ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ, στην Αρχαία Ελλάδα.! Θελκτικός  τίτλος ,  ικανός να  ερεθίσει  το  φιλοπερίεργον  και αιμοβόρoν  του  αναγνώστη !  Πού σταματάει  όμως η αλήθεια και που αρχίζει  το ψέμα ; Ποιο είναι το ΠΑΡΑΜΥΘΙ  , ποιος είναι ο  ΜΥΘΟΣ  και  ποια η ΙΣΤΟΡΙΑ  όσον αφορά  τις ανθρωποθυσίες ;  Διότι διαφέρει ο μύθος από την Ιστορία και ο μύθος από το παραμύθι .

---

i]. ΙΣΤΟΡΙΑ { Fιστωρ  <  Fιδ-τορ  < Fιδ- [ είδω , οίδα ] = το μανθάνειν  κατόπιν  ερεύνης .Γνώση ή πληροφορία την οποία λαμβάνει { όχι παίρνει  }  κάποιος ερευνών  ή  εξετάζων   κάτι.

---

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  –  » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ιστορία , ίστωρ.

---

ii]. ΜΥΘΟΣ  { μυώ & μύω } κλειστός , σκοτεινός λόγος  άμα τε  διδακτικός. Ο μύθος είναι διήγηση που ανάγεται στους ΠΡΟ’Ι’ΣΤΟΡΙΚΟΥΣ χρόνους  σε αντίθεση με την ιστορία που ανάγεται στους  ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ  χρόνους.

---

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Μύθος = μύω   + μυώ.  Μύω =καταμμύω  [κατά + μύω ] =κλείνω τα βλέφαρα και ακούω. Μυώ= διηγούμαι , διδάσκω .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  –  » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Μύθος [= λόγος]  αντίθετο  του  Έργου.  Μύθος , διήγηση  που ανάγεται στους προ’ι’στορικούς [ παμπάλαιους }  χρόνους σε αντίθεση προς την ιστορία, την αφήγηση γεγονότων , που ανάγεται  στους ιστορικούς  χρόνους.

---

iii].ΠΑΡΑΜΥΘΙ  <  παραμύθιον  <  παραμυθία < παρα + μυθέομαι = παραθαρρύνω , καταπρα’ύ’νω , παρηγορώ με λόγια τινά.  Το παραμύθι είναι παρά του μύθου .Μοιάζει με τον μύθο αλλά  δεν  είναι. Έχει   συγκεκριμένο  σκοπό : την παρηγοριά.

---

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  –  » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Παραμυθέομαι-ούμαι.

Ο Νικόλαος Πολίτης  το  1890 έγινε καθηγητής Μυθολογίας και Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης. Αντιλαμβάνεσθε ότι  δεν δίδασκε παραμύθια στους φοιτητές του αλλά  Μύθους..! Διότι   για να κατανοήσει κάποιος τις Ελληνικές αρχαιότητες , πρέπει να γνωρίζει την Ελληνική Μυθολογία.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ .

Ι.ΠΑΣΣΑ – » Νεώτερον   Εγκυκλοπαιδικόν  Λεξικόν   ‘ΗΛΙΟΥ’.

H ανθρωποθυσία για θρησκευτικούς ή άλλους συγγενείς λόγους , αποτελεί παμπάλαιο έθιμο το οποίο αν  και από νωρίς κατακρίθηκε και καταδικάστηκε ,εν τούτοις  άργησε να εκλείψει.   Υπολείμματα  δε αυτού έχουμε και σήμερα σε κατά φύσιν ζώντας λαούς. Σε  πανάρχαια εποχή στην Ιλιάδα καταγράφεται η πρώτη ανθρωποθυσία [ όχι για θρησκευτικούς λόγους }, την οποία όμως  αποδοκιμάζει ο Όμηρος.  Τα υπόλοιπα παραδείγματα είναι γενικά και αόριστα άνευ στοιχείων  εκτός από τις < ανθρωποθυσίες> : α] στο Λύκαιον όρος της Αρκαδίας  β] στο Ιερό της Ορθίας  Αρτέμιδος  γ] στην  Αθήνα {  φαρμακοί }  , οι οποίες χρήζουν ερεύνης  και θα εξετασθούν.

ΖΑΝ ΡΙΣΠΕΝ  – » Ελληνική  Μυθολογία ». [ Άρτεμις ] .

Στην  ιστορική εποχή  οι ανθρωποθυσίες  είχαν  καταργηθεί  και αντικατασταθεί από άλλες  ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ.*

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς »{ Ψ -,32-33 }

Η  ανθρωποθυσία  των δώδεκα μικρών  Τρώων έγινε   επειδή ήταν μανιασμένος  ο Αχιλλέας  από  τον θάνατο του Πατρόκλου { όχι για θρησκευτικούς λόγους }.

Νεκρικές  τελετές  στα Ομηρικά έπη  υπάρχουν τρεις  με λεπτομερή μάλιστα  περιγραφή .  ΙΛΙΑΔΑ :   α. Η κηδεία του Πατρόκλου (Ψ 1-257)   β. Η κηδεία του Έκτορος (Ω 778-805)  ΟΔΥΣΣΕΙΑ :  α. Η κηδεία του Αχιλλέως (ω 15-97)  { διάλογος των ψυχών του Αχιλλέα και του Αγαμέμνονα στον Άδη – μικρή «Νέκυια» ή «Δευτερο-Νέκυια» }.Όμως  μόνον στην κηδεία του  Πατρόκλου  αναφέρεται η καύση  των δώδεκα  μικρών Τρώων. Αυτό  σημαίνει , ότι ΔΕΝ ήταν καθιερωμένο  τελετουργικό της καύσεως των νεκρών .Γιατί διαφέρει ; Διότι εκφράzει  αποκλειστικά την ΜΗΝΙΝ του Αχιλλέως προς τον Έκτορα και τους Τρώες  για τον  θάνατο  του αγαπημένου του φίλου.  Άλλωστε όλη η   Ιλιάδα   είναι  ένα  ποίημα για την μήνιν { μάνητα } του Αχιλλέως . Η δε  ηλικία του Ομήρου  είναι παμπάλαια και δεν έχει σχέση με τον 8ο π.Χ αι.

ΟΜΗΡΟΥ -» Ιλιάδα », { Ν. Καζαντζάκη – Ἰ. Θ. Κακριδή }, [Α-1].

Μήνις = μάνητα[ ;! ].

Ερυθρόμορφος κρατήρας της Απουλίας του Δαρείου [ ζωγράφου ], περ. 330 π.Χ.

{ Κέντρο} η πυρά με τα λάφυρα του Έκτορα (αρχικά η πανοπλία του Αχιλλέα που φορούσε ο Πάτροκλος).[Αριστερά] ο Αχιλλέας με το σπαθί του κρατά από τα μαλλιά μια Τρώα κρατούμενη και άλλοι τρεις δεμένοι κρατούμενοι στα αριστερά περιμένουν το μοιραίο. [ Δεξιά ] από την πυρά ο Αγαμέμνονας ρίχνει μια σπονδή. [Κάτω ] ο ηνίοχος του Αχιλλέα, ο Αυτομέδοντας, ετοιμάζεται να σύρει το πτώμα του Έκτορα πίσω από το άρμα των τεσσάρων αλόγων γύρω από τον τάφο του Πάτροκλου. [ Πάνω ] οι παλιοί πολεμιστές Νέστωρ (καθισμένοι) και Φοίνιξ συνομιλούν σε μια σκηνή.

1.Ο ΦΑΡΜΑΚΟΣ

Ι.ΖΩΝΑΡΑ – » Λεξικόν ». Φάρμακον  { φέρειν +  άκος } = αυτό που φέρνει θεραπεία.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα λεξικόν  της  Ελληνικής γλώσσης ».

Φαρμακός : 1] ο δηλητηριαστής , γόης , μάγος. 2] ο θυόμενος για εξιλασμό ή εξαγνισμό . Φαρμακή = χύτρα .

ΑΜΜΩΝΙΟΣ ο ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ  { 1ος αι.μ.χ. ~ 2ος αι.μ.χ }

» Έζησε στην Αλεξάνδρεια, τόπο συγκεντρώσεως όλων των Ελλήνων σοφών εκείνη την χρονική  περίοδο Τα μόνα σωζόμενα έργα του Αμμωνίου  είναι : 1]. » Περί Ομοίων και Διαφόρων Λέξεων» και  2].» Περί Ακυρολογίας». Eργα  με κοινή θεματολογία: την γνώση των λεπτών εννοιών της Ελληνικής Γλώσσας και την ορθή – έγκυρη χρήση των λέξεών της. Τα πρωτότυπα έργα πρέπει να καταλάμβαναν πολύ μεγαλύτερη έκτασι και ό,τι έχουμε σήμερα στα χέρια μας είναι οι σωζόμενες επιτομές.»

ΑΜΜΩΝΙΟΥ  – » Λεξικόν ομοίων και διαφόρων λέξεων » .

Φάρμακος  , ο φαρμακεύς = ο διαφθείρων  με φάρμακα. Φαρμακός , ο ριπτόμενος  επι καθάρσει της πόλεως{;}.=Αυτός που ρίχνεται  {;} για την κάθαρση της πόλεως. Ποίοι  τον  έριχναν  ;  Πού τον έριχναν ; Πώς τον έριχναν  ,από  ψηλά  ή  σπρώχνοντάς  τον ;  Ποία   ήταν η εορτή ;  Δεν μας τα  γράφει   ο Αμμώνιος ή  το υπόλοιπο του κειμένου έχει χαθεί .Στο σημείο αυτό  όμως  ,γίνονται όλες οι αλλοιώσεις .Διότι κάποιοι προσπαθούν να συμπληρώσουν και να ολοκληρώσουν το ελλιπές  κείμενο. Όλα λοιπόν  τα κατοπινά συμπεράσματα [ άνευ αποδείξεων} δεν είναι παρά εικοτολογίες : δόξες  μεν, μη ορθές  δε. Πάντως το  ελλιπές αυτό κείμενο , δεν γράφει  τίποτα για ανθρωποθυσίες.

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ – » Ανώμαλα Ρήματα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας ».

Διαφέρει το Ρίπτω από  το Βάλλω  και το  Ίημι .Τι σημαίνει η μετοχή  << ριπτόμενος >>;

A. LENTZ  – » Herodiani   Technici   Reliquiae  ».  [ Aelius Herodianus ]

Φαρμακός , ο επί καθαρμώ της  πόλεως τελευτών .Φάρμακος , ο γόης .

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν »

Φαρμακοί = καθαρτήριοι. Οι περικαθαίροντες  την  πόλιν. Φαρμακή = χύτρα , την οποία ετοίμαζαν αυτοί που καθάριζαν την πόλη. Δεν υπάρχει καμμία αναφορά σε ανθρωποθυσίες . << περικαθαίροντες >>= αυτοί που καθαρίζουν γύρω -γύρω την πόλη .

Για τον φαρμακό  γράφει -αναλυτικά – ο ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝ   και  αντιγράφει  ο ΦΩΤΙΟΣ , το  λεξικό  ΣΟΥ’Ι’ΔΑ , ο Ι.ΤΖΕΖΗΣ  , ο Ι.ΖΩΝΑΡΑΣ  κ.α.  .Ο Αρποκρατίων   αντλεί τις πληροφορίες του από τον  Ίστρο τον  Καλλιμάχειο  και από τον Λυσία , τον ρήτορα .<<  Ο  Λυσίας ισχυρίζεται , ότι στην Αθήνα έδιωχναν  μακριά  από την πόλη  δύο άνδρες  ,αυτούς  που   θα  γίνονταν  τα καθάρσια  της πόλεως  , κατά την εορτή των  Θαργηλίων   . Ένας {ως  καθάρσιο } για τους άνδρες και ο άλλος { ως  καθάρσιο } για τις γυναίκες .Γιατί καλούνται Φαρμακοί ; Διότι  ο  Φαρμακός   [ κάποτε ] έκλεψε  τις ιερές φιάλες του Απόλλωνος , αλλά  αφού  τον έπιασαν οι άνδρες του Αχιλλέως [ όχι ο του Ομήρου ] , για την ιεροσυλία του καταδικάσθηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Οι καθαρμοί  λοιπόν  των Αθηνών  κατά την εορτή των Θαργηλίων  ,αποτελούν ‘απομιμήματα’ { = συμβολική μίμηση όχι  πραγματική }  εκείνου του γεγονότος. >>. Συνεπώς δεν τεκμηριώνεται  ο ψόγος  περί ανθρωποθυσιών  και θανατώσεως των φαρμακών  στην Κλασσική Ελλάδα ,παρά μόνον μια »μίμηση πράξεως , σπουδαίας και τελείας’, ένα δρώμενο ιερουργικό κατά την εορτή των Θαργηλίων .

ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝΟΣ  – » Λεξικόν  των  Δέκα Ρητόρων ».

ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝ  ΒΑΛΕΡΙΟΣ  (1ος ή 2ος αι. μ.Χ.). Αλεξανδρινός γραμματικός. Είναι συγγραφέας του » Λεξικόν  των  Δέκα Ρητόρων ». , που  σώθηκε ημιτελές. Οι εργασίες του έχουν γραμματικό και λεξικογραφικό χαρακτήρα. Γνωρίζουμε ελάχιστα για τη ζωή του Χρησιμοποίησε ως πηγές του τους ατθιδογράφους και τους γραμματικούς, μεταξύ των οποίων ο Διονύσιος τον Αλικαρνασσεύς.        

Φαρμακός. [ αυτά γράφει ο Λυσίας στο  »Κατ’ Ανδοκίδου  ασεβείας», εάν  είναι γνήσιος ο λόγος ].Εδώ  υπάρχει αναφορά  στον  δικανικό λόγο του Λυσία » κατ’ Ανδοκίδου  ασεβείας», με επιφυλάξεις για την γνησιότητα του λόγου.

ΦΩΤΙΟΥ – » Λέξεων συναγωγή ».

Φαρμακός :  << και τα τοις Θαργηλίοις  αγόμενα τούτων ΑΠΟΜΙΜΗΜΑΤΑ  έστιν. >>  Ούτε ο Ίστρος αναφέρει κάτι περί ανθρωποθυσιών

Ι. ΖΩΝΑΡΑ  – » Λεξικόν ».

Φαρμακός.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν »

Φαρμακός. Το λεξικό του Σούδα προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από …τις κωμωδίες του Αριστοφάνη! Χωρίς να έχω καμμία  διάθεση ειρωνείας , νομίζω ότι οι κωμωδίες και δη του Αριστοφάνη , ως αποδεικτικά στοιχεία τέτοιων θεμάτων , όχι μόνο αδυνατίζουν την επιχειρηματολογία  αλλά προξενούν  το ευτράπελον ,από  μειδίαμα έως γέλωτα. Όλοι γνωρίζουν άλλωστε , ότι στοιχείο της κωμωδίας είναι η υπερβολή , η ακρότητα  και η αλληγορία .

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ  – » ΒΑΤΡΑΧΟΙ », {στ. 733}.

Η αναφορά στους φαρμακούς  δεν είναι ικανή να τεκμηριώσει την ανθρωποθυσία. Η  α’ απόδοση είναι : φαρμακοί = σκουπίδια.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ  – » ΒΑΤΡΑΧΟΙ ».

Η β’ απόδοση από τον μεγάλο ποιητή είναι : φαρμακοί = σφαχτάρια εξιλασμού. Άστοχες αποδόσεις -κατ’εμέ και οι δύο. Διότι παρακάτω στον Λυσία θα δούμε ότι γράφει  << φαρμακόν  αποπέμπειν >> και όχι << αποκτείνειν >>.Άρα δεν συνάγεται από τας γραφάς η ανθρωποθυσία.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ – » Ιππής »,{στ.1123-1130}

» βούλομαι  τρέφειν   έναν προστάτην   κλέπτοντα»   =  Θέλω  νά τρέφω ένα προστάτη  κλέφτη. Εδώ ο Αριστοφάνης σατυρίζει τους πολιτικούς που πλουτίζουν  με κλεψιές από το δημόσιο ταμείο και κορο’ι’δεύουν τον δήμο. O λαός  όμως ξέρει καλά τι κάνει .Διότι αφού  διαλέξει και θρέψει -μέχρι να μπουκώσουν-τους εκάστοτε προστάτες του  ,εν συνεχεία  τους  χτυπάει κάτω  σηκώνοντάς τους  πρώτα ψηλά { πατάσσω  διαφέρει του αποκτείνω }.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ – » Ιππής »  { 1131-1140 }

Ο δε χορός επαινεί τον Δήμο για τις σοφές  επιλογές του , να τους θυσιάζει για επιδόρπιο ,όταν τραφούν δεόντως.  Ασφαλώς  δεν  κυριολεκτεί. Δεν έχουμε καννιβαλισμό στην Αρχαία Δημοκρατία της Κλασσικής εποχής. Ουδεμία επίσης  αναφορά κάνει  σε θάνατο για εξιλασμό της πόλεως [κατά την εορτή των Θαργηλίων ] ούτε περιγράφει τους καθαρμούς . Ο παραλληλισμός – του λεξικού Σούδα-  των  φαρμακών   με τους πολιτικούς είναι άστοχος. Επειδή είναι δημόσια τρεφόμενοι [ οι πολιτικοί ] δεν σημαίνει ότι θα θυσιαστούν πραγματικά σαν τα οικόσιτα ζώα. Oύτε οι φαρμακοί  τρέφονταν στην Πνύκα προοριζόμενοι για καθαρμό της πόλεως  θυσιαζόμενοι   , ούτε οι καθαίροντες  την πόλη θυσιάζονταν.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ – » Ιππής ».

»θύσας επιδειπνείς»[ τον σφάζεις και ταράτσα τηνε κάνεις] =  τρώς  ως επιδόρπιον  αφού  θυσιάσεις . Επιδειπνώ=επί του δείπνου ,δεύτερο γεύμα ,το επιδόρπιον.

K.J.DOVER – » Η κωμωδία  του Αριστοφάνη ».

Τρέφω = συντηρώ , υποστηρίζω παιδιά ,ανύπαντρη θεία, σκύλο κτλ. Η πάταξη του προστάτη.

ΣΟΥ’Ί’ΔΑ ή ΣΟΥΔΑ – » Λεξικόν ».

Φάρμακος  .

ΙΩ .ΤΖΕΤΖΟΥ – »Χιλιάδες »,{ VIII , 909-919 }.

Κάθαρμα= φαρμακός.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Φαρμακός.

Η έλλειψις  πραγματικών και επαρκών πληροφοριών- από πηγές – για την συγκεκριμένη ιεροτελεστία των Φαρμακών  μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα. Χρειάζεται   προσπάθεια για να αποφύγει κανείς τις παρανοήσεις και τις  ευφάνταστες  μάλλον  τερατώδεις  παραμυθολογίες  διαφόρων εικοτολόγων  , οι οποίοι  στηρίζονται αποκλειστικά  στις  αστυνομικές υποθέσεις  ελλείψει  πληροφοριών.

W.DURANT – » Παγκόσμιος  ιστορία του πολιτισμού ». [IV]-Λατρεία ,{σελ.205 }.

Ο Durant  αρχίζει με την αμφιβολία για το αν γίνονταν πραγματικές ή συμβολικές ανθρωποθυσίες κατά τα Θαργήλια  και καταλήγει [ στην υποσημείωση ]  ότι είναι συζητήσιμο , εάν  πράγματι σφάζονταν οι Φαρμακοί.

J.HASTINGS – » Encyclopedia  of Religion  ahd  Ethics »,[ vol. XI , p.207 ].

<< Δεν υπάρχουν αποδείξεις , ότι γίνονταν ποτέ ανθρωποθυσίες στην Ελλάδα  σαν ένωση με την θεότητα ή σαν μήνυμα προς τους θεούς.>>

Άλλο  Legends { <  lego  <  λέγω = συλλέγω παραδόσεις  , εξ ου και συλλέκτης  }    και   άλλο   Μyths { Μύθος }. Στην Αγγλική : Legend = 1.Θρύλλος , 2.Μύθος  και Myth = 1.Μύθος , 2.Παραμύθι ..!  Εννοιολογικά   βεβαίως  διαφέρει  και  ο  θρύλος  { όχι  ο Ολυμπιακός ..} από  τον  μύθο . Όπως  και το παραμύθι  από τον μύθο.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  –  » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Θρυλέω και θρυλλέω.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ  – » Βίοι  Φιλοσόφων ».Βίος  Ευριπίδου .

Ο Ευριπίδης  γεννήθηκε την 6η Θαργηλιώνος , κατά τον καθαρισμό της πόλεως. Ο Διογένης δεν γράφει  τίποτα για ανθρωποθυσίες.

ΟΙ ΑΤΘΙΔΟΓΡΑΦΟΙ.

Γ .ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του αρχαίου κόσμου ».

Ατθιδογράφοι,  οι χρονικογράφοι των Ατθίδων. Ατθίδες , χρονικά ή ιστορίες για την Αττική. Ατθίς , παρθένος κόρη του πανάρχαιου βασιλιά  των Αθηνών  Κραναού.

ΑΤΘΙΔΕΣ.

ΑΘ.ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ – » Κυπριακά ».

Ο  Ίστρος [ 2ος αι.π.χ. } αρχικά ήταν δούλος , μετέπειτα έγινε μαθητής του Καλλιμάχου . Σπουδαιότερο έργο  του  ήταν τα ‘‘Αττικά ‘η Ατθίδες ή Συναγωγή Ατθίδων  »  [14] βιβλία  ,αυτά  χρησιμοποιήθηκαν από τον Αρποκρατίωνα  Βαλέριο { 2ος αι.μ.χ. } στο λεξικό του, το οποίο  όμως σώθηκε σε ατελή μορφή. Διασώζει  αδιασταύρωτα  στοιχεία από τις ‘Ατθίδες’ του Ίστρου , έργο το οποίο- επαναλαμβάνω – δεν διασώζεται.

APOLLODORI  BIBLIOTHECA – » Fragmenta historicorum graecorum »,[Τόμ. 1].[33].

IΣΤΡΟΥ – » Αι Απόλλωνος επιφάνειαι ». Το διασωθέν απόσπασμα { frag.} είναι από τον Αρποκρατίωνα.  Δεν έχει διασωθεί το έργο του Ατθιδογράφου  Ίστρου.

ΛΥΣΙΟΥ  – » Κατά  Ανδοκίδου  ασεβείας », { εισαγωγή }.

Η γνησιότητα του λόγου  αυτού έχει αμφισβητηθεί  έντονα , ήδη από την Αρχαιότητα. Το γράφει και ο Αρποκρατίων .Ο λόγος δεν σώζεται ακέραιος . Αυτά , που [ίσως] γράφει ο Ίστρος και τα μεταφέρει ο Αρποκρατίων , για τα Θαργήλια , τους Καθαρμούς και τους Φαρμακούς δεν υπάρχουν στο διασωθέν κείμενο. Μόνο το < Φαρμακόν αποπέμπειν >.

ΛΥΣΙΟΥ  – » Κατά  Ανδοκίδου  ασεβείας », { 53 }.

<< .Φαρμακόν αποπέμπειν >>= Απομακρύνετε τον μιαρόν , τον κακό για τον εξιλασμό της πόλεως . ‘Άλλο το αποπέμπειν {=διώχνω μακριά } και άλλο το  φονεύειν  . Η υπόθεση αφορά την ασέβεια , που διέπραξε ο  τυχοδιώκτης και ρήτωρ Ανδοκίδης με τον ακρωτηριασμό των Ερμών{ Ερμοκοπίδες } .Ο κατήγορός του προτείνει να καθαρισθεί  η πόλη από τον μιαρό Ανδοκίδη και αυτός ο βέβηλος  να διωχθεί ως αποδιοπομπαίος  τράγος.

ΑΝΔΟΚΙΔΟΥ  – » Περί της εαυτού καθόδου ».[εισαγωγή].

Είναι η απολογία  του Ανδοκίδου   στην εκκλησία του  Δήμου  για την βεβήλωση των μυστηρίων , τον ακρωτηριασμό των Ερμών  και την προδοσία που διέπραξε έναντι των συντρόφων του με σκοπό  να σώσει τον πατέρα του.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ   – »  Κατ’  Αριστογείτωνος  Α’ » , { 80 }.

Φαρμακός = ο δηλητηριαστής. Αυτός που σε φαρμακώνει. Διότι δεν απέχει πολύ το  φάρμακο από το  φαρμάκι. Είναι ζήτημα ποσότητας.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ  – »   Κατά  Στεφάνου  ψευδομαρτυριών Β’ , [16 ].

Φαρμακών , ο υπό φαρμάκων βεβλαμμένος.

ΝΙΚ.ΠΑΠΠΑΔΟΥΚΑ – »Ο Σόλων, Αρχαίον Ελληνικόν Δίκαιον », { σελ.229 }.

Κεφ. ΙΑ’. Περί διαθηκών και κληρονομιών ».

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ».

Φαρμακός , ο γόης , ο μάγος , ο αγύρτης, ο φαύλος , ο κακούργος , το απόβρασμα της κοινωνίας.

ΟΔ.ΕΛΥΤΗ – » Η αποκάλυψη »  [ Αποκάλυψις  Ιωάννου  , ΚΑ’-8 ].

Φαρμακός = ο μάγος .

ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ – » Αίτια»  ,[ Δ’ – 90 ].

Φαρμακός  =  εξιλαστήριον θύμα.  Αγινεί { < άγω <  αγινέω-ώ =συνοδεύω , φέρω ,ελαύνω }.Το κείμενο το υπόλοιπο δεν υπάρχει .Με εικασίες  σίγουρα  δεν μπορούν να στηριχθούν  τα επιχειρήματα.

ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ – »Αίτια » , [ Διήγησις -εισαγωγή ].

ΆΒΔΗΡΑ .Στα  Άβδηρα ένας αγορασμένος δούλος χρησιμεύει ως καθάρσιο για την πόλη. Στο  τέλος , λιθοβολείται από τον βασιλιά και τους άλλους ,έως ότου  εκδιωχθεί από τα σύνορα της πόλεως.

ΙΧΩΡ – » Ο μύθος των ανθρωποθυσιών στην Αρχαία Ελλάδα ».

ΛΕΥΚΑΔΑ , τελετουργικό καθαρμού της πόλεως. Ο  δούλος  Βουλιμός.

Σύμφωνα με την έρευνα ούτε αποδεικνύονται ούτε τεκμηριώνονται οι  υποθέσεις  για τις ανθρωποθυσίες των φαρμακών . Οι Φαρμακοί  διώχνονται { αποπέμπειν } από την πόλη , αλλά  δεν θανατώνονται. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο αναφορές είναι Βυζαντινές. Η κατάργηση  και η δυσφήμιση των Εθνικών εορτών και μάλιστα  των αιματηρών θυσιών ήταν μέσα στα πλαίσια της επικρατήσεως της νέας   θρησκείας  του Χριστιανισμού. Έτσι είναι δυνατόν να κατανοηθεί το κλίμα της εποχής και ο ανίερος πόλεμος  μεταξύ Εθνικών  και Χριστιανών. Διότι πηγές και συγγράμματα προς διασταύρωση των μεταγενεστέρων κειμένων δεν  υπάρχουν.

ΑΦΡ. ΚΑΜΑΡΑ– » Η  αντιπαγανιστική  νομοθεσία  της Ύστερης Ρωμα’ι’κής  Αυτοκρατορίας ». Οι  ποινές της  αντιπαγανιστικής  νομοθεσίας.

Z.MIGNE – »Patrologiae  Cursus Completus »    ,{ Socrates  et  Sozomenus  }.

Ο Θεοδόσιος , ο Ελλάδιος   και  ο Αμμώνιος.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ    : ΙΠΠΗΣ  – ΒΑΤΡΑΧΟΙ .

ΤΑ  ΘΑΡΓΗΛΙΑ 

ΑΘ.ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗ  – » Ωγυγία  ή  Αρχαιολογία ».

<< Τα  Θαργήλια  τα εόρταζαν οι Αθηναίοι την  6η  και 7η του μηνός Θαργηλιώνος.   Θαργήλια  καλούνται εκ των θαργηλίων. Θαργήλιοι = πάντες οι καρποί. Θαργήλιος = η χύτρα , που βράζουν οι καρποί. Ιεροί  ήσαν   οι πρώτοι καρποί που έβραζαν στη χύτρα και προσφέρονταν στους  θεούς. Την δεύτερη μέρα των Θαργηλίων {;}  γινόταν ο καθαρισμός της πόλεως. Ο καθαρισμός γινόταν ως εξής. Διορίζονται δύο άνδρες ή  κατ’ άλλους  ένας άνδρας  και μία γυναίκα ,ως μεσίτες  δηλαδή και των δύο φύλων ,οι οποίοι καλούνταν Φαρμακοί  ή  Σύμβακχοι {= συν + Βάκχος }.Και ο μεν άνδρας είχε στον τράχηλό του μαύρα σύκα η δε γυναίκα λευκά. Μετά εκόμιζαν  το Ιερείον {;} στον  διορισμένο τόπο , όπου είχαν τυρί , πόππανα {=Πόπανα: επίπεδο ψωμί με ένα έπαρμα (κουμπί) στο κέντρο (ο ομφαλός) ή περισσότερα (μονόμφαλα ή πολυόμφαλα) } και σύκα. Μετά , αφού γινόταν η θυσία , το χτύπαγαν αυτό [ Ιερείον ]  εφτά φορές με θαλασσοκρέμμυδο , με σύκα ήμερα και με άλλους καρπούς .Τέλος το έκαιγαν με ήμερα ξύλα και λίχνιζαν την τέφρα στη θάλασσα. Αυτοί οι καθαρμοί  γίνονταν   πάντοτε και παντού  για την  αποτροπή κακού { λοιμός , λιμός κ.τ.λ }

ΣΩΚΡ. ΤΖΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικόν Ελληνικών και Ρωμα’ι’κών  Αρχαιοτήτων ».

Γιατί ονομάστηκαν Φαρμακοί ; Υπάρχουν δύο εκδοχές : α] Κατά τον Ίστρο  [ ή τον Αρποκρατίωνα } ονομάσθηκε από τον Φάρμακον , ο οποίος έκλεψε τις ιερές φιάλες του Απόλλωνος και αφού τον έπιασαν , τον τιμώρησαν -ίσως – δια θανατηφόρου  λιθοβολισμού. Και τα  ,αγόμενα{;} στα Θαργήλια  τούτων απομιμήματα  είναι. β] Κατά τον  Ελλάδιον  οι εξιλαστήριες θυσίες  έγιναν  κατά πρώτον  για τον  καθαρισμό της πόλεως από επιδημική νόσο  , επειδή  ενέσκηψε  λοιμός  στους   Αθηναίους μετά τον θάνατο του Ανδρόγεω από την Κρήτη.

BOYTHΡA / BΡETOY /ΒΑΦΕΙΑΔΟΥ  – » Λεξικόν  Ιστορίας  και Γεωγραφίας ».

Ελλάδιος ο Αλεξανδρεύς ήταν ιερέας του Διός. Χρημάτισε δάσκαλος  Σωκράτους  του ιστορικού ,επί  Θεοδοσίου του μικρού. Συνέταξε << Λέξεων συναγωγή >> το οποίον έχει χαθεί.

ΑΘ.ΣΤΑΓΕΙΡΙΤΗ – » Ωγυγία ή Αρχαιολογία «.

Ο Φαρμακός ονομάζεται και κάθαρμα και κραδησίτης.  Κραδίης νόμος= το αυλητικό   μέλος , το αδόμενον  στην τελετή αυτή.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

<< εκπεμπομένοις φαρμάκοις >>.Τους  φαρμακούς ,έδιωχναν έξω από τα όρια της πόλης.Ούτε τους φόνευαν , ούτε τους έκαιγαν..!

ΦΙΝΕΑ – » Γιορτές Αρχαίων Ελλήνων ».

Η συμβολική θυσία των Φαρμακών .Τα γενέθλια της Αρτέμιδος .Η Δήμητρα Χλόη .Ο »κραδίης  νόμος ».

Ι.ΠΑΣΣΑ – » Νεώτερον   Εγκυκλοπαιδικόν  Λεξικόν   ‘ΗΛΙΟΥ’.

Κατά τους Κλασσικούς χρόνους φαίνεται ότι περιορίζεται  η θυσία αυτή  σε εικονική αναπαράσταση .Η αρχική  αιτία  της  θυσίας  μας  είναι  άγνωστος. Επίσης είναι άγνωστον εάν οι θυσίες αυτές γίνονταν περιοδικώς  ή ετησίως ή εάν τελούνταν μετά  από κάποια θεομηνία.

Π.ΚΑΒΒΑΔΙΑ  – » Προ’ι’στορική  Αρχαιολογία », [σ.748] .

Θρησκείες  και  Λατρεία. Η απονεμομένη λατρεία στο θείον κατά τους Κρητομυκηνα’ι’κούς  χρόνους ΟΥΣΙΩΔΩΣ δεν διαφέρει της λατρείας κατά τους ιστορικούς χρόνους .!

ΛΙΘΙΝΗ ΛΑΡΝΑΞ [ Φαιστός }.

{ συνεχίζεται }

---

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ  –  ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ.

Η  απόδοση των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Ένα λάθος του πρωθυπουργού  κατά την ομιλία του με τον  Ντ. Τουσκ   ήταν αρκετό , για όσους γνωρίζουν  επαρκώς  την ελληνική , να επιφέρει αρνητικές αντιδράσεις  και  εύκολη  απαξίωση. Το λάθος  όμως  δεν  εντοπίζεται μόνο στον κ. Τσίπρα . Πρώτα  φταίει ο λογογράφος  γιατί δεν έχει και τις καλλίτερες  σχέσεις με τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας , όπως  οι περισσότεροι  Νεοέλληνες λογογράφοι  άλλωστε. Το δεύτερο  λάθος  εντοπίζεται   στον  διαχειριστή  [ ενίοτε  και αντιγραφέα] της επίσημης  πρωθυπουργικής  ιστοσελίδας , όπου  αναπαραγάγει το κείμενο. Ο πρωθυπουργός   δεν είναι  ούτε  ο αναμάρτητος  ούτε ο μέγας  αμαρτωλός [ ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον]   Κοινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Ντ. Τουσκ   Το σωστό  είναι ‘να δρέψει τους καρπούς’ και όχι ‘να θρέψει τους καρπούς’.  Ποία  είναι  όμως  η σχέση του ‘δρέψω‘ με το ‘θρέψω ‘ ;   

Το  πραγματικό  ενδιαφέρον  δεν είναι η καταγραφή λαθών { λαθοθηρία }, ανθρώπινα τα λάθη άλλωστε ,  αλλά  το γιατί αυτό είναι λάθος  και  γιατί το άλλο είναι σωστό .Σημασία μεγάλη   έχει  η ορθογραφία  και η  ετυμολογία  για την διερεύνηση της  σχέσης  ,που  έχουν  αυτά τα δύο ,εκ πρώτης όψεως ,διαφορετικά ρήματα :  Δρέψω   και Θρέψω . Είναι καταρχήν  και τα  δύο  σε  χρόνο μέλλοντα .

Α . ΔΡΕΠΩ :

ΟΜΗΡΙΚΟΙ  ΥΜΝΟΙ – » Εις   Δήμητραν  » [425] .

δρέπομεν  =  με τα χέρια δρέπαμε άνθη ποθητά .                                                                     

ΟΜΗΡΟΥ – » ΟΔΥΣΣΕΙΑ ». [ μ,357] .»

Δρεψάμενοι =οι δρέποντες [ αυτοί  που κόβουν και  μαζεύουν για τον εαυτό τους }  τρυφερά φύλλα  δάφνης από δρυν  υψηλόκορφη.

ΗΣΥΧΙΟΥ  του  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Δρέπω = τρυγώ , θερίζω.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ. Ελλ. γλώσσας ».

Δρέπω  : δρέπανος ,δρεπάνη ,,δρέπτω ,δόρπον ,επιδόρπιον.

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  εν  τη  λέξει  Λόγος ».

Η κατάληξη [ -ΑΝΟΝ ] από το ρ. ανύω = φέρω σε πέρας , καταφέρνω .

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». 

Δρέπω  και  Δρέπτω = αποκόπτω  και   συλλέγω. 

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ  Δ. του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Δρύπτω = θρύπτω  ,γδέρνω  με τα νύχια μου. Δρύφος = θρύμμα , ξύσμα.

ΠΑΝ.ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ -‘Λεξικόν απάντων  των ρημάτων εις τους Αττικούς πεζογράφους’.

Δόρπον = το δείπνον . Δορπηστός  { ώρα του δείπνου }. 

ΔΑΜ.  ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗΣ – » Ετυμολογικό  Λεξικό  της  Ελληνικής ».

ΔΑΡΠΩ / ΔΡΑΠΩ  –  ΔΡΩΠΤΩ  = κόπτω .

ΓΙΑΝ. ΠΡΙΝΙΑΝΑΚΗΣ » Η γλώσσα των Ελλήνων είναι η γλώσσα που ομιλεί η φύση ‘.

Η δρυς  και  το ρήμα   δρύπτω.

ΝΙΚ.ΑΝΔΡΙΩΤΗ – »Ετυμολογικό Λεξικό της  Κοινής Νεοελληνικής ».

Επιδόρπια = τα  εδέσματα μετά το δείπνο.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ  – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης ». 

Επιδόρπιος -ον : ο μετά του δείπνου προσφερόμενος. Τα επιδόρπια = εδέσματα και ποτά .

Β’ ΤΡΕΦΩ : 

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ. Ελλ. γλώσσας ». 

Τρέφω .

ΟΜΗΡΟΥ – » Οδύσσεια » ,{ }.

Τρέφω  = το  ανατρέφω.

ΟΜΗΡΟΥ – » Οδύσσεια ‘‘ ,{ I.246 }.

Θρέψας = πήζοντας .

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ. Ελλ. γλώσσας ».

Τρέφω =ταγίζω / ταΐζω , ανατρέφω.  { ρ1. *Τρεφ- / *Θρεφ-  ρ2. *Τραφ- / *Θραφ- }.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

 Τρέφω και Τράφω .

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Από ρ.*ΤΡΕΦ- :  τροφή , τροφός, τρόφιμος.

ΔΑΜ.  ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗΣ – » Ετυμολογικό  Λεξικό  της  Ελληνικής ».

Τρέφω / τράφω . Θρέψις .

ΘΕΟΔ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Ανώμαλα ρήματα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Μετατροπές του { θ — > τ } *ΤΡΑΦ / ΘΡΟΦ -,*ΤΡΟΦ / ΘΡΟΦ–

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  εν  τη  λέξει  Λόγος ‘.

Από το Τρέπω  το Τρέφω.

ΣΠΥΡ.ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  εθνότητας ».

Θρέφω  το Τρέφω  {ιωνική}.

ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Οι  εναλλαγές των οδοντικών { κ,γ,χ } και των χειλικών { π,β,φ } αφώνων  συμφώνων.

{ΤΡΕΠΩ} ———>>  ΤΡΕΦΩ  — ΔΡΕΠΩ  — ΘΡΕΦΩ

ΒΑΝ  ΓΚΟΓΚ  – »  Το κόκκινο αμπέλι » .  (1888) 

Συνελόντι ειπείν και τα δύο ρήματα σχετίζονται με το φαγητό. Εάν θα  δρέψεις   τους καρπούς  τότε με την τροφή θα  παρασκευάσεις φαγητό και  επιδόρπια .Εάν δε ,τραφείς καλά [ είσαι καλοταγισμένος ]  θα γίνεις ευτραφής .Αλλά, εάν υπερβείς το μέτρο της θρέψεως  θα γίνεις  και  θρεφτάρι [ μοσχαναθρεμμένος ].

                     

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :     

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

H  Τυραννία  είναι η χειρότερη  από τις  τρείς  πολιτειακές  παρεκβάσεις  των  τριών  ορθών πολιτευμάτων . Η  Τυραννία είναι εκτροπή της Βασιλείας.Η δε Βασιλεία  είναι -κατά Πλάτωνα – το άριστον  πολίτευμα.  Δεν εννοεί βεβαίως , ο μέγιστος  φιλόσοφος,  την βασιλεία του οθνείου  Όθωνα  ή τους Γλύξμπουργκ  αλλά τον Κόδρο , ο οποίος  ήταν  και  ο τελευταίος βασιλιάς   για τους Αθηναίους .Μετά την ιστορική  θυσία της ζωής του για την σωτηρία της πόλης  σταμάτησε ο θεσμός της βασιλείας.

[ περισσότερα για τα πολιτεύματα στο   <<   Παλαιά και Νέα Δημοκρατία.   >> ].

ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ  ΟΡΘΑ  ΚΑΙ  ΕΚΤΡΟΠΕΣ  ΑΥΤΩΝ.

Ποία  ήταν  η  μετά θάνατον τιμωρία των Τυράννων  ; {γιατί εν ζωή  μπορεί να αποφύγουν την τιμωρία }.Ο  μέγας  ποιητής  και μύστης  των πλατωνικών κειμένων  Γ. Σεφέρης  έχοντας κατά  νου το δέκατο βιβλίο της ‘ Πολιτείας ‘ και μάλιστα τον εσχατολογικό  μύθο του Ηρός  περί  αθανασίας της ψυχής -του μύστη των Ελευσινίων  μυστηρίων Πλάτωνα – εμπνέεται το ακόλουθο αλληγορικό   ποίημα για τους τότε τυράννους .

Γ . ΣΕΦΕΡΗ – » Επί ασπαλάθων » { 1971 }.

Τι είναι  ο ασπάλαθος ; Γιατί  χρησιμοποιείται  σαν  είδος  βασανιστηρίου  στον Κάτω κόσμο ; Ασπάλαθος, Καλυκοτόμη η Εριότριχος, Καλυκοτόμη η Χνουδωτη, Σπαλάχτρι, Σπαλάθρι, Ασφάλαθος (Calicotome villosa)

Ακάνθινο στεφάνι  φόρεσαν και στον Ιησού Χριστό και οι Ρωμαίοι στρατιώτες για να τον περιπαίξουν .Προσέξτε τις βελόνες της ακάνθου ,πρόκειται  μάλλον  περί ασπαλάθου.

THOMAS  GAISFORD  -» Etymologicon  Magnum Lexicon ».

Ασπάλαθος ,είδος ακάνθης [ αγκαθιού ].από το σπώ  [ σπαλάσσω = τέμνω , κεντώ ]   , σπάλαθος ,  α { επιτατικό } + σπάλαθος = ασπάλαθος.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – »  Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης. »

Ασπάλαθος = ακανθωτός  σπαρτός.

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ του ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ – » Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Ασπάλαθος  { α + σπάλαθρον = σκάλευθρον }  χαμόδενδρον  αγκαθωτόν.

NIKOΛΑΟΣ  ΓΥΖΗΣ – » Η Ψυχή του Καλλιτέχνη », { 1893 }    

Ι.ΜΗΤΡΟΠΕΤΡΟΥ – » Προσεγγίσεις στους Μεγάλους  Λογικούς  Μύθους ».

Ο μύθος του Ηρός . Στο τέλος του 10ου και τελευταίου  βιβλίου της  » Πολιτείας »  του  Πλάτωνος  { 614  b – 621 d } , ο Σωκράτης  διηγείται τον περίφημο    μύθο του Ηρός  Αρμενίου Παμφύλου . Ο εσχατολογικός αυτός  μύθος αποτελεί τον επίλογο της »Πολιτείας ». Ο  Ήρ  σκοτώθηκε στον πόλεμο  αλλά την δωδεκάτη ημέρα  από τον θάνατό του  ξαναζωντάνεψε  και περιέγραψε  τις μεταθανάτιες  εμπειρίες του.

Ι.ΜΗΤΡΟΠΕΤΡΟΥ – » Προσεγγίσεις στους Μεγάλους  Λογικούς  Μύθους » .Τα  Ουράνια  χάσματα , τα  Επίγεια  χάσματα  και οι  Δικαστές.

ΚΩΝ. ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ – » Αρχαία  Ελληνικά  Μυστήρια ».

Ο  Πλάτων υπήρξε ο εμψυχωτής των Ελευσινίων  Μυστηρίων {πίστη  στην  αθανασίας της ψυχής }. Από τα  Ελευσίνια  μυστήρια αποκλείονταν  οι βάρβαροι.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Πολιτεία  ή  Περί δικαίου »,  { Ι’ , 615 a -616a }.

Ο Αριδαίος ο μέγας {  φανταστικό πρόσωπο ] της Παμφυλίας  έγινε τύραννος  της πόλης.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Πολιτεία  ή  Περί δικαίου »,  τομ.5 , βιβλίο  Ι’, 615a – 616a ] .[απόδοσις ] .

Ο Αρδιαίος ο τύραννος είχε σκοτώσει τον γέρο πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του και έκανε πολλά άλλα ανόσια εγκλήματα. Η  τιμωρία του Αρδιαίου  και τα βασανιστήρια  επι ασπαλάθων .

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Μύθοι ». » Πολιτεία  ή  Περί δικαίου »,  βιβλίο  [ Ι’ -617 d ] .

Η άνοδος των ψυχών . Η Λάχεσις . Ψυχές εφήμερες .Η νέα γέννηση που απολήγει σε θάνατο .Η επιλογή ΔΙΑ ΚΛΗΡΟΥ { η δημοκρατία εφαρμόζεται και μετά θάνατον ! }.Η αιτία είναι του εκλέγοντος· ο θεός είναι αναίτιος  { «Το ομηρικόν αυτεξούσιον» } ,<< αιτία ελομένου , θεός αναίτιος >>.

OMHΡΟΥ – » Οδύσσεια », [Α-32] .

«Το ομηρικόν αυτεξούσιον»

ΚΩΝ. ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ – » Αρχαία  Ελληνικά  Μυστήρια ».

Τα Καβείρια  μυστήρια { άνοδος  της  ψυχής = γένεσις  ανθρώπου   } και τα Ελευσίνια  μυστήρια { κάθοδος  της ψυχής = θάνατος και μέλλουσα ζωή  } αλληλοσυμπληρώνονται .

ΚΙΚΕΡΩΝΟΣ [ Cicerón ] – » De la Republica ».

Στο έργο αυτό , ο μύθος του Ηρός  ενέπνευσε τον Κικέρωνα και έγραψε το << Ενύπνιον του Σκιπίωνος >>.

Οι  ομοιότητες  με την Χριστιανική   θρησκεία είναι εμφανείς. ‘Όπως  και οι διαφορές σε σχέση με την μετεμψύχωση / μετενσάρκωση .

 Έρως ανίκατε μάχαν..  { Η ψυχή και ο Έρως }

---

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ .

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Το πρότυπο του Τελείου Ανθρώπου στην Αρχαιότητα  { ο τελείως σπουδαίος-Αριστοτέλης } ήταν ο Καλός  και Αγαθός. Σήμερα  δεν συναντάμε συχνά  το ρητό αυτό  στον γραπτό ή προφορικό λόγο , αλλά  έχει διασωθεί στην καθομιλου-μένη  ενωμένο  ως καλοκάγαθος.   

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα Λεξικόν  της Ελληνικής  γλώσσης ».

Ο καλοκάγαθος :

Η καλοκαγαθία λοιπόν  είναι η αρμονική σύνδεση  του σωματικού κάλλους { ΚΑΛΟΣ} με την ηθική ακεραιότητα { ΑΓΑΘΟΣ } με στόχο να γίνει »τελείως σπουδαίος». Αυτό ,όμως,  είναι αρκετό ; Ένας  ορισμός { λέγεται  ορισμός ,γιατί ορίζει δια της τοποθετήσεως ορίων τα άκρα μίας έννοιας ή ενός πράγματος  με την χρήση  καταλλήλων λέξεων } προ-σπαθεί να αποκωδικοποιήσει { ; } την λέξη χωρίς βεβαίως πάντα να το καταφέρνει .Εάν δε αποτύχει ,ο ορισμός χαρακτηρίζεται ελλιπής . Ο ασφαλής  οδός  είναι η κατανόησις της λέξεως  με την ανάλυσιν της ιδίας της λέξεως .Αυτή είναι  η επιστήμη της Ετυμολογίας  δηλ. της Αληθολογίας. Έτυμος,η,ον = αληθινός,η,ον – βέβαιος,α,ον – πραγματι–κός,η,ον }  Η σοφία  αρχίζει με την επίσκεψη των ονομάτων . Όσο περισσότερο αναλύουμε  τα ονόματα ετυμολογικά τόσο βελτιώνεται η σκέψη μας ,η κρίση μας [ όχι  η crisis ] και μειώνονται  οι πιθανότητες  εξαπατήσεως, αποπλα-νήσεως και  γητείας από τους δημαγωγούς ,τους λαοπλάνους.

ΣΤΕΦ. ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ – » Λεξικόν Λατινο-ελληνικόν ».

Probitas ,atis [ < probus ] : χρηστότητα ,καλοκαγαθία.

ΕΥΣΤΡ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικόν Ελληνο-Λατινικόν ».

Καλοκάγαθος ,ον : probus,a,um.

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικό  Εννοιών της Πλατωνικής  Φιλοσοφίας » // οι όροι του Σπευσίππου }.

Τι είναι  όνομα ;

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ  –  ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ  –  ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ : 

Ας ξεκινήσουμε το μαγικό ταξίδι των λέξεων  από την ετυμολόγησή  τους. Για να γίνει  ολοκληρωμένη η αποστολή μας θα φτιάξουμε  πρώτα  τα εννοιολογικά δίπολα.{ θα βρούμε τις αντίθετες  έννοιες  από αυτές που ζητάμε }.Ποιο είναι το αντίθετο του »ΚΑΛΟΣ »; Ποιο είναι το αντίθετο  του »ΑΓΑΘΟΣ» ; Μερικοί , ίσως, να έχουν έτοιμη την εύκολη απάντηση, αλλά είναι εύκολη ;

---

---

Α. ΚΑΛΟΣ-ΑΙΣΧΡΟΣ. 

Το επίθετο << καλός-ή-όν >> έχει ως αντίθετο το << αισχρός -ή- όν >>.

1. Τι εστί »ΚΑΛΟΝ» ;

ΑΝΝΗΣ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο εν τη λέξει λόγος ».

Καλόν.

Από το καλός  το κάλλος .Γιατί όμως έχει  δύο λάμδα [-λλ] ; Γιατί  ο συγκριτικός και ο υπερθετικός βαθμός  του επιθέτου  αναδιπλασιάζει το [λ] ως προ’ι’όν συγκρίσεως. Η λέξη καλλιστεία  για παράδειγμα έχει δύο {-λλ-} γιατί βραβεύονται οι πιο όμορφες και ευειδείς καλλονές κατόπιν διαγωνισμού . Από τις  καλές [ καλαί ]  ,επιλέγονται οι  καλλίτερες [ καλλίονες  ] και από τις καλλίτερες  ,οι κάλλιστες  [ κάλλισται ].                                                                                      

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσας ».

ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΣ -Η -ΟΝ  [ με δυό  -λλ  και όχι  καλύτερος-η-ο .Διότι το επίθετο δεν  έχει κατάληξη  [-υς  ] για να γίνεται [- ύτερος ,-ύτατος ]  ,όπως  π.χ.  το βραχ-ύς  – βραχ-ύτερος – βραχ-ύτατος }. Κάλλος  έχουν τρία :  α].Το εύμορφον {π.χ  καλλονή  } β]. Το χρήσιμον { π.χ εργαλείο} γ]. Το ωφέλιμον { π.χ  νόμοι }.

2. Τι εστί ΄» ΑΙΣΧΡΟΝ » ;

LIDDELL & SCOTT  – »Μέγα  Λεξικόν  της  Ελληνικής  γλώσσης ».

Αισχρόν.

Ι.ΠΑΝΤΑΖΙΔΗ   – » Ομηρικό Λεξικό » .

Το αισχρός  από το αίσχος :

ETYMOLOGICON  MAGNUM  LEXICON  . 

Τι σημαίνει  Αίσχος ;

ΑΠ.ΤΖΑΦΕΡΟΠΟΥΛΟY  – » Ετυμολογικές  και  σημασιολογικές   ανιχνεύσεις . 

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Συμπόσιον »  ,{ 201 a }.

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσας ».-

Οι βαθμοί  του  επιθέτου : αισχρός-η-ον.

---

B. AΓΑΘΟΣ – ΚΑΚΟΣ .

Το επίθετο << αγαθός-ή-όν >> έχει ως αντίθετο το << κακός -ή όν >>.

1. Τι εστί  » ΑΓΑΘΟΝ » ;

ΕΡ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ – » Θησαυρός της ελληνικής γλώσσης ».

Αγαθόν.

Γ.ΛΑΘΥΡΗ – » Λεξικό  Εννοιών της Πλατωνικής  Φιλοσοφίας ».

Το αγαθόν.

ΑΝ.  ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  Εν  τη  Λέξει  λόγος ».

Ποίος   ονομάζεται  αγαθός ;

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».   

Αγαθός-η-ον.

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

ΑΓΑΘΟΔΑΙΜΩΝ  {=αγαθός  δαίμων }.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ -»Λεξικόν».

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσας ».-

Τα παραθετικά του επιθέτου  αγαθός,η,ον :

ΑΝΤ. Α. ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ – » Μολών Λαβέ », { σελ.30-31 }.

Η επιδίωξη της Αρετής .

2. Τί εστί ‘‘ΚΑΚΟΝ»;

ETYMOLOGICON  MAGNUM  LEXICON . 

Κακός.

ΑΝ.  ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  Εν  τη  Λέξει  λόγος ».

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ -»Λεξικόν».

Κακός.

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσας ».-

Τα παραθετικά  του  επιθέτου  κακός,η,ον:

Συνοψίζοντας  το μεν  »καλός κ’αγαθός »  οδηγεί  στην ευδαιμονία  το δε » αισχρός  και κακός » στην κακοδαιμονία.                                                                                              

ΑΝ.  ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Ο  Εν  τη  Λέξει  λόγος ».

Τι  σημαίνει η λέξη  ΔΑΙΜΩΝ ;

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Η  ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ  . 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ -‘ Μεγάλα  Ηθικά ‘.{ 1184a}

Ποίον  το άριστον  αγαθόν ; 

---

EY - KAΛΩΣ.

---

Σε πολλά  λεξικά   το ‘καλώς’  με  το ‘ ευ’ συγχέονται  ενώ διαφέρουν.

AΜΜΩΝΙΟΥ – » Λεξικόν   Ομοίων  και  Διαφόρων  λέξεων ».

ΑΔ.ΚΟΡΑΗ – » Άπαντα [Ι] » , {σελ.302-3 }.

Επίκτητος : << Aρχή παιδεύσεως η των ονομάτων επίσκεψις >>.

Στην  σημερινή  εποχή   εκτός  από τη  σύγχυση που προξενεί η  άγνοια   των νοημάτων των λέξεων  { σημείο  και απόδειξη  παρακμής  του εκπαιδευτικού  μας συστήματος και της αμορφωσιάς του λαού μας} συστηματικά αλλοιώνεται  και  η  σημασία ,το νόημα  των λέξεων  από  »μοντέρνους »  σκιτζήδες της  γλώσσας  μας με το  πρόσχημα  ,ότι  οι  λέξεις  και  η  σημασία  τους  αλλάζει  κατά το  δοκούν.!!  Ο  Διδάσκαλος του γένους όμως  μας συμβουλεύει : 

Ο ΑΓΑΘΟΔΑΙΜΩΝ .

---

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Tην  «’ΟΔΥΣΕΙΑ’» έκανε δώρο ο Αλ. Τσίπρας σε Κινέζο αξιωματούχο κατά την επίσκεψή του στα εγκαίνια του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο ξένων γλωσσών του Πεκίνου. Την »ΟΔΥΣΕΙΑ »  του Καζαντζάκη  βέβαια και όχι την ΟΔΥΣΣΕΙΑ  του Ομήρου. Η  χειρονομία αυτή  μεταφράστηκε με πολλούς και διαφόρους τρόπους  . Προβλη-μάτισε όμως δεόντως και παρήγαγε εξαιρετικά ερωτήματα. Είναι σωστό να γράφεται  ‘ΟΔΥΣΕΙΑ’  ή  ΟΔΥΣΣΕΙΑ ; Το ένα σίγμα { σ } καθορίζει  κάποια αριστερή  γλωσσική πρωτοπορία ; { σημειωτέον  ότι ο ίδιος  ο Καζαντζάκης  αντι-λήφθηκε την αποκοτιά του και  στις επόμενες εκδόσεις  το διόρθωσε  γράφοντας το σωστό  ΟΔΥΣΣΕΙΑ}. Γιατί αυτή η προτίμηση στον Καζαντζάκη και όχι στον Όμηρο; Είναι  δυνατόν ,όταν όλη η υφήλιος  γνωρίζει και σέβεται  το μέγε-θος  του  Ποιητή , ο  Έλληνας πρωθυπουργός να προτιμά αντί για χρυσό , ορείχαλκο ; Είναι δυνατόν , όταν όλος ο κό-σμος γνωρίζει  την  Οδύσσεια , ο  Έλληνας πρωθυπουργός να δωρίζει την ..’Οδύσεια’ ; Πόσοι γνωρίζουν την  Οδύσεια’ ; Ελάχιστοι ! Δεν διαβάζεται , επειδή  είναι υπέρογκο το ποίημα .Διότι η  ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι ΜΙΑ και μοναδική , του Ομήρου . Διότι ,ουσιαστικά ,το ποίημα του Καζαντζάκη  είναι  ΑΝΤΙ-ΟΔΥΣΣΕΙΑ.  Πανίσχυροι  γινόμαστε όταν μελετήσουμε την ‘ΟΔΥΣΣΕΙΑ’  του   Όμηρου  και όχι  την  ‘Οδύσεια’ του αμφιλεγομένου Καζαντζάκη !   .Άλλοι  διακωμώδησαν την ‘ΟΔΥΣΕΙΑ’ νομίζοντας, ότι ο πρωθυπουργός δώρισε μια …ανορθόγραφη  ΟΔΥΣΣΕΙΑ. Αυτό , γιατί δεν είχαν υπόψιν τους την άλλη, του Καζαντζάκη. Τι είναι  όμως πιο θλιβερό  , να μην γνωρίζεις  την ‘ΟΔΥΣΣΕΙΑ’  του Ομήρου  ή  να μην γνωρίζεις  την ‘ΟΔΥΣΕΙΑ’ του Καζαντζάκη  ;

Η  ΠΟΙΗΣΙΣ  ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ  :

ΓΕΩΡΓ. Κ. ΓΑΡΔΙΚΑ  – » Ελληνική  Γραμματολογία «.

Τι είναι έπος ; Είναι διηγηματική ποίηση η οποία γινόταν με  απλή απαγγελία  ,που προήλθε από τους μύθους , τους οποίους είχε ο λαός περί των θεών και των ημιθέων , επιπροσθέτως δε από τα  θρυλούμενα   ανδραγαθήματα επιφανών ανδρών και  είχε ως υπόθεση κατεξοχήν το παρελθόν . Άρα  το έπος  διηγείται ανδραγαθήματα επιφανών ανδρών από το παρελθόν. [ Την ‘Οδύσεια ‘ του Καζαντζάκη μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έπος ; ]

A.] KAZANTZAKH  ‘ΟΔΥΣΕΙΑ’ :

ΝΙΚ.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ – » Οδύσεια » { Α, 1 – 7 }.

[ Παρατηρήστε , ότι  στην   Αγγλική  έκδοση  η ΟΔΥΣΣΕΙΑ  είναι  ένα  μοντέρνο  σίκουελ .!! }

ΟΙ  ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ .

1.ΛΙΛΗ  ΖΩΓΡΑΦΟΥ – » Νίκος Καζαντζάκης  , ένας τραγικός ».{ σελ.264 } .

<< .. Εκτός από τον  κ.Χουρμούζιο και τον Ι.Μ.Παναγιωτόπουλο  κανείς άλλος δεν επιδοκίμασε την ‘Οδύσσεια ‘ του Καζαντζάκη  ..>>

2.NAΣΟΣ  ΒΑΓΕΝΑΣ  » » Πεζογράφος ή ποιητής; Οι δύο αποκλίνοντες   ».

3.ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ 

Ρένος Αποστολίδης (ΕΤ1-Εκπομπή «Πρόσωπα») 1/6     

                                                                                                                               

 4. ΔΗΜ .ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ  

«Ο Νίκος Καζαντζάκης δεν είναι μεγάλος συγγραφέας»

ΔΗΜ .ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ – » Τα Ελληνικά ».  .{ σελ.90,91,98 }

5. ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

      O Kαζαντζάκης δύο αγαθά δεν γνώρισε ποτέ: Το σεξ και τον πλούτο …

I].  Οι  επιρροές  

ΛΙΛΗ  ΖΩΓΡΑΦΟΥ – » Νίκος Καζαντζάκης  , ένας τραγικός ».{ σελ.90,91,98 }.

ΙΙ]. H υπόθεση  της  ‘Οδύσειας ‘.

<< Από τους στίχους αυτούς μπορεί να εξηγηθεί γιατί η Οδύσσεια πάσχει από έλλειψη σπονδυλικής στήλης και ποιητικής ενότητας.>> { σελ.241 }

ΙΙΙ]. Οι  σύντροφοι { desperados  } του  Οδυσέα .

IV]. Η υπερβολή .

<<  Η Οδύσσεια είναι η πολυτερέστερα  ντυμένη ήττα της  ανθρώπινης  φιλοδοξίας … Τελικά  σου μένει στο χέρι ο καπνός : η μοναδική σημαία της ζωής ! .. Αρκετά δεν υποσιτιστήκαμε με τον Μηδενισμό ;  >> {σελ.10- 11}.

ΝΙΚ.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ – »Σημείωμα για την παρουσίαση της ‘Οδύσειας » .

6.ΝΙΚΗΦ. ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ  – » Νίκος Καζαντζάκης ». { σελ.521 , 522 , 561 }..

.<< Το έργο αυτό δεν συμπληρώνει κανένα κενό για τον σύγχρονο άνθρωπο. Απλούστατα  τον προειδοποιεί για το τι μπορεί να συμβεί  >> { το ενδεχόμενο }

7. PETER BIEN – » Καζαντζάκης , η πολιτική του πνεύματος ». {σελ. 243 , 296 }

8. ΒΑΣ.ΛΑΟΥΡΔΑΣ  – »Η Οδύσσεια του Καζαντζάκη » {1943}-

Σχόλια σ’ ένα κριτικό δοκίμιο ».Ν. Εστία {11/1943}

PETER  BIEN – » Καζαντζάκης , η πολιτική του πνεύματος ».

ANT.ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ – » Λεξικό των  – ισμών ».

Μπερξιονισμός : η έσχατη πραγματικότητα είναι μια ζωτική δύναμη , που ονομάζεται  » elan  vital »= δημιουργός εξέλιξη { ;}.

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ {εφ} -Σημείωμα Ν.Καζαντζάκη  {1/7/1925 } Εγκώμιο για τον Καλημεράκη .

Η κοσμοθεωρία  του Καζαντζάκη { Μια Ελλάδα που μήτε Διόνυσος είναι , μήτε Απόλλωνας ..}

9.ΛΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΗ – » Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ».  { σελ. 273 }.

ΛΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΗ – » Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ». {  σελ. 274 }.

10.»ΓΡΑΜΜΑΤΑ  ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΠΡΟΣ  ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΔΗΜΑΚΗ », Νέα  Εστία .

Προσέξτε τις  ‘μοντέρνες’  γλωσσικές  ακρότητες  στη γλώσσα του ποιητή.  Στόχος του πάντα να ξεχωρίσει.!

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ – » Δημώνακτος βίος » {20}.

Ορισμός της ευτυχίας : ο μόνος  *ευτυχισμένος είναι ο ελεύθερος , εκείνος που μήτε ελπίζει μήτε φοβάται τίποτα.!! { Το επιτύμβιο επίγραμμα  στον τάφο του Καζαντζάκη }

Ο ΤΑΦΟΣ  ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ  { με το γνωστό επιτύμβιο }.Ο Καζαντζάκης ήταν ένα φαινόμενο.Ένα σπινθηροβόλο πνεύμα αλλά και γέννημα θρέμμα της εποχής του. Μεγάλος και σπουδαίος μυθιστοριογράφος αλλά αμφιλεγόμενος  ποιητής .Η σύγκριση της ‘Οδυσείας ‘ του με το Ομηρικό έπος φέρνει στο νού τη μέρα με τη νύχτα.

Β. ΟΜΗΡΟΥ  ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Οδυσσέας  :  Ο  μισούμενος υπό θεών τε και ανθρώπων . [Γιατί τον μισούν και οι θεοί και οι άνθρωποι ;  Ποιες πράξεις του είναι μισητές ; ]

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν της Αρχαίας  Ελληνικής γλώσσης ».

Οδύσσομαι -όδυσσος :  Οδυσσεύς / Ολυσσεύς / Ολυττεύς . { Eξ ου και  ULYSSES ,LISBON }

Ανομοίωσις [ < αν -ομοιόω = καθιστώ κάτι διαφορετικόν ή ανόμοιο, κάμνω τι ανόμοιον, ήτοι διάφορον. Παθ. είμαι ή γίνομαι ανόμοιος, διαφορετικός ].

ΜΙΧ.ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ – » Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής ».

Πάθη συμφώνων.

Λ.ΖΟΥΜΠΟΥΛΗ – Γ.ΖΟΥΚΗ – » Γραμματική της ελληνικής γλώσσης ».

Ε’ . ΦΘΟΓΓΙΚΑ ΠΑΘΗ : α].ΠΑΘΗ ΦΩΝΗΕΝΤΩΝ β].ΠΑΘΗ ΣΥΜΦΩΝΩΝ : 1.Μετατροπαί και αφομοιώσεις 2.Απιβολαί .Αντέκτασις κλπ. { σ.σ. η λέξη »ανομοίωσις» ΔΕΝ υπάρχει στην Γραμματική της Ελληνικής γλώσσης }.

ΑΧ. ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική  της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ».

Οι  εναλλαγές των οδοντικών , των χειλικών και των οδοντικών  αφώνων  συμφώνων.

ΟΜΗΡΟΥ – » Οδύσσεια ». {Α 1-5 }.

Καταπληκτική  ** απόδοση  από τον Ομηριστή  Κώστα  Δούκα .

ΟΜΗΡΟΥ – » ΄Ιλιάς ». Πρόλογος Κ.ΔΟΥΚΑ { σελ.10-13 }.

<< Δια της αυθαιρεσίας  χάνονται οι  ρίζες των  λέξεων προομηρικής  εμπνεύσεως , οι οποίες  προέρχονται κατ’ ευθείαν από την Γραμμική Γραφή Β’..>>.!

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΧΡ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ – » Τραγωδία  Αριστοτελική  κάθαρσις ».

<< Οι τραγωδίες μου είναι τεμάχη (=ψίχουλα) εκ των Ομήρου μεγάλων δείπνων >> – Αισχύλος,

ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Πολιτεία ή περί δικαίου ». { 606 e }.

O  Πλάτων είχε εξορίσει από την { ιδανική } πολιτεία του τους ποιητές. Εκτός του Ομήρου ! Διότι : << αληθώς  την Ελλάδα πεπαίδευκεν  ούτος  ο ποιητής >>.

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Όμηρος  Τηλεμάχου  Οδυσσείδης ».

Τί σημαίνει » Όμηρος » ;

Ι. ΠΑΝΤΑΖΙΔΗ – » Ομηρικό λεξικό ».

Ομηρέω-ώ .

ΟΜΗΡΟΥ – » Οδύσσεια ». { π ,468 }

Ωμήρησε = συνεβάδισε,

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ – » Όμηρος  Τηλεμάχου  Οδυσσείδης ».

Ο Όμηρος  είναι μια εγκυκλοπαίδεια !

MERTZ HENRIETTE – » ΟΙΝΩΨ ΠΟΝΤΟΣ .{ Οι περιπλανήσεις του Οδυσσέως }

KΩΣΤ.ΔΟΥΚΑ – » Ο Μυστικός Χωροχρόνος  του Οδυσσέα ».{ σελ.454 ,επίλογος }.

Ο  θάνατος  σε βαθύ γήρας  και << εξ  αλός >>   του Οδυσσέως .

Ό,τι   λάμπει  δεν είναι χρυσός  . ΧΡΥΣΟΣ  είναι μόνον  ο ΟΜΗΡΙΚΌΣ  ΚΌΣΜΟΣ.  Θλιβερό να συγκρίνεις την »Οδύσσεια»  με την »Οδύσεια». Θλιβερότερο να μην  γνωρίζεις την Οδύσσεια  .Θλιβερότατο να  μεταδίδεις  χαρίεις   αυτή την σκοτοδίνη των διαφόρων αμφιλεγόμενων  »Όδυσειών » αντί των Ομηρικών επών.  Η παρακμή δεν είναι αιώνια. Μετά  την παρακμή ακολουθεί η ακμή και  τανάπαλιν  .Η ακμή θα έλθει όταν μάθουμε γιατί είναι κορυφαίος  και ευπώλητος { best seller , βαρβαριστί } ο  Όμηρος  σ’ όλον τον κόσμο , πλην   της Ελλάδος.  

ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ – » Ο χρυσός  Ομηρικός  κόσμος ».

«Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον»: Με Όμηρο η διάλεξη του Μπομπ Ντίλαν για το Νόμπελ  

ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ  – » Η ασάλευτη ζωή ».

Ραψωδία.

CREAM -» Tales of Brave Ulysses »..

2001: A Space Odyssey {1968 }…

---

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.

* Άλλο ευτυχία {= ευ + τύχη }  και άλλο ευδαιμονία {= ευ + δαίμων / δαήμων =σοφός }.Το πρώτο έχει σχέση με το έξω{ περιβάλλον } και το δεύτερο με το έσω { εσωτερικός κόσμος }.Δηλαδή  ο ευτυχισμένος δεν είναι κατ’ ανάγκην και ευδαίμων. Ευδαιμονία μάλλον η  ευπραξία παρά η ευτυχία.

** Aπόδοσις , από την αρχαία ελληνική { παλαιότερη μορφή της γλώσσας } στην σύγχρονη .. Μετάφρασις , από μια ξένη γλώσσα στην Ελληνική .Πρέπει να μεταφραστούν όλες οι λέξεις .

---

---

---

BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Ένα  ιδιαίτερο  λεξικό έπεσε  στα χέρια μου τις μέρες  αυτές , τις αποφράδες  άμα  και  μνημονιακές . Επειδή  δε  ο τίτλος  του ήταν ιδιαίτερα πικάντικος  και  καυτερός   [Πιπέρι στο  στόμα ,όψεις  των λέξεων -ταμπού στη Νέα Ελληνική  ] αποφάσισα να μην αντισταθώ στην γοητεία του . Βασικά μου θύμισε  κάπως , τον τίτλο  γνωστού αποκριάτικου τραγουδιού    Δόμνα Σαμίου – ‘Πώς το τρίβουν το πιπέρι’.. αναλόγως.. πιπεράτου 

Όμως κατά το ξεφύλλισμα  μου  κίνησε την περιέργεια ένας τίτλος : πας μη Έλλην , βάρβαρος.!  Ομολογώ  ότι  με μπέρδεψε  ! Ποία  είναι εδώ η λέξη -ταμπού ;   Ποία από τις δύο  λέξεις είναι η ‘ απαγορευμένη ; Ο βάρβαρος ή ο Έλληνας ;  Μελετώντας  το κείμενο των τριών εκλεκτών γλωσσολόγων { γιατί το βιβλίο είναι αποτέλεσμα συνεργασίας τριών εκλεκτών  και ευειδών πανεπιστημιακών  καθηγητριών  } νομίζω , ότι πρέπει να   επισημάνω  κάποιες  μάλλον  ασάφειες { διότι  »το ασαφές  ζόφον  ποιεί παραπλήσιον »}  και να σχολιάσω , βάσει  κειμένων, τις  τυχόν  διαστρεβλώσεις ,που έχουν υποστεί  κάποιες  ιδέες των Αρχαίων Ελλήνων σύμφωνα με τα  γραπτά τους. Περισσότερο  δε  για τους   καλούς  αναγνώστες  παρά για την ταπεινή  ικανοποίηση ενός  λαθοθήρα . Ας ξεκινήσουμε την έρευνα. Κατά αρχήν , να επισημάνω την αντίφαση σε δύο φράσεις του κειμένου. Η ξενία απευθυνόταν σε Έλληνα ή σε βάρβαρο ; Γιατί στην αρχή του κειμένου γράφει » βάρβαρος  είναι ο ξένος  , ο μη Έλληνας » ενώ  στο τέλος  της  ίδιας  σελίδας , μας αναφέρει  ότι » ο  Ξένιος Δίας απευθυνόταν  μόνο στους  Έλληνες».! Τελικά ο ‘ξένος’   είναι  βάρβαρος ή  Έλληνας ; Ο  Ξένιος  Δίας  προστάτευε τους  βαρβάρους  ή τους Έλληνες ;  Ιδού η απορία !

Μ.ΚΑΜΗΛΑΚΗ , Γ.ΚΑΤΣΟΥΔΑ, Μ.ΒΡΑΧΙΟΝΙΔΟΥ – »Πιπέρι στο στόμα ». {σελ.243 }

 I.}  ΞΕΝΟΣ. 

ΑΝ.  ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Αρχιγένεθλος  Ελληνική γλώσσα ».

Από το  Εξ + τρύω {=τρυπώνω }  –>  Extraneus  [ ex + truo ]  –>   straniero  –>  extraniero  –>     etranger   –>  stranger .

LIDDELL & SCOTT – »Μέγα  λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Ξένος , εκ της προθέσεως  εκ , εξ  { extraneus , extra }.O ξενιζόμενος φίλος , που έχει συνθήκη φιλοξενίας  πατροπαράδοτη και κληρονομική  δια ανταλλαγής  δώρων ξενίας και επικλήσεως του  Ξενίου Διός. Τα δύο μέρη λέγονται ξένοι { ή ξένος  και  ξενοδόκος }

TH. GAISFORD S.T.P.  -» Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».  

  Ξένος , παρά το έξω  ιέναι  .Ξένος  παρά το έξω είναι  της πατρίδος .  Σημαίνει δε τρία : τον φίλον , την κλητική προσφώνηση  και το θαυμαστικόν  { στη ρητορική} 

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ  – » Λεξικόν  της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης ».

Ξένος , ο φιλοξενούμενος ή ο φιλοξενών [ Hospes  Λατ.]. Ο ξενιζόμενος φίλος  δια της  ξενίας .Ξένος ,ο φιλοξενούμενος –ξενοδόκος ,ο φιλοξενών { στον Όμηρο}.Ενίοτε κείται  απλώς αντί του βάρβαρος.

Σ.ΔΩΡΙΚΟΥ  /  Κ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ – » Το Δίγαμμα  F ».

ρ.{ ΞΕΝ F }—> ξένFος  /  ξέννος  / ξένος .

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », Ζ ‘ {215 }

Ξείνος  πατρώ’ι’ος = φίλος πατρικός.

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », Ζ ‘ { 224 }

Ξείνος  φίλος = φιλόξενος.

ΟΜΗΡΟΥ – » Ιλιάς », Ζ ‘ { 231 }.

Ξείνοι πατρω’ί’οι = πατρογονικοί φίλοι.

Καταπληκτική  σκηνή  αναγνωρίσεως ! Ο Διομήδης και ο Γλαύκος  βρέθηκαν  αντιμέτωποι στο πεδίο της μάχης και καθώς αντάλλασσαν  τις γνωστές προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις { κατά τα Ομηρικά ειωθότα } πριν από την σύγκρουσή τους , ανεγνωρίσθησαν από τα » δώρα ξενίας » που είχαν ανταλλάξει οι πατέρες τους , ανανέωσαν την πατρική φιλία  και απέφυγαν την αλληλοεξόντωση. Τα δώρα της φιλοξενίας { ξένια δώρα } τα αντάλλασσαν ο  φιλοξενών  και  ο φιλοξενούμενος  κατά την αναχώρηση . Συνηθέστατα  δε  κατά  τον αποχωρισμόν  εκόπταν και έναν αστράγαλο σε δύο  κομμάτια  , των οποίων ένα κομμάτι κράταγε ο ξενίσας  και το άλλο ο ξένος .Κατά τον τρόπο αυτό εξασφαλιζόταν η αναγνώριση και η ανανέωση της φιλίας ,είτε αυτών των ιδίων , είτε και  των απογόνων των {  δεδομένου ότι και η ξενία μεταβιβαζόταν κληρονομικά στους απογόνους των δύο μερών }.

KΛΑΣΣΙΚΑ  ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ  – » Ο Βελλερεφόντης » { κείμενα  Β.ΡΩΤΑΣ }.

Ι.ΠΑΣΣΑ – » Νεώτερον   Εγκυκλοπαιδικόν  Λεξικόν   ‘ΗΛΙΟΥ’.

O  αστράγαλος *.Κατά την αναχώρηση του ξενιζομένου οι συνδεόμενοι δια φιλοξενίας ,έγραφαν τα ονόματά τους πάνω σε μια πλάκα  μεταλλική ή από ελεφαντοστούν .Έπειτα αφού την έσπαγαν σε  δύο κομμάτια έπαιρναν ο καθένας από ένα , ώστε αν συναντηθούν στο μέλλον -μετά την πάροδο ετών- οι ίδιοι ή οι απόγονοί τους { οι οποίοι εκτός των άλλων  κληρονομούσαν και το πολύτιμο αυτό μισό } η ανασυναρμολόγηση  της πλάκας από τα δύο κομμάτια  να αποτελεί την ασφαλέστερη απόδειξη της ταυτότητάς τους.

NATALE  SPINETO  – » Τα  σύμβολα  στην ιστορία του ανθρώπου » , Εισαγωγή { σελ.7 }

Σύμβολο στα αρχαία  ελληνικά  δήλωνε ένα σημείο αναγνώρισης , δημιουργημένο με το χωρισμό ενός αντικειμένου σε δύο μέρη.

ΣΥΜΒΟΛΟ  ΑΝΑΓΝΩΡΊΣΕΩΣ { Σπασμένο  νόμισμα } –  ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΑ   ΣΥΜΒΟΛΑ.

ΟΜΗΡΟΥ –ΟΔΥΣΣΕΙΑ », Θ'{ 546} .

‘Αντί κασιγνήτου  ξείνός  θ’ ικέτης’ = σαν  γνήσιος  αδελφός  είναι ο ξένος  και ο ικέτης.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ   ΡΟΔΙΟΥ – » Αργοναυτικά » , Α’ {  208 }.

Ξείνος = ο δεμένος με ξενία {= δεσμός φιλοξενίας }.

ΗΣΥΧΙΟΥ  του  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ       – » Λεξικόν ».

Ξένοι =οι πολέμιοι { ;} [ Μάλλον οι μισθοφόροι] , οι Πέρσες , οι φίλοι από ξενία { ξένοι}.  Ξενία = υποδοχή , φιλοτιμία , φιλία , δώρα , κατάλυμα , ή  καταγώγιον .

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ – » Ιστορίαι », { Η’ -13 }.

Ξένοι = οι μισθοφόροι. O Nικίας  στέλνει επιστολή στην Αθήνα ζητώντας βοήθεια  {κατά  την  πολιορκία  των Συρακουσσών   και μετά  την ήττα του από τον Γύλιππο } διότι οι μεν δούλοι αυτομολούν ,  οι δε ξένοι[=μισθοφόροι] λιποτακτούν προς τις πόλεις της Σικελίας.

ΣΑΡ.ΚΑΡΓΑΚΟΥ  – » Ιστορία των Αρχαίων  Αθηνών ». τομ. Α’.

Η  στρατολογία { σελ. 637-638 } Στο στρατό των  αρχαίων  Αθηνών  υπήρχαν  και  100 μισθοφόροι { Σκύθες  κυρίως } έφιπποι  τοξότες , οι  ιπποτοξότες .!

ΑΝΘ.ΓΑΖΗ – » Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ».

Ξένος  = ο φίλος της τραπέζης , ο ξείνος  ικέτης  ή  ο  ξείνος  πτωχός ,  η κλητική προσφώνηση { ώ ξένε } , ο μισθοφόρος  ή ο σύμμαχος ,  ο βάρβαρος  { μη Έλλην } , το αντίθετο  του πολίτη και  του αστού , ο άπειρος τινός πράγματος , ο παράξενος  ή απροσδόκητος .

Ι.ΠΑΣΣΑ – » Νεώτερον   Εγκυκλοπαιδικόν  Λεξικόν   ‘ΗΛΙΟΥ’.

Ξενίας  γραφή.  Μήνυση που υπέβαλε μόνον  ο Αθηναίος πολίτης  με πλήρη πολιτικά δικαιώματα κατά κάθε αντιποιουμένου  δικαιώματα Αθηναίου πολίτου , ενώ ήταν από άλλη πόλη και μόνο ως μέτοικος μπορούσε να παραμένει στην Αθήνα .

ΗΣΥΧΙΟΥ  του  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν ».

Ξενίας δίκη. Δίκη για αντιποίηση πολιτικών δικαιωμάτων και συμμετοχή  στα δημόσια πράγματα .

ΣΩΚΡ. ΤΖΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ – ‘ Λεξικόν των Ελληνικών και Ρωμα’ι’κών  Αρχαιοτήτων ».

* Αστράγαλος  :  παιχνίδι με οστάρια   αληθινά  ή απομιμήσεις ,ιδίως των γυναικών και των παιδιών .

                                       AΣΤΡΑΓΑΛΟΣ { Talus }.

ΙΧΩΡ – » Τα αρχαία ελληνικά  παιχνίδια { αθύρματα  }.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ  ΛΑΕΡΤΙΟΥ – » Βίοι Φιλοσόφων ».  { ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ ο  Σκύθης  }, τομ.Α’.

Ο Ανάχαρσις  ήταν μιξοβάρβαρος  { πατέρας  Σκύθης – μητέρα Ελληνίδα } από βασιλικό γένος  { όχι  βασιλιάς των Σκυθών  ,όπως αναφέρει το βιβλίο } και  σοφός. Σε μερικούς δε καταλόγους συμπεριλαμβάνεται στους  επτά σοφούς .Κάποτε ήρθε στην Αθήνα και ζήτησε  ξενία { φιλοξενία } από τον Σόλωνα .Ο Σόλων  όμως  αρνήθηκε , λέγοντάς του , ότι μόνο στην δική του  πατρίδα  μπορεί να φιλοξενηθεί .Τότε ο Ανάχαρσις  με παρρησία   απάντησε , ότι βρίσκεται στην πατρίδα του και δικαιούται φιλοξενίας. Κατάπληκτος  ο Σόλων , από την πνευματική του  ετοιμότητα ,όχι μόνο τον φιλοξένησε αλλά τον έκαμε και επιστήθιο φίλο του.

ΑΝ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ – » Λεξικόν  Κυρίων Ονομάτων ».

Ι.ΠΑΣΣΑ -» Νεώτερον  εγκυκλοπαιδικόν  λεξικόν »ΗΛΙΟΥ».

Η» ξενία » δεν προσφερόταν στους  μη  Έλληνες »ξένους» , τους οποίους  θεωρούσαν  εχθρούς  διότι ήταν βάρβαροι. Στην  Λατινική  o ξένος  καλείται   hostis  = εχθρός.  Στους Έλληνες  όμως από άλλες πόλεις  { ξένους } προσέφεραν  ξενία γιατί  ο  ξένος = φίλος.

ΓΙΑΝ . ΛΑΜΨΑ – » Λεξικό του Αρχαίου κόσμου » .

Η ξενία, η ευγένεια  και η ύβρις.

ΣΩΚΡ. ΤΖΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ – ‘ Λεξικόν των Ελληνικών και Ρωμα’ι’κών  Αρχαιοτήτων ».

Ξένος . Ο μη Έλλην ξένος  ήταν εχθρός και βάρβαρος .Ζεύς  Ξένιος  και  Ικετήσιος  ήταν ο προστάτης των ξένων και των ικετών.

ΠΑΝ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  – » Αρχαίο Ελληνικό Δίκαιο ».

Η μισοξενία των Ρωμαίων. Ο ξένος  ονομαζόταν  hostem = εχθρός . Το Ελληνικό καθεστώς της ξενίας.{ σελ.705 }

Στο παρακάτω απόσπασμα  γίνεται προσπάθεια σύνδεσης  της  ξενίας  με τον ξένο -ξενιτεμένο και κατ’ επέκταση  με τον πρόσφυγα  και  τον παράνομο μετανάστη.!     . Υπάρχει σύνδεση μεν  μεταξύ των  λέξεων , υπάρχουν  δε και ποιοτικές   διαφορές . Ο  Έλλην ‘ ξένος ‘ , από άλλη πόλη , από άλλη χώρα  ,που πιστεύει στον  Ξένιο και Ικετήσιο  Δία , είχε δικαίωμα  στην [φιλο]ξενία  και τα δώρα αυτής. Ο  βάρβαρος  ‘ξένος ‘, δηλαδή ο αλλοδαπός , αλλόγλωσσος και αλλόθρησκος  ασφαλώς στην Αρχαία  Ελλάδα δεν θα  είχε δικαίωμα  φιλοξενίας. Έπειτα η φιλοξενία  έχει χρονικό όριο . Ειδάλλως δεν πρόκειται περί φιλοξενίας  αλλά περί μεταναστεύσεως. Τέλος ο ξενιτεμένος [ πέραν των συγκινησιακών φορτίων ] είναι ο μισθοφόρος. Αυτός δηλαδή , που εργάζεται  εκουσίως   για τον μισθό στην αλλοδαπή , βεβαίως  άνευ χρονικού περιορισμού .Δεν πρέπει να τον μπερδεύουμε με τον ξένο , τον περαστικό. Τέλος , άλλο  είναι  ο ‘ ξένος’  , ο ακουσίως  πρόσφυγας { ικέτης }  και άλλο  ο ‘ ξένος’  ,ο εκουσίως   λάθρο / παράτυπο/ παράνομο – μετανάστης. Και οι δύο ξενιτεμένοι  αλλά για διαφορετικούς λόγους ο κάθε ένας.

Μ.ΚΑΜΗΛΑΚΗ , Γ.ΚΑΤΣΟΥΔΑ, Μ.ΒΡΑΧΙΟΝΙΔΟΥ – »Πιπέρι στο στόμα ».{σελ. 242}

ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝΟΣ – » Λεξικόν  των Δέκα  Ρητόρων  ή  Περί  Λέξεων ».

Ξενιτεύομαι = γίνομαι μισθοφόρος .

ΙΔΡ.ΜΑΝ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ  – » Λεξικό της κοινής  Νεοελληνικής ».

Ξενιτεύομαι = Εγκαθίσταμαι σε ξένο τόπο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μ.ΚΑΜΗΛΑΚΗ , Γ.ΚΑΤΣΟΥΔΑ, Μ.ΒΡΑΧΙΟΝΙΔΟΥ – »Πιπέρι στο στόμα ».

Το έξω και το εξ .

ΙΔΡ.ΜΑΝ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ  – » Λεξικό της κοινής  Νεοελληνικής ».

Το μσν  πρόθημα  εξε – από το   εκ /  εξ  το πρώτο συνθετικό   των συνθέτων ρημάτων .

Για περισσότερα  δείτε το :    Ο ξένος , ο Ξένιος και η ξενία.                                                                                                                                                            

---

MΕΤΩΠΗ  των μικρών Προπυλαίων  της Ελευσίνος .

---

1] Μυστηριακή κύστις . 2] Δεμάτιον σταχύων. 3] Το άνθος της Ελευσίνος .{8}

 { Τέλος  Α’ μέρους }.

---

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ  ΒΙΒΛΙΑ , ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ.

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α

Από τα πιο ευχάριστα πράγματα είναι να ασχολείται κανείς με την ιστορία των ελληνικών λέξεων  και την επιβίωση , δια μέσου αυτών, της ελληνικής ψυχής. Αυτό  ακριβώς μας υπενθυμίζει και ο μεγάλος μας ποιητής :  ότι οι λέξεις δεν είναι άψυχες.!   

ΓΙΑΝΝΗ  ΡΙΤΣΟΥ – » Τα ερωτικά ». { 1981 }. 

< Μικρή σουίτα σε κόκκινο μείζον >

TH. GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».

Ετυμολογία εστίν, η της δυνάμεως του oνόματος oρθότης, eξ αυτού του ονόματος ερμηνευομένη.

Οι λέξεις είναι φορείς αξιών και πολιτισμού. Στην Ιατρική ,παραδείγματος χάριν ,οι λέξεις δεν έχουν τεθεί τυχαία από τους ονοματοθέτες.  Π.χ  : Ο οισοφάγος :  { οίσω , ο μέλλων  του ρήματος φέρω  +  φαγείν , φαγητό }- oesophage { Γαλλ.}- oesophagus { Αγγλ.} – esofago { Ιταλ.} – esophago  {Ισπαν.} . Η  καρδία / κραδία /κραδίη  : { εκ του κραδάω=πάλλω }. Η  μαρμαρυγή  : { μαρμαρύσσω  =λάμπω ,αστράπτω, ακτινοβολώ }.Το ήπαρ  : Ηπητής  = επιδιορθωτής { ηπάομαι =επιδιορθώνω}. Μακάρι και άλλοι ιατροί επιστήμονες να ασχοληθούν με την μαγεία της ελληνικής γλώσσας. Ακολουθεί το κείμενο  με την  ιστορία  μερικών  σπουδαίων  αρχαίων  ελληνικών λέξεων  ,που επιβιώνουν στην σημερινή εποχή.

1. ΔΗΜΗΤΡΑ  { δημητριακά }  : .ΔΗ + ΜΗΤΗΡ  ή  ΔΑ + ΜΗΤΗΡ  =Μητέρα  Γή . { ΔΗ / ΔΑ = ΓΉ  , εξ ού και το δα-πεδο  }. << Δημήτηρ  θεά , γή  δ’ έστίν >>  , ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ – » Βάκχαι  »,{ 275 }
2. ΗΦΑΙΣΤΟΣ  { ηφαίστειο} : Άπτω   την  εστίαν .  Άπτω [= ανάβω]   + Fεστία  ——-> Άπαιστος  —–> Ήπαιστος ——-> Ήφαιστος  { εναλλαγή  Α – Η , Π – Φ }.
3. ΗΒΗ  { Έφηβος = επί + ήβη }. ΕΙΒΗ  =  ΗΒΗ  { εναλλαγή  ΕΙ  –  Η }**   . Είβω = στάζω , είμαι πλήρης  χυμών νεότητας .  Ήβη , η οινοχόος  των  Θεών.
4. ΑΜΒΡΟΣΙΑ : Η αθανασία , η όντως σοφία  Θεού.   ΑΝ + ΒΡΟΤΟΣ . Α στερ.   +  Βροτός [  = θνητός } .Θεία  τροφή , που δεν μπορούν να συμμετέχουν ή να αγγίξουν  οι θνητοί .
5. ΝΕΚΤΑΡ : To πόμα των Θεών . Νη { στερ.}  + κτώμαι  = Άκτητον  ,όχι   κτέαρ {= κτήμα } θνητών .
6. ΗΡΩΣ  {αρσ.} – ΗΡΩΙΝΗ  { θηλ.} : Από το άρω [=αρμόζω] ή  παρά το  αέρω [=κουφίζω} ή από το έρως { γιατί από τον έρωτα Θεών προήλθαν }.
7. ΕΡΜΗΣ , ΕΡΜΕΙΑΣ ,ΕΡΜΕΙΗΣ ,ΕΡΜΙΑΣ : Από το είρω > ειρμός [=σύνδεσις] ή από το ερώ  [=λέγω].
8. ΕΣΤΙΑ :Έζω , Έζομαι = κάθομαι.<< μένει γαρ  Εστία εν  θεών  οίκω  μόνη  >>  .ΠΛΑΤΩΝΟΣ – » Φαίδρος »{ 246 e }.
9. ΤΙΤΑΝ : Από το  τιταίνω [ τείνω ] =εκτείνω , τεντώνω ή από το  Τιτάς [ τίνω ] =τιμωρός , εκδικητής .Τιτώ = ημέρα.
10. ΓΙΓΑΝΤΕΣ : Από το Γώ [ = χωρώ] ——> γάς και με αναδιπλασιασμό —-> γί-γας   ή  γιατί παρά ‘το εκ  της  γής  ιέναι’ {=γηγενείς }
11. ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ : Εν + κέλαδος [= θόρυβος  μέγας , βοή σεισμού] .
12. ΤΥΦΩΝ : Από το τύφω {= καπνίζω κάτι , γεμίζω με καπνό , καταστρέφω μέσα σε καπνό κάτι  βραδέως καίγοντάς το }.Kαπνός  ο οποίος δημιουργείται από την ισχυρή  θύελλα [ θύω = ορμώ  + είλλω = περιστρέφω ], ο Ευρυκλύδων { =ο Τυφών }
13. ΧΙΜΑΙΡΑ : Από [ο,η]  χίμαρος = Η γεννημένη το χειμώνα , μονοετής  αίξ [=κατσίκα ] ή τράγος.
14. ΚΕΡΒΕΡΟΣ : Κερβέριοι  , Κιμμέριοι { από το κέμμερος =αχλύς  , ομίχλη }, Χειμέριοι .Ομιχλώδης άρα  ο σκοτεινός .
15. ΑΔΗΣ  ή Α’Ι’ΔΗΣ ή  ΑΙΔΗΣ  : Α {στερ }  + Fιδείν = ο μη ορατός.
16. ΤΑΡΤΑΡΑ  : Από το ταρταρίζω  =  τρέμω  από το ψύχος , τουρτουρίζω.
17. ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ [ ΠΡΟΜΗΔΕΥΣ ]  : Προ  + μηδεύς  = προ + μηθεύς . ο προορών τα μήδεα {=βουλεύματα }.
18. ΘΕΜΙΣ { θεμιτός -αθέμιτος } :  << Η Θέμις και οι αλλότριοι θεσμοί >>.
19. ΑΘΗΝΑΑ-Α  ή  ΑΘΑΝΑ  ή  ΑΘΗΝΗ  ή  ΑΣΑΝΑ   : Α {στερ. } + θήνη  < θω [=θηλάζω].Αμήτωρ , αυτή ,που δεν έχει θηλάσει. Αθηναίς , η ελαία .
20. ΑΡΗΣ   : Από την αράν  / αρήν  =  βλάβη { εξ ού και κατάρα }. H  εκ του πολέμου γενομένη  βλάβη όπου  αναδεικνύεται η αρετή – η ανδρεία και γενναιότητα στον πόλεμο , που ξεχωρίζει  τους  αμείνονας   και  τους αρίστους .
21. ΜΟΥΣΙΚΗ : Από την Μούσα  η μουσική γιατί  Μούσα  είναι η μύουσα [ αυτή που μας μυεί στο μυστήριο των Μουσών {9} ]  ή  από το μώ  και μώμαι   και μαίω  = ζητώ. Από αυτό { το ρήμα } ,  η  μαία  και η  μούσα. .
22. ΠΑΝ : Ο Φάν .  Φανός { φαίνω ]  δε ο  πανός [Αιολ .] = φανάρι , δαυλός.
23. ΣΑΤΥΡΑ : Από το σάθη =  [  το διογκωμένο πέος ] + τύρος  { από το τίτυρος = το κριάρι ,ο τράγος }.Σάθυρος = Σάτυρος.
24. ΑΦΡΟΔΙΤΗ :  Από το αφρός   + δύτης – δίτης  {  εναλλαγή  Υ – Ι } . Η αναδυομένη εκ  του αφρού της θαλάσσης.
25. ΠΟΣΕΙΔΩΝ  , ΠΟΣΙΔΩΝ  : Από το πόσις , πότις  { =κύριος ,ο άρχων }  +  δαν / δον { = δόνηση και δίνη των υδάτων }.Ο Κύριος των υδάτων και της θαλάσσης.
26. ΗΡΑΚΛΗΣ : Από το Ήρα  + ακλεής , ο εκ της Ηρας  άδοξος ,  << το  από  της  Ήρας ακλεά  είναι >>.
27. ΜΑ’Ι’ΟΣ :  ΜΑΙΑ   [ Maius  Λατ.].  Μαία =σεβαστή γυνή. Από το Μώ  ή Μαίω = ζητώ { η κατά γαστρός  ζητουμένη  }.Μαίας ,ο Ερμής { παρά το μαίεσθαι τον λόγον }
28. ΦΕΝΑΚΗ : 1. Από το φρένας  + αικίζειν  =φρεναικίζειν —> φενακίζειν = το απατάν.  2. Γυναικείο κόσμημα, η λεγομένη ουρά.{ ποστίς ;  αλογοουρά }
29. ΤΕΛΕΣΦΟΡΟΣ :  Tέλος + φέρω . Αυτός που φτάνει στο τέλος , τερματίζει, ολοκληρώνει.
30. ΑΥΡΑ :Από το   αύω [αFω]  + ρέω = ξηρά ή και υγρή πνοή ανέμου.                                                                      
    

Α.Ε.ΜΕΓΑ – » Ιστορία του γλωσσικού ζητήματος ».

Η γλώσσα είναι κτήμα όλου του έθνους.

TH. GAISFORD S.T.P. – » Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν ».

Περί ετυμολογίας.

J.ENSOR – » Η ίντριγκα », { 1890 }.

Μεταμόρφωση : ένα πρόσωπο γίνεται μάσκα, ή μια μάσκα μεταμορφώνεται σε πραγματικό πρόσωπο ;

---

---

Η ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ.

Σημαντικό ρόλο στην ετυμολογία των ελληνικών λέξεων λαμβάνει η ορθογραφία και μάλιστα η λεγομένη » ιστοερική » ορθογραφία .Για την άλλη, την »φωνητική» ορθογραφία ,δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε. Διότι ορθογραφία δια της φωνής [ γράφω ό,τι ακούω ] δεν υφίσταται για ευνόητους λόγους.

ΝΕΩΤ. ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΈΞΙΚΟΝ του ‘ΗΛΙΟΥ΄.

Ορθογραφία.

---

Τας θύρας κλείσατε, τους οφθαλμούς ανοίξaτε.  Εκάς οι αμύητοι .

---

---

ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ – ΔΗΜΟΤΙΚΗ.

Ι.ΤΣΕΓΚΟΥ / Θ.ΠΑΠΑΔΑΚΗ / Δ.ΒΕΚΙΑΡΗ – » Η εκδίκηση των τόνων »,{ σελ

Η ζωντάνια, όμως, ενός οργανισμού [ όπως η γλώσσα ] δεν συντηρείται, όταν τον αναπηροποιούμε με ακρωτηριασμούς, όπως η κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ.

Γ.Ν.ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ – » Σύντομος Ιστορία της Ελληνικής γλώσσης » ,{ σελ. }.

Η Ελληνική γλώσσα εξακολουθεί αδιαλείπτως να ζει ,δηλαδή να μιλιέται από τους πολλούς και να διατελεί πάντοτε μέχρι και σήμερα ενιαία και αδιαίρετος, από όλους τους των Έλληνες .

Τ. ΛΙΓΝΑΔΗ -» Δημόσιος Διάλογος για την Γλώσσα », [ 1988 ], σελ.145-146 .

Δεν μπορεί να μάθει σωστά την γλώσσα του όποιος δεν ξέρει αρχαία.

ΛΑΤΙΝΙΚΟΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ – ΦΩΝΗΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ .

Ι.ΤΣΕΓΚΟΥ / Θ.ΠΑΠΑΔΑΚΗ / Δ.ΒΕΚΙΑΡΗ – » Η εκδίκηση των τόνων »,{ σελ.49 }.

Ήταν η άποψη ορισμένων »προοδευτικών» , ότι και η ελληνική γλώσσα πρέπει να γράφεται, όπως και οι άλλες οι ευρωπαϊκές γλώσσες, με λατινικούς χαρακτήρες !!!

ΔΗΜ.ΓΛΗΝΟΥ -» Η θεραπεία της αγραμματοσύνης ».ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, σελ.76-77 ή ΦΩΝΗΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ, σελ.36-37.

Προτού μπούμε στις λεπτομέρειες της έκθεσής μας, οφείλουμε να σημειώσουμε, ότι παρόλο που η ιδέα της αλλαγής του αλφαβήτου δε γίνεται ομόφωνα αποδεκτή έχει πολυάριθμους οπαδούς ανάμεσα στις προσωπικότητες της πνευματικής αφρόκρεμας της χώρας-μας. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν γράψει και μιλήσει πάνω στο θέμα: ο κ. Χατζηδάκης, καθ. στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, ο κ. Μένος Φιλήντας, γλωσσολόγος, ο κ. Δημήτρης Γληνός, ένας απο τους μεγαλύτερους εκπαιδευτικούς της χώρας μας και παλιός γενικός γραμματέας του υπουργείου παιδείας, ο κ. Louis Roussel, Γάλλος ελληνιστής και καθηγητής της νέας ελληνικής στο παν. του Μονπελιέ, ο κ. Μίλτος Κουντουράς, μέλος του ανώτατου συμβουλίου του υπουργ. παιδείας, ο κ. Ηρακλής Αποστολίδης, διευθυντής σύνταξης της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας, ο κ. Γιάννης Σιδέρης, συγγραφέας, ο κ. Φώτος Γιοφύλης, καλλιτέχνης και δημοσιογράφος, παλιός διευθυντής της επιθεώρησης Πρωτοπορία, και πολλοί άλλοι.

Παράξενες αντιλήψεις για την ελληνική γλώσσα υπό το πρίσμα της ιδεολογίας σε σύστημα πολυτονικό μάλιστα.!

ΑΔ. ΚΟΡΑΗ – » Άπαντα Ι », [ σελ.252, 302 }.

Β’. Περί της ελληνικής παιδείας και γλώσσης.

Γ. ΒΗΛΑΡΑ – » Η Ρομεηκη γλοσα »,{ θ’} // Κ. ΤΟΠΧΑΡΑ – » Γραματικι τις Νεοελινικις γλοσας ».

Όταν τα πράγματα ξεφεύγουν και τυφλώνεται ο νους του ανθρώπου !..

Η ΒΕΒΗΛΩΣΙΣ.

Γ.Ν.ΧΑΤΖΗΔΑΚΙ – » Σύντομος Ιστορία της Ελληνικής γλώσσης »,{ σελ.25 }.

Περί του Ελληνικού αλφαβήτου.

J.C. OROZCO – » Σύγχρονη αποδημία του πνεύματος », { 1933 }.

---

---

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ  :

ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΒΛΙΑ – ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ .

Η  απόδοσις των αρχαίων κειμένων δεν είναι φωτογραφική . Συνεπώς βασίζεται, αλλά ενίοτε δεν ταυτίζεται απόλυτα με αυτή των μεταφραστών συγγραφέων .

Τα περισσότερα  αρχαία κείμενα ,από όσα χρησιμοποιήθηκαν ,μπορείτε να τα αναζητήσετε στο διαδίκτυο ,όπως στα πολύ χρήσιμα »google books » ,» wikisource» , »anemi » ,» πύλη» κ. α