δ’ }, σελ.110.

                                       

                                      ΕΡΜΗΣ  ΛΟΓΙΟΣ  –  ΑΓΙΟΣ  ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ.



ΑΔ.ΚΟΡΑΗ – » Άτακτα ».

Ψυχαγωγία: η μικρογράμματη επεξηγηματική γραφή μεταξύ των στίχων του κειμένου.  Recreation =διασκέδαση ,ψυχαγωγία  , divertissement= τέρψη, διασκέδαση , glose interlineaire =διαγραμμική στιλπνότητα ,soulagement =ανακούφιση.

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Συναγωγή νέων λέξεων ».

Ψυχαγωγείον = τόπος, όπου κάποιος ψυχαγωγείται. Η  λέξη παλαιά είχε άλλη  σημασία. Ψυχαγωγία  = Ο  Αδ. Κοραής  την ονόμασε  ψυχοκτασίαν  μάλλον παρά  ψυχαγωγία. . .Δεν μπόρεσα να εξακριβώσω πότε άρχισε αυτή η νεωτερική σημασία της παλαιάς αυτής λέξεως ,η οποία δήλωνε το γράψιμο των επεξηγηματικών λέξεων, με πολύ μικρά γράμματα, πάνω ακριβώς από τις λέξεις του αρχαίου κειμένου ,όπως συνήθιζαν στα πρώην  Ελληνικά σχολεία μας ,έως τους χρόνους της επαναστάσεως του 1821 .

ΑΝΘ. ΓΑΖΗ  – » Επίτομον λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Ψυχαγωγέω { < ψυχαγωγός } : 1.α κατάγω ,φέρω τις ψυχές των πεθαμένων στο βασίλειο του Πλούτωνος, στον Άδη { κυρ. επί του Ερμού } β } ανάγω ,ανακαλώ τις ψυχές από τον Άδη γ } εξιλάσκομαι , ιλεώνω τις ψυχές των αποθανόντων 2. έλκω προς τον εαυτόν μου ,κερδίζω την εύνοια , την αγάπη των ψυχών των ζώντων ,θέλγω ,τέρπω , τις παρηγορώ 3. [ μτγν.]  ψυχέμπορος { ανδραποδιστής } 4. ψυχορραγώ ,ψυχομαχώ.

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ Δ. του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης  ».

Ψυχαγωγία { < Ψυχαγωγέω } . Το  ψυχαγώγιο :  Ψυχομαντείον.

Ν.Π.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό Λεξικό της Κοινής  Νεοελληνικής ».

Η  Ψυχαγωγία {  < ψυχή  +  αγωγή } = διασκέδαση {;}. Τα ψυχαγωγεία ή  ψυχαγώγια { < ψύχος + αγωγός } = αεραγωγοί  μεταλλείων.

ΦΑΙΔ. ΚΟΥΚΟΥΛΕ – » Βυζαντινών βίος και πολιτισμός », { σε.37 }.

Ψυχαγωγεία ή ψυχαγώγια. Στα μεταλλωρυχεία υπήρχαν ορύγματα δίπλα από το κυρίως όρυγμα ,από τα οποία έμπαινε ο ποθητός αέρας ..Πού να φανταστεί όμως ο σημερινός Έλληνας ,που μιλάει για ψυχαγωγία και για  ψυχαγωγικά μέσα , ότι όχι με την ψυχή ,αλλά με το ψύχος και τα μεταλλεία έχει σχέση η λέξη.!

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ  – » Περί πυρός », [ 24 ].

Τα Ψυχαγωγεία = οι εξαερισμοί.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Βοασσονάδ  – »Ανέκδοτα », { 518, 588 } .Ψυχαγωγία  : 1.Η παραμυθία { παρηγοριά }   2. Η ανάπαυσις  της ψυχής [ εν τόπω χλοερώ ] 3. Η αναγωγή των ψυχών [ εκ του Άδου ].

ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ  – » Ονομαστικόν » , { Α – 30,31 }.

» μύθου γλυκύτητα εις ψυχαγωγίαν ‘‘. αυχμηρός =ξηρός.

Για να σας ξεκουράσω λίγο ,επειδή  η διδασκαλία είναι ξηρή και προσκορής [ αηδής  < α- ηδύς ],τίποτε δεν με εμπο-δίζει να προσθέσω και [λίγη] μύθου γλυκύτητα {γλυκύς =ηδύς }  με σκοπό την ψυχαγωγία [ τέρψις ] . Στην Βοιωτία  λοιπόν θυσιάζουν μήλα στον Ηρακλή-εννοώ μήλα, όχι τα πρόβατα στην ποιητική γλώσσα, αλλά τις οπώρες [καρπούς] για τον εξής λόγο.[Κάποτε] επειδή είχε αρχίσει η πανήγυρις [ πανηγύρι ]του θεού , και έφτανε ο καιρός για την θυσία ,άρα το ιερό ζώο ήταν κριός. Και αυτοί μεν , πού έφερναν το κριάρι , άργησαν παρά την θέλησή  τους- διότι ο Ασωπός ποταμό  φούσκωσε ξαφνικά  και δεν ήταν διαβατός  –  τα παιδιά δε ,που έπαιζαν μαζί, για χάρη του ιερού εκπλήρωσαν την ιερουργία κατά νόμο  με τον εξής τρόπο : αφού πήραν ένα ωραίο μήλο  [οπώρα ] του έβαλαν τέσσερα καρφιά από κάτω τάχα για πόδια ,δύο καρφιά από πάνω για κέρατα  και κατά τους ποιητές  ισχυρίστηκαν ότι θυσίασαν το μήλο [ οπώρα ] ως …μήλο [ πρόβατο ].! Γι’ αυτό ο Ηρακλής καλείται Μήλων [ ή Επιμήλιος ] από τους Βοιωτούς ,όνομα που το πήρε από τον τρόπο της θυσίας.

A.Π.ΘΙδρ. Μαν.Τριανταφυλλίδη } – » Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ».

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ  – » Ετυμολογικό  Λεξικό της νέας Ελληνικής  γλώσσας ».

Ψυχαγωγία { < ψυχαγωγός [ ψυχή + αγωγός < άγω ] :  οδηγός των ψυχών { θεός Ερμής } – μάντης που επιχειρούσε να επικοινωνήσει με ψυχές νεκρών .




ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – Λεξικόν των βασικών ρημάτων της Αρχαίας Αττικής πεζογραφίας ».

»διασκέδασις { θλίψεων } » = διασκορπίζω τις θλίψεις  [ κατά παράλειψη της λέξεως  ‘θλίψεις].

LIDDELL & SCOTT» Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

HENRICUS  STEPHANUS – » Θησαυρός της Ελληνικής γλώσσης ».

Διασκεδάω ,Διασκεδάζω : Dissipo ,Disjicio , Dispergo .

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Λεξικόν  Λατινο-Ελληνικόν » .

Dissipo- are , Dijicio-ere , Dispergo -ere.

ΕΥΣΤΡ.ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικόν  Ελληνο-Λατινικόν ».

ΕΥΣΤΡ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ –  » Λεξικόν  Λατινο-Ελληνικόν » .

ΑΝΘ. ΓΑΖΗ  – » Επίτομον λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Διασκεδάζω { διασκεδάννυμι } : 1.  διασπώ και διαχωρίζω το ένα απ’ το άλλο  2.αφανίζω [ κάτι ]ρίχνοντάς το έξω   3.[μτφ.] διασπείρω, κοινοποιώ λόγο ,φήμη.

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Συναγωγή νέων λέξεων ».

Διασκέδασις = divertissement { Γαλλ. }.

ΣΤΕΦ.ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Λεξικόν  Λατινο-Ελληνικόν » .

Diverto -ere { di [ dis ]  +  verto =στρέφω } : 1. διαφέρω  2. χωρίζω ,διαζεύγνυμαι . { Diversus -a-um =  εναντίος , διάφορος ,διαφέρων } 3. αυτός που έχει χωριστεί ,σποράδην ,χωρίς.

ISID.MASTROMICHALAKI – » Γαλλο-Ελληνικό  /  Ελληνογαλλικό Λεξικό ».

Η  διασκέδαση  [divertissement ] με την διαφορά και την ποικιλία  [ diversite’ ] έχουν  ίδια ρίζα : di-verto.

ΠΑΠΥΡΟΥ  – » Λεξικό της Ελληνικής γλώσσας ».

Διασκεδάζω  { < διασκεδάννυμι } : διασκορπίζω ,αποδιώχνω  // [νεοελ.] 1.ψυχαγωγώ ,προκαλώ σε κάποιον ευθυμία ,ευχαρίστηση 2.ψυχαγωγούμαι ,μετέχω σε διασκέδαση // [αρχ.] 1.διαλύω  2.εξαφανίζω  3.[φήμη] διαδίδομαι. Διασκέδαση = ψυχαγωγία ,τέρψη  2. ευωχία ,γλέντι   //  [αρχ.] διασπορά ,διασκορπισμός.

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της νέας Ελληνικής  γλώσσας ».

Διασκεδάζω { < διασκεδάννυμι  : δια + σκεδάννυμι  =σκορπίζω } .

BLAISE  PASCAL – »  Στοχασμοί » , { 139 }.

RENE MAGRITTE  – » Elective Affinities », { 1933 }.

Σάρωση_20190418 (2)

LEXICON VINDOBONENSE.

Ευριπίδης βάσκανον μέγιστον ψυχαγωγόν ».

{ για την βασκανία στο επόμενο …..}


Διαφέρει η διασκέδαση από την ψυχαγωγία. Η ψυχαγωγία έχει σχέση και με τους νεκρούς και με τους ζωντανούς.  Ψυχαγωγεί μεν ο Ερμής, ως Ψυχοπομπός στην κάθοδο των ψυχών στον Άδη , οι δε άνθρωποι, ως ψυχομάντεις για την ανάκληση ψυχών από τον Άδη. Ψυχαγωγεί επίσης την ψυχή των  ζώντων ο ψυχαγωγός, άλλοτε για καλό σκοπό ,άλλο-τε για φαύλο. Η διασκέδαση δεν έχει σχέση με την αγωγή της ψυχής, αλλά με τον διασκορπισμό { διασκεδάννυμι = διασκορπίζω } μάλλον των αρνητικών συναισθημάτων ,όπως  θλίψη , φόβος  ή ανία . Ταιριάζει περισσότερο δηλαδή με την εκτόνωση ή με τα sports { < disport  < dis +  port }.Και ο τρόπος διασκέδασης επίσης  διαφέρει σε καλόν και κακόν.


Σάρωση_20190427 (2)



Χρόνια πολλά  με υγίεια σε όλες και όλους . Καλή Ανάσταση στους  Χριστιανούς , ιδιαιτέρως στους Ορθοδόξους και μην ξεχνάτε την » εντολή της αγάπης  »του Θεανθρώπου.

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

…και το εύδαιμον το ελεύθερον , το δ’ ελεύθερον το εύψυχον …

Η  περίφημη αυτή  φράση  είναι από τον Επιτάφιο λόγο του  Περικλέους  , την οποία  διασώζει  ο  Θουκυδίδης  στην  Ιστορία του .Τον χειμώνα του 431 π.χ. [ πρώτη χρονιά  του Πελοποννησιακού πολέμου ] οι Αθηναίοι τηρώντας τις πατρογονικές συνήθειες  οργάνωσαν δημοσία ταφή για τους πρώτους  πεσόντες υπέρ πατρίδος .Εκεί εκφωνείται και ο  επιτάφιος  λόγος από τον  Περικλή. Ο παραμυθητικός { παρηγορητικός } αυτός   λόγος  έχει σκοπό αφ’ ενός  μεν να  αποτίσει  φόρο τιμής  στους πεσόντες  ,αφ’ ετέρου δε  να εμψυχώσει τους εκεί παρόντες   για την συνέχιση  του καταστροφικού  εμφυλίου πολέμου. Εν τέλει ο λόγος αυτός είναι εξωτερικά παραμυθητικός  προς τους συγγενείς των τεθνεώτων ,ουσιαστικώς όμως  ο Θουκυδίδης  θέλει να απαθανατίσει  την αξία της δημοκρατίας   και να αναγείρει ένα αιώνιο  μνημείο για  τον  Περικλή  τον μεγάλο ηγέτη της  Αθηνα’ι’κής  Δημοκρατίας.  Στο κεφάλαιο  [43]  λοιπόν , ο Περικλής  αφού εκθειάσει τις αρετές των νεκρών απευθύνεται στους ζωντανούς και λέγει το ανεπανάληπτο << ανδρών  επιφανών , πάσα  γη  τάφος >>  και παρακάτω το φιλοσοφικό << το δε εύδαιμον το ελεύθερον , το δ’ ελεύθερον  το εύψυχον >> στους συγγενείς  των αποθανόντων . Τι εννοεί όμως ο Θουκυδίδης με αυτή την φράση ; Συνήθως  η καταφυγή  στις »μεταφράσεις»  φαίνεται μονόδρομος. Και πράγματι ,πολλές  είναι μεταφράσεις κι όχι αποδόσεις ,διότι αλλάζουν σχεδόν όλες  τις λέξεις του αρχαίου κειμένου  ,σαν να πρόκειται για  ξένη γλώσσα , χάνοντας  δυστυχώς  το πολύτιμο νόημα του κειμένου.

ΘΟΥΚΙΔΙΔΟΥ – » Περικλέους Επιτάφιος », { Κεφ.43 } ,{ απόδ. Ι.Θ.ΚΑΚΡΙΔΗ }.

{ σ.σ. Είναι η ευδαιμονία ευτυχία ; Είναι η  λευτεριά  θέμα καλής τύχης  ; }

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ -» Ιστορίαι », { Β’-43 ], { απόδ. ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ }

{ σ.σ. Είναι το ίδιο  η ευδαιμονία  με την ευτυχία ; Κάθε ελεύθερος είναι  και  καλότυχος ; }

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ -» Ιστορίαι », { Β’-43 ], { απόδ. ΑΓΓ. ΒΛΑΧΟΥ }.

{ σ.σ. Είναι το ίδιον η ευτυχία με την ευδαιμονία ; Είναι το ίδιον η ευψυχία με την ανδρεία ; }

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».

Ευδαιμονία = Ελευθερία = ευψυχία:  << κρίνοντες  την   ελευθερίαν   ως  [ αληθινή]  ευδαιμονία , την  δε  ευψυχίαν  ως την ελευθερία.>>

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά », [Η’] , {1323 b }.

Διαφέρει η ευδαιμονία της ευτυχίας. Η ευτυχία ανήκει στα εξωτερικά αγαθά και είναι αποτέλεσμα της τύχης αυτομάτως , χωρίς να καταβάλλουμε προσπάθεια. Ουδείς  όμως  γίνεται σώφρων και   δίκαιος ούτε  από τύχης   ούτε εξ αιτίας της τύχης.

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».

Όλβιος =ο εκ πλούτου ευτυχής. Ευτυχής = ο έχων την εύνοια της τύχης. Ευδαίμων =ο ευτυχής από την προστασία του δαίμονος , ο μακάριος.

Αναλυτικά για το <<ΕΥ>> στο άρθρο  :  Το ‘ ΕΥ ‘ .    Το αντίθετο του ΕΥ  είναι το ΚΑΚΩΣ.                                                              

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

o,η Εύς και Ηύς , το Εύ  και  Ηύ.= Καλός , γενναίος , ευγενής.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Χάζω ,χάζομαι  > χακός > κακός = ο υποχωρών  και  φεύγων , ο δειλός ο ευτελής , ο πονηρός.   

I ]. ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ  – ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ .

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

α].Δαίω [ =μανθάνω] =ο δαήμων. β].Δαίω[=γινώσκω] = δαίμων ,ο παντογνώστης ,ο αίμων. γ].Δαίω = μερίζω, αυτός που μοιράζει στον καθένα.    

ΗΣΙΟΔΟΥ – » Θεογονία » , { στ.121-123 }.

<< Δαίμονες αγνοί >> = πνεύματα  αγνά .Δαίμονες  < δαίομαι = μοιράζω.

ΗΣΙΟΔΟΥ – » Θεογονία » , { στ.121-123 }.

Δαίμονες = πνεύματα.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Συμπόσιον », { 23 . 202 e}.

Ο Έρως  είναι δαίμων , κάτι μεταξύ θεού και ανθρώπου . Άλλωστε κάθε τι δαιμονικόν βρίσκεται μεταξύ θεού και ανθρώπου.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ευδαίμων [ ευ + δαίμων ] = ο έχων ευ διακείμενον τον δαίμονα , ο έχων αγαθό δαίμονα  , ο μακάριος ,  ο καλότυχος .{ felix }

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

» Αγαθού  δαίμονος » = πρόποσις  στα συμπόσια { το πρώτο ποτήρι, ως είθισται }.

ΣΤΟΒΑΙΟΥ – » Ανθολόγιον » .  { τομ.  Α’ }.

70. ΑΡΧΥΤΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ – » Περί ανδρός αγαθού  και ευτυχισμένου ».

Ο καταστάσεις  του  βίου {=  καιροί }  είναι τρείς [3]. 1]. Περίοδος  ευτυχίας  2].Περίοδος δυστυχίας  3].Η περίοδος μεταξύ των δύο. …..Ευδαιμονία  δεν είναι η κτήση  της αρετής αλλά η χρήση της.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » , [ Η’] ,{ 1332a -12}.

Οι άνθρωποι  πιστεύουν , ότι   ΑΙΤΙΑ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ  είναι τα εξωτερικά αγαθά.Όπως  αν πιστεύαμε , ότι το ωραίο παίξιμο της κιθάρας οφείλεται στο μουσικό όργανο και όχι στην επιδεξιότητα του κιθαρωδού.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Πολιτικά » [ Z’ ] , { 1325 a .3 } .

Είναι αδύνατον αυτός που  πράττει μηδέν να  ευτυχεί , η δε ευπραξία  και η ευδαιμονία είναι το ίδιο.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά Μεγάλα Α’  », { 1184 b } .

Ευδαιμονείν   =  ευ ζην  + ευ  πράττειν  . Ευ ζην = κατ’αρετάς  ζην.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Ευδήμεια »,τομ.Α’ , { 1219 a }.

<< Ευδαιμονία ζωής τελείας ενέργεια  κατ’αρετήν τελείαν >>  =  η ευδαιμονία θα πρέπει να είναι ενέργεια τελείας ζωής , συμφώνου  προς την  τελείαν  αρετήν .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά Νικομάχεια », [Ι’], { 1177 a}.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – »  Όργανον  – Τοπικά Β’  », { 112 a }.

ΣΠ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ  -‘  Ευριπίδη   Μήδεια  », { στ.1228 – 1230 }.

Κανείς από τους θνητούς  δεν είναι ευδαίμων [σ.σ. όχι ευτυχισμένος] άνδρας. Όταν ρέει ο πλούτος ο άλλος  θα μπορούσε να  γίνει  πιο ευτυχής από τον άλλο , ευδαίμων [ σ.σ. όχι ευτυχισμένος}  όμως όχι.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ  –  » Μήδεια », { στ.1228 – 1230 }.

Διαφέρει  η ευτυχία της ευδαιμονίας  και ο ευτυχής του ευδαίμονος.

ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ – » Είς Αθηνάν », { XI }.

BLAISE  PASCAL  – » Στοχασμοί «, [73] , σελ.91

β]. ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ :

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Κακοδαιμονία ,κακοδαίμων  = δυστυχής , κακότυχος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Κακοδαίμων {= κακός + δαίμων }  – δυσδαίμων {= δυσ + δαίμων } , κακοδαιμονία – δυσδαιμονία { προσοχή ! άλλο δεισιδαιμονία  και άλλο η δυσδαιμονία }.

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ  – » Ιππόλυτος », {στ. 13611363 }.

Κακοδαίμονας = κακότυχος  [κακορίζικος ].

II }ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  –  ΔΟΥΛΕΙΑ 

α]. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Ελευθερία =το ελευθείν όπου ερά τις. 

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Ελευθέρου  αντίθετον  Δούλος .» Ελεύθερον ήμαρ »=/= »Δούλειον  ήμαρ ». Ελευθώ = Ειλείθυια = Ελευσία.

ΣΤΕΦ. ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Συναγωγή   Λέξεων  αθησαυρίστων  ».

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » .

Ελεύσομαι /   είμι = μέλλων του έρχομαι.  Ελευθέριος Ζεύς.  Ελευθώ.

β].ΔΟΥΛΕΙΑ

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  –<< Ο εν τη λέξει Λόγος >>.

Δειλός { < δέω / δένω } = ο δεμένος.  Ανδράποδον {  ανήρ  + πούς } = δούλος εξ αιχμαλωσίας .

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Δούλος { <  ~ δέω } = ο εκ γενετής δούλος  κυρίως. Αντίθετο  του δεσπότης.

σχεδ – [4]  ΑΝΔΡΕΙΑ -ΔΕΙΛΙΑ  ]

1.ANΔΡΕΙΑ.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Ανδρεία = γενναιότης.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Περί Αρετών  και Κακιών » , { 1250a } , { 1250 b }.

Ανδρεία εστί  αρετή του Θυμοειδούς , που κάνει τους ανθρώπους απτόητους από τον φόβο του θανάτου θαρραλέους στα δεινά , εύτολμους στους κινδύνους και μάλλον προτιμούν << τεθνάναι καλώς  >> παρά  << σωθήναι  αισχρώς >> . Την ανδρεία ακολουθεί η ευτολμία και η ευψυχία.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ- » Περί αρετών και κακιών » Το τριμερές της ψυχής.

2.ΔΕΙΛΙΑ

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Δειλία : α].Δέος  > δειλός  β]. Δείδω —-> δείσω  > δειλός.

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Οι υιοί του Άρεως : Φόβοςη φυγή εκ δειλίας. Προσδοκία κακού. Δέος ή  Δείμος = φόβος που σε δένει .

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Περί Αρετών  και Κακιών » , { 1250a } , { 1250 b }.

Δειλία εστί κακία του Θυμοειδούς , κατά την οποίαν οι άνθρωποι καταπλήττονται { παραλύουν } από τους φόβους και μάλιστα από τον φόβο θανάτου ή από τον φόβο της σωματικής αναπηρίας. Συνοδεύεται από μαλακία , ανανδρία , απονία , φιλοτομαρισμό.


[ ΑΝΔΡΕΙΑ – ΔΕΙΛΙΑ -ΘΡΑΣΥΤΗΣ  ]


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ  – » Ηθικά  Ευδήμεια »,τομ.Α’ ,{ 1221 a }

Η ανδρεία είναι η μεσότης  μεταξύ δύο  άκρων. Μιας υπερβολής και μιας ελλείψεως . Η θρασύτης  είναι άκρο , άρα κακία , της υπερβολής .Η δειλία είναι  άκρο , άρα κακία ,της ελλείψεως.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Ηθικά Νικομάχεια », [ B’ ], { 1107 b }.

Η ανδρεία είναι  μεσότης  μεταξύ του Θράσους { υπερβολικό θάρρος } και της Δειλίας      { έλλειψη θάρρους }.

Η Αρετή είναι  μεσότης των Ηθικών αρετών .Ήθος από το έθος [ έθιμα , εθισμός , συνήθειες ] .΄Έχει σχέση με την  βούληση και την πράξη και όχι με τον Νου και την διανόηση.

Ο Αριστοτέλης μας έχει δώσει τον ακόλουθο πίνακα των Ηθικών Αρετών :

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ  – » Ιστορίαι » ,{ Γ’ -82 }.

<< Η αλόγιστος τόλμα  εθεωρήθη  ανδρεία , η δε προμηθής μέλλησις εθεωρήθη εύσχημος δειλία >>.Αυτά όταν μεταβάλλεται κατά το πολιτικό δοκούν η σημασία των λέξεων.!

[ H σχέση του δειλού με το δειλινό , με το δείλι και  με την δείλη  είναι ένα σαγηνευτικό ταξίδι , μα δεν είναι του παρόντος.]

III.] ΕΥΨΥΧΙΑ – ΚΑΚΟΨΥΧΙΑ.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – »  Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Ψυχή { < ψύχω }  =  πνέω. Η αναπνοή είναι σημάδι ζωής. Στον Όμηρο διαστέλλονται ως τα δύο συστατικά στο σώμα του ζωντανού ανθρώπου ,η ΨΥΧΗ  και ο ΘΥΜΟΣ. Η έδρα του θυμού εντοπίζεται στο ήτορ [=καρδιά] ή  στας  φρένας {= διάφραγμα } και από αυτό εξαρτώνται η διανόησις , οι αισθήσεις  και οι ενέργειες. Η ψυχή δεν διαφαίνεται να έχει κάπου  κέντρον  ή εκδήλωσις αλλά μόνον πόρος εκφυγής αυτής από του σώματος κατά την στιγμή του θανάτου. Η ψυχή εκλαμβάνεται ως λεπτή αεριώδης ύλη ,διακεχυμένη στο σώμα και εξερχομένη τούτου ασύλληπτος και αθέατος δια της εκπνοής κατά την στιγμή του θανάτου.

α].ΕΥΨΥΧΙΑ : 

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Εύψυχος { animosus < animus-i [=ψυχή] <  anima-ae [ =ψυχή }= γενναιόψυχος ,θαρραλέος , εύτολμος.

ΓΡ.ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ – » Λεξικόν Ερμηνευτικόν ».

Εύψυχος = ο έχων ψυχή [ θάρρος ], ανδρείος , γενναιόκαρδος.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Ευψυχία = ευτολμία . Εύψυχος = τολμηρός.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι », [ Ζ ‘ -795 e].

Μαθήματα παίδων  δύο :  1].Γυμναστική , που βοηθάει την ανάπτυξη του σώματος και 2]. Μουσική , που καλλιεργεί την ψυχή [ ευψυχία].

β].ΚΑΚΟΨΥΧΙΑ

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Κακοψυχία  : η δειλία , η ολιγοψυχία.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Νόμοι », [ Ζ ‘ -791 c ].

Τόσο το μη δυσάρεστο [  μη δύσκολον  ] όσο και το δυσάρεστο [  δύσκολον ] μέσα στην ψυχή , θα μπορούσε  να είναι συστατικό στοιχείο  ,μη ευκαταφρόνητο ,γενναιοψυχίας [ ευψυχίας ]  και μικροψυχίας [ κακοψυχίας ].

 [ ΑΡΕΤΗ –  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΤΟΛΜΗ ]

1.ΑΡΕΤΗ  

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Από την ρίζα *αρ- προήλθαν τα  : Άρης , Αρετή , άρι- , αρείων , άριστος , διότι η πρώτη εκδήλωση  της  εννοίας του καλού , της αρετής , συνέπιπτε με την έννοια της Ανδρείας , της γενναιότητας  στις πολεμικές επιχειρήσεις.  

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ   – » Ηθικά Νικομάχεια », [ B’ ], { 1107 a}.

H αρετή είναι ψυχική έξις προαιρετική , που τηρεί την μεσότητα ,σε σχέση με μας , η οποία καθορίζεται από την λογική  και κατά τρόπον , που θα μπορούσε να την προσδιορίσει ο φρόνιμος άνθρωπος. Αυτή είναι μεσότης  μεταξύ δύο κακιών, εκ των οποίων η μεν μία υφίσταται από υπερβολήν , η δε άλλη από έλλειψιν.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΑΓΩΓΗ  { τ.98/150 } – »Οι 12 Ηθικές  αρχές του Αριστοτέλους ».

Η αρετή είναι μεσότης  , μεταξύ μιας υπερβολής και μιας ελλείψεως.

2.ΤΟΛΜΗ

 ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ».

Τολμηρός < τόλμη < τλάω= αντέχω , υπομένω .Τόλμη είναι να υπομένεις τον κίνδυνο.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ  ΣΟΦΙΣΤΟΥ – » Λεξικόν  κατά  στοιχείον  Ιλιάδος  και Οδυσσείας ».

Τλήναι < τλάω-ώ  < ταλάω = υπομένω , τολμώ.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Τολμήσαι = το υπομείναι.

ΦΩΤΙΟΥ  – » Λέξεων  συναγωγή ».

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ  – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Τόλμα ή Τόλμη = θάρρος , αποκοτιά , αφοβία. Τολμάω – ώ  { ΤΛΑΩ- ΤΑΛΑΩ }= καρτερώ , υπομένω επιχειρώ ,αποκοτώ.


ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ – ΚΑΛΒΟΣ  ]


I.Θ. ΚΑΚΡΙΔΗ – » Περικλέους Επιτάφιος », { Κεφ.43 }.

<<  Το εύδαιμον  το ελεύθερον , το δ’ ελεύθερον  το εύψυχον .>>    <<  Η εν τω [ μετά του ] μαλακισθήναι  κάκωσις   αλγεινοτέρα  ή ο  αναίσθητος  θάνατος  μετά ρώμης  και  κοινής ελπίδος  άμα γιγνόμενος.>>.

Α.ΚΑΛΒΟΥ- » Ωδαί », { Είς  Σάμον }.

<<  Θέλει  αρετήν και τόλμη η ελευθερία. Ζυγόν δουλείας ας έχουσι , όσοι το χάλκινο χέρι του φόβου  βαρύ αισθάνονται. >>  << Αφ ‘ υψηλά έπεσε κι  απέθανεν  ελεύθερος . Φρικτός ο τάφος ,αν γένης  άτιμον  σφάγιον  ενός τυράννου.>>

Μετά από προσεκτική μελέτη ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί τις μεγάλες ομοιότητες του Κάλβου με την ιστορία του Θουκυδίδη .Βαθύς γνώστης της ιστορίας και της αρχαιοελληνικής γραμματείας ο Κάλβος [ ή νέος Πίνδαρος ] γράφει τα ίδια νοήματα με τον Θουκυδίδη   με τον δικό του ποιητικό τρόπο βέβαια και με τα εξαίσια Ελληνικά του. Χωρίς τόλμη δεν λογαριάζεται ευψυχία .Χωρίς αρετή δεν υφίσταται ευδαιμονία .Χωρίς τον μέσο όρο , την κρηπίδα της ελευθερίας δεν μπορούν να συναντηθούν οι άκροι όροι.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

ΠΛΑΤΩΝΟΣ  – » Πολιτεία », { Θ’ – 586 a -b }.

H αρετή  και η  φρόνησις.  Όσοι είναι άπειροι και δεν ξέρουν τι είναι η αρετή και η φρόνηση , και ζουν με πάντα με ευωχίες και γλέντια  φέρονται προς τα κάτω  , το πολύ μεχρι το μέσον , ανεβοκατεβαίνοντας  μεταξύ των δύο αυτών σημείων  βρισκόμενοι σε πλάνη  σ’ όλη τους τη ζωή. Αδυνατούν να υπερβούν αυτό το όριο γι’ αυτό και ουδέποτε ύψωσαν το  βλέμμα τους προς το < αληθώς άνω > ούτε γεύτηκαν ηδονή καθαρή και βεβαία. Αντίθετα  σαν τα ζώα ,βλέποντες πάντα προς τα κάτω ,βόσκουν σκυμμένοι στη γη και στα τραπέζια , χορταζόμενοι  και ερχόμενοι σε σεξουαλική  επαφή , και από την πλεονεξία τους ,αλληλολακτίζονται  και χτυπιούνται με σιδερένια κέρατα  και οπλές , επειδή αδυνατούν να γεμίσουν με αθάνατες αξίες το < όντως όν >[= το λογιστικόν ] το οποίον μπορεί  να τις χαλιναγωγήσει.

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ – » Μολών Λαβέ », { σελ.46 }.

Ελευθερία είναι αυτή που θα έρθει ,όχι από μόνη της αλλά ,εάν αγωνισθούμε να την κατακτήσουμε.

EUG. DELACROIX – » Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό », { 1830 }.




Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α