Kαλό  καλοκαίρι ή καλό θέρος ; Ποιό από τα δύο είναι σωστό ; Είναι  και τα δύο ορθά ; Στα ερωτήματα  αυτά  προσπαθεί να απαντήσει  ο καλός   αρθρογράφος  της εφημερίδας »ΑΥΓΗ»  και ερευνητής  των εφημέρων  και παροδικών , { τροφοδότης τακτικός   του  ιστολογίου , απαραίτητος  για τον σχολιασμό των νεφελωδών λέξεων της  [Ν.Θ.Κ]  Νέας   Θολοκουλτουριάρικης  Γλώσσας }  Νίκος  Σαραντάκος   στο   άρθρο του  » Καλό καίρι! »       Ας εξετάσουμε  λοιπόν  το ακόλουθο απόσπασμα :     Κατ΄αρχάς είναι σωστό το» καλό καλοκαίρι» ;  Δεν είναι πλεονασμός { καλό +καλό =τρίκαλο } ;  Το καλοκαίρι είναι μεσαιωνικό , από την λέξη   καλοκαίριον . Η λέξη όμως καλοκαιρία  μήπως  είναι  Αρχαία ; Στην Αρχαιότητα η  καλοκαιρία  είχε άλλη σημασία ; Μήπως το καλοκαίρι   είναι απόδοση κάποιας άλλης φράσης στην κοινή γλώσσα ; Το θέρος  μήπως  ΔΕΝ  έχει ΙΕ { ‘ ινδοευρωπαική ‘ρίζα } ; [ Διότι   ‘ινδοευρωπαική ‘ γλώσσα  χωρίς λαό , που την μιλάει, πως δύναται  λογικά να τεκμηριωθεί ; ] Μήπως είναι  μια ελληνική , κάπως  καμουφλαρισμένη  λέξη ;  Θερίζω  σημαίνει κατά πρώτον  << περνώ το καλοκαίρι >>  ή  απλά <<  θερίζω στάχυα >> ; Θερίζω και δρέπω έχουν την ίδια σημασία ;  Παρακολουθείστε και εξετάστε τις πηγές από  τα Μεγάλα Λεξικά της Ελληνικής γλώσσας.

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». Kαλοκαιρία =  ευ + καρός , η ευετηρία.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » . Ευετηρία = καλός  ενιαυτός , καλοκαιρία.

ΕΡ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ – » Θησαυρός της ελληνικής γλώσσης ». Καλοκαιρία = ευετηρία. 

ΠΑΠΥΡΟΥ – » Λεξικό της Ελληνικής  γλώσσας ».Καλοκαιρία { Α Μ } , η καλή κατάσταση των πραγμάτων , ευτυχισμένη χρονιά , ευετηρία.

Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ – » Μέγα  Λεξικόν   της Ελληνικής  γλώσσης » Καλοκαιρία =καλός ενιαυτός , έτος ευτυχούς καρποφορίας , ευετηρία  .Αντίθετο : η κακοκαιρία .

Α.Π.Θ {Ιδρ. Μαν.Τριανταφυλλίδη} -» Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής ». Καλός καιρός   > καλός + καιρός  =  καλοκαίριον { συναρπαγή } > καλοκαίρι.

ΑΧ.ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ – » Γραμματική της Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ». Διαφέρει η σύνθεσις ονομάτων από την συναρπαγή .Εάν  ήταν σύνθετη η λέξις  θα έπρεπε το α’ συνθετικό να ήταν { καλλ- }.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».Το { καλλ- }  ως πρώτο {Α’} συνθετικό των λέξεων .

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ». Ευκαιρία  { ευ + καιρός } = καλός [ κατάλληλος ] καιρός.

        ΓΙΑΝΝΗ  ΤΣΑΡΟΥΧΗ  –  «Οι Τέσσερις Εποχές» , » ΘΕΡΟΣ »  , { 1969 } Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ». Θέρος από το… Ι.Ε *G her = ζέστη , θερμότητα !!!  Προσέξτε αυτό το { * } αστεράκι. Αυτό δηλώνει υποθετική ρίζα !! Υποθετικές λέξεις από  υποτιθέμενο Ι.Ε  λαό..!! Η επιστήμη της λογικής σηκώνει τα χέρια  ψηλά. Το  μαντείο των Δελφών , καθ’ ύλην αρμόδιο για τα μελλούμενα μπορεί να μας δώσει την  θέσφατη  απάντηση..!

Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ – » Ετυμολογικό  Λεξικό της  Νεοελληνικής  γλώσσας ». Τι είναι το Ι.Ε {  Ινδο+ευρωπαική ή Ινδο-γερμανική  θεωρία } ; Υποθετική  πρωτογλώσσα  ,με υποθετικούς { = φανταστικούς} και ΟΧΙ  μαρτυρούμενους τύπους  { = άνευ αποδείξεων }.!!

ΕΥΣΤΡ.  ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ – » Λεξικό  Λατινοελληνικόν ».Calor  <   Caleo  <  Kαλέα  < Αλέα = η του ηλίου  θερμότης . { Καλορί [ calorie ] = η θερμίδα }

ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ  – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». Ηλιακή θερμότης = είλη  ή έλη  ή αλέα  > ΚΑΛΕΑ —-> Καλός. { Καλός = ο θερμός  { εκ του ηλίου }. Κήλον = τόξο , βέλη του Απόλλωνος  και περικεκαυμένον εκ του ηλίου ξύλον  { άρα ξηρόν }.Κάλον = ξύλον και ό,τι  ξύλινον.

Σ. ΔΩΡΙΚΟΥ – Κ.ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ– »  Το  Δίγαμμα  { F } » Ρίζα σFελ-  / Fελ- > ήλιος , αλέα , ελάνη , σελάνα / σελήνη .

ΠΑΝ.ΚΟΛΛΙΑ – » Λεξικόν των Bασικών  ρημάτων της  Αρχαίας  Αττικής  πεζογραφίας ». Καίω / Κάω = καίω, ανάβω , καυτηριάζω , αναλίσκω. Κάλον = ξύλον προς καύσιν.

ΙΑΚ.ΘΩΠΟΠΟΥΛΟΥ – » Πελασγικά » Κάλ = ανάπτω , καίω .Κήλεος » καυστικός » , κήλα.

J.B HOFMANN – »Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής ».Κάλον = το ξηρό ξύλο κατάλληλον  προς  καύσιν. Κάλα = τα πλοία { γιατί  ήσαν ξύλινα }.Καλιά = η καλύβα { = η ξύλινη }.

ΗΣΥΧΙΟΥ του ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ – » Λεξικόν » Κάλινα = ξύλινα .Κάλιον = ξυλάριον .Καλιός = το δεσμωτήριο .Καλιαί = οι μικροί οίκοι .Κηλόν = το ξηρόν.

ΣΟΥΔΑ  ή  ΣΟΥ’Ι’ΔΑ – » Λεξικόν ».Κάλον = το ξύλον

LIDDELL & SCOTT – » Μέγα  Λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης ». Κάλον = το ξύλο. Κάλα= τα τεμαχισμένα ξύλα  προς  καύσιν.

Ι.ΣΤΑΜΑΤΑΚΟΥ – » Λεξικόν  της  Αρχαίας  Ελληνικής  γλώσσης ». Κάλον [εκ του καίω ]= κατάλληλον  ξηρόν  ξύλον  προς καύσιν.

                               ΝΙΚ.ΛΥΤΡΑ – » Το Ψάθινο Καπέλο », { 1923-26 }   ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ».Θερίζω = κόβω , παραθερίζω . Η πρώτη σημασία της λέξεως είναι κόβω και δεύτερη  παραθερίζω. Ο  Θέρος  { = το θέρισμα}  <  θερμαίνω. Το θέρος {= το καλοκαίρι } < θερμαίνω.

ΑΝ.ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ  – » Ο εν τη λέξει Λόγος ». Θάλπτω  >  θέρω =θερμαίνω και θέρος > θερσαίνω / τερσαίνω = ξηραίνω . { torch= πυρσός , δάδα, δαυλός }.

ΠΑΝ.Ε.ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – » Λεξικό ρημάτων της Αρχ.Ελλ.γλώσσας ». Δρέπω = κόβω και συλλέγω , μαζεύω για τον εαυτόν μου. { π.χ  δρέπω τους καρπούς = κόβω και μαζεύω τους καρπούς }.Θερίζω  κατά το θέρος , δρέπω  και στις υπόλοιπες εποχές , όχι μόνο κατά το θέρος.

ΣΠΥΡ. ΖΑΜΠΕΛΙΟΥ – » Πηγές της Νεοελληνικής  Εθνότητας ». { σελ.507 }..Το θέρος  ονόμασαν  καλοκαίριον.

ΜΑΝ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ – » Νεοελληνική  Γραμματική ».                                                         Η Ελληνική γλώσσα {επίλογος}.

                      ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΙΛΕ – » Μετά το  Θερισμό » , { 1857 }  Καλές θερινές  διακοπές σ’ όλες τις παραθερίστριες  και σ’ όλους  τους παραθεριστές.                                                                                                                                                BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

                                     AΓΟΡΑΖΕΤΕ   ΒΙΒΛΙΑ   , ΕΛΕΓΧΕΤΕ  ΤΙΣ  ΠΗΓΕΣ .